Zo het wordt echt tijd voor een update, er is gewoon teveel gebeurd hier thuis wat aandacht vroeg.
Maar die heerlijke gouden stuiterbal is echt een lot uit de loterij.
Wat een heerlijke hond. Hij is op een gegeven moment ook echt even lekker aan het uitproberen geweest, een beetje recalcitrant zijn en je neus achterna.
Maar nadat mijn man een apporteercursus is gaan volgen bij onze hondenschool was dat er ook al weer snel uit bij hem en ik heb hem een avond gewoon genegeerd nadat hij voor de 2e keer zelf een weiland in sjeesde en er te lang over deed om terug te komen. Tja dat was wel een heeeeeeel grote straf hoor. Nadat ik onze dochter naar bed had gebracht is hij echt via man komen checken of ik weer ok was met hem en de blijdschap was overweldigend groot toen ik hem niet meer negeerde. Vier pootjes omhoog en op mijn schoot om direct in mijn nek te kruipen met zijn snuit.
Dochter en hij zijn echt de leukste maatjes. Hij kijkt echt niet op van gekke dingen en ze werkt hard met hem. Ooit in het verleden heb ik in Duitsland een doosje gekocht waar allemaal kaartjes in zitten met kleine opdrachten. Daar verzameld ze er steeds een paar van en gaat er dan aan werken met hem. Hij kent dus ondertussen wat nieuwe aangeleerde trucjes en is echt enorm blij met zichzelf dat hij ze kan.
Verder heeft hij zichzelf wat zaken aangeleerd. Een knipoog terug geven bijvoorbeeld.
Dacht eerst dat ik het verkeerd zag maar hij geeft me echt een knipoog terug. Te lief dat hij zo aan wil sluiten en af wil stemmen.
En dan zijn knuffels. Het liefst met piep. Maar hij adoreert ze. De eerste hond die echt eigen knuffels heeft en ze ook echt leuk vindt. Hij heeft een mandje waar al het speelgoed in gaat. Maar ik kom steeds overal weer wat tegen. En met zijn knuffels wil hij ook echt knuffelen. Soms komt hij me er eentje brengen, dan wil hij echt dat ik er ook mee speel en blij mee ben. Als ik dan even met knuffel knuffel en praat en knuffel vraag wat hij en Cooper gedaan hebben terwijl ik weg was zie je hem ook helemaal blij worden. Hij probeert dan ook bijna mee te praten. Daarna vraagt hij weer voorzichtig om zijn knuffel om met knuffel op zijn kussen tegenover me gaan liggen en tevreden naar me te kijken.
Hij is mee geweest camperen met mij en dochter. En wat vond hij dat. Eerste nachten wel heel waaks, er waren veel erfhonden in de buurt die de hele nacht aansloegen, maar nadat hij wist dat het egels waren die zo een ronkend en dreigend geluid lieten horen was het nacht drie wel beter. Overdag kwam hij niets tekort aan aandacht, knuffels en eten. De kinderen zaten allemaal bij ons in de tent omdat het zo gezellig was. En dan kun je natuurlijk echt wel ‘per ongeluk’ een stukje appel aan de hond geven.
Heerlijk vond hij het om uren te struinen op weg naar een cafeetje en daar dan oma tegen komen die met ons wat ging drinken en ons weer terug bracht. Of met de fiets boodschappen doen en dan echt heel braaf en geduldig buiten bij de fietsen wachten.
Hij stuitert nog steeds als een puber, maar hij snapt ons ritme en ons leven beter. Hij weet dat er altijd wel tijd voor hem gemaakt wordt, dus hij kan echt een stuk rustiger zijn als het de voorspelbare zaken zijn. Maar uiteraard is dan een stukje meelopen met de avondvierdaagse hemels en kan hij amper stoppen met trekken omdat hij bij alle kinderen en mensen langs wil en kijken of het goed met ze gaat. (Hij kende alle kinderen die met het groepje meeliepen al van bij school) Alle aaiende handjes en aandacht is alleen maar leuk. Hij snapt dan ook echt niet dat hij aan de riem moet blijven en niet met de kinderen samen rond kan rennen en spelen.
Maar zijn vriendelijkheid en openheid en alles mee durven doen en eindeloze vertrouwen blijven me echt dagelijks verbazen.
Afgelopen weekend kwam er emotioneel zoveel uit bij mij, en ik ben gewoon gaan huilen toen hij me een dikke knuffel kwam brengen en zijn snuit even onder mijn been begroef terwijl hij met zijn billen op mijn schoot probeerde te landen.
Toen afgelopen week tijdens het winkelen een man vroeg wat het prijskaartje zou zijn realiseerde ik me heel erg duidelijk dat ik hem echt veel te lief heb en hem voorlopig ook echt niet kwijt wil. Nog veel te veel te beleven en te genieten van hem.
