Hondenrolstoel

[Javiss]

Het zit er dik in dat mijn geliefde Welsh Corgi in 'n rolstoel belandt vandaag of morgen...

Er werd bij de dierenarts eerst gedacht aan Degeneratieve Myelopathie maar bij het MCD Amsterdam werd Hernia op drie plaatsen vast gesteld (te zien op 'n CT scan die vorig jaar genomen is vanwege 'n tumor).

Buiten lopen gaat nog net maar binnen op het gladde parket en vinyl glist hij alle kanten op. 'n Heel naar gezicht.. Ik begin dus te denken aan zo'n rolstoel voor honden. Wat ik mis bij alle verhandelingen hierover is hoe gaat mijn Corgi zijn behoefte nu eigenlijk doen als hij vast zit in dat rolstoel tuigje ? Pootje optillen bij plassen en rug krommen bij poepen, dat gaat dan toch niet meer ?....

Zijn er hier wellicht mensen die ervaring hebben met zo'n hondenrolstoel ?... Ik ben erg benieuwd naar hoe dat gaat met het behoefte doen voor 'n hond in zo'n rolstoel. Vreemd dat ik er niets over kan vinden in het net...

Bijvoorbaat hartelijk dank !

[ranetje]

Ik heb geen ervaring met rolstoelen en heb dezelfde vragen als jij
Heb je een behandeling overwogen?
Acupunctuur kan een optie zijn of orthomanuele therapie.
Om de voorkomen dat een rolstoel nodig is.

edit: typo

[Javiss]

Dank je, ranetje.

We zijn nog bezig met " 6 weken rust met medicatie ". Die rust dat gaat prima. De arts had het over "bench rust" maar dat ga ik hem niet aandoen en bovendien gelukkig niet nodig. Hij slaapt bijna constant. Als de 6 weken om zijn en er is geen verbetering wil de orthopedisch arts 'n nieuwe CT scan maken om zeker te weten wat de aandoening precies is. Ik zie dat eigenlijk niet zo zitten vanwege de verdoving ( hij is dit jaar 12 geworden ) maar de arts verzekert mij dat hij dan 'n "oude mannen verdoving" krijgt. Dus vooruit dan maar.

Ik zie voorlopig geen verbetering maar ik blijf er op hopen. En ik vraag ook steeds aan Kodi of hij nu toch eens werk wil maken van z'n achterpootjes. Het wordt nu wel eens tijd. Ik weet dat hij het kan. Als ie maar WIL..

[blondie]

Wat naar zeg, zat net stomtoevallig historie van mijn hond hier op te zoeken, die uiteindelijk wel DM had. Naast nog een andere aandoening, LSI.

Ik heb geen ervaring met rolstoel, mijn hond had daar doodongelukkig van geworden, iets wat mijn DA zei, maar wat ik ook al doorhad.. hij accepteerde ook heel laat pas mijn ondersteuning, wilde kostte wat kost zoveel mogelijk zelf doen

Ben toch even gaan zoeken voor info over je vraag, en ik vind dit: https://www.stichtingsignaalhond.nl/7-b ... validatie/

In huis had ik vloerbedekking, maar hij kon ook daar moeite hebben met grip krijgen. Mijn hond ging eerst met de voorpoten omhoog, en vervolgens trappelde hij zijn achterpoten omhoog.
Schoonheidsprijs in huis was het niet, maar ik had op een bepaald moment her en der wat antislipmatten neergelegd op vaste plekken van hem, dat vergemakkelijkte het opstaan, als hij eenmaal stond en liep ging het wel namelijk.

DM is via wangslijm af te nemen en te bepalen, bij die aandoening raken ze langzaam verlamd maar hebben ze ongemak maar geen pijn.

Mijn hond had ook een vergroeiing bij zijn lage rugwervels, LSI, dat zou tot herniaklachten hebben kunnen leiden met zenuwpijnen. Van zijn 5de tot zijn 10de had hij daar soms wel last van, en met pijnstilling en wat rustiger aandoen is dat tot zijn elfde jaar eigenlijk goed gegaan. Wel bleef hij rechtlijnig bewegen en geen gekke sprongen laten maken of begeleiding bij trap op en af was noodzakelijk.

Gezien jouw hond nu 12 jaar is, zou ik wel wat rustiger aan doen en die pijnstilling inderdaad geven maar kwaliteit van leven boven kwantiteit zetten. Ik gaf novacam en/of metacam voor mijn hond toen hij pijn had vanwege de zenuwbeknelling.

Toen hij DM bleek te hebben was pijnstilling niet meer nodig, hij raakte langzaam verlamd en gaf ook geen pijn meer aan.

Ik zou voor je hond dus wel her en der wat antislip in huis leggen zodat hij wat gemakkelijker van punt a naar b kan komen, hier vond ik het belangrijk dat hij op kon staan om naar de waterbak in de keuken te kunnen lopen bijvoorbeeld

[ranetje]

Dank je, ranetje.

We zijn nog bezig met " 6 weken rust met medicatie ". Die rust dat gaat prima. De arts had het over "bench rust" maar dat ga ik hem niet aandoen en bovendien gelukkig niet nodig. Hij slaapt bijna constant. Als de 6 weken om zijn en er is geen verbetering wil de orthopedisch arts 'n nieuwe CT scan maken om zeker te weten wat de aandoening precies is. Ik zie dat eigenlijk niet zo zitten vanwege de verdoving ( hij is dit jaar 12 geworden ) maar de arts verzekert mij dat hij dan 'n "oude mannen verdoving" krijgt. Dus vooruit dan maar.

Ik zie voorlopig geen verbetering maar ik blijf er op hopen. En ik vraag ook steeds aan Kodi of hij nu toch eens werk wil maken van z'n achterpootjes. Het wordt nu wel eens tijd. Ik weet dat hij het kan. Als ie maar WIL..

Rust is inderdaad zinvol, maar dat hoeft geen bench te zijn als hij zo ook rustig blijft.
Zowel de orthomanuele therapeut als de acupuncturist behandelen liever een "verse" hernia dan eentje na zes weken rust.
Worden er cortico's gegeven als medicatie dan valt de acupuncturist af, die kan dan niet behandelen.
Ook na dergelijke behandelingen is rust nodig dus wat dat betreft is er geen verschil.

[blondie]

Het zit er dik in dat mijn geliefde Welsh Corgi in 'n rolstoel belandt vandaag of morgen...

Er werd bij de dierenarts eerst gedacht aan Degeneratieve Myelopathie maar bij het MCD Amsterdam werd Hernia op drie plaatsen vast gesteld (te zien op 'n CT scan die vorig jaar genomen is vanwege 'n tumor).

Wat ik niet helemaal helder heb is of je recent nog bij da bent geweest of dat n.a.v. een foto vorig jaar waar toen op 3 plaatsen een hernia te zien was je de huidige klachten baseert.

Als dat laatste het geval is, zou ik adviseren om je hond nu nogmaals na te laten kijken waar de klachten vandaan komen.

Bij mijn hond waar ik over sprak dacht ik namelijk dat zijn verlammingsverschijnselen die hij op het laatst kreeg te wijten was aan die LSI en dat hij dus een beknelling van de zenuwen had. Maar in zijn geval bleek het dus dat vlak voor zijn elfde de DM zich openbaarde, totaal iets anders dus.

[Javiss]

Hartelijk dank, blondie en ranetje.

Ik heb inderdaad meteen van die dunne, grote matten in de woonkamer gelegd. In de keuken en gang liggen ze al jaren. Dat werkt prima. Hij is helemaal gek op 'n grote mat bij de kamerdeur. Die heb ik daar gelegd omdat hij natuurlijk problemen kreeg met het zelf open doen van die deur doormiddel van 'n oud kattenluik. 'n Bijzonder fijne uitkomst tijdens de koudere maanden. Er zit ook 'n dranger op de deur dus als hij er door is gaat de deur weer dicht. Ik kan lekker achter mijn puter blijven zitten ( er is ook 'n hondenluik in de keukendeur dus hij kan in en uit wanneer ie maar wil ).

De mat bij de deur is nu al 'n paar weken zijn favourite plek. Hij kan daar uren liggen met zijn rug tegen de zijkant van 'n fauteuil die daar staat en z'n koppie tegen de deur. Nadeel is wel dat ik er natuurlijk iedere keer door moet en dat wordt niet echt geappricieerd door meneer...

Wat opvalt is dat als hij in diepe slaap is het kan gebeuren dat hij af en toe tamelijk hevig begint te schokken met zijn lichaam en vooral z'n achterpootjes. Die gaan even behoorlijk wild te keer. Dat kan 'n paar keer gebeuren gedurende 'n diepe slaap periode. Duurt ook maar één minuut of zo.

Voordat hij deze aandoening kreeg gebeurde het ook wel eens maar veel minder heftig. Ik neem aan dat jullie dat gedrag kennen ?.... Ik neem ook aan dat 'n hond kan dromen, dat hij of zij ook 'n soort remslaap periode heeft. Soms maakt hij daarbij ook lichte geluidjes en kwispelt met z'n staart. Maar ik zie duidelijk verschil met hoe dat voorheen ging. Het gaat nu echt heel heftig.

Ik hoop natuurlijk zelf dat hij bezig is zijn aandoening te herstellen. Ik bedoel dat KAN toch ??.... Maar dat zal wel ijdele hoop zijn....

[/quote]
Wat ik niet helemaal helder heb is of je recent nog bij da bent geweest of dat n.a.v. een foto vorig jaar waar toen op 3 plaatsen een hernia te zien was je de huidige klachten baseert.
[/quote]

Toen de verschijnselen zich voordeden zijn we eerst naar onze reguliere DA gegaan die dus DM vast stelde. Toen, voor 'n second opinion, naar 'n andere DA waar 'n röntgenfoto werd genomen en waar mij ook voorgesteld werd om naar 'n orthopedisch arts te gaan die waarschijnlijk meer duidelijkheid zou kunnen geven.

Daardoor kwamen we weer bij het MCD Amsterdam terecht. Vorig jaar Februari is daar bij Kodi 'n tumor ter grote van 'n tennisbal uit z'n hals weggehaald. Er moest ook één schildklier weggehaald worden. Kodi krijgt sindsdien schildklier hormoon (l-thyroxine). Dat gaat verder prima. Er is toen door de chirurg helaas niet over 'n eventuele hernia gesproken. Die, volgens de orthopedisch arts daar in het MCD, wel degelijk te zien is op een van de CT scans die toen genomen zijn.... Op *drie* plaatsen zelfs zoals zij me vertelde en ook liet zien.

Is daar toen 'n fout gemaakt door de chirurg om daar niets over te zeggen tijdens de evaluatie gesprekken die wij gehad hebben ? Wie zal 't zeggen.... (al met al kostte die tumor operatie 3000 euro maar nu zitten we tóch met de gebakken peren....)

"Vers" is deze hernia bij Kodi dus waarschijnlijk niet. De verlammingsverschijnselen hebben zich ook eigenlijk in bijzonder korte tijd geopenbaard. Niet heel langzaam verspreid over het hele jaar, zeg maar. De ontstekingsremmer/pijnstiller die hij krijgt is onsior 20mg 1 x daags. Nog nooit de indruk gehad dat hij pijn heeft.

Dank voor de link, blondie. Ik ben zelf natuurlijk ook mijn licht op gaan steken over hondenrolstoelen. Ik moet zeggen met name de filmpjes die er over te zien zijn daar word ik niet bepaald gelukkig van... En er wordt absoluut geen aandacht besteed aan hoe dat dan gaat met plassen en poepen. In ieder geval zeker geen leuk vooruitzicht. (ik zag zelfs 'n filmpje over 'n hondje met 'n zogenaamde 'sleepzak'... dat is toch helemáál schrijnend om aan te zien...)

Nogmaals dank voor de reacties, blondie en ranetje. We gaan over 'n paar weken weer terug naar het MCD en dan zien we wel of we nog 'n CT scan gaan laten maken.

[blondie]

Je weet niet of de oude hernia(s) hem nu parten speelt omdat je hem nu niet hebt laten onderzoeken.

Bij Finn is 1x een foto gemaakt op zijn vijfde, en daar was de LSI (vergroeing bij heiligbeen) te zien. Dit n.a.v. een diagnose bij een andere da, die zei dat zijn klachten kwamen vanuit kruisbandblessure, anabolen zijn toen ingespoten maar ik vertrouwde het niet waarna eigen da foto's heeft gemaakt van zijn onderrug.
De ontwikkeling van de doorgroeien van die wervel was niet te voorspellen, ik moest wel waken voor overbelasting. En dat hebben we dus ook wel gedaan, gestopt met sport die we beoefenden en die te heftig zou zijn bijvoorbeeld.

LSI is overigens anders dan een hernia of spondylose.

Hernia ken ik van mijn vriend, dus niet bij een hond. Maar een hernia kan herstellen bij rust, en zo niet dan is opereren een optie.

Ik wil met mijn ervaring alleen zeggen dat je er nu niet vanuit kunt gaan dat de info van vorig jaar nog te gebruiken is voor jezelf als verklaring voor de huidige klachten.

Ik zal dus adviseren om wederom naar de DA of een fysio te gaan om te bepalen waar jouw hond op dit moment last van heeft.

Kost even wat geld, maar dan weet je of er wat aan te doen is of niet, of dat je met medicatie of een behandeling fysio of chiropractie nog wat kunt uitrichten.

--
Dat dieper slapen en meer dromen herken ik. Lijkt wel of de wat ouder wordende honden dit vaker en heftiger doen inderdaad..

[blondie]

"Vers" is deze hernia bij Kodi dus waarschijnlijk niet. De verlammingsverschijnselen hebben zich ook eigenlijk in bijzonder korte tijd geopenbaard. Niet heel langzaam verspreid over het hele jaar, zeg maar. De ontstekingsremmer/pijnstiller die hij krijgt is onsior 20mg 1 x daags. Nog nooit de indruk gehad dat hij pijn heeft.


Nogmaals dank voor de reacties, blondie en ranetje. We gaan over 'n paar weken weer terug naar het MCD en dan zien we wel of we nog 'n CT scan gaan laten maken.

Even quote uit je reactie gehaald. Je kunt er niet van uit gaan dat dit wat hij nu heeft voortkomt uit een eerder gestelde diagnose.

Zoals ik al zei, dacht ik dat toen mijn reu ineens zo rap achteruit ging met zijn bewegingsgestel dat het door de LSI kwam, en dat dat dus de verlammingsverschijnselen "ineens" veroorzaakte.
Maar bij Finn was het dus wel die verlammende ziekte DM die zich ook nog eens openbaarde..
DA stond nog net niet met tranen in de ogen toen ze me zei.. "hij heeft wel Jackpot als het om mogelijke erfelijke aandoeningen gaat..."

Maar goed, je moet dus wel gaan naar een specialist/DA om tot een diagnose te komen.

Snap dus niet waarom je pas over een paar weken wilt gaan, maar dat is je eigen keuze.

Finn heb ik nog anabolen laten inspuiten om zijn achterhand even een extra boost te geven voor spierkracht, eenmalig om te zien of het effect had en het werkte nog wel even. Maar goed, die DM tast spieren aan dus op bepaald moment moet je keuze maken voor je hond.
Hij had geen pijn dus dat vond ik dan nog fijn om te weten, had hij pijn gehad die dus vanuit de zenuwpijn zou komen had ik hem eerder laten inslapen.

[Javiss]

Even quote uit je reactie gehaald. Je kunt er niet van uit gaan dat dit wat hij nu heeft voortkomt uit een eerder gestelde diagnose.

Ik ga nergens van uit, ik zou niet durven... Er is ook niet *eerder* 'n diagnose gesteld, die is *nu* gesteld doormiddel van begin vorig jaar gemaakte CT scans (tbv tumor operatie) die er door de orthopedisch specialist van het Medisch Centrum voor Dieren (MCD) zijn bijgehaald nadat ik het MCD op de hoogte gesteld had van Kodi's achterpootjes verschijnselen. De orthopedisch specialist dacht eerst ook aan DM maar toen ze de CT scans ging bekijken kwam ze tot de Hernia diagnose.

Maar goed, je moet dus wel gaan naar een specialist/DA om tot een diagnose te komen.

Wij waren daar de volgende dag al nadat we eerst bij onze eigen DA waren geweest..

Snap dus niet waarom je pas over een paar weken wilt gaan, maar dat is je eigen keuze.

Nee dat is niet *mijn* keuze maar die van de orhopedisch specialist, met als advies : 6 weken (bench)rust met medicatie. Als er geen verbetering te zien is na de 6 weken dan weer 'n CT scan in het MCD.

Nu wel duidelijk, toch ?..

[blondie]

Prima hoor. Ik hoop dat je hond opknapt.

Ik blijf het alleen raar vinden dat men op basis van foto's van vorig jaar de diagnose bepalen, maar dat zal wel aan mij liggen dan.

Ik hoop op mijn beurt door mijn eigen ervaring te delen, dat het soms anders is dan wat men denkt.
Probeer zeker niet belerend te zijn, maar wilde je die info niet onthouden.

Als de achterhand verder verzwakt/spiervermindering (wat ook vanuit ouderdom kan ontstaan) kun je als de hond verder nog wel wil bewegen en buiten wandelt ook vragen of injectie met anabolen wellicht nog een optie is. Dat kan helpen om de spieren toch nog wat te versterken.

[Javiss]

Dank je, Blondie en sorry voor de late reactie.

Mijn geliefde corgi Kodi en ik hebben het nogal moeilijk gehad de laatste weken. Er is helaas geen verbetering opgetreden tijdens de 6 weken rust, in tegendeel, de verlamming is alleen maar erger geworden. Bij ons laatste bezoek aan het MCD en na weer onderzoek door de orthopeed werd mij meegedeeld dat 'n CT scan eigenlijk geen nut meer heeft. 'n Operatie is niet mogelijk wegens de drievoudige hernia. Moeilijke week gehad met hondenrolstoel tests die door de specifieke lichaamsbouw van een corgi uiteindelijk op niets uitdraaiden. In de bolderkar naar het park gaf nog wat uitkomst maar het werd steeds duidelijker dat het zo niet langer kon. Zeker ook door het niet mis te verstane advies van de MCD arts heb ik toen met grote moeite besloten om Kodi in te laten slapen.

Ongeveer 92000 uur ( elf en 'n half jaar ) hebben we van elkaars gezelschap mogen genieten. Het was 'n bijzonder leuke tijd die omgevlogen is alsof ie maar 'n maand geduurd heeft.... Kodi hoeft niet meer voort te ploeteren alleen op z'n twee voorpootjes en ik moet nog meer m'n best doen om zijn afwezigheid te boven te komen...

Sterker dan het verlies is de herinnering die blijft.

[twinkeltje]

Heel veel sterkte

[ranetje]

Wat een verdrietig bericht.
Heel veel sterkte voor je

[blondie]

Wat verdrietig en ondanks de pogingen voor een rolstoel dat dat geen uitkomst bood
Je hebt gedaan wat in je macht lag, je voelt je dan zo machteloos hé.
Heel veel sterkte met het moeten missen van je maatje

[Javiss]

Dank jullie wel voor de ondersteuning, mensen. Dat helpt echt wel. Als ik mij constant voorhoud dat Kodi het nu beter heeft zonder al dat geploeter en dat hij een fantasties leven heeft gehad, kan ik er mee leven. Ik kan zelfs weer met droge ogen naar mijn favoriete amerikaanse comedy kijken. Dat was toevallig ook Kodi's favoriete comedy, althans de openings- of eind tune. Tijdens de lunch lag hij altijd 'in zijn hok', 'n tafeltje tegen de muur tussen de open haard wand en 'n vitrine in, waar 'n stelling met TV, boeken,etc.op stond. Dus helemaal ingesloten terwijl hij toch 'n mooi overzicht had over de kamer en wat *ik* aan 't doen was, en vooral wat ik aan't eten was natuurlijk.

Al 'n paar jaar lang draaide ik dan 'n paar afleveringen van 'The Big Bang Theory' waarvan ik de complete DVD box gekocht had. Kodi had al heel snel door dat, als de eind tune klonk, zijn Carnibest diner klaar stond in de keuken om genuttigd te worden (ik liet het altijd 'n half uurtje op kamertemperatuur komen uit de ijskast). Ik ben aan die serie verslaafd, alle 12 seizoenen al tig keer gezien. De eerste paar dagen na Kodi's heengaan kon ik er natuurlijk absoluut niet meer naar kijken. Nu gaat 't wel weer gelukkig (maar ook omdat ik midden in 'n verhuizing zit en er van 'n lunch even niets komt..)

Ik kan nu ook wel weer zonder tranen naar foto's kijken van Kodi (express ook in de kamer laten hangen en mijn mobiel staat er ook vol mee natuurlijk) , hier 'n paar van 'n gedenkwaardige 'familiedag' met Kodi's vader en zuster dat beslist geen succes was maar wèl met z'n grote vriend 'Joep' , geen familie maar wel wonend bij Kodi's vader en zuster. Joep is 'n Welsh Corgi Cardigan.

[Javiss]

Ik wilde nog 'n paar foto's toevoegen van Kodi hoe hij dit jaar was op onze favourite losloop/ren plaats op de Noordzeekanaal dijk. De editor gaf het kennenlijk op dus dan hier nog maar even.

Nogmaals veel dank voor de reacties en ondersteuning. Wordt zeer gewaardeerd !

Nog steeds met bedroefde groeten,
Jan

[ranetje]

[Branka]

Verdriet hoort erbij, maar je kan gelukkig wel met een warm gevoel aan hem denken.
Veel sterkte want het blijft een gemis om je maatje te laten gaan.

[blondie]

Hey Jan, wat een knapperd was hij!

Denk inderdaad maar aan de tijd dat hij nog lekker kon rennen en spelen.
Zelf heb ik als ik dit soort ervaringen lees nog altijd een verdrietig gevoel omdat het me doet herinneren aan de laatste periode van mijn eerste hond.
Het hakt er gewoon in omdat je zo intens met ze bezig bent, omdat ze die ondersteuning enorm van je nodig hebben op een bepaald moment.
En de eigen twijfel wanneer je zelf moet bepalen dat het niet meer prettig is voor je hond.

Voor jezelf en je verdriet is voor ogen houden dat je het beste voor je maatje hebt gedaan het belangrijkst.

[sonj@]

Wat een knappe hond was Kodi. Heel veel sterkte met het verlies van hem.

[Javiss]

Sorry mensen dat 't nu bijna 'n jaar later is en dat ik niet meer heb gereageerd op jullie meelevende berichten. Nog heel veel dank daarvoor, het was 'n trieste en treurige tijd na het overlijden van mijn geliefde Kodi. Goede bijkomstigheid was wel dat ik moest verhuizen (buurt waar ik 30 jaar gewoond heb wordt gesloopt voor nieuwbouw). Ik heb dus niet alleen mijn hond achter moeten laten maar verder ook *alles*. Mijn huis, mijn straat, mijn tuin, mijn vijver, mijn prachtige magnolia en al mijn andere bomen (ik woonde in 'de bomenbuurt'..), mijn buurman aka vriend en zelfs mijn interieurverzorgster. I.e. mijn leven staat volledig op z'n kop, helemaal overnieuw beginnen. Aan een kant natuurlijk geweldig aan de andere kant heeft 't heel veel moeite gekost en heel veel geld en vooral héél veel geacclimatieseer !

Ongeveer half jaar gewacht en gedacht (ik woon nu in 'n appartement op de 5de verdieping...) maar ik kan niet zonder hond dus nu woon ik samen met 'n ongeloofelijk lieve hond uit Macedonië. Ze wordt (waarschijnlijk) 6 jaar dit jaar. Het verbaast mij toch weer hoe honden zo immens kunnen verschillen van elkaar. Ok, ze poepen en piesen en verharen allemaal en ze hebben vier poten en 'n staart maar dat is 't dan wel. Chita kan qua character absoluut niet méér verschillen van Kodi. Natuurlijk niet zo gek, Chita is 'n straatmeid uit Macedonië en "Zijne Koninklijke Hondheid Prins Kodi " werd iedere dag vertroeteld en bediend door zijn persoonlijke lakei (ik dus.. ).

Ik kwam mijn trieste verhaal over Kodi weer op 't spoor omdat ik dacht even te zoeken naar wat de beste kam is om 'n hond 'in de rui' mee te kammen. Het hele appartement ligt onder de haar dodden.... Daar had ik met Kodi geen last van want die ging om de twee maanden naar de trimsalon.

Vandaar dit totaal verlate berichtje. Leek mij goed om het toch maar even af te sluiten.

Nogmaals excuses daarvoor. Het gaat nu natuurlijk weer 'n stuk beter met mij. Nogmaals zeer bedankt voor het medeleven !

Vriendelijke groet vanaf de Zaan,
Jan

[twinkeltje]

Fijn wat van je te lezen wat veel allemaal, gelukkig heb je nu een nieuwe stek en ga je het daar hopelijk net zo eigen maken als je vorige plek
en ik hoop dat je de juiste manier vind tegen de haren en anders er 1 mee kan worden

[ranetje]

Fijn wat van je te horen Javiss
Dat was een behoorlijk pittige tijd die je hebt meegemaakt.
Heel veel moeten achterlaten.
Dat je toch weer "aan de hond" bent vind ik niet zo gek
Ben wel heel benieuwd naar die straatmeid van je