(spijt) euthanasie

[Mira.123]

Mijn allerliefste Indy werd erg ziek. Ze was bijna 16 jaar. Na bloedonderzoek en echo op vakantie werd ontstoken alvleesklier ontdekt. Ze werd opgenomen en kreeg infuus met vocht en medicatie waarvan ze opknapte maar na 2 dagen begon het weer. Niet meer eten drinken en veel kwijlen.
In Nederland zijn we opnieuw naar de DA geweest. Daar weer een echo gemaakt en dachten ze dat ze een prikker in der maagje had. Met spoed naar Dierenziekenhuis voor operatie maar er was niks te vinden ook niet in de darmen en geen perforatie. Dus eigenlijk onder narcose geweest wat niet nodig was. Wel hebben ze een leverbiopt en alvleesklier biopt genomen omdat die er slecht uitzagen.
Ze lag op intensive care aan het infuus maar ze knapte niet echt op. Omdat ze zo ziek was en via neussonde ook niets binnen hield werd Euthanasie ook een optie. Het zou nog een week duren voor de uitslag van de biopten zouden krijgen. Ze had ook een erge hartruis (gestart met medicatie), slokdarm zag er ook helemaal niet goed uit op de röntgenfoto, maag darmstelsel werkte niet goed meer. Met mijn eigen DA overlegd en zij zei ze heeft zoveel onderliggende dingen. Waarschijnlijk ook iets van ziekte van Cushing. Dus toen hebben we besloten dat we haar lieten inslapen. Wat een moeilijke keuze echt verschrikkelijk. Dacht echt dat het de goede keuze was. Vandaag kreeg ik de uitslag van de biopten chronische alvleesklierontsteking en leverontsteking. Ben al heel de tijd aan het googlen en lees dat dat wel te genezen is met een speciaal dieet. Ik voel me nu zo schuldig. Misschien had ze wel opgeknapt als we wat langer hadden gewacht...of had ze met al die andere onderliggende dingen toch geen kans gehad? Het blijft maar door mijn hoofd gaan..

[Omega]

Wat ik zo lees was haar lijfje op, waren alle organen al aan het kapot gaan, gezien haar leeftijd niet zo gek. Ik denk dat je een lijdensweg voor haar voorkomen hebt.
Wees dankbaar voor de tijd dat ze bij je was en over een poosje kun je met een glimlach aan haar terug denken. Nu is de rouw en het gemis nog groot en twijfel hoort daar bij.

[ranetje]

Ik kan me je gedachten best voorstellen, twijfel hoort bij het nemen van dergelijke beslissingen, maar bedenk het volgende......
Een hondje van bijna 16 jaar met een chronische alvleesklier ontsteking EN ook nog een leverontsteking kan het niet meer redden.
Misschien was ze nog iets langer bij je gebleven met allerlei medicijnen, maar dan wel terwijl ze ziek was.
Dat wil je toch niet?
Weer dankbaar dat ze zo lang bij je heeft mogen zijn en wees dankbaar dat je haar een lijdensweg hebt kunnen besparen.

[yvon]

weet je houden van is ook loslaten. ze was op jij hebt gedaan wat je kon, ze heeft een geweldige leeftijd daar mag jij trots op zijn, koester de mooie herinneringen.

[Mira.123]

Bedankt voor jullie reacties, ik ben zeer dankbaar dat ik haar zolang in altijd goede gezondheid heb gehad. Elk weekend naar het strand en daar rende ze nog volop als een jonge hond. Andere hondenbezitters waren verbaasd als ik zei hoe oud ze was. Het is allemaal zo snel gegaan. Drie weken geleden op het strand was ze nog gewoon heel fit en aan het rennen.
De narcose heeft haar natuurlijk ook geen goed gedaan en was eigenlijk onnodig. Maarja met het vermoeden dat er een (sate) prikker in de maag zat door de echo moesten we wel. Er was niks gevonden. En bleek het toch zoals de DA in Frankrijk al had gezegd dat het een alvleesklierontsteking en leverontsteking was.

[Sterre]

Ik sluit me bij de anderen aan. Je hebt echt de goede beslissing genomen. Alvleesklierontsteking is dacht ik erg pijnlijk. Dat wil je niet voor je oude hondje. Sterkte.

[twinkeltje]

Ik snap je gevoel , maar realistisch denk ik echt dat je het beste hebt gedaan voor je hondje, het is ook een hele leeftijd, het had misschien uitstel geweest maar wel met veel lijden dat wil je zo oudje toch ook niet aandoen, heel veel sterkte

[Mira.123]

Dankjewel voor jullie reacties.
Ik ben dankbaar voor alle mooie herinneringen en dankbaar dat ze toch nog bijna 16 jaar is geworden.

[Hylos]

Een hond in moeten laten slapen is altijd rot, het is gewoon ontzettend naar dat je daar voor moet kiezen.
Maar het is vaak wel zo eerlijk... de beslissing is er niet voor niks. Ik vind het niet hondwaardig om op hoge leeftijd nog van alles met je dier te gaan lopen knutselen.
Ze snappen er vaak niks van en voelen zich ontzettend naar en het is maar afwachten of het al zwakke lichaam het nog wel aan kan.

Ik heb mijn hond hals over kop in moeten laten slapen ivm een tumor die geknapt was. Opereren was een optie maar de prognose slecht.
Ik heb er ook vaak een schuld gevoel over gehad hoor. Misschien kon hij nog even een paar maandjes rondlopen!
Maar het is niet eerlijk naar je dier toe om ze te laten lijden omdat we zelf geen afscheid kunnen nemen of omdat we het "zielig voor ze vinden".

Bijna 16 is een geweldig bijzondere leeftijd, fijn dat je haar meer lijden hebt bespaard!
Het gemis wordt er alleen niet minder mee natuurlijk, heel veel sterkte

[Marion.]

Houden van is ook loslaten, en ik ben zo vreselijk blij dat we onze honden een echte lijdensweg mógen besparen. Je hebt de enig juiste beslissing genomen voor je hondje. Wat maandjes er aan sukkelen had echt geen zoden aan de dijk gezet, en had haar laatste tijd niet leuker gemaakt.
Sterkte met het moeten missen van Indy

[Branka]

Hier twee honden verloren aan alvleeskliertumoren. Bij de diagnose was er twijfel of het een ontsteking was of een tumor. Helaas dus twee keer een tumor.
De eerste overleed thuis vlak nadat we dierenarts hadden gebeld. De tweede hebben we laten inslapen. Honden van 10 jaar oud. En in beide gevallen was ik kapot van verdriet. Maar in beide gevallen was het een einde aan de lijdensweg. Ze waren in korte tijd een schim van de mooie krachtige hond die ze ooit waren. In korte tijd waren ze enorm afgevallen.
Als ik het zo lees dan mankeerde jouw Indy nog meer en was ze op leeftijd. Dat maakt het verdriet om het gemisniet minder. Maar helpt het hopelijk wel een beetje een plek te geven en in te berusten.

[Mira.123]

Bedankt voor de reacties. Ik mag nog van geluk spreken dat mijn lieve Indy bijna 16 jaar is geworden.
Branka jij hebt je honden op 10 jarige leeftijd al moet laten gaan,..sterkte daarmee!
En Hylos voor jou ook heel erg dat je je hond moest laten inslapen door een geknapte tumor.

[yvon]

Een hond verliezen aan de rotziekte is nooit fijn
Maar het feit is dat het nr 1 is zowel bij dieren als bij mensen.
ik heb een kruising gehad 12 geworden kreeg vanuit het niets haar uitval uit eindelijk laten gaan lage hb waarde,
We hebben geen onderzoek gedaan maar wij weten genoeg
Onze Bullmastiff Tyson ook lage HB waarde was bijna 10 ook wij weten wat daar de reden van was
Onze Bullmastiff meisje Juna 10 jaar en 1 maand geworden eerst nog een baarmoeder laten verwijderen en 3 maand later overleden aan een mild tumor.
weet je wij laten bloed onderzoeken doen als wij het gevoel hebben dat onze honden niet meer zijn zoals ze waren, ja ze worden oud die gedachte heb je bij je en dan zegt je het ook tegen de DA. En bij een lage HB waarde zijn onze honden allen overleden aan kanker.
Kun je dat uit sluiten Nee NOG niet. net als bij de mens.
Het gebeurd allemaal op een oudere leeftijd

[Fotogravinnetje]

Een hond van bijna 16 die alvleesklierontsteking heeft, zou ik eigenlijk per definitie laten inslapen. Is namelijk heel pijnlijk, duurt een tijdje voordat het hersteld is en al die tijd lijdt je hond, terwijl de levensverwachting na het eventuele herstel ook niet lang meer is. Dan kies ik liever voor het stoppen van het lijden van mijn hond. Verdriet heb je toch, of je ze op dat moment laat inslapen of een paar maanden later. Maar honden leven in het heden. De eventuele extra tijd vind ik niet opwegen tegen de pijn die het dier heeft die de alvleesklierontsteking en die echt niet in korte tijd over zal zijn. Dus ja, wat mij betreft heb je een keuze gemaakt die in het belang was van Indy. Hoe moeilijk het voor jou ook is. Sterke met het missen van je maatje!