Wanhopig door steeds terugkerende giardia..

[Sassy]

Nu je dit zo schrijft, over de bloeduitslagen, schiet me nog heel iets anders te binnen.

Bij border collies (en nog een paar rassen) kán IGS (imerslund-gräsbeck syndroom) voorkomen, daar is meen ik alleen bij een border collie middels DNA op te testen.

Maar in dat kader zijn dit wellicht links die voor jou interessant zijn eens door te lezen:
https://www.vetcompendium.be/nl/node/5522
https://www.licg.nl/honden/border-colli ... ndoeningen, en dan bij IGS kijken.
Zou een verklaring voor de diarree kunnen zijn, kan best dat er giardia in de ontlasting zit, maar dat niet perse hetgene is waar de hond het meeste last van heeft.

Ik ken verschillende border collies die aan IGS lijden, en toch door vit.B injecties een goed leven hebben nu.
Ben dus erg benieuwd of jouw hond daar ook van opknapt.

[Mloedy]

Dankjewel voor de info! Ik denk dat het wel puur door de parasiet komt dat ze diarree heeft. Na elke kuur krijgt ze namelijk weer mooie drollen. Op het moment dat de parasiet weer begint op te spelen wordt de ontlasting zachter en krijgt die typische geur. Inmiddels is de darmwand door de parasiet en kuren niet sterk meer dus als ze stress heeft legt ze ook sneller een wat dunner (extra) kakje.

[blondie]

Het is een uitgebreid bloedonderzoek geweest zeg je. Weet je ook of die TLI waardes zijn bekeken?
Is niet altijd iets wat standaard wordt meegenomen namelijk, dus ben wel benieuwd of die waarden (hopelijk) wel ok waren.

[Mloedy]

Ja dit was in orde evenals haar foliumzuur gehalte (was zelfs ad hoge kant). Dat kan ook voor (darm) problemen zorgen.

[blondie]

Ok gelukkig maar, dan is dat ook uitgesloten!'
Hopen dan dat de B12 injecties gaan werken. Wat ik daar van begreep is dat als die te laag is dat de darmfunctie dan verminderd.

Hoop zo voor je dat het binnenkort stabieler zal gaan, ik snap echt de wanhoop als je telkens maar moet blijven zoeken en opties proberen om het beter te krijgen.

[Mloedy]

Ja het is vooral heel veel gedoe omdat we heel veel niet kunnen en erg gebonden aan huis zitten. Ook heel slecht voor haar socialisatie naar mensen toe omdat ze hierbij veel steun heeft van andere honden en dat kan binnenshuis nu even niet. En daar heeft ze juist extra steun bij nodig. Ze leerde zo snel (toen we nog niet wisten dat ze het had) van ons oppashondje. Die heeft het helaas ook gekregen en is er enorm ziek van geworden.. Gelukkig is ze nu sinds 2,5 maand beter.

[Mloedy]

Gisteren naar de dierenarts geweest voor haar 2e B12 prikje. Het ging fantastisch en ze weegt 19,5 kilo! Ze is een half jaar op 17 kilo blijven hangen dus dat is mooi.

Maar hoe snel blijdschap om kan slaan in verdriet/moedeloosheid als je met deze parasiet dealt is bijna niet voor te stellen... Vanaf de middag had ze opeens een soepoog wat hét teken is voor haar dat ze last heeft van giardia. En ja hoor.. vandaag weer slappere en stinkende ontlasting...

Er rest mij nog maar 1 optie die ik nog niet geprobeerd heb en dat is een homeopaat inschakelen. Dat is dus wat ik nu ga doen..

Het voelt zo naar om dit te zeggen omdat ik zo veel van Puck houd.. Maar ik voel me een gevangene van mijn eigen hond en ervaar zoveel frustratie/verdriet.. We dachten eindelijk na het zware stressvolle jaar met onze vorige oude hond bij te komen met een "nieuwe" jonge hond.. we hadden ons in het ergste geval voorbereid op een normale gezonde dosis tegenslag zoals je met ieder (jong) huisdier wel kunt verwachten maar niet met dit... De stress doet mij het verlies van mijn oude hond herbeleven omdat het lijkt op waar we toen doorheen gingen.. steeds er mee bezig zijn, alles er aan proberen te doen maar zonder succes..

[teckeltoos]

Kan ik me goed voorstellen. Je gaat ervan uit dat je met een pup een tijd tegemoet gaat van genieten en lachen om puppestreken. Dat zou de pleister moeten zijn die de wond van het verlies van je oude hond zou moeten bedekken maar dat doet het nu even niet.
Dan mag je verdrietg, moedeloos en zelf boos zijn dat het jou moest overkomen. Schrijf het op dit forum gerust van je af. Ik weet zeker dat niemand hier twijfelt aan je liefde voor Puck.

[Mloedy]

Dankjewel voor je lieve reactie. Het is inderdaad fijn om van me af te schrijven. Zo kan ik positief blijven voor Puck want dit heeft ze zo hard nodig.

[alm@]

Ik kan me voorstellen dat je helemaal wanhopig bent. Ik ga voor je duimen dat een homeopaat iets kan betekenen voor jullie

[Charlie]

Heb je facebook ? Ik las van de week een stukje van een therapeut en dat ging over 3 honden in 1 huishouden die giardia hadden. Zij heeft deze honden en hun baasjes kunnen helpen en de giardia was weg....
Misschien kan ze jou ook helpen ?

Ik zal de link hier plaatsen :
https://www.facebook.com/photo?fbid=418 ... 8419176305

[twinkeltje]

Dat zou mooi zijn ik snap de wanhoop zo nu en dan je gaat je denk ik zo machteloos voelen

[Charlie]

Heb je facebook ? Ik las van de week een stukje van een therapeut en dat ging over 3 honden in 1 huishouden die giardia hadden. Zij heeft deze honden en hun baasjes kunnen helpen en de giardia was weg....
Misschien kan ze jou ook helpen ?

Ik zal de link hier plaatsen :
https://www.facebook.com/photo?fbid=418 ... 8419176305

Heb ook nog een blog van haar gevonden met meer uitleg en de natuurlijke aanpak van de strijd tegen giardia

https://natuurgeneeskundeenvoedingbijdi ... CLU-1NbHng

[Marion.]

Het voelt zo naar om dit te zeggen omdat ik zo veel van Puck houd.. Maar ik voel me een gevangene van mijn eigen hond en ervaar zoveel frustratie/verdriet.. We dachten eindelijk na het zware stressvolle jaar met onze vorige oude hond bij te komen met een "nieuwe" jonge hond.. we hadden ons in het ergste geval voorbereid op een normale gezonde dosis tegenslag zoals je met ieder (jong) huisdier wel kunt verwachten maar niet met dit... De stress doet mij het verlies van mijn oude hond herbeleven omdat het lijkt op waar we toen doorheen gingen.. steeds er mee bezig zijn, alles er aan proberen te doen maar zonder succes..

Ik ga hier even specifiek op reageren (ik heb gelukkig geen ervaring met Giardia). Dit herken ik heel goed. Ons vorig - gouden - koppeltje is dik 13 en bijna 15 geworden, de laatste is dus nog ongeveer 4 jaar alleen geweest. Tot volle tevredenheid van haarzelf (daar kon ik echt geen pup bij zetten), maar het laatste jaar was ze wel echt oud. Toen we Miep moesten laten inslapen was ze op, en het was goed. Paar maanden daarna kwam pupje Sis, het begin van een nieuwe 15-jarige hondenepisode voor ons - dacht ik - want uiteraard zou daar na een paar jaar weer een zusje bij komen.
Maar al na een dik jaar kwam daar een dikke schaduw over heen, Sis bleek epilepsie te hebben. Dat leek onder controle, maar dat was schijn. Ik ben gestopt met werken, ik durfde haar niet meer alleen te laten. We hebben alles en alles gedaan. Je hele leven staat in het teken van haar. Samen naar een crematie moeten leverde al dikke stress op (bij mij). Geen nachtrust, je slaapt met je oren op steeltjes en heel regelmatig dat je nachten naast je hond ligt. Een enorme aanslag op je leven.

En toevallig moest ik er vanochtend aan denken. Het is nu bijna een jaar geleden dat we haar lieten inslapen (nog geen 4 jaar oud). En is het "al" een jaar, of "pas" een jaar? Voor mij is het "pas" een jaar. Mijn leven is mijn leven weer. Met haar inslapen is er een stuk van mijn hart weggeslagen, maar tegelijk viel er een blok beton van mijn schouder. Het voelt enorm dubbel. Ook schuldgevoel. Alleen dat is niet realistisch, want ik weet dat we alle mogelijkheden hebben aangegrepen. Alleen je hoofd zegt iets anders dan je hart. Dat is het duivelse dilemma

Ik wil je sterkte en wijsheid wensen, ik hoop dat homeopathie wat doet. En anders, verwijt jezelf niets. Je hebt er alles aan gedaan wat in je mogelijkheden lag

[Mloedy]

Wat heftig marion. Zeker voor een jonge hond snap ik dat je zoveel er aan probeerd te doen. Het is niet tof als alles moet wijken voor je sociale leven. Gelukkig hebben wij momenteel wel een aardige weg hier in kunnen vinden.

Wij gaan Puck morgen laten testen op leishmania en daarnaast het hele reis pretpakket aan ziektes. Want ze heeft nu weer ontstoken ogen en dat is eerder een verschijnsel van leish dan giardia.

Buiten haar oogjes lijkt het goed te gaan. Om de dag is haar 2e kakje vd dag wat dunner wat door de giardia kan komen. Maar het wordt niet erger. De klachten kunnen van leishmania komen. Misschien dat dit ook de reden is dat de giardia steeds weer terug keert.

[ranetje]

Gelukkig blijft de kakkerij redelijk onder controle
Goed om eens verder te zoeken.
Ben benieuwd wat er uit komt.

[Mloedy]

Eerste gedeelte van de uitslag is binnen en ziet er goed uit. Er zijn tot nu toe geen tekenen van (actieve) leishmania. Lever en nieren zijn prima. Nu nog wachten op de rest.

[twinkeltje]

O dat is alvast goed

[thom]

Dat is alvast goed nieuws.

[Mloedy]

Ja ben ik super blij mee. Puck voelt zich momenteel ook goed. Ontlasting is goed. Alleen nog steeds snotoogjes maar die worden heel langzaam aan wat minder.

Geef haar hiervoor oogzalf en echinaforce door het voer. Alleen smaken haar brokken hierdoor blijkbaar niet goed meer dus wordt nu in gedeeltes met lange tanden gegeten. Heb hiervoor paardenvet gekocht. Schijnt dat ze dat graag eten en ook goed om mee aan te komen. Schijnt ook goed voor de darmen te zijn dus even voorzichtig uitproberen wat het doet.

[ranetje]

Ja ben ik super blij mee. Puck voelt zich momenteel ook goed. Ontlasting is goed. Alleen nog steeds snotoogjes maar die worden heel langzaam aan wat minder.

Geef haar hiervoor oogzalf en echinaforce door het voer. Alleen smaken haar brokken hierdoor blijkbaar niet goed meer dus wordt nu in gedeeltes met lange tanden gegeten. Heb hiervoor paardenvet gekocht. Schijnt dat ze dat graag eten en ook goed om mee aan te komen. Schijnt ook goed voor de darmen te zijn dus even voorzichtig uitproberen wat het doet.

IN welke vorm geef je die echinaforce dan?
Ik geef het zo nodig alleen in pilvorm in een bal worst.

Ben benieuwd naar je resultaten met dat paardenvet

[Mloedy]

Druppelvorm en dan door de probiotica (zit vanille smaak aan) en veendrenkstof. Ik kan het helaas niet geven in iets lekkers omdat de darmen daar meteen op reageren. Dus uitsluitend dieetvoer. Er zitten nog meer supplementen door heen en ik denk dat weinig honden dit zouden eten haha. Dankzij haar grote eetlust ging het er tot nu toe in maar nu ze zich beter begint te voelen en met de echinaforce er bij is er een grens bereikt geloof ik.

[ranetje]

Druppelvorm en dan door de probiotica (zit vanille smaak aan) en veendrenkstof. Ik kan het helaas niet geven in iets lekkers omdat de darmen daar meteen op reageren. Dus uitsluitend dieetvoer. Er zitten nog meer supplementen door heen en ik denk dat weinig honden dit zouden eten haha. Dankzij haar grote eetlust ging het er tot nu toe in maar nu ze zich beter begint te voelen en met de echinaforce er bij is er een grens bereikt geloof ik.

Misschien kan je echinaforce in pilvorm in dat paardenvet doen?
Of is dat paardenvet vloeibaar.

[Mloedy]

Het is vloeibaar. Hopelijk geeft het net even dat zetje om weer haar bak in een keer leeg te eten. Savonds zit er dezelfde mikmak in en eet ze het wel achter elkaar leeg. Meer honger in de avond denk ik? In elk geval wil ik niet wachten totdat het haar helemaal tegen gaat staan dus dit is de enige oplossing die ik tot nu kon bedenken.

[Mloedy]

Pfff nare zaak is Agradi. Bestel je iets en dan krijg je later opeens te horen dat het niet op voorraad is. Kan pas 7 juni worden maar ook veel later. Lekker dan.. juist als je eens iets snel nodig hebt. Hopelijk blijft ze haar brokjes eten want ze heeft de supplementen hard nodig.

[twinkeltje]

Ja vervelend is dat dat je dat later pas hoort anders zou je ergens anders bestellen, hopelijk kan je het nog ergens sneller krijgen

[Mloedy]

Heb mijn bestelling nog altijd niet, stomvervelend. Puck laat haar eten nu staan in de ochtend. Eet het uiteindelijk met lange tanden op.. super iriritant dit want weet niet of de probiotica zo lang blijft "leven" en of de echinaforce nog wel werkzaam blijft. Na veel gemail en gebel hoop ik dat het paardenvet morgen aan komt.

Ik heb net weer flink gepoetst maar ga langzaam steeds meer afbouwen want het heeft toch geen enkel nut. Als mijn dochtertje er vatbaar voor was had ze het al lang gehad denk ik dus ik laat het los. 1 x id week alles schoonmaken en ik doe haar ook niet meer wekelijks in bad want het geeft alleen maar stress.

Haar ogen zijn beter geworden maar blijven rood en licht prutten. Ik zie aan de ontlasting dat de parasiet er nog zit. De ontlasting is redelijk vast maar slijmerig en bij veel beweging of (positieve) spanning wordt de ontlasting meteen dunner. Maar gelukkig wordt er niet meer dan 2/3 x per dag gepoept dus dat scheelt

Ik ben eerlijk gezegd moe gestreden (al lang) en ga het nu echt loslaten. Ik ga nog wel de voerbakken dagelijks met chloor wassen maar de rest doe ik nog maar 1x per week. Ben er klaar mee. Ze moet het nu zelf maar overwinnen want ik weet het niet meer. Ik zal haar weerstand supplementen blijven geven en ook de homeopatische arts zal langskomen om haar op mentaal vlak te ondersteunen.

Ik wacht nog altijd op de andere helft vd uitslag want de dierenarts is op vakantie Ga het uiterlijk morgen horen.

Hier een foto van Puck met haar licht geïrriteerde ogen. Ze ligt er wat gesloten en bedrukt bij omdat ze dat schoonmaken ook maar niks vindt.

[Fotogravinnetje]

Dat dunner worden bij veel beweging en bij opwinding is heel normaal. Dat gebeurt ook bij een hond zonder darmproblemen. Ook een tweede of derde keer poepen op een dag is gewoonlijk dunner. Daar zou ik me dus niet zo'n zorgen om maken. Dat de ontlasting nog slijmerig is, is ook onderdeel van het proces van herstel van de darmen. (Spreek uit persoonlijke ervaring. Blijft bij mij gewoonlijk nog wel een dag of 3 na afloop van een IBS-episode. Voel me dan verder weer gewoon helemaal goed.)

Was je al eens bezig geweest met een eliminatie-dieet? 1 diersoort die ze nog nooit gehad heeft, rauw, gedroogd, eventueel gekookt (maar dan zonder het bot), geen tussendoortjes anders dan van gedroogd vlees/orgaan van diezelfde diersoort, geen supplementen en dat voor minstens 6 weken. Daarna kun je per 2 weken een nieuwe diersoort (of eventueel koolhydraatbron) toevoegen en als dat 2 weken goed gaat de volgende. Komen de klachten terug, dan weet je dat je die eiwitbron (of koolhydraatbron) in het vervolg moet vermijden. Pas de volgende toevoegen als de klachten weer echt verdwenen zijn.
Oh, en laat de alvleesklier even extra checken, want als daar een probleem mee is, blijf je modderen als je er niets aan doet

[Mloedy]

Bedankt voor je bericht maar met voer ga ik niet meer aanmodderen. Heb werkelijk alles al geprobeerd en hypo allergeen voer werkt tot nu toe nog het beste. Gekookt, 1 diersoort, heb het allemaal al gedaan met spuitpoep tot gevolg. Als ik dat langer had gedaan was het zeker haar dood geworden. Ook rekening gehouden met de snacks en de supplementen bevatten geen eiwitten. Alvleesklier is gecheckt en in orde. Het slijm bij haar ontlasting ontstaat toevallig altijd na 2/3 weken als de parasiet weer begint op te bloeien. Ik herken het patroon inmiddels.

Ik ben echter net toch al terug gebeld door de dierenarts en ze hebben me de rest vd uitslag kunnen geven. Ze heeft geen leish maar test wel positief op de tekenziekte ehrlichiose. Het nadeel is dat je niet kunt zien of ze dit nog hebben en of ze het al overwonnen hebben. Ze moet hiervoor dan 4 weken aan een speciaal hiervoor bestemde antibiotica.. Een spannende stap na al die kuren die ze al gehad heeft maar ik ga het toch maar doen.. Want dit is ook niks.

[Fotogravinnetje]

Ah, kijk. Dan zijn de ogen al verklaard (symptoom bij Ehrlichiose) en ook de steeds lage weerstand waardoor de giardia steeds ruim baan krijgt. Hopelijk slaat de antibiotica inderdaad goed aan en herstelt ze goed. Kijkend naar het totaalplaatje denk ik dat de Ehrlichiose het hele verloop goed kan verklaren