Inene extreem schrikkerig

[bram en thijs]

Maar ook te veel berichten met van allerlei problemen.

Te bedacht

[flamme]

Waarom kan ik niet bestaan? Waarom ontken je mij?

Ik besta wel degelijk, en mijn verhaal is 100% waar. En ik kan dat ook bewijzen.

Ik heb nml 2 stoornissen, waarvan 1 in cluster A, het niet-sociale cluster. Er is iets in mijn kindertijd gebeurd wat de stoornis heeft veroorzaakt. Ik kan nu eenmaal vrijwel geen band met mens of dier aangaan, dat is kapotgemaakt. Ik kan wel prima samenleven met iemand, gezien ik al jaren een vaste relatie heb. En ook met onze hond kan ik prima samenleven. Het is zeker niet alleen maar kommer en kwel hoor.

Het beste voor de hond is op dit moment de liefde van de baas. Dat krijgt hij meer dan genoeg. Verder ga ik er niet op in.

En blijkbaar heb je dan toch niet goed begrijpend gelezen aangezien je iets zegt wat al 10 keer besproken is en waarvan je het antwoord weet.

Ik vind het ontzettend rot voor je dat je een stoornis in cluster A hebt. Overigens is dit niet het anti-sociale cluster maar het Schizoïde schizotypische of paranoïde cluster.

Dat maakt niet uit, dat is triest genoeg.
Wat me stoort in dit topic is dat je het negatieve eruit filtert en met de tips niks wilt doen. Al dan niet dit afschuivend naar je partner.

Jij hebt geen band met de hond, je partner wil niet veranderen en jij laat je hond liever op andere honden af rennen dan dat je hem aangelijnd houdt vanwege risico op vallen.
Dat roept reacties op.
Ben je wie je bent, dan zou ik als ik jou was bij mezelf te rade gaan of de combinatie jou/partner/hond en aanstaande baby wel de juiste is. En uit je eigen teksten heb je antwoord genoeg denk ik.

Ben je niet wie je bent, want je teksten komen ook op mij nogal extreem over, dan hoop ik dat dit topic je veel lol bezorgt heeft.

[MyDoggie2020]

Waarom kan ik niet bestaan? Waarom ontken je mij?

Ik besta wel degelijk, en mijn verhaal is 100% waar. En ik kan dat ook bewijzen.

Ik heb nml 2 stoornissen, waarvan 1 in cluster A, het niet-sociale cluster. Er is iets in mijn kindertijd gebeurd wat de stoornis heeft veroorzaakt. Ik kan nu eenmaal vrijwel geen band met mens of dier aangaan, dat is kapotgemaakt. Ik kan wel prima samenleven met iemand, gezien ik al jaren een vaste relatie heb. En ook met onze hond kan ik prima samenleven. Het is zeker niet alleen maar kommer en kwel hoor.

Het beste voor de hond is op dit moment de liefde van de baas. Dat krijgt hij meer dan genoeg. Verder ga ik er niet op in.

En blijkbaar heb je dan toch niet goed begrijpend gelezen aangezien je iets zegt wat al 10 keer besproken is en waarvan je het antwoord weet.

Ik vind het ontzettend rot voor je dat je een stoornis in cluster A hebt. Overigens is dit niet het anti-sociale cluster maar het Schizoïde schizotypische of paranoïde cluster.

Dat maakt niet uit, dat is triest genoeg.
Wat me stoort in dit topic is dat je het negatieve eruit filtert en met de tips niks wilt doen. Al dan niet dit afschuivend naar je partner.

Jij hebt geen band met de hond, je partner wil niet veranderen en jij laat je hond liever op andere honden af rennen dan dat je hem aangelijnd houdt vanwege risico op vallen.
Dat roept reacties op.
Ben je wie je bent, dan zou ik als ik jou was bij mezelf te rade gaan of de combinatie jou/partner/hond en aanstaande baby wel de juiste is. En uit je eigen teksten heb je antwoord genoeg denk ik.

Ben je niet wie je bent, want je teksten komen ook op mij nogal extreem over, dan hoop ik dat dit topic je veel lol bezorgt heeft.

Ik ben wie ik ben ja. En ik weet iig dat het wat betreft mn kindje wel goedkomt. Die is namelijk ontzettend gewenst. En nee, men hoeft mij niet te vertellen dat het heel zwaar gaat worden, dat weet ik. En als het straks echt niet gaat met de hond, dan moet mijn partner wel inzien dat het het beste is om hem weg te doen. Dus er is nog hoop dat hij dan wél luistert...

Dat van dat vallen is nogal logisch he?! Ik ben dus zwanger. Ik wil niet dat mijn kindje iets overkomt.

En ik zei "niet-sociaal", ik heb nergens anti-sociaal gezegd. Schizoïde is een niet-sociale stoornis.

[blondie]

Dat laatste heb ik vanmiddag aangehaald Schizoïde , nogmaals ik zou het zo ontiegelijk laag bij de grond vinden als iemand of meerdere personen dit nep account hebben bedacht. Als dit nep is Fuck YOU dan en ga maar lachen om de grap. Maar kom er dan nu voor uit of verwijder dit account.

[MyDoggie2020]

Dat laatste heb ik vanmiddag aangehaald Schizoïde , nogmaals ik zou het zo ontiegelijk laag bij de grond vinden als iemand of meerdere personen dit nep account hebben bedacht. Als dit nep is Fuck YOU dan en ga maar lachen om de grap. Maar kom er dan nu voor uit of verwijder dit account.

Ik ben geen trol.

Wat ik me wel oprecht afvraag is waarom men maar niet kan geloven, begrijpen, dat er mensen zoals ik. Weten jullie dat er mensen zijn die honden zelfs haten? Ja, die zijn er. En dat weten en geloven jullie ook. Waarom kan ik dan niet bestaan?

Wat is er dan zó raar aan mijn verhaal dat ik van trollen beschuldigd moet worden?

Ik besta dus wel degelijk, ik trol niet. Ik heb echt een hond, een foxred labrador, waar ik geen band mee heb door de stoornis die ik heb. Die me soms ergert, door de stoornis die ik heb + zwangerschapshormonen. En ik kan nog wel meer info geven, ware het niet dat dat privé is, en het dus niet verstandig is omdat online neer te zetten.

Het zou men sieren en het zou getuigen van iets meer intelligentie, mijn inziens, om niet alles wat buiten iemands straatje ligt gelijk maar te bestempelen als niet waar/trollen. Enig idee hoeveel mensen er op deze wereld zijn? Er zijn zoveel soorten mensen, bedenk maar iets (geks) en zo iemand bestaat. Ik besta en onze hond ook en daarmee dus mijn verhaal.

[flamme]

Ik ben wie ik ben ja. En ik weet iig dat het wat betreft mn kindje wel goedkomt. Die is namelijk ontzettend gewenst. En nee, men hoeft mij niet te vertellen dat het heel zwaar gaat worden, dat weet ik. En als het straks echt niet gaat met de hond, dan moet mijn partner wel inzien dat het het beste is om hem weg te doen. Dus er is nog hoop dat hij dan wél luistert...

Dat van dat vallen is nogal logisch he?! Ik ben dus zwanger. Ik wil niet dat mijn kindje iets overkomt.

En ik zei "niet-sociaal", ik heb nergens anti-sociaal gezegd. Schizoïde is een niet-sociale stoornis.

Je zult me niet horen zeggen dat het niet goedkomt met je kindje. Daar kan en wil ik niet over oordelen.
Ik reageer puur op wat je schrijft en dan komt het op mij over alsof je de verantwoordelijkheid vooral bij anderen neerlegt.
Vanuit oa je psychiatrische problematiek is daf deels te verklaren, maar dan nog mag jij je datzelfde ook van bewust zijn en er naar gaan handelen.
Je partner op een hondenforum affakkelen hoort daar naar mijn mening niet bij.
Daarbij doet het de situatie rondom je hond verder geen goed.
Dat is wat ik bedoelde met mijn opmerking “of de combinatie partner, jij, de hond en een aanstaande baby wel de juiste is”.

Ik beweer in ieder geval zeker NIET, mocht je dat zo gelezen hebben, dat je een anti sociale persoonlijkheidsstoornis hebt.
De DSM5 kan ik vanachter een beeldscherm niet zien.
Nogmaals, ik reageer alleen op wat jij schrijft.

Ik geloof niet dat verdere discussie veel op gaat leveren. Ik wens je veel wijsheid en sterkte.
Nog 1 laatste tip, kies voor je eigen rust en die van de hond en je komende baby’tje en lever je hond af bij Marion. Je hond zit nu op een plek waar hij niet gewenst is en de aanwezigheid stress oplevert. Dat is voor jullie allemaal niet goed.
En aangezien je op een hondenforum zit krijg je reacties ten goede van de hond. Ook al zijn dat geen reacties die jij wilt horen.

[blondie]

Dat laatste heb ik vanmiddag aangehaald Schizoïde , nogmaals ik zou het zo ontiegelijk laag bij de grond vinden als iemand of meerdere personen dit nep account hebben bedacht. Als dit nep is Fuck YOU dan en ga maar lachen om de grap. Maar kom er dan nu voor uit of verwijder dit account.

Ik ben geen trol.

Wat ik me wel oprecht afvraag is waarom men maar niet kan geloven, begrijpen, dat er mensen zoals ik. Weten jullie dat er mensen zijn die honden zelfs haten? Ja, die zijn er. En dat weten en geloven jullie ook. Waarom kan ik dan niet bestaan?

Wat is er dan zó raar aan mijn verhaal dat ik van trollen beschuldigd moet worden?

Ik besta dus wel degelijk, ik trol niet. Ik heb echt een hond, een foxred labrador, waar ik geen band mee heb door de stoornis die ik heb. Die me soms ergert, door de stoornis die ik heb + zwangerschapshormonen. En ik kan nog wel meer info geven, ware het niet dat dat privé is, en het dus niet verstandig is omdat online neer te zetten.

Het zou men sieren en het zou getuigen van iets meer intelligentie, mijn inziens, om niet alles wat buiten iemands straatje ligt gelijk maar te bestempelen als niet waar/trollen. Enig idee hoeveel mensen er op deze wereld zijn? Er zijn zoveel soorten mensen, bedenk maar iets (geks) en zo iemand bestaat. Ik besta en onze hond ook en daarmee dus mijn verhaal.

De historie van dit forum maakt dat mensen die wat langer lid zijn soms wat reserves hebben. En persoonlijk merk ik dat ik wel serieus wil reageren op je, maar als ik ga twijfelen over de oprechtheid en waarheid van dit account ga ik op dit moment nog meer stuk dan ik al ben. Dus dat. Ook ik besta en ben mens. Maar als dit wat je schrijft niet echt is dan moet ik daar conclusies uit trekken, dat is de reden van mijn post en reactie. En daarbij dingen die ik elders las wat refereerde naar hier. Als er oprecht geen link is, dan zit ik er totaal naast, Zo wel, blijf ik bij wat ik heb gezegd, als dit een dolletje of mind fuck is, bedankt en niet bedankt.

[MyDoggie2020]

Ik heb een duidelijke mening over trollen: Ik snap niet waarom iemand dat zou doen, en waarom men daar de lol van inziet.

Dat gezegd hebbende: Weet je hoe vreselijk ik mezelf soms met tijden vind dat ik zo ben? Ondanks dat ik weet waardoor het komt, ik ben als kind kapotgemaakt helaas. Ik zou heel graag normaal willen zijn, voelen wat anderen voelen. Maar het is stuk, ik ben "gebroken" wat dat betreft. Gebroken in mijn kindertijd en weliswaar geprobeerd te lijmen, maar het wordt nooit meer helemaal goed, zoals een normaal persoon dus. Vandaar de schizoïde persoonlijkheidsstoornis (en nog eentje die niet al te best is).

Het is dus prima uit te leggen waarom ik geen band heb met de hond en waarom het niet zal lukken die aan te gaan, wat ik ook zou proberen. En dus waarom ik genoemde problemen ervaar (het ergeren aan bepaalde dingen, o.a).

We gaan het zien hoe het straks zal gaan, als we een geheel gezinnetje zijn. Dat kan 2 kanten opgaan. Ik hoop iig dat ik dit keer wél gehoord ga worden als ik bepaalde dingen aangeef als het niet zou gaan, dat er wél geluisterd gaat worden. Maar ik snap, ondanks mijn ontbrekende gevoel, dat het voor mensen héél lastig is om afstand te doen van iets waar je enorm van houdt.

Hij gaat iig absoluut níet naar Marion, dat is écht absoluut géén optie. Echt niet. Dat kan ze bij deze uit haar hoofd zetten. We hebben een andere optie, voor het geval dat.

[Marion.]

Ik ben geen trol.

Wat ik me wel oprecht afvraag is waarom men maar niet kan geloven, begrijpen, dat er mensen zoals ik. Weten jullie dat er mensen zijn die honden zelfs haten? Ja, die zijn er. En dat weten en geloven jullie ook. Waarom kan ik dan niet bestaan?

Wat is er dan zó raar aan mijn verhaal dat ik van trollen beschuldigd moet worden?

Ik besta dus wel degelijk, ik trol niet. Ik heb echt een hond, een foxred labrador, waar ik geen band mee heb door de stoornis die ik heb. Die me soms ergert, door de stoornis die ik heb + zwangerschapshormonen. En ik kan nog wel meer info geven, ware het niet dat dat privé is, en het dus niet verstandig is omdat online neer te zetten.

Het zou men sieren en het zou getuigen van iets meer intelligentie, mijn inziens, om niet alles wat buiten iemands straatje ligt gelijk maar te bestempelen als niet waar/trollen. Enig idee hoeveel mensen er op deze wereld zijn? Er zijn zoveel soorten mensen, bedenk maar iets (geks) en zo iemand bestaat. Ik besta en onze hond ook en daarmee dus mijn verhaal.

Wat zo raar is aan jouw verhaal is dat jij je zin hebt doorgedramd bij je partner, dat jij zo graag een hond wilde. Ondanks 0 ervaring. Een foxred, nog wel. Toe maar.

Mag ik raden hoe oud je bent? Je bent echt een kind van deze tijd. Ik wil. En een maand later, ik wil niet. En alles gaat om ik.

En nu kom je zelfs aan met het verhaal dat er zelfs mensen zijn die honden haten. Ja hoor, dat weten we. Dat zijn ook nog best veel mensen eigenlijk.
Maar weet je wat het aparte is? Ik ken echt niemand die honden maar zozo vind (dus niet eens haten), die dan graag een pup willen en dan eigenlijk tegen de zin van de partner in een pup aanschaffen. Foxred of niet.

[Marion.]

Hij gaat iig absoluut níet naar Marion, dat is écht absoluut géén optie. Echt niet. Dat kan ze bij deze uit haar hoofd zetten. We hebben een andere optie, voor het geval dat.

O, deze had ik nog niet gelezen.

Uit mijn hoofd zetten??? In mijn hoofd zit een Golden pupje, die ikzelf blanco kan groot brengen zoals dat bij ons past. Zodat we hopelijk snel weer een geweldig koppel samen hebben voor nog minstens 13 jaar. Ik kan niet wachten tot Teuntje zover is (maar intussen geniet ik wel van haar opgroeien).

Nee hoor, jouw foxred Lab met een rugzakje zit echt niet in mijn hoofd. Wel in mijn maag. Vandaar het aanbod.

[MyDoggie2020]

Ik ben geen trol.

Wat ik me wel oprecht afvraag is waarom men maar niet kan geloven, begrijpen, dat er mensen zoals ik. Weten jullie dat er mensen zijn die honden zelfs haten? Ja, die zijn er. En dat weten en geloven jullie ook. Waarom kan ik dan niet bestaan?

Wat is er dan zó raar aan mijn verhaal dat ik van trollen beschuldigd moet worden?

Ik besta dus wel degelijk, ik trol niet. Ik heb echt een hond, een foxred labrador, waar ik geen band mee heb door de stoornis die ik heb. Die me soms ergert, door de stoornis die ik heb + zwangerschapshormonen. En ik kan nog wel meer info geven, ware het niet dat dat privé is, en het dus niet verstandig is omdat online neer te zetten.

Het zou men sieren en het zou getuigen van iets meer intelligentie, mijn inziens, om niet alles wat buiten iemands straatje ligt gelijk maar te bestempelen als niet waar/trollen. Enig idee hoeveel mensen er op deze wereld zijn? Er zijn zoveel soorten mensen, bedenk maar iets (geks) en zo iemand bestaat. Ik besta en onze hond ook en daarmee dus mijn verhaal.

Wat zo raar is aan jouw verhaal is dat jij je zin hebt doorgedramd bij je partner, dat jij zo graag een hond wilde. Ondanks 0 ervaring. Een foxred, nog wel. Toe maar.

Mag ik raden hoe oud je bent? Je bent echt een kind van deze tijd. Ik wil. En een maand later, ik wil niet. En alles gaat om ik.

En nu kom je zelfs aan met het verhaal dat er zelfs mensen zijn die honden haten. Ja hoor, dat weten we. Dat zijn ook nog best veel mensen eigenlijk.
Maar weet je wat het aparte is? Ik ken echt niemand die honden maar zozo vind (dus niet eens haten), die dan graag een pup willen en dan eigenlijk tegen de zin van de partner in een pup aanschaffen. Foxred of niet.

En dat is dus typisch mij. Ja, ik wilde per sé een hond, en mijn partner had een snauw en grauw gekregen als hij had gezegd dat dat niet ging gebeuren. Zodra ik wist dat zij een nestje had wilde ik er eentje. En ik ben ook zo, dat ik ergens op uitgekeken ben, soms snel, soms kan dat langer duren. (Ik heb bijv al geruime tijd een vaste relatie.) Ik heb best wel zelfinzicht, als ik dat zeggen mag.

De verkoper van de puppy's heeft wel redelijk verstand van honden en heeft ook de puppy's met de goede eigenaren gematcht, qua karakter. Ik heb speciaal gevraagd/aangegeven om een puppy geschikt voor mij. Omdat ik 0 ervaring had én geen heel dominante hond aan zou kunnen. Ik heb geen idee of een redfox geschikt is voor een onervaren persoon, aangezien ik er geen verstand van heb.

Ik ben nog geen 40 iig. Maar ook geen 25 meer. Maar daar heeft "kind van deze tijd" niks mee te maken. Dit is puur en alleen mijn stoornis, ik ben absoluut niet zo verwend opgevoed.

Dus in jouw wereld kan het niet voorkomen dat iemand gewoon geen band met d'r hond heeft, maar hem niet haat? FYI: Ik ervaar bepaalde emoties gewoon totaal niet, daar valt haten onder. Of spijt. Ik ken die gevoelens (en meer) oprecht niet. Ik kan wel een hekel hebben aan iets of iemand, maar écht haten... Nee. Is overigens typisch schizoïde.

[Marion.]

Dan zal ik ook schizoïde zijn. Ik ken ook geen haten. Ken ik eindelijk mijn labeltje!

Maar een band met mijn pup heb ik wel. Per direct. Ik had bij Teun zelfs ineens koudwatervrees. Toen de fokster vertelde dat het pupje rood zou worden, greep het me naar de keel. Wat doe ik dat kleine ding aan!
En nee, je weet nooit hoe het is met een hond. Want elke hond is anders. En elke situatie (ook in je eigen leven) is ook anders.

Neemt niet weg dat ik zielsveel meelij met je foxred Lab heb. Hij heeft niet om jou als eigenaar gevraagd. Eten en de mogelijkheid om je te ontlasten, is ook voor een hond niet de jeu in het leven.

[blacky]

Hij is alleen tyfuseigenwijs en luistert niet altijd meteen, waardoor hij er zelf voor zorgt dat het commando strenger herhaald wordt. Ik loop daarbij absoluut niet te gillen of schreeuwen tegen hem, het commando wordt dan met een snauw herhaald. Omdat hij alleen dan wil luisteren.

Ik heb teckels en die zijn pas eigenwijs, als je het zo wil noemen want het is toch een menselijke eigenschap. Als het mij lukt mijn bende te laten luisteren zonder te snauwen, waarom lukt dat jou dan niet?

Ik heb echt werkelijk geen flauw idee waarom hij regelmatig niet gelijk luistert als je het commando normaal zegt en je eigenwijs aan staat te kijken, terwijl het commando normaal maar wel duidelijk is uitgesproken, hij het commando dondersgoed kent en weet wat hij moet doen. Alsof hij ons/maar vooral mij expres treitert omdat hij weet dat ik daar niet tegen kan (en als hij het bij de baas doet dan ben ik er meestal bij want thuis). (Ik zeg dus alsof hè.)
je vind het zelf al moeilijk om gelijk te luistern wat denk je dan hoe het met een hond zit.
Door dit gedrag heeft hij het er dus naar gemaakt dat zijn opvoeding regelmatig met snauwen gepaard gaat. Want ik wil dat hij gelijk luistert en hetgeen doet als ik een commando geef. Andere honden die ik ken kunnen dit ook, dus moet hij het ook kunnen. (En nogmaals: Hij weet dondersgoed de commando's en wat hij moet doen, het is níet het geval dat hij mij niet begrijpt.)

[MyDoggie2020]

Dan zal ik ook schizoïde zijn. Ik ken ook geen haten. Ken ik eindelijk mijn labeltje!

Maar een band met mijn pup heb ik wel. Per direct. Ik had bij Teun zelfs ineens koudwatervrees. Toen de fokster vertelde dat het pupje rood zou worden, greep het me naar de keel. Wat doe ik dat kleine ding aan!
En nee, je weet nooit hoe het is met een hond. Want elke hond is anders. En elke situatie (ook in je eigen leven) is ook anders.

Neemt niet weg dat ik zielsveel meelij met je foxred Lab heb. Hij heeft niet om jou als eigenaar gevraagd. Eten en de mogelijkheid om je te ontlasten, is ook voor een hond niet de jeu in het leven.

Het is wel meer dan alleen dat kenmerk. En ja, ik snap dat jij dat snapt, daarom snap ik je reactie ook niet echt. Snap je het nog? Maar goed, ik zal er niet te serieus op ingaan verder.

In het begin vond ik hem leuker dan nu, want pup, klein en natuurlijk ontzettend schattig. Totdat hij echt heel vroeg aan zijn puberteit begon, hij daardoor ontzettend vervelend werd, mij frustreerde en er daardoor geen band meer kon groeien. (Ook geen kleine band, zoals ik bijv met mijn kat heb. Dit is ook geen band zoals normale mensen aan kunnen gaan, maar ik geef wel om haar.) En daar is het dus gewoon niet goed gegaan. Op puppycursus prima luisteren, maar eenmaal thuis... Meer kun je mij niet frustreren dan door niet te luisteren, en dat niks helpt. Ik wist oprecht niet dat ik dát gevoel dus wel in me had. En ik wist er niet mee om te gaan.

Maar het is ook niet goed gegaan wat betreft slapen 's nachts. En ja, dat is onze eigen fout geweest. Maar ook daarmee heeft hij mij/ons gefrustreerd. Hij is 3 huizen verder te horen geweest...

Het is dus alles bij elkaar geweest. Opeenstapeling op opeenstapeling. En als er dan niet serieus naar je geluisterd wordt... Dan krijg je dit.

[MyDoggie2020]

Hij is alleen tyfuseigenwijs en luistert niet altijd meteen, waardoor hij er zelf voor zorgt dat het commando strenger herhaald wordt. Ik loop daarbij absoluut niet te gillen of schreeuwen tegen hem, het commando wordt dan met een snauw herhaald. Omdat hij alleen dan wil luisteren.

Ik heb teckels en die zijn pas eigenwijs, als je het zo wil noemen want het is toch een menselijke eigenschap. Als het mij lukt mijn bende te laten luisteren zonder te snauwen, waarom lukt dat jou dan niet?

Ik heb echt werkelijk geen flauw idee waarom hij regelmatig niet gelijk luistert als je het commando normaal zegt en je eigenwijs aan staat te kijken, terwijl het commando normaal maar wel duidelijk is uitgesproken, hij het commando dondersgoed kent en weet wat hij moet doen. Alsof hij ons/maar vooral mij expres treitert omdat hij weet dat ik daar niet tegen kan (en als hij het bij de baas doet dan ben ik er meestal bij want thuis). (Ik zeg dus alsof hè.)
je vind het zelf al moeilijk om gelijk te luistern wat denk je dan hoe het met een hond zit.
Door dit gedrag heeft hij het er dus naar gemaakt dat zijn opvoeding regelmatig met snauwen gepaard gaat. Want ik wil dat hij gelijk luistert en hetgeen doet als ik een commando geef. Andere honden die ik ken kunnen dit ook, dus moet hij het ook kunnen. (En nogmaals: Hij weet dondersgoed de commando's en wat hij moet doen, het is níet het geval dat hij mij niet begrijpt.)

Ik zie geen reactie?

[blacky]

Ik heb teckels en die zijn pas eigenwijs, als je het zo wil noemen want het is toch een menselijke eigenschap. Als het mij lukt mijn bende te laten luisteren zonder te snauwen, waarom lukt dat jou dan niet?

Ik heb echt werkelijk geen flauw idee waarom hij regelmatig niet gelijk luistert als je het commando normaal zegt en je eigenwijs aan staat te kijken, terwijl het commando normaal maar wel duidelijk is uitgesproken, hij het commando dondersgoed kent en weet wat hij moet doen. Alsof hij ons/maar vooral mij expres treitert omdat hij weet dat ik daar niet tegen kan (en als hij het bij de baas doet dan ben ik er meestal bij want thuis). (Ik zeg dus alsof hè.)
je vind het zelf al moeilijk om gelijk te luistern wat denk je dan hoe het met een hond zit.
Door dit gedrag heeft hij het er dus naar gemaakt dat zijn opvoeding regelmatig met snauwen gepaard gaat. Want ik wil dat hij gelijk luistert en hetgeen doet als ik een commando geef. Andere honden die ik ken kunnen dit ook, dus moet hij het ook kunnen. (En nogmaals: Hij weet dondersgoed de commando's en wat hij moet doen, het is níet het geval dat hij mij niet begrijpt.)

Ik zie geen reactie?

ik gaf aan dat je zelf al niet kunt luisteren en dan vind je dat dom van een hond?

[ellen en de birmanen]

geef mij je adres en ik haal je hond zo op zonder probleem. komt in een huis met 5 andere honden en 5 katten en bij iemand, ik zelf, die verstand heeft van honden en je hond kan geven wat deze verdient en dat is geen drammerige kleuter die haar zin wil hebben. iemand zoals jij is steeds op zoek naar iets nieuws. eerst een pup en nu een kind. want de pup is volwassen dus niet nieuw meer en nu heeft mevroi de zinnen gezet op een baby. nou troost je die worden ook groot.

ellen

[Fotogravinnetje]

En dat is dus typisch mij. Ja, ik wilde per sé een hond, en mijn partner had een snauw en grauw gekregen als hij had gezegd dat dat niet ging gebeuren. Zodra ik wist dat zij een nestje had wilde ik er eentje. En ik ben ook zo, dat ik ergens op uitgekeken ben, soms snel, soms kan dat langer duren. (Ik heb bijv al geruime tijd een vaste relatie.) Ik heb best wel zelfinzicht, als ik dat zeggen mag.

Als je dat dan van jezelf weet en zo overtuigd bent dat je best wel zelfinzicht hebt, waarom ben je aan die hond begonnen? Je weet dat je vaak snel op iets uitgekeken bent. Een hond nemen is een levenslang commitment, in ieder geval zolang de hond leeft. Je had dus vooraf kunnen weten dat je na een tijdje uitgekeken zou zijn op het hebben van een hond. Had dan een senior een goede laatste tijd gegund. Als je zelfinzicht had gehad, had je geweten dat de hond de dupe van jouw keuzes zou gaan worden. Je weet bepaalde dingen over jezelf, maar het echte inzicht en daar naar handelen, er je verantwoordelijkheid voor nemen, ontbreekt. Je kunt misschien hulpverleners overtuigen dat je zelfinzicht hebt, maar je acties laten zien dat het geen inzicht van binnenuit is, maar aangeleerde feitjes over jezelf. Dat is een groot verschil

[MyDoggie2020]

En dat is dus typisch mij. Ja, ik wilde per sé een hond, en mijn partner had een snauw en grauw gekregen als hij had gezegd dat dat niet ging gebeuren. Zodra ik wist dat zij een nestje had wilde ik er eentje. En ik ben ook zo, dat ik ergens op uitgekeken ben, soms snel, soms kan dat langer duren. (Ik heb bijv al geruime tijd een vaste relatie.) Ik heb best wel zelfinzicht, als ik dat zeggen mag.

Als je dat dan van jezelf weet en zo overtuigd bent dat je best wel zelfinzicht hebt, waarom ben je aan die hond begonnen? Je weet dat je vaak snel op iets uitgekeken bent. Een hond nemen is een levenslang commitment, in ieder geval zolang de hond leeft. Je had dus vooraf kunnen weten dat je na een tijdje uitgekeken zou zijn op het hebben van een hond. Had dan een senior een goede laatste tijd gegund. Als je zelfinzicht had gehad, had je geweten dat de hond de dupe van jouw keuzes zou gaan worden. Je weet bepaalde dingen over jezelf, maar het echte inzicht en daar naar handelen, er je verantwoordelijkheid voor nemen, ontbreekt. Je kunt misschien hulpverleners overtuigen dat je zelfinzicht hebt, maar je acties laten zien dat het geen inzicht van binnenuit is, maar aangeleerde feitjes over jezelf. Dat is een groot verschil

Omdat ik heel graag een hond wilde. En omdat ik alle andere honden die ik via via kende altijd hartstikke leuk vond. En nee, ik ben niet op alles binnen no time uitgekeken. Ik vind mijn kat na 15 jaar nog steeds leuk! En m'n partner na ruim een decade ook. Dus ik wist absoluut niet dat ik hem naar mate de tijd vorderde minder leuk zou gaan vinden. Die vlieger gaat niet op.

Een senior was geen optie, als er een hond in huis zou komen wilde m'n partner dat het per se een puppy zou zijn. Het asiel was geen optie.

Ik heb zelfinzicht in zoverre dat ik prima kan benoemen hoe ik ben. Wat ik dus deed.

De hond is trouwens de dupe van de keuze van mijn partner, niet door mijn schuld. Hij wil hem per se houden, terwijl ik al vrij vroeg belangrijke dingen heb laten doorschemeren dat het niet ging. En we hadden een afspraak, maar die gold inene niet meer volgens hem. Dus hij is er geheel verantwoordelijk voor, mijn inziens, áls de hond minder gelukkig zou zijn. Maar dat is hij niet, want hij krijgt alles wat hij nodig heeft van z'n baas, en ondanks het ontbreken van de band ook van mij.

Dus nee, ik accepteer niet dat er gezegd wordt dat ik de schuldige ben. Dat ben ik niet. Er valt mij niets te verwijten. Ik heb genoeg gedaan en gezegd om mijn partner dingen te laten inzien.

[ranetje]

Je hebt hier ruimschoots genoeg adviezen gekregen waar je wat mee zou kunnen doen.
Het enige wat ik lees is "kan niet want"
Dan houdt het voor mij wel een beetje op.

[Fotogravinnetje]

Je hebt hier ruimschoots genoeg adviezen gekregen waar je wat mee zou kunnen doen.
Het enige wat ik lees is "kan niet want"
Dan houdt het voor mij wel een beetje op.

"Kan niet" en "wil niet". Eigen belangen gaan voor. Belangen van de hond doen weinig ter zake. Helaas

[MyDoggie2020]

Je hebt hier ruimschoots genoeg adviezen gekregen waar je wat mee zou kunnen doen.
Het enige wat ik lees is "kan niet want"
Dan houdt het voor mij wel een beetje op.

"Kan niet" en "wil niet". Eigen belangen gaan voor. Belangen van de hond doen weinig ter zake. Helaas

Ook typisch schizoïde. Mijn partner is idd belangrijker voor mij dan de hond. Ik heb - mijn inziens heel terecht - geen zin in een kwade partner en misschien wel erger. Want hoewel ik bepaalde dingen heb aangegeven en er niet werd geluisterd heb ik daarna mijn mond maar gehouden. Dus áls ik nu überhaupt zou zeggen dat de hond weg moet, dan komt dat voor hem als donderslag bij heldere hemel. Dankzij z'n talent om dingen voor het gemak maar te vergeten. Daarbij ziet hij niks aan de hond, dus is hij van mening dat het nu goed gaat. En dat gaat het op zich ook. We gedogen elkaar prima. Er is niets ernstigs aan de hand en ik zou prima nog jaren zo door kunnen leven - even afgezien van hoe het zal gaan na de bevalling dat weet niemand.

En misschien raakt hij het dan ook wel zat om hem elke keer maar te moeten uitlaten, want ik kan het dan een aantal weken niet meer doen. Hij zei nml laatst al zoiets. Dat hij eigenlijk de vroege ochtendwandelingen niet meer wilde doen, of ik dat wilde gaan doen. (I kid you not, dat vraagt hij aan een zwangere die haar slaap momenteel hard nodig heeft en waarbij uitlaten steeds slechter gaat. Uhm... Nee, dat gaat niet.)

[thom]

[blondie]

Ik heb een duidelijke mening over trollen: Ik snap niet waarom iemand dat zou doen, en waarom men daar de lol van inziet.

Dat gezegd hebbende: Weet je hoe vreselijk ik mezelf soms met tijden vind dat ik zo ben? Ondanks dat ik weet waardoor het komt, ik ben als kind kapotgemaakt helaas. Ik zou heel graag normaal willen zijn, voelen wat anderen voelen. Maar het is stuk, ik ben "gebroken" wat dat betreft. Gebroken in mijn kindertijd en weliswaar geprobeerd te lijmen, maar het wordt nooit meer helemaal goed, zoals een normaal persoon dus. Vandaar de schizoïde persoonlijkheidsstoornis (en nog eentje die niet al te best is).

Het is dus prima uit te leggen waarom ik geen band heb met de hond en waarom het niet zal lukken die aan te gaan, wat ik ook zou proberen. En dus waarom ik genoemde problemen ervaar (het ergeren aan bepaalde dingen, o.a).

We gaan het zien hoe het straks zal gaan, als we een geheel gezinnetje zijn. Dat kan 2 kanten opgaan. Ik hoop iig dat ik dit keer wél gehoord ga worden als ik bepaalde dingen aangeef als het niet zou gaan, dat er wél geluisterd gaat worden. Maar ik snap, ondanks mijn ontbrekende gevoel, dat het voor mensen héél lastig is om afstand te doen van iets waar je enorm van houdt.

Ok.
Hoop dat je de tip over opschrijven van dingen en bespreekbaar maken van bepaalde afspraken en of die wel of niet haalbaar zijn wel belangrijk zijn.
En geef bij Huisarts of je oude hulpverlener aan dat er veranderingen in je leven nu zijn en komen. Je geeft nu zelf aan dat het 2 kanten op kan gaan.
Uit eigen ervaring heb ik helaas gemerkt dat als het de verkeerde kant op gaat het ook goed fout kan gaan. En dat als je uit beeld bent bij hulpverleners het in de huidige tijd verrekte lastig is om weer de juiste hulp te krijgen als dat nodig is.

Je spreekt heel veel vanuit de -ik- dat geeft bij veel mensen een negatief iets, omdat het ook niet echt te begrijpen soms is hoe men is gevormd, of hoe de hersenen een bepaald systeem hebben ontwikkeld om heftige dingen uit verleden te verwerken/vermijden dat het de boventoon voert.
Soms is het echter wel beter om niet uit het oog te verliezen wat je heeft gemaakt tot wie je bent, en dat er toch soms hulp nodig is of dat niet alles weg te stoppen is of gaat veranderen als je nieuwe dingen laat gebeuren.

[MoTsiTsi]

Zullen we gaan kaarten?

[MyDoggie2020]

Ik heb een duidelijke mening over trollen: Ik snap niet waarom iemand dat zou doen, en waarom men daar de lol van inziet.

Dat gezegd hebbende: Weet je hoe vreselijk ik mezelf soms met tijden vind dat ik zo ben? Ondanks dat ik weet waardoor het komt, ik ben als kind kapotgemaakt helaas. Ik zou heel graag normaal willen zijn, voelen wat anderen voelen. Maar het is stuk, ik ben "gebroken" wat dat betreft. Gebroken in mijn kindertijd en weliswaar geprobeerd te lijmen, maar het wordt nooit meer helemaal goed, zoals een normaal persoon dus. Vandaar de schizoïde persoonlijkheidsstoornis (en nog eentje die niet al te best is).

Het is dus prima uit te leggen waarom ik geen band heb met de hond en waarom het niet zal lukken die aan te gaan, wat ik ook zou proberen. En dus waarom ik genoemde problemen ervaar (het ergeren aan bepaalde dingen, o.a).

We gaan het zien hoe het straks zal gaan, als we een geheel gezinnetje zijn. Dat kan 2 kanten opgaan. Ik hoop iig dat ik dit keer wél gehoord ga worden als ik bepaalde dingen aangeef als het niet zou gaan, dat er wél geluisterd gaat worden. Maar ik snap, ondanks mijn ontbrekende gevoel, dat het voor mensen héél lastig is om afstand te doen van iets waar je enorm van houdt.

Ok.
Hoop dat je de tip over opschrijven van dingen en bespreekbaar maken van bepaalde afspraken en of die wel of niet haalbaar zijn wel belangrijk zijn.
En geef bij Huisarts of je oude hulpverlener aan dat er veranderingen in je leven nu zijn en komen. Je geeft nu zelf aan dat het 2 kanten op kan gaan.
Uit eigen ervaring heb ik helaas gemerkt dat als het de verkeerde kant op gaat het ook goed fout kan gaan. En dat als je uit beeld bent bij hulpverleners het in de huidige tijd verrekte lastig is om weer de juiste hulp te krijgen als dat nodig is.

Je spreekt heel veel vanuit de -ik- dat geeft bij veel mensen een negatief iets, omdat het ook niet echt te begrijpen soms is hoe men is gevormd, of hoe de hersenen een bepaald systeem hebben ontwikkeld om heftige dingen uit verleden te verwerken/vermijden dat het de boventoon voert.
Soms is het echter wel beter om niet uit het oog te verliezen wat je heeft gemaakt tot wie je bent, en dat er toch soms hulp nodig is of dat niet alles weg te stoppen is of gaat veranderen als je nieuwe dingen laat gebeuren.

Ik weet waar ik straks op moet letten en ik zal op tijd hulp inschakelen. Het zal niet compleet misgaan. Nu hulp inschakelen heeft geen zin want er is niets aan de hand. Dan kom ik daar, vragen zij: "Wat is er aan de hand?" ik: "Uhm niks eigenlijk, momenteel." Nou dan sturen zij me net zo hard weer weg hoor.

Alleen: Wat als ik dus wéér dingen aangeef, wat er minder of niet goed zou gaan (wat betreft de hond dus) en er wordt wéér niet geluisterd naar me? Wat dan? Dat baart me wel lichte zorgen. Communiceren/goed kunnen luisteren is niet zijn sterkste punt. Wat als ik gewoon níet tot hem doordring? Als hij zijn eigen gevoel nog steeds op de 1e plek zet en niet wat het beste zou zijn voor de hond?

Maar goed, zover is het nog niet. En misschien komt het ook niet zover. Ik weet niet hoe het zal gaan, dat zal de tijd uitwijzen.

[alm@]

Goed. Dit is wel voldoende uitgekauwd nu. We gaan weer on-topic en terug naar het begin. Je hond was inene(?) extreem schrikkerig. En nu?

[MyDoggie2020]

Goed. Dit is wel voldoende uitgekauwd nu. We gaan weer on-topic en terug naar het begin. Je hond was inene(?) extreem schrikkerig. En nu?

Het gaat goed. We merken er nauwelijks iets van (sowieso nooit heel hevig gemerkt overigens*). Het is heel sporadisch dat hij van een geluidje of beweging schrikt.

*Ik heb al uitgelegd dat het ging om snel schrikken, niet om de hevigheid op zich. Hij schrikt zich dus niet te pletter, hij is absoluut niet extreem bang ofzo, hij schrikt soms lichtjes van voornamelijk bewegingen, die op zich niks met hem te maken hebben.

[alm@]

Goed. Dit is wel voldoende uitgekauwd nu. We gaan weer on-topic en terug naar het begin. Je hond was inene(?) extreem schrikkerig. En nu?

Het gaat goed. We merken er nauwelijks iets van (sowieso nooit heel hevig gemerkt overigens*). Het is heel sporadisch dat hij van een geluidje of beweging schrikt.

*Ik heb al uitgelegd dat het ging om snel schrikken, niet om de hevigheid op zich. Hij schrikt zich dus niet te pletter, hij is absoluut niet extreem bang ofzo, hij schrikt soms lichtjes van voornamelijk bewegingen, die op zich niks met hem te maken hebben.

Wat fijn te lezen dat het goed gaat. Zullen we dit topic dan maar als afgehandeld beschouwen?

[MyDoggie2020]

Goed. Dit is wel voldoende uitgekauwd nu. We gaan weer on-topic en terug naar het begin. Je hond was inene(?) extreem schrikkerig. En nu?

Het gaat goed. We merken er nauwelijks iets van (sowieso nooit heel hevig gemerkt overigens*). Het is heel sporadisch dat hij van een geluidje of beweging schrikt.

*Ik heb al uitgelegd dat het ging om snel schrikken, niet om de hevigheid op zich. Hij schrikt zich dus niet te pletter, hij is absoluut niet extreem bang ofzo, hij schrikt soms lichtjes van voornamelijk bewegingen, die op zich niks met hem te maken hebben.

Wat fijn te lezen dat het goed gaat. Zullen we dit topic dan maar als afgehandeld beschouwen?

Is goed.