

De dag dat De Bil op de wereld kwam


Eindelijk mijn eerste bezoek bij Cleva. Nog kleine dikkopjes, maar allemaal o zo open en onverschrokken.

Ons tweede bezoek een aantal weken later (allemaal moeilijk vanwege COVID), toen net vaststond dat De Bil de onze zou zijn.

Die dag was ook haar eerste kennismaking met Georges, waar ze duidelijk niet te erg van onder de indruk was


Spock en Taro waren toen al vertrokken, wij moesten wat langer wachten vanwege de grensoversteek.

Haar eerste avond bij ons, allemaal nog wat onwennig. Eenmaal hier werd ze officieel Billie gedoopt


De grote stad was best wennen, na het gezellige buitenleven bij Cleva.

Ik haalde haar op een weekdag op, en dat weekend vertrokken we meteen naar zee met een bevriend koppel en hun hond. Even bekomen van alle indrukken van de stad.

Ze was echt nog inimini toen


Gelukkig ontspande ze al snel bij ons, en werd alles weer relax


Het was al snel dikke mik tussen die twee ! Er is nog nooit een onvertogen woord gevallen. Ze spelen elke dag samen en dat was echt nét wat ik zocht


Stijlvol met haar broer op pad, tijdens een tweede weekend aan zee een maand later


Die lange staart was toen toch nog niet in proportie met dat lijf


Ze was zó braaf op haar eerste lange treinrit, op bezoek bij mijn oma in Duitsland.

Ze maakte haar eerste sneeuw mee, helemaal dolle pret


Af en toe gingen we bij de dierenwinkel spelen met andere pups. Daar was ze soms eerst wat timide (want zonder grote broer), maar kwam vaak al snel los.

Een grote verandering toen : onze verhuis naar Amerika. Stressvol voor beide honden, maar daar kwamen ze goed doorheen.

Het leven in Californië is soms best zwaar : we trainen flyball en sinds kort agility (op zacht niveau, uiteraard). Ze is altijd in voor wat leuks met de baas.

Gelukkig hoeft ze niet heel de tijd hard te werken (


Eekhoorntjes kijken is hier een heuse dagtaak.

Geen scherpe foto, maar hij toont wel haar grote gevoel voor humor. Hier lag Georges naast me op de zetel en omdat ze toch persé ook wilde contactliggen, had ze besloten dat de rugsteun/schouder van baasje ook prima voldoet om op te zitten


Wat is het toch een knappe dame geworden (niet de elegantste foto, maar wel de meest recente van vorige week)


Ik lach me wat af met dit hondje, ze brengt zo veel plezier

