Ik weet van mezelf dat ik geen puppenmens ben. Ik ben ook vaak doodop en heb altijd wel even een punt waar ik er even doorheen zit.
Onze wijlen buster was pas met een half jaar echt helemaal zindelijk. Maar snachts wel al veel sneller hoor
Het alleen zijn aanleren, en de tomeloze energie van de puberhond.... dat wil zeggen met een groot ras. Kleine hondjes vind ik meestal wel makkelijker.
Maar ik zie het als een investering, en natuurlijk zo veel mogelijk genieten tussendoor, want het opgroeien gaat snel genoeg, als je er op terug kijkt.
Het is een investering om daarna een probleemloze hond te hebben, die naadloos in je eigen leven past.
Maar besef dat als je het nu zwaar hebt, en ja met de giardia kan ik me dat best voorstellen, weet dan dat je het eerste jaar tot 1,5 jaar je er wel de handen aan vol hebt.
De meeste honden worden dan ook in die periode herplaatst. Niet om je bang te maken, maar om het te relativeren. En dat je gerust niet de enige bent.
Ben jij trouwens degene die het meest met de opvoeding bezig is? Dat je man op het werk is? Want dan is het van je man natuurlijk wel makkelijk gezegd, dat hij het wel vind meevallen
15-08-2018 / 22-07-2020
Ik kan daar ook gewoon slecht tegen, en met onze 1e en 2e hond hebben we daar ook nooit moeite mee gehad, die waren van begin af aan in de nacht droog. 
Hij moest zelfs even wakker worden, en buiten deed ie meteen een heel grote plas en -gelukkig- weer een wat vastere drol. 
En afgelopen nacht ook weer zo'n 5,5 uur.)
Het kan alleen nog niet.
of die hebben meerdere honden, dan spelen ze met de andere honden, i.p.v bijvoorbeeld het vloerkleed. 
Dus daar zitten we nog over te brainstormen, wat voor iedereen een fijn begin van de ochtend is.
