Volgens mij ben ik ongeduldig, want sinds eergisteren is Alfil een stuk actiever en initiatiefrijker. Ik heb hem nu vaker zien drinken. Meestal is dat na een blafsessie op het balkon, waarvoor hij dus ook opstaat. Ik denk dat de stembanden daarna even gesmeerd moeten worden

.
Hij eet nu vaker staand (ik hou de bak dan nog wel voor hem vast), hoewel hij nog steeds raar doet voor hij begint te eten.
En gisteravond kwam hij me weer halen voor een snack. Dat was een vast ritueel dat we hadden voordat hij ziek werd en wat ik eigenlijk vergeten was. Dan komt hij ´s avonds kwispelend voor me staan en begint hij zo speels met zijn kop te schudden om me mee naar de keuken te lokken. Als ik dan opsta, loopt hij voorop naar de kast met snacks. Blijkbaar zat dat nog in zijn systeem.
Tot gisteren liep ik alleen nog de korte wandeling, maar hij stond erop dat we het pad insloegen voor de middellange wandeling. Ok, goed. Daar werd weer heel driftig gesnuffeld en gemarkeerd. Alfil is nogal een territoriale hond

. Op een gegeven moment heb ik hem wel een stukje moeten dragen, maar vandaag heeft hij die wandeling helemaal zelf uitgelopen (behalve een steile stenige helling en afdaling).
Gaat nog steeds vooruit dus!
De reacties van mensen zijn ook zo leuk. Iedereen is echt oprecht blij dat hij er bovenop is.