Tiba is er niet meer. Tijdens de forumpauze is ze er tussenuit geknepen, maar ze verdient hier ook een plekje.
Ze heeft intens genoten van het leven en haar koppie wilde nog wel verder, maar het lichaam was helemaal op.
Door het toeval zijn we bij elkaar gekomen: mijn vriend had haar al toen wij verkering kregen. Twee jaar was ze toen.
Hij heeft haar in een opwelling van Marktplaats gehaald. Toen hij aanbelde mocht hij niet naar binnen, maar moest hij mee naar de hoek van de straat waar een tokkiewijf eerst om geld vroeg en daarna pas de pup uit haar badjas (!) haalde
Ze was veel te klein voor haar leeftijd en zat onder de vlooien en wormen en stonk naar poep. Lelijk, maar o zo lief.
Ze groeide en groeide en er kwam een hele dikke kop tevoorschijn. "Dit is geen herderkruising, er zit molosser in" dachten we. Niet zo handig, aangezien de RAD nog van kracht was. "En hoe gaat het karakter zich ontwikkelen?"
Nou, een gouden karakter dus. Ze was super sociaal, gehoorzaam, vrolijk. Ze heeft meerdere honden die niet sociaal waren geleerd hoe ze de hondentaal moesten spreken. Onder andere onze Fribbel.
Ze was altijd vrolijk en in voor een spelletje (tot vervelens toe
). Tot een jaar of 13 heeft ze rondgestuiterd. Ze was vele dieren in één: Zelf vond ze dat ze een mens was en zat altijd op stoelen, ze maakte geluiden als een aap en had de strepen van een tijger.Dag allerliefste Tiba, je wordt intens gemist, maar we zijn dankbaar voor de mooie en lange tijd samen.
zou me niks verbazen als er boxer in zat. Wat een lieve uitstraling zeg.
