Maar als je dan toch rekening houdt met een opvangertje, dan denk je automatisch aan een andere kandidaat.
In de particuliere opvang waar Vulpita zat, daar hobbelt ook een zwart-bont reutje rond. Een ontzettend lief allemansvriendje. Maar ze mogen daar overdag in groepen los op het binnenterreintje lopen en dan daarna krijgen ze eten in hun eigen kenneltje en gaat het deurtje dicht. Daar heeft meneer veel moeite mee en hij heeft dan ook al twee keer het hekwerk gesloopt.
Omdat ik op andere filmpjes al zag hoe hij interactie had met andere honden en mensen, heb ik gezegd 'doe mij die maar'. En dus komt Bobby hier in opvang! Eind volgende week komt hij hier
Het filmpje krijg ik niet van fb af, misschien ook beter voor de gevoelige kijken. Hij werd aan de sliplijn de kennel uit gesleept. Hier een foto van toen hij nét uit de kennel van het gemeenteasiel was gehaald
En dit is hij nu, een gecastreerd reutje van zo'n 1,5 jaar oud. Beetje gekke bouw, maar ontzettend lief snoetje
