Wat veel reacties, bedankt!
Allereerst kan ik zeggen dat ik puur op gevoel denk dat ze het echt wel goed doen met elkaar, ik zie dat ze steeds meer op elkaar gesteld raken en dat Charlie naast het (soms) rijden van Tosca ook een goede invloed op haar heeft. Ik heb Charlie erbij gedaan omdat ik een soortgenoot voor Tosca wel een fijn idee vond en de bedoeling was ook wel om ze op den duur gewoon los in het hele huis te laten. Charlie ziet alleen nog heel veel spullen van ons als speelgoed, die laat ik dus achter het hekje en dan geldt voor nu gewoon even dat Tosca daar bij moet als ik ze samen wil zetten.
Emma schreef:kan je geen cameraatje neerzetten? Dan kan je zien wat ze doen als ze samen zitten.
Onze honden zaten altijd bij elkaar, los in de woonkamer. Maar over honden van een ander oordelen kan ik niet.
Die camera, dat is wel een goede, ik kan nog wel een oude babyfoonapp afstoffen en een tweede telefoon plaatsen.
Alfilillo schreef:Ik zou ze gewoon samen in de gang en keuken laten. Ben je bang dat ze mot krijgen?
Écht mot niet, maar Tosca wil(de) nog weleens ondersteunen in de opvoeding.

@angela, dat echte vechten, dat verwacht (en hoop) ik niet. Dat is ook de reden dat ik toch voor een reu heb gekozen, met een teef had ik het niet zo vertrouwd. Ze likt 'm graag de oren schoon en helpt ook met pootjes wassen.
Cleva schreef:Het ligt aan de honden maar in principe zou ik ze wel samen laten maar dan zonder speelgoed en gelijkwaardige ligplaatsen en geen stressbronnen van buitenaf.
✓ allebei een oud kussen. Ze zouden er nog vandoor kunnen gaan met de theedoek die in de keuken hangt.
DeDiana schreef:(...)
Wat betreft het rijden: raakt Tosca misschien een beetje overprikkeld van het spel op den duur? Dan zou ik haar gewoon even wegroepen en even tot rust laten komen. Kan bijvoorbeeld ook zijn dat juist Charlie steeds drukker wordt en dat ze het doet om hem te kalmeren. Meestal bemoei ik me niet zo veel met dat soort gedrag onderling, tenzij de andere hond het echt vervelend vindt en het niet goed zelf op kan lossen of als een hond er echt in blijft hangen en het een beetje dwangmatig wordt.
Tosca d'r emmer is wel sneller vol dan die van Charlie, merk ik. Het is niet zozeer Charlie die dan te druk is. Ze houdt er trouwens al mee op als ik 'schei es uit, joh' zeg, ik hoef niet hard in te grijpen ofzo.
Persistence schreef:Hier zat Bella eerst in de bench maar al snel samen, zonder botjes want dat wordt ruzie.
Bella heeft juist veel steun aan Vic, ze kruipt letterlijk tegen hem aan en hij accepteert dat, terwijl hij dat niet doet als ik erbij ben.
Heb het wel met een camera in de gaten gehouden en dat doe ik eigenlijk nog steeds, meer ook om te checken of ze stil zijn.
Hoe gaat het met Charlie als hij helemaal alleen is?
Pas was ik boven en had ik ze dus samen achter het hekje gezet om eens te kijken hoe dat ging en toen werd er leuk gespeeld.
Charlie alleen is nog niet zo veel voorgekomen... Als ik alleen met Tosca wegga, is er meestal wel iemand anders thuis. Ik snap dat het handig is om het alleen zijn voor hem ook aan te leren, maar dat is ten eerste best lastig plannen en ten tweede bijna nooit nodig en dus ook weer lastig om te onderhouden.
Jackira schreef:De honden kunnen altijd door het hele huis en zitten niet gescheiden, ook als we niet thuis zijn. Ze kunnen ook naar boven in de slaapkamers en badkamer. Laila ligt graag boven want zij vindt de andere honden vaak te druk. Ze komt naar beneden voor de gezelligheid wanneer ze zelf wil. Als het haar teveel wordt verdwijnt ze weer naar boven.
Ik vind het een prettig idee dat ze elkaar uit de weg kunnen gaan als ze dat willen. Nola en Shira en Laila zijn 3 grote teven met alle drie een stevig karakter. Er is nog nooit een probleem geweest en dat wil ik graag zo houden
Ik zou honden niet snel samen alleen laten in een wat beperktere ruimte. Alleen als ze zich ook van elkaar kunnen afzonderen.
De ruimte is pakweg zes bij twee, de hondjes zijn samen nog geen vijftien kilo, het is niet echt krap, maar inderdaad, even afzonderen lukt nu nog niet omdat ik Charlie nog niet in de kamer wil hebben. Ik kan het traphek open laten staan zodat Tosca naar boven zou kunnen, maar Charlie is een teckelig hondje en die kan nog geen traplopen, daar wacht ik ook nog even mee. Ik ben als de dood dat hij in mijn afwezigheid naar boven gaat en niet meer naar beneden kan en/of er van af valt.
Ze zijn trouwens alleen op dinsdag zo'n vijf uur alleen (tussendoor laat mijn man ze wel een keer plassen) en op wo, do, vr ongeveer drie à vier uur.
Cleva schreef:
De kunst van het alleen laten is voor mij het afleiden. Ik heb ze op intervalbeloning staan met jatten.
Ontbijtbord met een half gekookt ei en een plakje worst op tafel laten staan. Of gewoon een hand brokken door de keuken en dat ze het dan niet op mogen eten.
Dat doen ze dan "stiekem toch".
Het resultaat is dat mijn honden blijven luisteren tot de auto start en dan als een debiel gaan zoeken of er wat te vreten valt.
Daarna komen ze echt niet terug piepen bij de deur. en heb je er toch sturing in.
Dat deed ik met alleen Tosca ook, brokjes verstoppen in de handdoek voor de pootjes die altijd onder de oven ligt, of in een kartonnen doosje of inderdaad een Kong. Maar samen durf ik dat dus nog even niet aan.
Dennenappel schreef:Nanna schreef:Ik denk er niet eens over na. Alles kan gewoon bij elkaar of ik er nou bij ben of niet.
De dag dat er geknokt gaat worden is de dag dat ik ga herplaatsen.
Dat denk ik ook, eigenlijk. Als ik moet scheiden dan hoeft het eigenlijk niet meer voor mij.
Alles heeft altijd bij elkaar gezeten, katten en honden, groot en klein.
Op het hoogtepunt waren dat 2 katten en 4 honden.
Dat is inderdaad ook wel door me heen gegaan "stel dat het niet lukt". Gelukkig zie ik elke week vooruitgang, dus dit durfde ik wel uit mijn hoofd te zetten. Het zou voor mij persoonlijk het hebben van honden wel behoorlijk verpesten.
