Probleempje

[Persistence]

Ik wilde de titel nog gekscherend 'Angstangressie door mini' noemen...

Het gaat om Bella. Voor eigen mensen is ze heel lief, echter naar vreemde mensen... het begon zo aan het eind van haar loopsheid dat ze tegen mensen begon te blaffen. Eerst in de flat, toen ook vanuit de auto als er mensen langsliepen en nu ook tegen mensen op straat. Het is niet dat ze Victor nadoet want die reageert namelijk helemaal niet op dit soort dingen.

Eerst dat ik dat het waaksheid was en dat ze de flat en auto als 'eigen' zag, maar er zit zeker ook angst bij. Ze deinst terug als mensen in haar richting stappen, maar blijft wel blaffen, niet een enkel blafje, nee, echt volledig uit haar plaat gaan.
Gezien haar ontwikkeling toen ze bij me kwam zou het me niet verbazen als ze ook weinig gesocialiseerd is. Maar goed, hoe krijg ik dat weer in goede banen?

In de flat vind ik het het ergst. Huilende kinderen en mensen die hun partner appen of ik al weg ben uit het gebouw omdat ze niet naar binnen of buiten durven. Ja, daar kun je van vinden dat ze zich niet aan moeten stellen, maar ik vind het vooral vervelend, het is immers mijn hond die zich misdraagt.
Al zodra ze in het portaal of in de lift stemmen hoort, zie ik die oren en staart al omhoog gaan en begint ze met blaffen. Als ik dat zie en voordat ze blaft, dan laat ik haar naar mij kijken en zitten en beloon ik haar. Echter, 9 van de 10 keer komen we mensen tegen in de hal en dat kan ik niet voor zijn en begint ze al te blaffen. Als het kan vergroot ik de afstand van die persoon, zeg NEE en laat haar ook naar mij kijken en zitten en strooi wat voertjes op de grond. Als ze die op heeft gaat ze weer verder met blaffen. Ik vrees een beetje dat ik nu aan het aanleren ben: als je blaft en daarna naar mij kijkt dan krijg je wat
Ik heb in de flat geoefend met een vriendin, daar kreeg ze dan uiteindelijk ook wat lekkers van als ze stil was. Na een paar keer oefenen herkende ze haar en ging het goed. Dit is echter geen oplossing voor de andere flatbewoners, daar kan ik niet aan gaan beginnen en zij zijn bang voor honden.

Op straat:
- naar mensen die achter ons lopen
- naar mensen die een huis of auto uitkomen als we daar net langslopen
- naar sommige mensen die op ons af komen lopen
- naar donkere mensen (en dat zijn er nogal veel hier)
- als mensen haar aankijken, tegen haar praten of hand naar haar uitsteken om te aaien (doe maar niet)
- als mensen tegen mij praten

En soms willekeurige mensen ergens, waar ze blaffend achteraan gaat (om ze weg te jagen..?)

Ik ben ook met haar door het winkelcentrum en tuincentrum gelopen, en gewoon eens op een stoepje gezeten om naar de langslopende mensen te kijken. Dan is ze eigenlijk teveel bezig met alle indrukken en blaft ze niet.

Als ik boos wordt haar wordt dan is dat niet te kinderachtig, maar dat lijkt geen enkele indruk op haar te maken. Ik weet ook niet of dat juiste methode is.

Heb al contact opgenomen met een gedragstherapeut, maar voordat ik die honderden euro's neerleg denk ik dat ik met wat tips zelf ook nog wel een eind kan komen. Als ze inderdaad sheltie x boerenfox is, dan zit een terughoudendheid naar mensen en waaksheid er ook wel in. Dat geeft niet, maar ze hoeft niet tegen iedereen tekeer te gaan.
Wat is al zei: als ze bekend met je is, dan kwispelt ze haar staart er zowat af en zit er geen kwaad in.

Tips die ik al heb gekregen:
- vermijd de situaties. Als dat kon, zou ik het doen, maar ik woon hier nu eenmaal, in een stad dus eraan ontkomen lukt domweg niet.
- bij alle mensen die je tegenkomt voertjes strooien: ik snap de intentie, namelijk dat 'vreemde mensen iets leuks opleveren'. Ik kom per wandeling soms wel 20 mensen tegen, ik woon tegenover een winkelstraatje. Het is niet haalbaar om elke wandeling een zak voer mee te nemen Wel beloon ik haar met mijn stem als ze we langs mensen lopen en ze ziet hun, maar reageert niet.

[Lucia]

Misschien een rare vraag, maar hoe is haar zicht? Reageert ze echt op mensen of eventueel ook op andere dingen die bewegen.

Verder is een beloning natuurlijk alleen een beloning als het zo wordt ervaren, en is je stem dan wel beloning?

Ik zou wel doorgaan met mens = koek. Niet eens een commando geven, gewoon voeren en beginnen voor zij spanning opbouwt, maar dat is makkelijker gezegt dan gedaan. Nog lang niet andere mensen contact laten maken en laten voeren.
Grote afstand, steeds verkleinen en een lange adem hiervoor.
Een goede gt kan je vast helpen.

[billy]

Truus was een giller tegen alles na 3 maanden alles te hebben ontlopen ben ik het gaan opzoeken en toen ging het al snel beter, maar goed ik had de keus tussen wel of niet confronteren en dat heb jij niet, ik zit te denken aan een blikje met knikkers of fischer disc meenemen, dan hoef je zelf er niet steeds me te bemoeien en dan is het aan haar of ze tettert of niet, ws is dit te kort door de bocht voor de meeste hier, maar zet hem toch even neer.
Hier gebruik ik het blikje met knikkers als er bezoek komt en je niet wilt worden bedolven onder een stormram van terriers en het werkt perfect.

[Persistence]

Misschien een rare vraag, maar hoe is haar zicht? Reageert ze echt op mensen of eventueel ook op andere dingen die bewegen.

Verder is een beloning natuurlijk alleen een beloning als het zo wordt ervaren, en is je stem dan wel beloning?

Ik zou wel doorgaan met mens = koek. Niet eens een commando geven, gewoon voeren en beginnen voor zij spanning opbouwt, maar dat is makkelijker gezegt dan gedaan. Nog lang niet andere mensen contact laten maken en laten voeren.
Grote afstand, steeds verkleinen en een lange adem hiervoor.
Een goede gt kan je vast helpen.

Geen rare vraag hoor Ze ziet prima, want naar andere dingen onderweg kijkt ze wel en wilt ze naartoe, maar blaft ze niet (vogels, ballon die wegwaait, katten).

Ik zou m'n eigen stem niet als beloning ervaren haha. Hoewel ze normaal echt wel het verschil weet tussen een hoge 'netjeeeesss' en lage 'nee'.
Zelf ga ik niet met haar op andere mensen af omdat ik weet dat ze het niet prettig vind, maar soms lopen we voorbij mensen en die willen haar ineens aaien Komt vast omdat ze er zo aaibaar uitziet. Op grotere afstand gaat het vaak goed inderdaad, maar het is vooral het dichtbij komen of zijn van mensen. Zoals in de hal van de flat. Het gaat eigenlijk vooral (maar niet altijd) om onverwachte situaties. Iemand komt de hoek omlopen. We komen de lift uit en daar staan mensen. Wij zijn in de hal en de deur gaat open en er komen mensen binnen. Of wij wachten voor de lift en er komt iemand uit.

Ik vind het best lastig een goede GT te vinden. Hun werkwijze lijkt van tevoren zo geheimzinnig. Eentje zei: laat haar eerst maar steriliseren.

Truus was een giller tegen alles na 3 maanden alles te hebben ontlopen ben ik het gaan opzoeken en toen ging het al snel beter, maar goed ik had de keus tussen wel of niet confronteren en dat heb jij niet, ik zit te denken aan een blikje met knikkers of fischer disc meenemen, dan hoef je zelf er niet steeds me te bemoeien en dan is het aan haar of ze tettert of niet, ws is dit te kort door de bocht voor de meeste hier, maar zet hem toch even neer.
Hier gebruik ik het blikje met knikkers als er bezoek komt en je niet wilt worden bedolven onder een stormram van terriers en het werkt perfect.

Ik heb fisher discs, destijds voor het geblaf van Vic maar zonder resultaat. (wellicht deed ik het zelf verkeerd) Ik loop het vaakst met hun allebei, dan vind ik het niet helemaal fair dat middel in te zetten als Vic erbij is. Of stel ik me dan aan?
Hier tetteren ze ook alles bij elkaar bij bezoek waarbij Bella nu dus zodanig tekeer gaat dat ik uberhaupt geen bezoek meer durf te ontvangen, omwille van het bezoek én de buren
Maar jij gebruikt dat dus niet tegen het blaffen bij bezoek maar dat ze niet opspringen ofzo?

[Lucia]

Dat is wel het lastige aan aaibaar uitziende hondjes ja, dat mensen er zelf heen willen.

Misschien is in huis de treat and train een optie. Ik heb die sinds zazoe er is in huis en had gewild dat ik die had bij het vorige stel honden.

[billy]

Misschien een rare vraag, maar hoe is haar zicht? Reageert ze echt op mensen of eventueel ook op andere dingen die bewegen.

Verder is een beloning natuurlijk alleen een beloning als het zo wordt ervaren, en is je stem dan wel beloning?

Ik zou wel doorgaan met mens = koek. Niet eens een commando geven, gewoon voeren en beginnen voor zij spanning opbouwt, maar dat is makkelijker gezegt dan gedaan. Nog lang niet andere mensen contact laten maken en laten voeren.
Grote afstand, steeds verkleinen en een lange adem hiervoor.
Een goede gt kan je vast helpen.

Geen rare vraag hoor Ze ziet prima, want naar andere dingen onderweg kijkt ze wel en wilt ze naartoe, maar blaft ze niet (vogels, ballon die wegwaait, katten).

Ik zou m'n eigen stem niet als beloning ervaren haha. Hoewel ze normaal echt wel het verschil weet tussen een hoge 'netjeeeesss' en lage 'nee'.
Zelf ga ik niet met haar op andere mensen af omdat ik weet dat ze het niet prettig vind, maar soms lopen we voorbij mensen en die willen haar ineens aaien Komt vast omdat ze er zo aaibaar uitziet. Op grotere afstand gaat het vaak goed inderdaad, maar het is vooral het dichtbij komen of zijn van mensen. Zoals in de hal van de flat. Het gaat eigenlijk vooral (maar niet altijd) om onverwachte situaties. Iemand komt de hoek omlopen. We komen de lift uit en daar staan mensen. Wij zijn in de hal en de deur gaat open en er komen mensen binnen. Of wij wachten voor de lift en er komt iemand uit.

Ik vind het best lastig een goede GT te vinden. Hun werkwijze lijkt van tevoren zo geheimzinnig. Eentje zei: laat haar eerst maar steriliseren.

Truus was een giller tegen alles na 3 maanden alles te hebben ontlopen ben ik het gaan opzoeken en toen ging het al snel beter, maar goed ik had de keus tussen wel of niet confronteren en dat heb jij niet, ik zit te denken aan een blikje met knikkers of fischer disc meenemen, dan hoef je zelf er niet steeds me te bemoeien en dan is het aan haar of ze tettert of niet, ws is dit te kort door de bocht voor de meeste hier, maar zet hem toch even neer.
Hier gebruik ik het blikje met knikkers als er bezoek komt en je niet wilt worden bedolven onder een stormram van terriers en het werkt perfect.

Ik heb fisher discs, destijds voor het geblaf van Vic maar zonder resultaat. (wellicht deed ik het zelf verkeerd) Ik loop het vaakst met hun allebei, dan vind ik het niet helemaal fair dat middel in te zetten als Vic erbij is. Of stel ik me dan aan?
Hier tetteren ze ook alles bij elkaar bij bezoek waarbij Bella nu dus zodanig tekeer gaat dat ik uberhaupt geen bezoek meer durf te ontvangen, omwille van het bezoek én de buren
Maar jij gebruikt dat dus niet tegen het blaffen bij bezoek maar dat ze niet opspringen ofzo?

Ja voor het opspringen en enthousiast doen en dat was niet af te leren , nu is het blikje neerzetten genoeg en nee daar hebben ze geen trauma van en Dirk vindt het blikje erger als Truus maar dat is dan maar zo, resultaat is dat bezoek gewoon komt en de honden er gezellig bij zitten.
Ik weet het niet, ik ken je honden niet maar als je er met Vic er al geen resultaat mee had, weet ik niet of het effect gaat hebben met Bella, maar je moet het wel goed doen en niet zielig vinden, want dan vinden hun daar weer wat van en wordt het erger.
Vindt het best wel een probleem voor je als ik het zo lees, maar moeilijk om een advies te geven voor de rest, geen idee hoe ze zijn in het echt.

[Persistence]

Leren wat ze wel moet doen.
Dat gegis naar waarom ze het doet leidt nergens toe.

Leren marcheren op een plek waar dat haalbaar is met een herkenbaar commando er aan en dan in de tweede fase eisen dat ze het zo doet als aangeleerd is.

Niemand vraagt zich toch af waarom?
Ik snap wat je bedoeld. Als ik iemand op afstand aan zie komen waarvan ik het idee heb dat ze daarop uit kan vallen dan gaat het helemaal niet verkeerd. "Kijk eens", en ze kijkt me aan en is er geen aandacht voor degene die langskomt. Het zijn vooral de onverwachte momenten dat ze al gaat blaffen voordat ik zelf in kan springen.

Dat is wel het lastige aan aaibaar uitziende hondjes ja, dat mensen er zelf heen willen.

Misschien is in huis de treat and train een optie. Ik heb die sinds zazoe er is in huis en had gewild dat ik die had bij het vorige stel honden.

Juist, en dan schrikken mensen extra omdat ze het niet verwachten. Een rothond is het dan ineens.
Moest even googelen wat het was. Ik kan me voorstellen dat dat in huis werkt. Het is een soort clicker met voer maar dan met afstandsbediening, toch? Ik vraag me alleen af hoe je dat buitenshuis kan toepassen.

Oh en het valt me op dat je zegt dat ze ermee begon op het einde van haar loopsheid. Ik merkte bij Dora altijd heeeeeel veeeel meer gevoeligheid voor allerlei prikkels na haar loopsheid en al helemaal tijdens schijnzwangerschap. Niet dat ik haar daardoor liet castreren, maar het was wel iets waar ik rekening mee hield. Ze had het er moeilijker mee in die tijd.

En over die gedragstherapeut die zei laat haar eerst maar onder de mes gaan zal ik maar geen woorden verspillen.

Ik reageer even op je beide berichten. Eigenlijk doe ik al soortgelijk als wat jij doet met 'kijk eens', alleen loop jij door en laat ik haar zitten. Dat kan vaak niet anders omdat ik op de lift sta te wachten of totdat iemand binnenkomt ofzo.
En ja van die loopsheid... weetje, ze was nog geen week bij me toen ze loops werd. Dus was het de loopsheid, of werd ze meer zichzelf in die weken, wie zal het zeggen. Ik ga haar wel laten steriliseren, om andere redenen overigens, maar ergens ben ik ook weer wat huiverig omdat ik las dat reactief of agressief gedrag kan verergeren na sterilisatie.

Ja voor het opspringen en enthousiast doen en dat was niet af te leren , nu is het blikje neerzetten genoeg en nee daar hebben ze geen trauma van en Dirk vindt het blikje erger als Truus maar dat is dan maar zo, resultaat is dat bezoek gewoon komt en de honden er gezellig bij zitten.
Ik weet het niet, ik ken je honden niet maar als je er met Vic er al geen resultaat mee had, weet ik niet of het effect gaat hebben met Bella, maar je moet het wel goed doen en niet zielig vinden, want dan vinden hun daar weer wat van en wordt het erger.
Vindt het best wel een probleem voor je als ik het zo lees, maar moeilijk om een advies te geven voor de rest, geen idee hoe ze zijn in het echt.

Vic hield 1 seconde op en blafte toen weer verder. Hij is een neuroot. Gebruik jij het ook als waarschuwing, dus voordat het ongewenste gedrag getoond wordt? Want dat is volgens mij de bedoeling van de fisher discs, en niet als straf als ze het gedrag al tonen. Al ben ik in staat ze naar haar toe te gooien, wat dan uiteraard juist niet de bedoeling ervan is
Ik vind het best een issue. Uitlaten is niet meer zo relaxed als dat het voorheen was. Waar ik Victor voorheen overal mee naartoe nam, laat ik ze nu beiden maar thuis door haar gedrag. Daarom wil ik er nu ook wat aan doen, dit wil ik absoluut niet zo voor de komende 14 jaar. Toch bedankt voor je advies. Het is goed om de verschillende tips te lezen, de ene zegt wel positief trainen en de ander zegt corrigeren.

Ja.. sheltie he....

1) blaffen op commando aanleren
2) dat wil dus ook zeggen stoppen er mee

vaak is dit al een hele verbetering

3) echt verbieden

Ja, shelties zijn keffers. Terughoudend naar vreemden vaak ook.
Maar het gekef op zich is zelfbelonend, ze vinden het gewoon fijn.
Mijn shelties blaffen ondanks strenge training veel meer dan Do, maar toen ik nog maar 2 shelties had was het zeer goed onder controle, nu met 5 steken ze elkaar aan en de chihuahua's zijn al even erg.

Maar echt, verbieden!
Niks aanstellerig en gevoelig hondje. Opwinding = blaffen. Oke, alles kan blaffen veroorzaken eigenlijk.
Jij bent de baas, jij hebt de leiding, er hoeft niet gewaakt noch gekeft te worden want jij bent er.

Bij Pippa betekent dit "u u" zeggen en ze stopte, bij Sherlock een keertje goed in de kraag gevat en streng toegesproken.
Sookie van mijn dochter blafte met haar schelle kef alles bijeen langs de wedstrijdring. Dochter heeft haar 1 keer echt gecorrigeerd en ze doet het nu gewoon niet meer. Thuis wel, maar niet meer op wedstrijd. Vivi stopt gewoon als je het zegt maat blaft weinig, net als Sherlock (de 2 oudjes dus beter opgevoed), enige die echt nog hinderlijk kan blaffen als ik er niet bij ben is Flora maar die is duidelijk echt angstiger en zeer onderdanig, dus minste dat je er naar toe gaat stopt ze, heb ze dus nog nooit echt kunnen op het juiste moment corrigeren...

Dus echt bovenop zitten, blaffen is woest er naar toe stormen en weg sturen van waar ze voor blaft, (hier aan het hek.. voorbijkomend ehond en ze gaan uit hun bol, ik doe nog maar de deurklink naar beneden en alles is stil want oh ja, baas komt) blijven blaffen is corrigeren.

Maar aan de lijn of op wandeling etc wordt er gewoon niet geblaft op mensen, dingen, andere honden,...

En uiteraard, al de rest doe ik positief, ik beloon, ik speel etc maar als er iets is wat ik echt niet wil of wat echt moet dan is dat ook zo. En laat je niks wijs maken... ze zijn ongelooflijk slim dus blaffen en snoepjes strooien ter afleiding... hmmm... ik vermoed dat je juist bent met het idee dat blaffen zo toch beloond wordt ook al is ze stil nadien.

edit: als er iemand aan de deur komt wordt er tegenwoordig weer wel gekeft.. sinds we verhuisd zijn komt hier bijna alleen bestemmingsverkeer, ben ik wel even mee aan de slag nu

Eigenlijk vind ik haar geblaf, vergeleken met Victor, enorm meevallen. Tijdens het wandelen blaft ze eigenlijk helemaal niet, behalve in dit geval dan. Binnen, bij de deurbel bijvoorbeeld, is ze eerder stil dan Victor. Dus nee, an sich valt haar blafgedrag me mee voor een halve sheltie. Behalve bij dit issue dan, volgens mij is het inderdaad heel zelfbelonend. Want... mensen schrikken ervan en proberen weg te komen, precies haar bedoeling. Mag ik vragen hoe jij haar corrigeert als ze blijft blaffen? Ik heb haar gerust al een paar keer stevig in haar nekvel gegrepen, maar het lijkt nul impact te hebben. Behalve dat ik de vertrouwensband nog wat verder afbreek in plaats van opbouw.

[Lucia]

Treat and train is inderdaad een voerapparaat met afstandsbediening. Binnenshuis ideaal, buiten geen idee idd, niet echt handzaam.

Herplaatsers hebben volgens mij vaak ook een aantal weken nodig om echt tot hunzelf te komen en vaal krijg je dan pas een reëel beeld van het gedrag.

Als ze losloopt, doet ze het dan ook en zoekt ze het dan aktief op?

En als het 'kijk eens' al goed gaat als je iemand ziet aankomen ben je al een eindje op weg hoor. Op den duur zal ze best de link gaan leggen dan. Onverwachte momenten heb je niet in de hand.
Als het goed gaat als je mensen ziet aankomen, kun je verder naar plaatsen waar ze het niet ziet aankomen (in scene zetten als je hulp kunt krijgen).

[laeken]

Ik ga mee met Cleva. Aanleren wat ze wel moet doen. Dus op commando zetten als je het verwacht. corrigeren zou ik in dit geval helemaal niet meer doen. Ik zou haar daarnaast enorm gaan trainen op nee! Als in: je gaat verkeerd en als je even oplet vertel ik je wat goed is.

Dus zodra ze focus legt op een voorbijganger meteen zeggen nee...en daarop volgend uitleggen wat ze wel moet doen. Bijvoorbeeld kijk eens! En dan hou je een klein maar waardevol type beloning achter de hand. Waar het om gaat is dat er emotieloos op dit gedrag gereageerd wordt wat mij betreft. Dus leuk en vrolijk nee...kijk eens! Bij de eerste fixatie. Als ze dat onder de knie heeft kan je verder met wel emotioneel trainen. Als in een corrigerend optreden indien ze niet op je let en een steeds hoger leggen van de lat. Ze moet op jou gaan bouwen. Nu is ze gericht op zelf oplossen en zelf regelen.

Ik denk altijd maar aan training van politiehonden. Die kunnen naast lopen al gaat er een bom af. En Eva was super agressief tegen aaiende handen en opdringerig menselijk contact maar op zo'n IPO club moet je hond zich laten aaien en zelfs dragen door een wildvreemde. Dus dat ga je trainen los van de emoties van de hond. Die leert strak en goed wat te doen en niet hoe zich anders te voelen. Dat laatste is wat veel mensen willen en waar je gevoelsmatig naar wil streven maar vaak is dat onhaalbaar en een recept voor falen. Een hond super strak onder apel zetten is niet onhaalbaar. Dat lukt met de juiste training bij iedere hond. Eva kon dus gewoon naast mij zitten in een drukke kantine of naar de drukke stadscentra. Zonder gedoe. Ze wist ik moet volgen en op de baas letten. De baas let dan vervolgens op mijn grenzen. Daar zou je wat mij betreft naartoe moeten kwa trainen.

[Zamunda]

Ik snap wat je bedoeld. Als ik iemand op afstand aan zie komen waarvan ik het idee heb dat ze daarop uit kan vallen dan gaat het helemaal niet verkeerd. "Kijk eens", en ze kijkt me aan en is er geen aandacht voor degene die langskomt. Het zijn vooral de onverwachte momenten dat ze al gaat blaffen voordat ik zelf in kan springen.

Maar bij de lift is het niet echt onverwacht. Ja, er hoeft niet altijd iemand te staan als je eruit komt of iemand uit te komen als jij de lift in wil, maar je kunt het wel verwachten. Dus dan kun je de tactiek van Zinodo heel goed toepassen: altijd die oefening doen in/bij de lift. Dus voordat je de lift uitgaat de aandacht eisen en dan met die aandacht de lift uitlopen tot voorbij de mogelijke trigger. Bij het wachten op de lift kun je kijken wat fijner werkt: heen en weer lopen met die aandacht of haar laten zitten met die aandacht op jou.

En ik zou haar vaker alleen meenemen, zeker in dit stadium dat je het appèl/die oefening er goed in wil krijgen.

[suzan25]

Ik heb een angstblaf sheltie en zij doet het niet bij mensen maar naar honden. Het ergst is het als er voor haar opeens een hond verschijnt. Ziet ze zo’n hond ineens redelijk dicht bij haar, dan gaat ze vaak uit haar stekker. Wat bij haar helpt als ik de hond eerder zie. Ik heb daar het commando, let op, aan vast geplakt. Ze weet dat als ik dat zeg er een hond aan komt, daar mag ze dan naar zoeken en kijken. Ziet ze hem dan moet ze mij aankijken en wordt ze beloond of we gaan een stuk volgen. Bij haar werkt het dus als ze weet waar de hond is, ze heeft er dan controle over. Komt het onverwacht dan blijft het moeilijk. Misschien heb je iets aan mijn ervaring, voor ons werkt dit het beste. Dat je kan waarschuwen dat er iemand aankomt en misschien de ergste stress weg kunt nemen zodat ze bereikbaar is.

[suzan25]

Oeps, twee keer is een beetje teveel

[DeDiana]

Amoz was ook zo toen hij net bij mij was. Hij zou ook echt hebben gebeten als hij het gevoel had dat hij ingesloten werd of niet weg kon, dus ik ben blij dat wij niet afhankelijk waren van een lift die eerste maanden

Bij hem heb ik ervoor gekozen hem altijd de ruimte te geven die hij nodig had en hem te leren achter mijn benen te gaan staan of weg te lopen als mensen of spannende dingen te dichtbij kwamen, zodat ik het verder voor hem op kon lossen. In de smalle gang van mijn appartementsgebouw betekende dat bijvoorbeeld dat ik even wachtte of terug liep als er buren moesten passeren. Pas na ongeveer een halfjaar kon hij ontspannen in zo'n kleine ruimte vreemde mensen passeren. Ik zorgde er dan altijd voor dat ik tussen hem en de andere persoon in liep, zodat ik een buffer was voor hem en mensen niet ineens een hand naar hem uitstaken of zo. In huis leerde ik hem dat hij in de transportbox kon gaan liggen en daar veilig was als er bezoek kwam. Dat ging hij toen heel snel ook uit zichzelf doen en daar mocht mijn bezoek uiteraard niet in de buurt komen.

Hij was er toen nog helemaal niet aan toe om strak onder appel commando's uit te voeren waarbij hij zich ongemakkelijk voelde en als ik hem fysiek had gecorrigeerd, had hij mij zeker weten vanuit angst geprobeerd te bijten, dus dat was absoluut geen optie. Zijn vertrouwen in mensen was nog zo pril, dat ik het de eerste tijd echt moest hebben van management, steeds zelf duidelijk de controle nemen waardoor ik hem niet in vervelende situaties bracht en hij daar ook 100% vertrouwen in kreeg. En ik moest er dus ook voor zorgen dat onverwachte situaties niet (of zo min mogelijk) konden plaatsvinden - en dat ik wist dat hij in zo'n situatie heel flink kon bijten, hielp ook wel om dat heel serieus te nemen en daar geen risico's mee te nemen. Het is in al die tijd gewoon nooit gebeurd dat iemand te dichtbij kwam of een hand naar hem uitstak, daar had ik al lang op geanticipeerd, o.a. door op rustige en overzichtelijke plekken te wandelen waar niet ineens iemand om de hoek kon komen. Als ik al eens met hem in de wijk liep, stak ik eerst over voordat we een hoek om moesten, zodat er niet opeens onverwacht iemand vanaf de andere kant de hoek om kwam en we altijd de ruimte hadden.

Ondertussen begon ik wel met klikkeren en daarna ook commando's verbinden aan gedrag dat hij zelf aanbood (kom, kijk, wachten, handtouch, etc.), kon ik hem de 'nee' rustig aanleren en zo kwamen we stapje voor stapje ook op het punt dat ik hem andere dingen kon gaan leren en kon gaan sturen met commando's. Maar toen waren we al ruim een halfjaar verder, en voor die tijd kon ik echt die druk nog niet op hem leggen en waren commando's vooral leuke trucjes. Ik moest het dus hebben van sturen met lichaamstaal, heel veel belonen en bevestigen van gewenst gedrag en vooral rekening houden met wat hij op dat moment aankon. Ondertussen heb ik ook constant gecounterconditioneerd, dus bij elke vreemde persoon die in zicht kwam kreeg hij een stroom brokjes tot de persoon gepasseerd was of niet meer in zicht was.

Het was vooral het eerste halfjaar erg intensief, maar hij maakte wel enorme sprongen en na ongeveer een jaar ging hij uit zichzelf ook steeds vaker voorzichtig toenadering zoeken tot vreemde mensen. Nu is hij helemaal niet meer bang voor vreemde mensen en loopt overal relaxt langs en laat zich geregeld ook aanhalen door vreemde mensen. Wil hij geen contact, dan weet hij dat hij alleen wat ruimte hoeft te nemen of bij mij kan komen staan en niet hoeft te blaffen om mensen weg te jagen.

[Nerazi]

Ik zou ook aan de slag gaan met counterconditioning. Ik denk dat een correctie, wat je zelf ook al schrijft totaal niet aankomt, en niets toevoegt behalve bevestiging van de toch al voor haar onprettige situatie.

[Persistence]

Bedankt voor jullie reacties. We hadden weer even een paar dagen waarin er vanalles weer 'misging', ik wordt daar zelf dus erg gefrustreerd van en heb dan de neiging die keren dat het verkeerd ging boven de keren dat goed gaat te plaatsen. Net weer een appje van een buurman met een klacht gekregen over de honden

Zou een sterilisatie haar karakter veranderen?

Ik kan het even niet meer terugvinden maar iemand vroeg of ze actief mensen opzoekt om daar naar te gaan blaffen, ja buiten wel helaas. Ze kan 10 keer niet reageren op iemand, maar de 11e persoon wordt vakkundig weggeblaft. Staat die persoon in de weg? Nee. Keek die persoon haar aan? Nee. Ik zie geen reden wat haar kan triggeren maar blijkbaar is er toch iets. Ik denk trigger stacking.

Hmm... wat een rotsituatie zo in de flat. Misschien kun je een briefje ophangen dat je bezig bent om aan het gedrag van Bella te werken; en vriendelijk verzoeken of de bewonders de komende maanden gewoon binnen willen blijven

...

Je zou trouwens ook wat spelletjes kunnen doen om haar meer zelfvertrouwen te geven. Blokkentorens omduwen waar koekjes tussen zitten, haar met materiaal laten werken wat ze spannend vindt (sommige honden vinden ballonnen of krakend plastic of een openstaande paraplu eng). Doe ik met Feta ook af en toe; gewoon loze spelletjes om haar te laten zien dat ze spannende dingen kan overwinnen.

Ik zit er wel aan te denken een briefje op te hangen, maar dan vooral met het verzoek haar gewoon te negeren omdat ik met haar aan het trainen ben en dus NIET je handen naar haar uit te steken of haar proberen te aaien.

Dat van die spelletjes is een goede tip, dat doen we ook wel binnen en vind ze hartstikke leuk.

Ik ga mee met Cleva. Aanleren wat ze wel moet doen. Dus op commando zetten als je het verwacht. corrigeren zou ik in dit geval helemaal niet meer doen. Ik zou haar daarnaast enorm gaan trainen op nee! Als in: je gaat verkeerd en als je even oplet vertel ik je wat goed is.

Dus zodra ze focus legt op een voorbijganger meteen zeggen nee...en daarop volgend uitleggen wat ze wel moet doen. Bijvoorbeeld kijk eens! En dan hou je een klein maar waardevol type beloning achter de hand. Waar het om gaat is dat er emotieloos op dit gedrag gereageerd wordt wat mij betreft. Dus leuk en vrolijk nee...kijk eens! Bij de eerste fixatie. Als ze dat onder de knie heeft kan je verder met wel emotioneel trainen. Als in een corrigerend optreden indien ze niet op je let en een steeds hoger leggen van de lat. Ze moet op jou gaan bouwen. Nu is ze gericht op zelf oplossen en zelf regelen.

...

En wat als ze al blaft (en ik dus te laat was)? Alsnog haar aandacht trekken en belonen? Want daarbij krijg ik nu het idee dat ze leert: als ik blaf en daarna kijk dan krijg ik wat lekkers, en vervolgens ga ik verder met blaffen.
Het is gewoon onhandig in het complex hier. Het is niet groot, de liftdeur opent erg zwaar en dan moet ik slalommend met 2 honden langs de mensen nog een tussendeur openen, en dan de buitendeur. Het lukt mij domweg niet om dat stuk haar volledige aandacht te krijgen zoals het op straat wel lukt als je een rechte weg hebt en niet hoeft te haasten.

Ik snap wat je bedoeld. Als ik iemand op afstand aan zie komen waarvan ik het idee heb dat ze daarop uit kan vallen dan gaat het helemaal niet verkeerd. "Kijk eens", en ze kijkt me aan en is er geen aandacht voor degene die langskomt. Het zijn vooral de onverwachte momenten dat ze al gaat blaffen voordat ik zelf in kan springen.

Maar bij de lift is het niet echt onverwacht. Ja, er hoeft niet altijd iemand te staan als je eruit komt of iemand uit te komen als jij de lift in wil, maar je kunt het wel verwachten. Dus dan kun je de tactiek van Zinodo heel goed toepassen: altijd die oefening doen in/bij de lift. Dus voordat je de lift uitgaat de aandacht eisen en dan met die aandacht de lift uitlopen tot voorbij de mogelijke trigger. Bij het wachten op de lift kun je kijken wat fijner werkt: heen en weer lopen met die aandacht of haar laten zitten met die aandacht op jou.

En ik zou haar vaker alleen meenemen, zeker in dit stadium dat je het appèl/die oefening er goed in wil krijgen.

Juist, en die verwachting maakt mij op dit moment toch ook gespannen, want ik hoop maar dat er niemand staat of net binnenkomt. Dat helpt natuurlijk ook niet mee. Ja eens, vaker alleen met haar oefenen zou goed zijn, daar kom ik te weinig aan toe met m'n werk om met beide apart te lopen.

Ik heb een angstblaf sheltie en zij doet het niet bij mensen maar naar honden. Het ergst is het als er voor haar opeens een hond verschijnt. Ziet ze zo’n hond ineens redelijk dicht bij haar, dan gaat ze vaak uit haar stekker. Wat bij haar helpt als ik de hond eerder zie. Ik heb daar het commando, let op, aan vast geplakt. Ze weet dat als ik dat zeg er een hond aan komt, daar mag ze dan naar zoeken en kijken. Ziet ze hem dan moet ze mij aankijken en wordt ze beloond of we gaan een stuk volgen. Bij haar werkt het dus als ze weet waar de hond is, ze heeft er dan controle over. Komt het onverwacht dan blijft het moeilijk. Misschien heb je iets aan mijn ervaring, voor ons werkt dit het beste. Dat je kan waarschuwen dat er iemand aankomt en misschien de ergste stress weg kunt nemen zodat ze bereikbaar is.

Heel herkenbaar verhaal. Jouw methode komt overeen met wat hier ook aan tips wordt gegeven.

Dat zou ik dus ook doen. Altijd aandacht vragen zodra je de deur uit gaat of nog beter zodra de riem aangaat . Dus haar niet maar zelf wat laten doen als er geen mensen lopen. Juist dan is ze ontspannen en dat lijkt misschien wel heel braaf maar ze schrikt dan juist meer van onverwachte mensen of dingen

Als ze bezig is met jou en opletten en daarvoor beloond wordt zal dat steeds meer een gewoonte gaan worden .

Daar ben ik mee bezig inderdaad, we waren vooral het 'inchecken' aan het oefenen bij het buiten lopen maar ik ga dat gewoon al eerder toepassen. Dankje.

Amoz was ook zo toen hij net bij mij was. Hij zou ook echt hebben gebeten als hij het gevoel had dat hij ingesloten werd of niet weg kon, dus ik ben blij dat wij niet afhankelijk waren van een lift die eerste maanden

Bij hem heb ik ervoor gekozen hem altijd de ruimte te geven die hij nodig had en hem te leren achter mijn benen te gaan staan of weg te lopen als mensen of spannende dingen te dichtbij kwamen, zodat ik het verder voor hem op kon lossen. In de smalle gang van mijn appartementsgebouw betekende dat bijvoorbeeld dat ik even wachtte of terug liep als er buren moesten passeren. Pas na ongeveer een halfjaar kon hij ontspannen in zo'n kleine ruimte vreemde mensen passeren. Ik zorgde er dan altijd voor dat ik tussen hem en de andere persoon in liep, zodat ik een buffer was voor hem en mensen niet ineens een hand naar hem uitstaken of zo. In huis leerde ik hem dat hij in de transportbox kon gaan liggen en daar veilig was als er bezoek kwam. Dat ging hij toen heel snel ook uit zichzelf doen en daar mocht mijn bezoek uiteraard niet in de buurt komen.

Hij was er toen nog helemaal niet aan toe om strak onder appel commando's uit te voeren waarbij hij zich ongemakkelijk voelde en als ik hem fysiek had gecorrigeerd, had hij mij zeker weten vanuit angst geprobeerd te bijten, dus dat was absoluut geen optie. Zijn vertrouwen in mensen was nog zo pril, dat ik het de eerste tijd echt moest hebben van management, steeds zelf duidelijk de controle nemen waardoor ik hem niet in vervelende situaties bracht en hij daar ook 100% vertrouwen in kreeg. En ik moest er dus ook voor zorgen dat onverwachte situaties niet (of zo min mogelijk) konden plaatsvinden - en dat ik wist dat hij in zo'n situatie heel flink kon bijten, hielp ook wel om dat heel serieus te nemen en daar geen risico's mee te nemen. Het is in al die tijd gewoon nooit gebeurd dat iemand te dichtbij kwam of een hand naar hem uitstak, daar had ik al lang op geanticipeerd, o.a. door op rustige en overzichtelijke plekken te wandelen waar niet ineens iemand om de hoek kon komen. Als ik al eens met hem in de wijk liep, stak ik eerst over voordat we een hoek om moesten, zodat er niet opeens onverwacht iemand vanaf de andere kant de hoek om kwam en we altijd de ruimte hadden.

Ondertussen begon ik wel met klikkeren en daarna ook commando's verbinden aan gedrag dat hij zelf aanbood (kom, kijk, wachten, handtouch, etc.), kon ik hem de 'nee' rustig aanleren en zo kwamen we stapje voor stapje ook op het punt dat ik hem andere dingen kon gaan leren en kon gaan sturen met commando's. Maar toen waren we al ruim een halfjaar verder, en voor die tijd kon ik echt die druk nog niet op hem leggen en waren commando's vooral leuke trucjes. Ik moest het dus hebben van sturen met lichaamstaal, heel veel belonen en bevestigen van gewenst gedrag en vooral rekening houden met wat hij op dat moment aankon. Ondertussen heb ik ook constant gecounterconditioneerd, dus bij elke vreemde persoon die in zicht kwam kreeg hij een stroom brokjes tot de persoon gepasseerd was of niet meer in zicht was.

Het was vooral het eerste halfjaar erg intensief, maar hij maakte wel enorme sprongen en na ongeveer een jaar ging hij uit zichzelf ook steeds vaker voorzichtig toenadering zoeken tot vreemde mensen. Nu is hij helemaal niet meer bang voor vreemde mensen en loopt overal relaxt langs en laat zich geregeld ook aanhalen door vreemde mensen. Wil hij geen contact, dan weet hij dat hij alleen wat ruimte hoeft te nemen of bij mij kan komen staan en niet hoeft te blaffen om mensen weg te jagen.

Jij hebt echt engelengeduld met je honden. Bedankt voor je uitgebreide verhaal over Amoz, ik had geen idee dat hij van zo ver komt. Hij heeft volledig op jou leren vertrouwen. Dat hij nu zelfs uit zichzelf naar vreemden toegaat. Ik hoop dat hij dat ook kunnen bereiken, het geeft weerd moed. Ik ben zelf jammer genoeg echt heel ongeduldig.
Wil je niet voor een paar dagen Haarlem even overvliegen?

Mag ik vragen hoe jij haar corrigeert als ze blijft blaffen? Ik heb haar gerust al een paar keer stevig in haar nekvel gegrepen, maar het lijkt nul impact te hebben. Behalve dat ik de vertrouwensband nog wat verder afbreek in plaats van opbouw.

Stevig bij de kraag grijpen en vermandend toestpreken is al heel erg voor mijn shelties... hoef ik maar 1 of max 2 keer te doen. En meer of vaker dit doen is gewoon niet oke vind ik....
Dus als dit niet hielp... onder appel zetten dan maar zoals Laeken schrijft.
Verbieden. Iets anders laten doen.
Komt er allemala op neer dat jij de leiding neem en dat jij zorgt voor haar veiligheid dus dat ze dat zelf niet hoeft te regelen.

Blaffen op commando aanleren werkt ook goed heb ik me laten vertellen, maar heb ik niet uit eigen ervaring.

Ah, Victor is ook zo gevoelig als jouw shelties. Bella is duidelijk niet onder de indruk. De andere methode zal bij haar beter helpen.
Ik betwijfel of blaffen op commando helpt bij angst eigenlijk.

Bij Froo helpt het altijd om haar er streng langs te sturen. Ik laat haar naast lopen en we lopen erlangs zonder te schelden (nu gaat zij tegen mensen niet volledig uit haar plaat, ze moppert alleen behoorlijk), en anders krijgt ze streng te horen dat ze moet doorlopen. Als ze het goed doet is ze natuurlijk wel heel braaf. Stilstaan en afstand nemen doe ik bij haar echte angst (andere honden) wel, maar niet hierbij want ze is niet echt bang voor mensen. Ze is onzeker en een regelteef die overal wat van moet vinden. Dus misschien is dat ook wel heel anders dan bij Bella. Het heeft bij Froo wel even geduurd maar tegenwoordig is ze best goed stuurbaar zolang ik haar maar op tijd naast me heb. Als ik te laat ben komt ze wel meteen op commando terug maar dan zal ze zich wel even laten horen.

Het klinkt wel iets anders inderdaad. Als Bella eenmaal tekeer gaat kan ik haar niet meer bereiken, dus die piek moet ik voorzijn.
Ik dacht dat Froo ook zo'n lief klein hondje was

Ik zou ook aan de slag gaan met counterconditioning. Ik denk dat een correctie, wat je zelf ook al schrijft totaal niet aankomt, en niets toevoegt behalve bevestiging van de toch al voor haar onprettige situatie.

Yup, ik denk het ook.

[Zamunda]

Het is gewoon onhandig in het complex hier. Het is niet groot, de liftdeur opent erg zwaar en dan moet ik slalommend met 2 honden langs de mensen nog een tussendeur openen, en dan de buitendeur. Het lukt mij domweg niet om dat stuk haar volledige aandacht te krijgen zoals het op straat wel lukt als je een rechte weg hebt en niet hoeft te haasten.

Dan zou ik in de flat voorlopig een halti gebruiken, die kun je buiten af doen of enkel de riem van de halti halen. Binnen kun jij dan je anticiperende spanning loslaten want je weet dat jij haar hoofd en blik kunt bepalen.

[Fotogravinnetje]

En haar voorlopig domweg optillen zolang je nog niet buiten bent? Zij heeft minder ruimte voor haar gedrag, jij meer controle en niet alleen over haar maar ook als iemand toch wil aaien. Dan kun je je gewoon afdraaien. En mogelijk voelt ze zich zo tegen jou aan ook nog veiliger. Bij Elco heeft dat goed geholpen als onderdeel om het gekef tegen honden die we buiten tegenkwamen te doorbreken. Eerst standaard optillen, tegenwoordig alleen als hij gaat blaffen en daar niet uit te halen is. Zelden meer dus

[Johnny Jones]

En haar voorlopig domweg optillen zolang je nog niet buiten bent? Zij heeft minder ruimte voor haar gedrag, jij meer controle en niet alleen over haar maar ook als iemand toch wil aaien. Dan kun je je gewoon afdraaien. En mogelijk voelt ze zich zo tegen jou aan ook nog veiliger. Bij Elco heeft dat goed geholpen als onderdeel om het gekef tegen honden die we buiten tegenkwamen te doorbreken. Eerst standaard optillen, tegenwoordig alleen als hij gaat blaffen en daar niet uit te halen is. Zelden meer dus

Dat lijkt mij ook een goede optie!

[DeDiana]

Jij hebt echt engelengeduld met je honden. Bedankt voor je uitgebreide verhaal over Amoz, ik had geen idee dat hij van zo ver komt. Hij heeft volledig op jou leren vertrouwen. Dat hij nu zelfs uit zichzelf naar vreemden toegaat. Ik hoop dat hij dat ook kunnen bereiken, het geeft weerd moed. Ik ben zelf jammer genoeg echt heel ongeduldig.
Wil je niet voor een paar dagen Haarlem even overvliegen?

Daar heb je niks aan, want in een paar dagen kun je een hond niet leren dat vreemde mensen niet eng zijn

Geduld komt bij mij ook niet altijd van nature, maar bij Amoz werd ik min of meer gedwongen tot die aanpak omdat hij in het asiel een paar mensen verschrikkelijk had gebeten die over zijn grenzen waren gegaan (te dichtbij kwamen, hem probeerden aan te lijnen). Dus het was of een keiharde confrontatie aangaan die gepaard zou gaan met flinke agressie, of puur en alleen werken aan vertrouwen, vertrouwen, vertrouwen en druk, agressie en correcties pasten daar - zeker in dat stadium - niet in.
Ik zag al heel snel dat dat vertrouwen en hem zekerheid en veiligheid bieden juist de basis waren, zijn moeilijke gedrag van het asiel verdween al snel als sneeuw voor de zon. Het klinkt misschien als een heel lang traject, maar het ging om een hond die zich niet liet aanraken, waarbij niemand dichter dan ca. 2-3 meter kon naderen (ook de eigenaresse van het asiel niet) en die in het asiel na drie maanden vrijwilligerswerk een voertje van mij aan durfde te nemen En hij was toen al zes, dit gedrag zat er al zes jaar in. Ik vond het dus eigenlijk juist snel gaan en had me voorbereid op een veel zwaarder traject, wellicht dat ik daardoor het geduld nog beter kon opbrengen, zeker toen ik zag hoe snel hij vooruitging met die aanpak.

Het heeft hem echt geholpen met zijn angst/wantrouwen tegenover mensen, ik heb me daar dus ook vooral op gericht en nu heeft hij die angst gewoon niet meer, dus het bijbehorende gedrag ook niet. Nu kunnen vreemde mensen hem gewoon benaderen en is hij heel neutraal tegenover vreemde mensen. Hij zal ook niet meer bijten, in ieder geval niet als ik erbij ben (hij probeerde dat nog wel toen hij bij de dierenarts moest blijven na zijn maagoperatie, maar dat is natuurlijk ook gewoon een heel stressvolle situatie - toen ik er de dag erna bij was, liet hij zich wel gewoon rustig behandelen en aanraken).

[Sassol]

Beetje open deur misschien, let vooral ook op de basis, ongeacht welke techniek je gebruikt.
Boos worden/in de nek grijpen zijn eerder zwakteboden voor honden dan een goede correctie. Wat Bella juist nodig heeft is iemand die weet en bepaalt wat er gaat gebeuren.

Niet vanuit dominantie, vanuit praktisch oogpunt is het handig als je hierbij de hond 1 of 2 passen achter je laat lopen.
Zo ben jij de eerste die de mensen ziet. Het blaffen zelf zou ik niet zozeer corrigeren, dat is symptoom bestrijding. Het naar voren lopen om te blaffen tegen iemand weer wel, want je had gezegd dat je wilt dat ze achter je loopt. Een correctie klinkt vrij neutraal: als wanneer je het antwoord '3 x 5 = 10' van een kind hoort. 'Nee', verkeerd antwoord: probeer het nog eens. En de vraag wordt herhaald: 3 x 5 = ... Als het kind heel hard 10!10!10! blijft roepen ondanks dat je 'nee' gezegd hebt, zul je hem toch even aan moeten tikken om de aandacht te trekken. Bij een hond werkt dat goed in de nek of flank. Een soort "hé ik zei je wat" tik.
Corrigeren (en dit is het moeilijkste gedeelte) altijd vanuit RUST. Ben jij gespannen of gefrustreerd? Draai maar om, loop naar een rustpunt, haal adem en probeer het nog eens. Als jij niet rustig bent, wordt het voor Bella ook lastig

Smalle galerijen? Laat Bella tussen jou en muur lopen, zo ben jij de scheidingslijn. Als Vic een helpende factor is voor Bella, zet je Vic er ook nog mooi tussen. Of je laat hem als muur fungeren wanneer je die kunt gebruiken. Als jouw houding/tempo veranderd, is dat een teken voor Bella dat er iets aan de hand is. Doe vooral niks anders wanneer je mensen ziet. Om die reden ben ik bij angstgedrag geen fan van 'kijk eens' en koekjes paraat moeten hebben. Je wilt zelf het goede voorbeeld geven: er is niks aan de hand of reden tot ander gedrag.
Smalle hallen en moeten wachten op de lift? 1/2 passen achter je netjes in de hoek laten zitten. Wederom tussen jou en muur. Zo sta jij tussen de hond wanneer er iemand uit de lift, of de hal van buiten in loopt.

Mijn -voor anderen niet zo lieve reu- wilde in zijn jongere jaren ook nog wel eens reageren wanneer ik op de mensen reageerde met een 'hoi'. Voelt misschien wat ongezellig, maar zachte ogen, glimlach en een knikje kunnen ook volstaan als begroeting.

[crutz]

Ik denk altijd maar aan training van politiehonden. Die kunnen naast lopen al gaat er een bom af. En Eva was super agressief tegen aaiende handen en opdringerig menselijk contact maar op zo'n IPO club moet je hond zich laten aaien en zelfs dragen door een wildvreemde.

Ehhh dat is geen IPO, maar KNPV Zoekhonden waarbij de honden inderdaad benaderbaar en sociaal moeten zijn en opgetild/overgedragen worden. Maar dat mag wel met bekenden voor de hond ipv wildvreemden

[laeken]

Ik denk altijd maar aan training van politiehonden. Die kunnen naast lopen al gaat er een bom af. En Eva was super agressief tegen aaiende handen en opdringerig menselijk contact maar op zo'n IPO club moet je hond zich laten aaien en zelfs dragen door een wildvreemde.

Ehhh dat is geen IPO, maar KNPV Zoekhonden waarbij de honden inderdaad benaderbaar en sociaal moeten zijn en opgetild/overgedragen worden. Maar dat mag wel met bekenden voor de hond ipv wildvreemden

Je hebt gelijk. Dat was bij de zoekhonden training. Ik haalde het door elkaar. In elk geval is zelfs dat aan te leren bij een hond die helemaal niet van vreemde mensen gediend is.

[dre]

Kenzi heeft de neiging tot aanblaffen van honden als ze aangelijnd is.
In het begin tilde ik haar veel op en werkte apart met "netjes naastlopen met aandacht voor mij".
Het optillen voorkwam wel echt dat ze de noodzaak zag tot blaffen merkte ik dus als ik een hond zag aankomen ging ze omhoog.
Uiteindelijk ben ik op korte stukjes of grotere afstand het "netjes naastlopen" gaan oefenen en als ik geen zin had of zelf moe was tilde ik haar alsnog op.
Inmiddels til ik haar bijna niet meer op en kan ze "netjes naastlopen".

Let erop dat je de tijd dat ze aandacht voor je heeft uitbreid en dat je na de beloning die aandacht gelijk weer vraagt, dan voorkom je dat je juist dat "blaffen = kijken = belonen = weer blaffen" krijgt.
Als ze snapt dat ze moet kijken voor de beloning, kan ze dat kijken namelijk ook steeds iets langer volhouden (ik deed dat wel met behulp van stembeloning) voor ze de beloning krijgt en gelijk proberen vast te houden.
Ik hield meestal meerdere koekjes in mijn hand, als ik dan een koekje gaf liet ik gelijk ruiken dat ik er meer had en vroeg ook gelijk weer aandacht "lekker he, moet je verdienen, nu even je bek houden, goedzooooooo *click*".

[Barkley]

Het is gewoon onhandig in het complex hier. Het is niet groot, de liftdeur opent erg zwaar en dan moet ik slalommend met 2 honden langs de mensen nog een tussendeur openen, en dan de buitendeur. Het lukt mij domweg niet om dat stuk haar volledige aandacht te krijgen zoals het op straat wel lukt als je een rechte weg hebt en niet hoeft te haasten.

Dan zou ik in de flat voorlopig een halti gebruiken, die kun je buiten af doen of enkel de riem van de halti halen. Binnen kun jij dan je anticiperende spanning loslaten want je weet dat jij haar hoofd en blik kunt bepalen.

lijkt me ook geen verkeerde optie.

[duitse herder]

Nou ik leef nog na een ontmoeting met Bella eigenlijk zie ik geen heel gek gedrag bij haar. Ze is gelukkig erg op koekjes gericht, dat gaat wel goed komen! Zie haar niet in staat om over te gaan op bijten gelukkig; het blijft vooral bij blaffen. Boos worden zou ik niet doen, ze gaat de mensen dan niet leuker vinden.
Bella is wel echt een heel leuk hondje