Binnen of buitenpups

[malinois]

Nav een discussie in een ander topic, gilt u maar. Is er verschil tussen pups die binnen of buiten opgroeien bij de fokker?

[crutz]

Binnen hetzelfde ras is enkel onze huidige Ace als enige als binnen pup opgegroeid. De rest in de kennel. Merkt geen verschil qua baasgerichtheid of iets.

Qua eigen nesten zijn mijn eerste nesten ook binnen geboren door hoe ik toen woonde. Klein buiten dus speelde zich meer van het leven binnen af. En maakt voor mij niks uit qua contact, opvolgen ontwikkeling etc. Ook buiten zit ik er continue bij behalve als de teef duidelijk aangeeft dat niet te willen.

Onze saluki was wel in huis geboren. Nou dan liever m’n eigen buiten pups. In huis hadden ze een “kraamkamer” voor de pups en daarnaast een kennelkamer met uitloop voor de volwassen honden. Verder kwamen de pups en honden niet. Maar ja op de foto’s zag het er leuk uit als dat ze in huis zaten (huiselijk ingericht)

[twinkeltje]

Ik denk dat binnen of buiten niet zo uit maakt als ze maar voldoende aandacht krijgen en verzorging.
Niet van gooi wat eten er in even bezem door en hup deur dicht zoek het maar uit.
Ruby kwam van binnen merendeels van de dag was er niemand thuis en zaten ze in een omgekeerd keuken kastje.
Er was maar weinig liefde en aandacht voor

[Chihuahua-paws]

Ik denk dat binnen of buiten geen verschil maakt. Wel of ze onderdeel uitmaken van het gezin en dus niet de hele dag in een kennel buiten of in een schuur. Als je zelf meest buiten leeft en de hondjes ook lekker buiten rond banjeren dan maakt dat natuurlijk geen verschil met in de huiskamer.

[Lothian]

Ik kende leuke sociale pups die in een paardenbox waren geboren en opgegroeid (maar daar natuurlijk wel dagelijks uit kwamen). Toch heb ik een voorkeur voor binnenpups. Dan hebben ze gelijk al meegemaakt hoe een huis van binnen met de bijbehorende geluiden is en ze hebben meer contact met mensen. Fokkers die veel buiten zijn zullen hun binnenpups dan namelijk doorgaans gewoon meenemen maar buiten en andersom gaat dat niet op.

Behalve dan de salukis van het voorbeeld van crutz misschien maar die pups had ik dan ook niet meer gehoeven.

[Persistence]

Onze saluki was wel in huis geboren.

Jij een saluki?

[crutz]

Behalve dan de salukis van het voorbeeld van crutz misschien maar die pups had ik dan ook niet meer gehoeven.

Pup was al betaald toen we daar kwamen om te kijken met 5 weken. En ja, noord Zweden rij je niet zomaar even heen

[crutz]

Onze saluki was wel in huis geboren.

Jij een saluki?

Ex. Miskoop vd eeuw. Op nog geen 18 maanden een zware auto immuun ziekte. Nestbroer op 2,5 dood aan auto immuun ziekte en zus en broer worden gewoon ingezet natuurlijk

De “onze” (na m’n scheiding) is uiteindelijk volgens zeggen ingeslapen na aanrijding nadat hij uit de tuin ontsnapt was

[Persistence]

Onze saluki was wel in huis geboren.

Jij een saluki?

Ex. Miskoop vd eeuw. Op nog geen 18 maanden een zware auto immuun ziekte. Nestbroer op 2,5 dood aan auto immuun ziekte en zus en broer worden gewoon ingezet natuurlijk

Das klote zeg.

[malinois]

Ik heb ze beiden (gehad) pups die binnen opgegroeid zijn en pups die buiten opgegroeid zijn, ik heb nooit enig verschil gemerkt. Mijn huidige honden: Xavi compleet binnen, Xygan compleet binnen, Xanu compleet buiten.
Xavi wil als enige hier niet lang binnen zijn. Ligt meer buiten dan binnen en eenmaal binnen na een uurtje wil hij weer naar buiten. Xygan en Xanu liggen veel binnen maar kunnen ook rustig uit zichzelf uren buitenliggen. Ik heb nog nooit zulke makkelijke honden gehad als de laatste 2. Xanu heeft ook nooit hoeven wennen aan t huiselijke leven, die was gelijk ingeburgerd. Uitstekende band heb ik met al mijn honden (gehad). Ik zou blind weer een pup nemen van alle fokkers overigens, bij Xanu was veel aanloop omdat t jongste kind 10 jaar was dus veel vriendjes op bezoek en sowieso is dat hier vrij normaal op de boerderij in Brabant dat iedereen binnenwandeld en men leeft ook veel buiten. Xavi is daarentegen enorm gesocialiseerd, overal mee naar toe genomen door de fokker, puppytest etc en toch was hij een lastige hond.

[dagmar88]

Wat wenselijk is ligt aan het type. Een sheltie, border collie of iets anders met aanleg tot nerveus zijn is geen aanrader buiten, gezelschapshondjes ook niet.
Een husky pup uit een roedel sporthonden die buiten leeft vind ik een pre tegenover een enkele huishond.
Feit is dat er met een huis, tuin en keuken pup ook zonder moeite qua socialisatie niet veel fout kan gaan.
Daar hoeven geen parcours en trainingsprogramma's aan te pas te komen en de intratuin en het park hoeven ze ook niet per se te zien.
Wat je dan doet is extra.
Als de vraag is of je het er op individueel niveau uithaalt, nee. Daarvoor zijn er te veel variabele factoren.
Dat is iets anders dan dat het allemaal niet uitmaakt.

[blacky]

hier had ik het vandaag met mijn man over. Wij zijn zo voorzichtig met de pups in alles zelfs het alleen laten er staat een camera op enz. Lucky te weinig in de kist wij al zorgen.
toen opperde ik dat het ook zonder al die bemoeienis van ons wel goed zou gaan want in sommige schuren liggen ook gezelschapshondjes waar de fokker elke dag een kilo brokken naar binnen gooit en een emmer water neer zet. Die pups worden ook groot. (als er teveel dood zouden gaan werd de winst marge te klein).

Maar willen wij dat en het antwoord is nee.!!

En dat moet het zijn denk ik. Wat Dagmar al zegt je kijkt naar je hond. Kijkt naar wat je zelf fijn vindt en handelt daar naar. Dat zal naar ik hoop een pupkoper ook doen. De één zal een hond die buiten is opgegroeid liever hebben dan een "gepamperde" binnen pup.

Nu kan er commentaar komen dat ik broodfokkers gelijk stel aan alle fokkers die hun honden in kennels houden maar dat is pertinent niet zo. Daar is een groot verschil in gelukkig.

[Inge]

Volgens mij zijn al mijn herders buiten in kennels geboren en opgegroeid. Ze zijn allemaal prima binnen honden geworden.
Volgens mij maakt het echt geen bal uit.
Denk trouwens dat mijn boxer Nika ook buiten geboren was (was geboren op een manege), Danco was wel binnen geboren en opgegroeid, maar ook tussen hen geen verschil. Nika was de gemakkelijkste, heeft ook nooit iets gesloopt oid.


Verstuurd vanaf mijn CLT-L09 met Tapatalk

[crutz]

hier had ik het vandaag met mijn man over. Wij zijn zo voorzichtig met de pups in alles zelfs het alleen laten er staat een camera op enz. Lucky te weinig in de kist wij al zorgen.
toen opperde ik dat het ook zonder al die bemoeienis van ons wel goed zou gaan want in sommige schuren liggen ook gezelschapshondjes waar de fokker elke dag een kilo brokken naar binnen gooit en een emmer water neer zet. Die pups worden ook groot. (als er teveel dood zouden gaan werd de winst marge te klein).

Maar willen wij dat en het antwoord is nee.!!

En dat moet het zijn denk ik. Wat Dagmar al zegt je kijkt naar je hond. Kijkt naar wat je zelf fijn vindt en handelt daar naar. Dat zal naar ik hoop een pupkoper ook doen. De één zal een hond die buiten is opgegroeid liever hebben dan een "gepamperde" binnen pup.

Nu kan er commentaar komen dat ik broodfokkers gelijk stel aan alle fokkers die hun honden in kennels houden maar dat is pertinent niet zo. Daar is een groot verschil in gelukkig.

Er zit ook nogal een verschil tussen zorgzaam zijn en er goed mee omgaan en enkel water en voer verzorgen he

En de teef te weinig in de kist? Ja vanaf dag 3/4 nemen ze bewust meer afstand en liggen de pups geregeld enkele uren alleen op een afstand van de teef. Hier lukt dat vanwege de afmetingen binnen de kist. Toen ik nog een kleinere kist had gingen ze er langs liggen.

En ik zeg nergens dat een binnenpup gepamperd is, zo is ook een buitenpup niet direct verwaarloosd.

[malinois]

hier had ik het vandaag met mijn man over. Wij zijn zo voorzichtig met de pups in alles zelfs het alleen laten er staat een camera op enz. Lucky te weinig in de kist wij al zorgen.
toen opperde ik dat het ook zonder al die bemoeienis van ons wel goed zou gaan want in sommige schuren liggen ook gezelschapshondjes waar de fokker elke dag een kilo brokken naar binnen gooit en een emmer water neer zet. Die pups worden ook groot. (als er teveel dood zouden gaan werd de winst marge te klein).

Maar willen wij dat en het antwoord is nee.!!

En dat moet het zijn denk ik. Wat Dagmar al zegt je kijkt naar je hond. Kijkt naar wat je zelf fijn vindt en handelt daar naar. Dat zal naar ik hoop een pupkoper ook doen. De één zal een hond die buiten is opgegroeid liever hebben dan een "gepamperde" binnen pup.

Nu kan er commentaar komen dat ik broodfokkers gelijk stel aan alle fokkers die hun honden in kennels houden maar dat is pertinent niet zo. Daar is een groot verschil in gelukkig.

Ik kijk meer naar wat er wel gebeurd
Komen er andere mensen, maken ze wat mee (dus zien ze meer dan alleen binnen of in geval van buiten meer dan de schuur/kennel etc), hoe leeft de moeder en event andere honden, krijgen ze uitdagingen etc.
Dus niet of ze wel of niet gepamperd worden, want zorg lijkt me altijd van groot belang. Het nest van Xanu draaide bijv gewoon mee op de boerderij, liepen tussen de paarden, kippen, katten, de 1e weken in de verwarmde schuur daarna gewoon buiten op het erf met moeder en halfzus. Waar dus dagelijks mensen kwamen naast eigen wat voornl buiten werkte. Het heeft hele fijne honden opgeleverd zowel sport- als huishond en natuurlijk speelt de stabiliteit van de ouders hierin mee, maar ze moesten ook gewoon hun eigen boontjes doppen. Kijk ik naar Xavi doet hij dat eigenlijk ook gewoon ondanks dat hij binnen opgegroeid is en Xygan idem. Was moeder ze zat kregen ze een snauw maar allemaal konden ze onbeperkt bij de pups als ze dat wilden. Maar alle fokkers waren erg gek met hun pups hoor en echt niet aan hun lot overgelaten (en nee hoor dat zeg jij ook niet )

[blacky]

hier had ik het vandaag met mijn man over. Wij zijn zo voorzichtig met de pups in alles zelfs het alleen laten er staat een camera op enz. Lucky te weinig in de kist wij al zorgen.
toen opperde ik dat het ook zonder al die bemoeienis van ons wel goed zou gaan want in sommige schuren liggen ook gezelschapshondjes waar de fokker elke dag een kilo brokken naar binnen gooit en een emmer water neer zet. Die pups worden ook groot. (als er teveel dood zouden gaan werd de winst marge te klein).

Maar willen wij dat en het antwoord is nee.!!

En dat moet het zijn denk ik. Wat Dagmar al zegt je kijkt naar je hond. Kijkt naar wat je zelf fijn vindt en handelt daar naar. Dat zal naar ik hoop een pupkoper ook doen. De één zal een hond die buiten is opgegroeid liever hebben dan een "gepamperde" binnen pup.

Nu kan er commentaar komen dat ik broodfokkers gelijk stel aan alle fokkers die hun honden in kennels houden maar dat is pertinent niet zo. Daar is een groot verschil in gelukkig.

Ik kijk meer naar wat er wel gebeurd
Komen er andere mensen, maken ze wat mee (dus zien ze meer dan alleen binnen of in geval van buiten meer dan de schuur/kennel etc), hoe leeft de moeder en event andere honden, krijgen ze uitdagingen etc.
Dus niet of ze wel of niet gepamperd worden, want zorg lijkt me altijd van groot belang. Het nest van Xanu draaide bijv gewoon mee op de boerderij, liepen tussen de paarden, kippen, katten, de 1e weken in de verwarmde schuur daarna gewoon buiten op het erf met moeder en halfzus. Waar dus dagelijks mensen kwamen naast eigen wat voornl buiten werkte. Het heeft hele fijne honden opgeleverd zowel sport- als huishond en natuurlijk speelt de stabiliteit van de ouders hierin mee, maar ze moesten ook gewoon hun eigen boontjes doppen. Kijk ik naar Xavi doet hij dat eigenlijk ook gewoon ondanks dat hij binnen opgegroeid is en Xygan idem. Was moeder ze zat kregen ze een snauw maar allemaal konden ze onbeperkt bij de pups als ze dat wilden. Maar alle fokkers waren erg gek met hun pups hoor en echt niet aan hun lot overgelaten (en nee hoor dat zeg jij ook niet )

dat is dus ook wat ik bedoel. Onze eerste hond Blacky kwam ook van een boerderij (op gegroeid in ene schuur), zo'n fijne hond vind je bijna nergens.

[DeDiana]

Volgens mij zijn al mijn herders buiten in kennels geboren en opgegroeid. Ze zijn allemaal prima binnen honden geworden.
Volgens mij maakt het echt geen bal uit.
Denk trouwens dat mijn boxer Nika ook buiten geboren was (was geboren op een manege), Danco was wel binnen geboren en opgegroeid, maar ook tussen hen geen verschil. Nika was de gemakkelijkste, heeft ook nooit iets gesloopt oid.

Dat denk ik ook. Als een hond buiten stabiel opgroeit, met genoeg contact met mensen maar daarnaast ook voldoende te zien, te horen en mee te maken, wordt zo'n hond heus niet opeens een wrak als hij een huiselijk geluid hoort
Bijvoorbeeld Mila is in huis opgegroeid en heeft vaker moeite met huiselijke geluiden dan Amy en Amoz, die tot resp. 1 en 6 jaar nooit in een huis waren geweest. Die kwamen binnen, snuffelden wat rond, gingen ergens liggen en het was goed. Hooguit keken ze eens verbaasd op als ze iets nieuws hoorden of iets zagen dat ze niet kenden. Buiten hebben ze natuurlijk ook gewoon van alles gezien, gehoord, meegemaakt en ervaring opgedaan in hoe je met nieuwe dingen omgaat, en dat zijn net zo goed waardevolle ervaringen voor de socialisatie.

[Inge]

Volgens mij zijn al mijn herders buiten in kennels geboren en opgegroeid. Ze zijn allemaal prima binnen honden geworden.
Volgens mij maakt het echt geen bal uit.
Denk trouwens dat mijn boxer Nika ook buiten geboren was (was geboren op een manege), Danco was wel binnen geboren en opgegroeid, maar ook tussen hen geen verschil. Nika was de gemakkelijkste, heeft ook nooit iets gesloopt oid.

Dat denk ik ook. Als een hond buiten stabiel opgroeit, met genoeg contact met mensen maar daarnaast ook voldoende te zien, te horen en mee te maken, wordt zo'n hond heus niet opeens een wrak als hij een huiselijk geluid hoort
Bijvoorbeeld Mila is in huis opgegroeid en heeft vaker moeite met huiselijke geluiden dan Amy en Amoz, die tot resp. 1 en 6 jaar nooit in een huis waren geweest. Die kwamen binnen, snuffelden wat rond, gingen ergens liggen en het was goed. Hooguit keken ze eens verbaasd op als ze iets nieuws hoorden of iets zagen dat ze niet kenden. Buiten hebben ze natuurlijk ook gewoon van alles gezien, gehoord, meegemaakt en ervaring opgedaan in hoe je met nieuwe dingen omgaat, en dat zijn net zo goed waardevolle ervaringen voor de socialisatie.

Ze hadden niet eens allemaal heel veel meegemaakt denk ik.
Biène is bij een goede vriend van me geboren. Kwam het nodige puppy bezoek en ze mochten door de tuin lopen, maar dat was het volgens mij wel zo'n beetje.
Numa is in een kennel in een schuur geboren. In de tuin lag wel allerlei materiaal om mee te spelen en ik geloof dat ze aan geluiden gewend werden. Seppe lag buiten en had een grote ren waar ze met zijn allen in zaten overdag. Werd denk ik verder weinig mee gedaan alleen de kinderen liepen er regelmatig tussen.
Kobe lag in een schuur met uitloop. Er liepen kleinkinderen rond, wat katten en wat andere beesten zoals kippen. Tijdens mijn bezoek mocht hij mee naar binnen waar ook nog wat andere honden liepen.
En Tika heeft bij Carmen juist al heel veel meegekregen. Geuren, bezoek, bench training, puppy playground...
Heel veel verschil onderling zie ik niet. Tika is wel heel onderzoekend, denk wel wat meer als de anderen waren. Momenteel springt ze overal op

Verstuurd vanaf mijn CLT-L09 met Tapatalk

[DeDiana]

Volgens mij zijn al mijn herders buiten in kennels geboren en opgegroeid. Ze zijn allemaal prima binnen honden geworden.
Volgens mij maakt het echt geen bal uit.
Denk trouwens dat mijn boxer Nika ook buiten geboren was (was geboren op een manege), Danco was wel binnen geboren en opgegroeid, maar ook tussen hen geen verschil. Nika was de gemakkelijkste, heeft ook nooit iets gesloopt oid.

Dat denk ik ook. Als een hond buiten stabiel opgroeit, met genoeg contact met mensen maar daarnaast ook voldoende te zien, te horen en mee te maken, wordt zo'n hond heus niet opeens een wrak als hij een huiselijk geluid hoort
Bijvoorbeeld Mila is in huis opgegroeid en heeft vaker moeite met huiselijke geluiden dan Amy en Amoz, die tot resp. 1 en 6 jaar nooit in een huis waren geweest. Die kwamen binnen, snuffelden wat rond, gingen ergens liggen en het was goed. Hooguit keken ze eens verbaasd op als ze iets nieuws hoorden of iets zagen dat ze niet kenden. Buiten hebben ze natuurlijk ook gewoon van alles gezien, gehoord, meegemaakt en ervaring opgedaan in hoe je met nieuwe dingen omgaat, en dat zijn net zo goed waardevolle ervaringen voor de socialisatie.

Ze hadden niet eens allemaal heel veel meegemaakt denk ik.
Biène is bij een goede vriend van me geboren. Kwam het nodige puppy bezoek en ze mochten door de tuin lopen, maar dat was het volgens mij wel zo'n beetje.
Numa is in een kennel in een schuur geboren. In de tuin lag wel allerlei materiaal om mee te spelen en ik geloof dat ze aan geluiden gewend werden. Seppe lag buiten en had een grote ren waar ze met zijn allen in zaten overdag. Werd denk ik verder weinig mee gedaan alleen de kinderen liepen er regelmatig tussen.
Kobe lag in een schuur met uitloop. Er liepen kleinkinderen rond, wat katten en wat andere beesten zoals kippen. Tijdens mijn bezoek mocht hij mee naar binnen waar ook nog wat andere honden liepen.
En Tika heeft bij Carmen juist al heel veel meegekregen. Geuren, bezoek, bench training, puppy playground...
Heel veel verschil onderling zie ik niet. Tika is wel heel onderzoekend, denk wel wat meer als de anderen waren. Momenteel springt ze overal op

Verstuurd vanaf mijn CLT-L09 met Tapatalk

Ze hoeven ook helemaal niet veel mee te maken, denk ik Gewoon dagelijks wat indrukken: ook buiten zijn allerlei nieuwe geluiden te horen, dingen te zien en te ontdekken, leert de pup zijn lichaam gebruiken en maakt kennis met allerlei kleine dingen van het leven. Of dat nou het geluid van verkeer ver weg, een tractor of grasmaaier, vogels, blaffende honden, een radio of een beltoon van een mobiel is bij een buitenhond, of een stofzuiger, mixer, televisie en deurbel bij een binnenhond, maakt volgens mij niet zo veel uit. De rest van de wereld ontdekken doen de meeste pups toch pas grotendeels daarna, als ze naar hun nieuwe baasjes gaan.

Grappig detail is dat de fokker van Mila precies dezelfde stofzuiger had als ik en dat Mila dat ding dus al vanaf haar geboorte kent, maar er nog steeds helemaal hysterisch van wordt, terwijl mijn andere honden er niet eens voor aan de kant gaan Die hebben weliswaar in hun jonge jaren überhaupt nooit een stofzuiger gezien, maar zijn met allerlei huiselijke zaken heel onverstoorbaar, omdat ze gewoon niet bang of nerveus aangelegd zijn. Wat daarvan is aangeboren en wat het resultaat van wat ze wel hebben gezien en meegemaakt in hun jonge jaren, is natuurlijk niet te zeggen.

[Lothian]

Je hebt natuurlijk helemaal gelijk dat je een pup echt niet aan huisgeluiden hoeft bloot te stellen zolang ze op andere manieren geprikkeld worden. En dat kan prima bij buitenpups. Maar gevoelsmatig is de overgang naar een nieuw gezin minder groot wanneer ze dan wel al bekend zijn met doodgewone zaken in huis. En als ik een buitenhond zou willen zou ik het juist weer fijner vinden als die daar al wat aan gewend is. Ik zou alleen nooit een pure buitenhond willen

[DeDiana]

Je hebt natuurlijk helemaal gelijk dat je een pup echt niet aan huisgeluiden hoeft bloot te stellen zolang ze op andere manieren geprikkeld worden. En dat kan prima bij buitenpups. Maar gevoelsmatig is de overgang naar een nieuw gezin minder groot wanneer ze dan wel al bekend zijn met doodgewone zaken in huis. En als ik een buitenhond zou willen zou ik het juist weer fijner vinden als die daar al wat aan gewend is. Ik zou alleen nooit een pure buitenhond willen

Ik denk dat het makkelijker is voor de meeste honden om van buitenhond naar binnenhond te gaan dan andersom. Een pure buitenhond moet zich ook alleen buiten oké voelen, terwijl de baas binnen op de bank zit bijvoorbeeld. De meeste binnenhonden vinden dat niet leuk en gaan dan zielig voor de deur zitten kijken Een echte buitenhond zal er denk ik toch meer aan zijn gewend dat hij niet altijd overal bij kan zijn.

Mijn honden zijn nu ook veel meer buitenhonden geworden, uiteraard omdat ik zelf ook veel meer buiten ben nu. Maar op dagen dat ik veel binnen ben, zijn zij ook binnen. En als ze echt willen slapen, liggen ze eigenlijk altijd binnen of op het terras, nooit in de tuin. Daar gaan ze wel liggen om gewoon wat te rusten of op een botje te kauwen, maar echt slapen doen ze daar niet. Ze zouden het ook echt niet oké vinden als ze nu bijvoorbeeld buiten zouden moeten slapen, tenzij ik zelf ook buiten ging slapen.

[crutz]

Ik heb nergens gezegd dat buitenpups anders, laat staan slechter zijn.

Wat ik wel denk dat uitmaakt is dat gemekker over "niet nodig" en "maakt niet uit".

Ik ben geen ervaren fokker en zelfs geen ervaren pupkopen maar ik ben wel een ervaren hondenmens en als je (ik zeg dus niet dat jij dat doet voor we dat weer krijgen) een "dat moet maar genoeg zijn-mentaliteit" hebt dan zie ik dat wel degelijk terug. Niet eens zo zeer aan de vorming van de hond maar wel in de band met de baas.

Sowieso zijn honden hyperemotionele dieren waarbij onderhandeling altijd een punt is. Of je nou teveel of te weinig onderhadelt...het maakt uit.
Daarnaast ken ik mensen ook en vaak heeft het zorgen voor ook een casuïstiek nodig. Wat een ander overdreven vertroetelen noemt maakt wel plaats voor het feit dat een hond zich goed kan ontspannen bij mensen. En dan niet in de vorming van de hond maar als dagelijkse gewoonte.

Ik had pas pupkopers op bezoek en Mira loopt er naartoe en geeft ze meteen een knuffel. Dat vindt ze normaal. Mensen zijn lief en dat weet ze omdat ze gewend is om erbij te zijn.
Ik zou dat geneuzel met bezoek al snel over slaan als mijn hond er in de stal ook goed bij zit.

Ik vind buitenpups prima als het ook buitenhonden worden. Binnenhuishondjes heb ik liever binnen in huis. Dan gaat het huiselijk leven toch meer in de haarvaten zitten.

En, buiten dit hele verhaal om heb ik domweg geen interesse in minimalisme. Op geen enkel vlak. Het trekt me niet. Ik snap er de lol niet van.

Ik hou van veel aandacht en veel warmte.
Kun je wel gaan doen alsof je in februari hele dagen in de stal zit maar ik geloof dat gewoon niet.
Mijn werpkist staat 5 stappen van mijn bed. Het is het eerste waar ik naar kijk als ik opsta en het laatste waar ik naar kijk als ik naar bed ga. Zodra er een begint te jammeren ben ik erbij. Ook snachts. Dat is gewoon niet zo als je pups 50 meter verderop in een kennel liggen.
Niet dat mijn manier beter is maar het is onomstotelijk anders.

Dan geloof je het niet, ook goed.
De laatste pups hier zijn 29 januari geboren en ja 3-4 dagen en nachten er bij gezeten, want de bevalling had een lange aanloop en duurde lang en wijk dan niet van hun zijde (al heb ik 2 teven gehad die me er liever niet bij hadden, maar die hadden beide eerder al een nest gehad en ik weet natuurlijk niet hoe dat gegaan is)

En ze liggen idd niet naast m’n bed. Al zou ik dat willen, daar is de plek niet eens voor. Maar ook geen 50 meter verderop en met camera / babyfoon dus sta er ook direct bij.

Zoals ik al schrijf heb ik binnen en buiten pups gehad, maar is het echt niet wezenlijk anders. En ben ik er net zo veel bij, binnen of buiten

[Maeve]

Niet perse alleen vanwege het verschil binnen/buiten denk ik. Het valt of staat meer bij de inzet van de fokker. Wat maakt een pup mee de eerste weken, hoe wordt er voor hem gezorgd? Buiten hoeft niet direct een prikkelarme omgeving te zijn waar de honden niets leren, en binnen is ook lang niet altijd huiselijk en sociaal.

Voor mijn eigen ras moet ik wel zeggen dat ik niet snel zou kiezen voor een buitenpup. Het zijn honden die dicht bij de baas samenwerken van oudsher, zelfs die gekke jagers in Nova Scotia hadden zo'n roedel Tollertjes in ieder geval een gedeelte van de dag in huis. Ik heb één uit Amerika geimporteerde reu gezien die in een kennel was opgegroeid. Nu weet je nooit zeker wat nature en wat nurture is geweest, maar ik vond het gedrag van die hond vreemd en onaangenaam. Er zat geen rust in, hij was alert op alles en kende niets. Ja, showtraining kende hij

[Anja]

Binnen!
Zal best dat buitenpups ook gewoon zonder problemen groot worden maar ik heb liever een pup die binnen opgroeit.
En de band die je opbouwt is denk ik vele malen groter bij een nestje wat binnen groot wordt.
Bij de herders ( in dat andere topic zijn het allemaal herderbazen die de honden buiten geboren laten worden ) die in een kennel geboren worden is de band ook prima. dat komt omdat het van nature zulke baasgerichte honden zijn. Al schop je ze half dood en zet je ze regelmatig onder een flink voltage stroom omdat ze een spelletje moeten doen.. ze blijven volledig op de baas gericht.
Geen vergelijking dus.. als ik mijn chihuahua 1 keer een doodschop geef vertrouwt ze me de rest van haar leven niet meer. Maar bij een herder werkt dat niet zo..

Geef mij dus maar een pup die veilig binnen leeft met alle geluidjes, aandacht en liefde die maar mogelijk is!

[S@ndr@]

het mooiste is beiden zeker als de fokker meerdere honden heeft en/of zo. en heel veel buiten is en ze gewoon meeneemt gedurende de dag... dat leren en wennen aan dingen die gemist worden komt later wel en ze wennen zo ongeveer overal nog wel aan. maar zoveel mogelijk zien en meemaken in het dagelijks leven.

[Pepie]

Drib was een buitenpup. Geboren in een stal en ze liepen op het erf. Was een fantastische hond die altijd los meeliep.

[maart]

De mijne zijn niet binnenshuis geboren (maar ook niet buiten, ze lagen gelukkig allemaal beschut en droog )
met de 2 reuen is ook niet veel gebeurd, op eigen terrein los, maar verder geen uitstappen, spelletjes,.... ontzettend stabiele honden dus als de basis goed zit, komt het ook wel goed.
Piiri was bij een fokker die nogal hardhandig was (nekvel tillen etc). Daar ben ik blij mee dat de fokker er niet veel meegedaan heeft Het verschil met de zus (die bij de fokker gebleven is) is ook groot, die is veel wantrouwerig en onzekerder. Overigens kwamen ze daar wel eens in huis.

Al mijn honden leven probleemloos binnenshuis.

Zelf heb 1 nest volledig binnenshuis gefokt en 1 nest tot 5 weken binnen en daarna buiten. Ik verkies het laatste, al is het maar omdat 10 pups gewoon verschrikkelijk stinken Dus buiten en dan dagelijks een momentje binnen, ik dan meestal een stuk of 2 pups mee binnen.

[kloesje]

De duitse herder pups groeien buiten op, in een groot hok, waarin de moederhond kan kiezen er bij te willen liggen of rust te willen hebben.
Zodra de pups de wereld gaan ontdekken, gaan ze dagelijks meerdere malen naar buiten. Op het pleintje, in een ren en in de tuin.
In de tuin bieden we veel materiaal aan, zodat ze meerdere ondergronden aanleren. Ook gaan de pups dagelijks minimaal 1 keer naar binnen, als groepje, maar ook alleen.
We hebben ook honden binnen, waar ze ook mee in aanraking komen.
Het zijn buiten honden, we zitten er inderdaad niet de hele dag bij, maar ze zien voldoende en maken voldoende mee.
Pups slapen ook veel, rust is ook belangrijk, je hoeft er echt niet de hele dag bij te zitten.
In hun puppyhok hebben we ook een radio staan, die we elke dag wel een paar uurtjes aan doen, zodat ze ook andere geluiden horen.
Daarnaast gaan ze minimaal 3 keer met de auto op pad, een keer naar de dierenarts, een keer naar de hondenclub en een keer naar mijn schoonouders die aan het bos wonen.

Ik denk niet dat we met binnenpups meer zouden doen, wel zou je ze zelf meer zien en kun je er zelf meer van genieten, maar voor de pups maakt het echt geen bal uit.

Onze pups komen bij hun eigenaren zowel in huis als in de kennel, ze gaan de sport in, maar worden ook in gezinnen geplaatst. De honden doen het in die omstandigheden gewoon goed.

[dagmar88]

Ik verkies het laatste, al is het maar omdat 10 pups gewoon verschrikkelijk stinken

Ja, dat is wel de crux. Het verschil tussen met je honden leven of er naast en er binnenshuis vooral geen last van hebben.
Met alles anders dan herder pups neem je ook de nadelen voor lief.
Het is een keuze en net als in het andere topic zeg ik daar niets van, alleen dat het wel wezenlijk anders is.
Dat dat type zich er voor leent maakt het nog geen gegeven dat het allemaal maar niet uitmaakt.

Binnen zitten ze bij de fokker op de plee, staan ze met vijf weken in de keuken voor wat lekkers, leren ze dat mensen 's nachts slapen en ze 's ochtends voor de tweede bak koffie moeten wieberen.
Er is vrijwel niemand die geen vrij neemt om voor de schik een tijdje 24/7 genietend met z'n kop boven de bak te hangen.
Dat je er buitenshuis evenveel tijd mee doorbrengt is simpelweg onmogelijk. De pups binnen zijn van kleins af aan onderdeel van het dagelijks leven.
Ook (juist!) wanneer je er helemaal niet mee bezig bent. Samen spelen en niet aan het behang trekken of de tafelpoot opvreten terwijl je achter de computer zit is net zo waardevol. De baas leeft en de hondjes schikken zich.
Ze krijgen op een intuitieve manier op dat gebied al een heel stuk opvoeding mee.
Dat is hoe ik mijn honden wil hebben en dus ook de setting die ik in de vroegste socialisatiefase verkies.

Sowieso zul je je afhankelijk van het ras/type richten op verschillende dingen. Je weet wat er gaat komen en kent de eventuele valkuilen.
Bij de pomskies lag de focus op komen bij roepen en impulscontrole.
Ik ben bij een bekende fokker met kennels gaan kijken en was prachtig. Buitenverblijven voor overdag met een blokhut er aan en hondjes in groepen.
Er komen stabiele, gezonde hondjes vandaan. Toch hoef ik er geen en gaat mijn hond in die setting niet dekken.
Net dat beetje extra omdat je er plezier in hebt maakt een leven lang verschil en dat geldt ook voor de ouderdieren.

[twinkeltje]

Toch denk ik dat ik een nest binnen zou willen maar dan eigenlijk gewoon het meest voor me zelf kan ik er meer van genieten