Advies welk ras nieuwe (middel)grote hond

[Maud_D95]

Hallo daar!

Ik ben nieuw hier, als gebruiker dan, want de berichten volg ik al jaren. Ik heb al geprobeerd op zoveel mogelijk sites zoveel mogelijk informatie op te zoeken, met als resultaat dat ik veel te diep ben gaan graven en nu door de bomen het bos niet meer zie (help!) . Ik zal mezelf even kort voorstellen: 25 jaar, momenteel 2e jaars universitair student (dus veel "vrije" tijd), gek op sporten (fitness, fietsen, wandelen), gek op natuur (omgeving Nijmegen, mooier kan niet!), maar ook gek op bankhangen met een boekje.

Mijn vriend en ik zijn van plan binnenkort (waarschijnlijk binnen een jaar) een hond te nemen. Ik heb sinds kinds af aan thuis altijd honden gehad, zowel uit het asiel als pups. Dit waren voornamelijk labradors of labrador-kruisingen, een greyhound, en een kruising heidewachtel/friesse stabij. Verder heb ik ook nog ervaringen met staffords, rottweilers en herders van nabije vrienden waar ik vaak oppaste, dus de ervaring is er bij mij wel genoeg. Ik ging als kind altijd mee naar puppycursus, en trainde+wandelde altijd het meest met de honden. Mijn vriend heeft 0 ervaring met honden, maar is zeer bereid om mee te gaan naar puppycursussen en zich in te zetten voor een goede opvoeding van de hond.

Dan nu het dilemma (luxeproblemen meer). Welk ras!? Ikzelf vind het geen probleem om een asielhond te nemen, maar mijn vriend vindt het fijner om een pup te nemen als eerste hond, omdat we deze dan helemaal zelf kunnen opvoeden en we niet voor extreme "rugzak"-verrassingen komen te staan. Kan ik best begrijpen, als je geen honden gewend bent. Nu maakt mij het uiterlijk van de hond niet zoveel uit als het karakter, zolang het maar geen kleine hond is. Mijn vriend is echter iets meer gericht op uiterlijk: hij wil wel met een mooie stoere hond rondlopen (mannen ). Zijn favoriete honden zijn husky's, maar ik heb al aangegeven dat ik hier niet aan ga beginnen vanwege het niet kunnen loslopen, moeilijk alleen thuis kunnen zijn (mocht ik die ooit nemen, dan wil ik er direct 2 zodat ie zeker gelukkig is). Daarnaast is hij ook gek op Duitse herders, Mechelse herders, Hollandse herders, en laatst kwam hij helemaal verliefd thuis vanwege een ontmoeting met een Australische herder. Zoals je misschien al is opgevallen: hij is gek op honden met een pittig karakter.

Nu ben ik niet vies van een uitdaging, en ik geloof ook zeker dat wij de hond veel te bieden zullen hebben. Wij zijn sowieso de komende jaren nog zeer flexibel qua werk en studie, wat ons veel ruimte geeft om te investeren in een goede opvoeding. Ook hierna zullen wij er alles aan doen om ons leven rondom de hond in te richten, daar zijn we beiden heel streng in om de hond alles te bieden wat hij nodig gaat hebben. Ik studeer zelf in een richting waar überhaupt geen fulltime werk in te vinden is, dus dit gaat sowieso goed komen. Ik ben zelf goed met honden, en zou ook het volgen van een hondensport in principe niet erg vinden (geen must, geen afwijzing, het is een optie ). Ik heb mezelf verdiept in de Mechelse en Duitse herder, ik vind het trainbare karakter geweldig, hoe deze hond zo op het baasje gericht is. Maar ik staar mezelf toch wat blind op de "negatieve" aspecten van deze rassen (is mijn negatieve karaktertrek: overal vooral de negatieve kanten van inzien ). Het uitvallen naar andere honden, het felle zeg maar. In hoeverre is dit in goede/controleerbare banen te leiden? Kan ik de hond nog wel los laten lopen, zolang ik hem goed kan terugroepen? Ik vind het niet fijn continu met de hond aan de lijn te lopen, zowel voor mezelf als de hond.

Ik wil graag een (middel-)grote hond waarmee we veel kunnen ondernemen: wandelen, fietsen, spelen, een hond die goed leert luisteren dus die goed te trainen is, maar ook een hond die thuis wel van een knuffel houdt. Vervolgens het volgende punt: we zijn van plan over enkele jaren (+-3 jr) aan kinderen te beginnen. De hond moet dus ook goed met kinderen kunnen worden opgevoed, niet dat ik bang ga hoeven zijn dat er iets gebeurt (natuurlijk de standaard-regels rondom kinderen en honden in acht nemend). Nu neig ik voornamelijk naar Duitse herders, omdat ik weet dat zij gigantisch loyaal zijn naar het gezin. Alleen het uitvallen naar andere honden, laat me dan toch weer wat twijfelen. Hoe ervaren mensen hier dit, die Duitse herders hebben? Valt dit te controleren? Ik zag onlangs ook de Samojeed, compleet ander ras, ik weet het. Mijn vriend vond die ook geweldig, plus deze is goed met kinderen, alleen blijkt vrij lastig te trainen vanwege het eigenwijze karakter. Daarnaast lijkt het me wel fijn om met de hond ook naar warme vakantielanden te kunnen, zonder dat de hond moet afzien. Ik heb zelf de Schotse collie geopperd, wat een prachtbeest , maar mijn vriend vond die 100x niks (zucht).

Sorry voor het gigantische verhaal, zoals jullie merken heb ik veel te veel in mijn hoofd zitten om nog enigszins orde te kunnen scheppen. Hopelijk hebben jullie de vragen er doorheen kunnen vinden, en weten jullie wat te beantwoorden. Daarnaast nog een vraag: wat zouden jullie aanraden? Qua ras, karakter, opvoeding, tips, of een ander ras waar ik nog helemaal niet over gesproken heb, geef me alles. Plus: ervaringen! Die vind ik vaak nuttiger dan van die informatieve neutrale sites. Mensen met herders: hoe ervaren jullie je hond, kun je ermee loslopen, hoe zijn ze met kids, hoeveel tijd ben je per dag eraan kwijt, kun je er ook wel mee naar familie-bijeenkomsten zonder problemen, etc.

Ik snap dat een hond nooit compleet te voorspellen is, ik snap ook dat het grotendeels aan opvoeding en socialiseren ligt, en hoeveel uitdaging de hond krijgt. Echter ben ik een controlfreak, en wil ik zo goed mogelijk voorbereid aan deze verantwoordelijkheid beginnen, zodat zowel wij als de hond een optimaal leven gaan hebben. Vandaar mijn 300 vragen

Alvast bedankt voor het geduld dit door te lezen, en bedankt voor de reacties die gaan komen!

[Zamunda]

Wat leuk. Ik vind jou in elk geval héél verstandig overkomen, je vriend... not so much . Jammer die focus van hem op het uiterlijk.

Over de kinderwens: hou niet alleen rekening met hoe de hond naar je eigen kind zou kunnen zijn, maar ook naar vreemde mensen/kinderen. Is echt lastig hoor als je een hond hebt die werkelijk goud voor het gezin is, maar waar je absoluut geen vriendjes van je kind bij kunt laten.

Ik denk dat er echt ontzettend veel kan passen bij jullie situatie alleen die eis van je vriend maakt het lastig.

[Maud_D95]

Wat leuk. Ik vind jou in elk geval héél verstandig overkomen, je vriend... not so much . Jammer die focus van hem op het uiterlijk.

Haha echt hè, moet je je die discussies hier thuis eens voorstellen . Nu kan ik het me wel iets voorstellen, zo zou ik bijvoorbeeld toch nooit een poedel nemen, simpelweg vanwege het uiterlijk want ik weet dat het verschrikkelijk leuke intelligente beesten zijn. En gelukkig voor hem, vind ik het uitzoeken van alle details wel leuk, dus ik zoek lekker verder naar een leukerd en dan controleer ik af en toe of hij hem wel mooi genoeg vindt

Over de kinderwens: hou niet alleen rekening met hoe de hond naar je eigen kind zou kunnen zijn, maar ook naar vreemde mensen/kinderen. Is echt lastig hoor als je een hond hebt die werkelijk goud voor het gezin is, maar waar je absoluut geen vriendjes van je kind bij kunt laten.

Oh ja, bedankt voor de tip! Had ik ergens anders op dit forum ook al over gelezen, dat betrof de Mechelse volgens mij die er nog wel wat moeite mee kon hebben...

Ik denk dat er echt ontzettend veel kan passen bij jullie situatie alleen die eis van je vriend maakt het lastig.

Ja en die keuze maakt het ook meteen zo verdomd lastig, want als er veel mogelijk is, hoe moet je dan ooit kiezen!?

[laeken]

Tja, met zulke keuzes heeft meedenken eigenlijk geen zin. Jullie moeten samen verliefd worden. Ikzelf begin van zijn lang zal ze leven niet meer aan een Belgische of Duitse herder. De ene om zijn extreem reactieve gedrag en de Duitser om zijn super slechte kwalijke gezondheid. De Belg die ik had was de meest geweldige hond voor eigen. Echt een superhond. Maar een vreemde moest er niets mee willen want dan ging het mis. De ene hond is de andere niet maar als je een leuk sociaal leven wil en kinderen en vriendjes van kinderen etc zou ik zelf niet zo snel aan een Belgische herder beginnen. Te gevoelig en te reactief.

Ik zou een gezellige hond nemen. Dat klinkt ook als waar jij naar op zoek bent. Er zijn genoeg stoere gezellige honden. Zelf zou ik een kruising doen en geen ras maar dat is mijn persoonlijke idee. Leuker. Unieker en meer gematigd vaak.

Mijn partner houdt van terriers. Ierse en Duitse Jacht etc. Maar ik wil zo'n felle honden niet. Toen kwam ik met mijn huidige honden aankakken. En hij is er dol op. Dus het kan ook een kwestie van loslaten en dan in je hart sluiten zijn. Heb je een idee waarom je vriend zo op dat stoere hangt? Wil hij de hond een betekenis geven of is hij onzeker en wil hij dat de hond compenseert? Geen idee hoor. Maar een echt stoere man kan prima met een leuke hond lopen en dat maakt het hele plaatje alleen maar veel aantrekkelijker.






Beter dan dit....

[Zamunda]

Field trial labrador, om je vingers bij af te likken! Moet je wel goed opletten wat je in huis haalt en hoeveel werk je ermee wil doen.

[Maud_D95]

Ik zou een gezellige hond nemen. Dat klinkt ook als waar jij naar op zoek bent. Er zijn genoeg stoere gezellige honden. Zelf zou ik een kruising doen en geen ras maar dat is mijn persoonlijke idee. Leuker. Unieker en meer gematigd vaak.

Ja, ik had hier ergens ook al gelezen over kruisingen, dat was ik vergeten te benoemen, dat is inderdaad ook zeker een optie! Alleen vind ik het dan nog steeds belangrijk me op beide rassen dan voor te bereiden, aangezien je toch nooit met zekerheid kan zeggen welk ras er qua karakter het meest uitspringt. Daarnaast kun je die vaak ook alleen via marktplaats vinden, wat dan ook weer moeilijk is want dat geeft toch ook wel risico op broodfokkerij en daar houden we natuurlijk niet van Maar inderdaad zeker een goede om weer even mee te nemen!

Alles dat HR is valt af. Hoog Risico honden, google er maar eens op.
Die mag je veelal niet meenemen naar het buitenland en pensions doen vaak moeilijk over opvang.
Als je een middelgrote trainbare hond bij kinderen zoekt dan zou ik eens kijken naar een Golden retriever. Het werktype is best pittig en wil graag wat voor je doen.
Bij de Schotse Collie bestaat ook de korthaar hè, ook een trainbare hond die vaak goed sociaal is.

Een golden retriever vind ik inderdaad ook leuk, alhoewel wel wat standaard. We zaten dan wel weer naar een kruising herder/retriever te kijken, die trekken mij ontzettend en het uiterlijk is ook goedgekeurd door meneer.
De Schotse Collie had ik inderdaad juist de korthaar op ogen! Even vergeten dat de standaard inderdaad langhaar is, maar dat vind ik altijd zo'n sierlijk bolletje. De korthaar zou voor mij inderdaad echt perfect zijn, maar hij wordt hier als 'wat suffig' bestempeld.

Ik denk inderdaad tot nu toe toch het best richting een kruising herder/retriever, dan is alleen de uitdaging om een goed nest te vinden en hopen dat de baasjes wat kunnen inschatten wat voor karakter de pup heeft...

[Zamunda]

De korthaar zou voor mij inderdaad echt perfect zijn, maar hij wordt hier als 'wat suffig' bestempeld.

Ik zou wel als eis stellen dat er geen goed passend ras afgekeurd wordt zonder een raswandeling meegelopen te hebben.

[laeken]

Field trial labrador, om je vingers bij af te likken! Moet je wel goed opletten wat je in huis haalt en hoeveel werk je ermee wil doen.

Volgens mij is dat op gebied van gezondheid een loterij. Ik hoor daar hele vreemde verhalen over maar misschien kan een kenner de zaak toelichten. Met andere woorden, de ene is gezond en de andere is met 4 of 5 jaar dood door de meest gekke ziekten.

[Maud_D95]

Mijn partner houdt van terriers. Ierse en Duitse Jacht etc. Maar ik wil zo'n felle honden niet. Toen kwam ik met mijn huidige honden aankakken. En hij is er dol op. Dus het kan ook een kwestie van loslaten en dan in je hart sluiten zijn. Heb je een idee waarom je vriend zo op dat stoere hangt? Wil hij de hond een betekenis geven of is hij onzeker en wil hij dat de hond compenseert? Geen idee hoor. Maar een echt stoere man kan prima met een leuke hond lopen en dat maakt het hele plaatje alleen maar veel aantrekkelijker.






Beter dan dit....

Haha, geweldige foto's
Ik denk dat hij op het stoere hangt, omdat hij het simpelweg supermooie honden vindt. Dit kan ik ook alleen maar beamen, want hoe een mechelse herder bijvoorbeeld zo op het baasje is gericht, hoe die beweegt, hoe die reageert, dat vind ik prachtig om te zien, en hij dus ook .
Daarnaast is hij dus best ijdel . Hij is het overigens wel helemaal met me eens dat karakter nog steeds het belangrijkst is, begrijp me niet verkeerd. Hij wil ook niet een hond die non-stop uitvalt naar vreemden, of moeilijk is met kinderen, aangezien hij kinderen en een gezinswens toch echt op nr 1, 2 en 3 heeft staan.
Maar hij denkt, als we er dan 10-15 jaar mee rondlopen, dan beter eentje waar je ook graag naar kijkt...

[Maud_D95]

De korthaar zou voor mij inderdaad echt perfect zijn, maar hij wordt hier als 'wat suffig' bestempeld.

Ik zou wel als eis stellen dat er geen goed passend ras afgekeurd wordt zonder een raswandeling meegelopen te hebben.

Ontzettend goede tip! Ga ik z'n hoofd stiekem toch infiltreren met rassen die IK geschikt vind...

Field trial labrador, om je vingers bij af te likken! Moet je wel goed opletten wat je in huis haalt en hoeveel werk je ermee wil doen.

Ik heb net even snel gegoogled, ken alleen de normale, maar wat een prachthond zeg . Ik ga me er even in verdiepen, en dan laat ik misschien even tussen neus en lippen door een leuke foto zien om z'n reactie te peilen...

[Maud_D95]

Zeg maar tegen je vriend dat de doorsnee vrouw een meneer met een vrolijke teckel veel aantrekkelijker vindt dan zo’n wijdbeens type met een vechthond.
Tot zover afdeling stoer.

Haha, al heeft hij helaas (nou ja, gelukkig voor mij) ook geen doorsnee vrouw gekozen
Ik loop altijd met een boog om teckels heen, al dat gekef en happen naar enkels enzo, brr...
Begin me niet over een vechthond, ik ben allang blij dat ie DAAR vanaf is gestapt haha, alhoewel ik zelf altijd wel een klein zwak heb voor staffords... Maar goed, over pittig gesproken. Ik ga me even verdiepen in leuke kruisingen, heb in ieder geval al veel aan jullie tips! (En plezier aan de opmerkingen+foto's)

[Fotogravinnetje]

Uiterlijk wen je aan. Echt waar.

Hier heeft man toegegeven op het uiterlijk. Hij vindt ze er (nog steeds) eigenlijk te tuttig uitzien, met die lange haren aan oren en broek, maar de kans is groot dat we bij de markiesjes blijven. Qua karakter zijn ze voor ons fantastisch, heerlijk formaat (klein, maar niet al te kwetsbaar), dus dat je dan op uiterlijk in moet leveren, zij dan zo

[laeken]

Marktplaats is een prima plaats om je hond te vinden. Broodfok haal je er zo uit. Waar is de moeder? Heb je leuk contact tijdens het opgroeien van het nest. Mag je tussendoor kijken? Wat zie je dan? Als er een vrolijke moeder bijloopt en op google vindt je niks naars over de lokatie is er meestal niks aan de hand hoor. Een nestje met de hond uit de buurt is gangbaar en helemaal niet verkeerd. Een leuke golden retriever x de mechelse herder van de boerderij is al een heel stuk beter dan een stamboom mechelaar denk ik. Of een andere leuke unieke combinatie. Heb je van twee werelden wat.

Broodfok zou het laatste zijn waar ik me druk om zou maken bij Marktplaatsaankopen. Daar ben je toch echt helemaal zelf bij. Broodfok herken je meteen. Moeders is er even niet. Boerderij met veel schuren waar je niet in mag en kan en waar je honden hoort. Een schuwe moederhond. Vieze voeten van poep of zaagsel in het haar. Je ziet het op 100 meter afstand.

Soms zetten die broodfokkers de pups in een huishouden als je komt. Dat zie je ook meteen aan het gedrag van de moeder. Die is niet thuis daar. De foto van het nestje zegt meestal al genoeg. Bange pups op tafel naast een bloempot in de zon is fout. Of het hele nest op een doek. Pups rennen rond in huis en op de foto zie je ze dus rondlopen of bij mensen zitten.

[Maud_D95]

Ik ga de kruisingen sowieso in de gaten houden... Welk ras nu weer even in me opkomt, die de laatste jaren toch wel een heel geschikte was in mijn hoofd: De oudduitse herder. Zijn hier kenners/ervaringsdeskundigen? Deze zou een stuk "milder" zijn dan de gewone Duitse, is dit echt zo, of zien ze er gewoon milder uit met al die fluf?

Heb deze eigenlijk nooit voorgesteld, omdat ik dacht: teveel haar, gaat de vriend niet fijn vinden. Maar hij was ook helemaal weg van de Samojeed en die heeft toch wel 20x zoveel haar, dus dan zou hij zich hier ook wel overheen moeten kunnen zetten...

[laeken]

Ik ga de kruisingen sowieso in de gaten houden... Welk ras nu weer even in me opkomt, die de laatste jaren toch wel een heel geschikte was in mijn hoofd: De oudduitse herder. Zijn hier kenners/ervaringsdeskundigen? Deze zou een stuk "milder" zijn dan de gewone Duitse, is dit echt zo, of zien ze er gewoon milder uit met al die fluf?

Heb deze eigenlijk nooit voorgesteld, omdat ik dacht: teveel haar, gaat de vriend niet fijn vinden. Maar hij was ook helemaal weg van de Samojeed en die heeft toch wel 20x zoveel haar, dus dan zou hij zich hier ook wel overheen moeten kunnen zetten...

Heb je een goede spaarpot voor de dierenarts? Verder hebben die honden het ook bloedheet in de zomer. Dan kun je nog beter een stokharige nemen. Die fokken ze vaak sowieso door elkaar. Ik kende een oud Duitse herder die gewoon het grootste deel van zijn stamboom uit de keurfok had.

[Maud_D95]

Ik ga de kruisingen sowieso in de gaten houden... Welk ras nu weer even in me opkomt, die de laatste jaren toch wel een heel geschikte was in mijn hoofd: De oudduitse herder. Zijn hier kenners/ervaringsdeskundigen? Deze zou een stuk "milder" zijn dan de gewone Duitse, is dit echt zo, of zien ze er gewoon milder uit met al die fluf?

Heb deze eigenlijk nooit voorgesteld, omdat ik dacht: teveel haar, gaat de vriend niet fijn vinden. Maar hij was ook helemaal weg van de Samojeed en die heeft toch wel 20x zoveel haar, dus dan zou hij zich hier ook wel overheen moeten kunnen zetten...

Heb je een goede spaarpot voor de dierenarts? Verder hebben die honden het ook bloedheet in de zomer. Dan kun je nog beter een stokharige nemen. Die fokken ze vaak sowieso door elkaar. Ik kende een oud Duitse herder die gewoon het grootste deel van zijn stamboom uit de keurfok had.

Zijn deze zo gevoelig voor gezondheidsdingetjes? Ik had inderdaad sowieso mijn oog op de langstokharige, ogen net wat slanker ofzo, rare voorkeur... Wat bedoel je met de keurfok?

[laeken]

Ik ga de kruisingen sowieso in de gaten houden... Welk ras nu weer even in me opkomt, die de laatste jaren toch wel een heel geschikte was in mijn hoofd: De oudduitse herder. Zijn hier kenners/ervaringsdeskundigen? Deze zou een stuk "milder" zijn dan de gewone Duitse, is dit echt zo, of zien ze er gewoon milder uit met al die fluf?

Heb deze eigenlijk nooit voorgesteld, omdat ik dacht: teveel haar, gaat de vriend niet fijn vinden. Maar hij was ook helemaal weg van de Samojeed en die heeft toch wel 20x zoveel haar, dus dan zou hij zich hier ook wel overheen moeten kunnen zetten...

Heb je een goede spaarpot voor de dierenarts? Verder hebben die honden het ook bloedheet in de zomer. Dan kun je nog beter een stokharige nemen. Die fokken ze vaak sowieso door elkaar. Ik kende een oud Duitse herder die gewoon het grootste deel van zijn stamboom uit de keurfok had.

Zijn deze zo gevoelig voor gezondheidsdingetjes? Ik had inderdaad sowieso mijn oog op de langstokharige, ogen net wat slanker ofzo, rare voorkeur... Wat bedoel je met de keurfok?

https://duitseherder.nl/fokkerij/fokken/keurfokkers

Kijk hier maar even voor de gezondheid. Ik wens je veel succes als je er een neemt.

https://www.rashondenwijzer.nl/rashonde ... erdershond#

[Maud_D95]

Heb je een goede spaarpot voor de dierenarts? Verder hebben die honden het ook bloedheet in de zomer. Dan kun je nog beter een stokharige nemen. Die fokken ze vaak sowieso door elkaar. Ik kende een oud Duitse herder die gewoon het grootste deel van zijn stamboom uit de keurfok had.

Zijn deze zo gevoelig voor gezondheidsdingetjes? Ik had inderdaad sowieso mijn oog op de langstokharige, ogen net wat slanker ofzo, rare voorkeur... Wat bedoel je met de keurfok?[/quote]

https://duitseherder.nl/fokkerij/fokken/keurfokkers

Kijk hier maar even voor de gezondheid. Ik wens je veel succes als je er een neemt.

https://www.rashondenwijzer.nl/rashonde ... erdershond#[/quote]

Maar dit gaat over de Duitse herder, dat is toch een ander verhaal dan de Oudduitse, dacht ik. Die schuine rug vind ik echt verschrikkelijk, de Oudduitse heeft dit niet zo, of dat is in ieder geval niet de bedoeling dacht ik. Maar in ieder geval bedankt voor het meedenken, zijn zeker punten om ook op te letten!

[laeken]

Heb je een goede spaarpot voor de dierenarts? Verder hebben die honden het ook bloedheet in de zomer. Dan kun je nog beter een stokharige nemen. Die fokken ze vaak sowieso door elkaar. Ik kende een oud Duitse herder die gewoon het grootste deel van zijn stamboom uit de keurfok had.

Zijn deze zo gevoelig voor gezondheidsdingetjes? Ik had inderdaad sowieso mijn oog op de langstokharige, ogen net wat slanker ofzo, rare voorkeur... Wat bedoel je met de keurfok?

https://duitseherder.nl/fokkerij/fokken/keurfokkers

Kijk hier maar even voor de gezondheid. Ik wens je veel succes als je er een neemt.

https://www.rashondenwijzer.nl/rashonde ... erdershond#[/quote]

Maar dit gaat over de Duitse herder, dat is toch een ander verhaal dan de Oudduitse, dacht ik. Die schuine rug vind ik echt verschrikkelijk, de Oudduitse heeft dit niet zo, of dat is in ieder geval niet de bedoeling dacht ik. Maar in ieder geval bedankt voor het meedenken, zijn zeker punten om ook op te letten![/quote]

De oudduitse is gewoon een langharige Duitse herder die ooit gewoon in de stamboom uit de keurfok komt. Dan gaan ze intelen op een rechte rug. Dat helpt niks aan de erfelijke aandoeningen. Verder zijn die ruggen niet zo recht als je denkt. Dit zijn ook oudduitse herdershonden.

[laeken]

De rug is niet de oorzaak van alle aandoeningen helaas. Dus rechte rug zegt niks over HD en de andere 60 plus aandoeningen die in het ras ronddwalen.

[laeken]

Een witte herder? Die zijn er ook met stokhaar . Mijn ervaring met een Duitse herder uit werklijnen is dat er heel veel verschil in karakter . Onze eerste reu was een ramp meteen al vanaf pup en die kon dus ook niet met vriendjes van onze dochter. Heel fel was die het hele nest trouwens

En de teef die we nu hebben is een hele lieve betrouwbare hond. Luistert goed ,iedereen kan binnen komen zonder problemen en ze zoekt geen ruzie met andere honden . Ze hebben allebei dezelfde opvoeding en socialisatie gehad dus zoveel doet dat ook niet

Volgens mij doet dat zelfs nauwelijks iets. Ik denk niet dat Bas en Guus goede socialisatie hebben gehad. Toch zijn ze extreem sociaal. Mijn hond Wuilus een x duitse herder was slecht gesocialiseerd maar later prima sociaal. Eva was goed gesocialiseerd en totaal niet gediend van vreemden. Vanaf de dag dat ze kwam beet ze naar vreemde handen. Dat werd erger en erger omdat de tanden langer en langer werden Dat krijg je niet weg met socialiseren. En een goed stabiel karakter krijg je niet weg met gebrek aan socialiseren. Dat zit erin. Ik heb 0 vertrouwen in de karakters van dieren die op uiterlijk gefokt worden. Des te meer vertrouwen heb ik in karakters van huishonden waar de baasjes zo dol op zijn dat ze er wel een nestje mee willen. Bij rashonden kijken ze altijd naar meer dan karakter. Bij huishonden zelden. Een lieve leuke sociale hond is een hond waar je een keer pups mee wil. Als je tenminse niet naar die powerrassen gaat kijken. Als iemand een nest met een golden retriever neemt en geen fokker is is de moeder vast en zeker een scheet. Anders doe je dat niet snel.

[laeken]

Een vriendin van me heeft een Oudduitser van 13.
Ik geloof dat alle herders daarvoor, en dat waren er best wat, de 5 niet gehaald hebben.

Geloof het meteen. Maar er zijn er zat die dat niet halen hoor. Het blijven gewoon Duitse herders. Ik had er ooit een gesprek over met iemand van het forum die in de Duitse herders zat. Ik zei toen ook dat de oud Duitse zoveel gezonder zou zijn. Zij zei toen dat de stambomen grotendeels overeen komen en dat ze eigenlijk apart en met beperktere genenpool langhaar hebben afgesplitst uit het ras. Dat intelen op een haarvariant en dan ook nog op rechte rug geeft toch alleen maar extra genetische vernauwing?

[veertje]

Ik snap die focus op uiterlijk best wel eigenlijk. Ik neem ook geen hond die ik niet mooi vind en als er meerdere kleurslagen zijn, dan ben ik echt wel in staat om te kiezen op kleur. Ik ben inmiddels wel zo, dat ik me wel over bepaalde dingen heen zou kunnen zetten als ik echt val voor de hond of het ras als het karakter me supergoed zou passen.

Ik weet niet zo goed voor welk ras jullie zouden moeten gaan, maar kan wel even een inzicht geven van mijn buitenlands asiel fikkie en mijn groenendaeler.

Over Finn valt heel veel te vertellen, maar met die buitenlandse asiel hondjes is het toch van hond tot hond verschillend wat je krijgt. Ik zou in ieder geval informeren bij een goede stichting, zoek er net zo naar als naar een fokker. Er zijn er zoveel inmiddels, dat er heel wat kaf onder het koren zit. Er zijn dus ook heel veel opties qua buitenlandse honden, dus een hond vinden die aan jullie eisen voldoet hoeft niet al te moeilijk te zijn, maar val niet te makkelijk voor de zielige verhaaltjes. Sommige stichtingen kunnen dat heel goed Je moet er natuurlijk rekening mee houden dat ze een behoorlijk verleden achter de rug hebben, maar mijn ervaring (ook met opvangers) leert dat er een boel honden zijn die (na meer of minder tijd) zonder rugzakje kunnen meedraaien in het huishondenleven.

De groenendaeler (showlijn) vind ik persoonlijk een heerlijk ras. Niet de makkelijkste, maar als je met hun gekke trekjes weet om te gaan, heb je er heerlijke honden aan. Tess kan een behoorlijk zenuwpeesje zijn, maar ook de grootste knuffelhond die er is. Uitslapen doet ze met gemak tot half 12, poten in de lucht op bed, tegen me aan, over me heen. Om dan als we eenmaal opstaan meteen 'aan' te staan.
Tess kan prima met kinderen, met de kleinste is ze verrassend lief en zachtaardig (kan ook door die lekkere peutersnottebellen komen ), terwijl ze met wat grotere kinderen net zo wild mee kan doen. Al is de definitie van 'prima met kinderen' ook erg breed. Als dat inhoudt dat ze heeeel veel moeten kunnen accepteren zonder te reageren, dan vallen veel herders af, Belgen dus ook. Ze zullen eerder laten weten dat ze het niet zint, dan de gemiddelde Golden denk ik.
Het is een ras dat veel met de bek werkt, dus je moet niet gek opkijken van wat gehap tijdens spel en dat kan met kinderen wel eens lastig zijn. Tess bijt me altijd in mijn enkel als ik de trap op loop. Niet hard, niet pijnlijk, maar het is haar manier van vertellen dat dat stom is. Nouja prima, ik kan er mee leven. Daar gaan we geen strijd over voeren, maar met kinderen wil je dat wel even in goede banen leiden. En dat is geen probleem, maar je moet dan wel beseffen dat het een herderdingetje is en het niet per se betekend dat er kwade opzet is. Dat maakt de aanpak anders en de oplossing beter. Het zijn geen honden voor een harde aanpak, met positiviteit kom je veel verder. Duidelijkheid hebben ze wel nodig, dat geeft ze wat houvast in hun chaotische brein
Tess kan aangelijnd wel eens uitvallen naar andere honden, maar door hun leergierigheid zijn ze daar best goed in te trainen. Loslopen is ook totaal geen probleem en met veel honden gaat dat ook prima samen. Ze heeft wel een fase gehad dat ieder stipje dat aan de horizon verscheen en op een hond leek, van dichtbij bekeken moest worden, maar daar is ze overheen gegroeid

Het zijn dus een beetje stresskipjes, maar als je dat weet, kan je daar heel veel mee doen en het heeft ook zo zijn charme vind ik zelf. Kijk mijn stresskipje midden in een volle evenementenhal op de Winnershow

[lucie]

je enthousiasme spat van het scherm, maar ik vind het wel héél veel plannen op zo'n korte termijn: een hond, ongetwijfeld gaan werken na je studie, kinderen om daar nu allemaal al op te plannen is haast niet te doen. Maar goed, het is jouw leven

Qua hond zie ik een herder (totdat je over kinderen begon, dan kan dat beschermende echt wel een dingetje zijn) prima passen. Herders zijn juist supertrainbaar, alleen moet je er veel mee bezig zijn, op een manier waardoor ze dingen van je aan willen nemen. Ze zijn reactief, maar doorgaans ook stuurbaar. Ik vind dat fijn, maar als je daar niet van houdt of niet gewend bent, soms lastig in het begin. Al mijn herders hebben altijd los gelopen hoor en er is er nog nooit één op een ander geknald. Allemaal tweedehands herders trouwens.
Overigens heb ik een paar oud-duitse herders gekend en die waren niet bepaald 'milder' te noemen . Al mijn honden zijn daar wel eens door gebeten, terwijl ik dat verder nog nooit had meegemaakt
Ik had tot voor kort een superlief zachtaardig mecheltje, gewoon uit het asiel. woog net in de 20 kg dus eigenlijk flinke middelmaat, en was lief en goed voor alles en iedereen. Ze zijn heus wel te vinden. Alleen vind ik mechels wel gevoeliger dan Duitsers. Die van mij had veel gedoe met kinderen niet leuk gevonden, al had ze ze nooit wat aangedaan.

Ik heb sinds een jaar een Beauceron. Een echte herder qua karakter, alleen geen puntoren . Deze staan bekend om een prima gezondheid (nog niet stuk gefokt) en schijnen goed met kinderen te zijn. Ook veel minder gevoelig dan mijn mechel, maar een heerlijke vrolijke stoere rauwdouw-hond; energiek maar niet hyper, gehoorzaam maar niet slaafs. Wel groot, maar die oudduitsers waren ook 40+ kg. De vacht vind ik veel practischer dan van een duitser en toch heel functioneel.

Ik heb ook eens een zwitserse herder opgevangen; superfijne hond. Alleen lees ik hier vaak dat ze angstig/onzeker kunnen zijn. Korthaarcollies vind ik ook geweldig

[BieneMaya]

Ik heb Maya wel van MP. Na alle vragen die jij jezelf stelt mezelf gesteld hebbende wilde ik perse een kruising.
Na ongeveer 4 maanden advertenties kijken kwam ik dus Maya tegen. En na haar en haar mam gezien te hebben was ik verkocht.

[crutz]

Hallo daar!

Ik ben nieuw hier, als gebruiker dan, want de berichten volg ik al jaren. Ik heb al geprobeerd op zoveel mogelijk sites zoveel mogelijk informatie op te zoeken, met als resultaat dat ik veel te diep ben gaan graven en nu door de bomen het bos niet meer zie (help!) . Ik zal mezelf even kort voorstellen: 25 jaar, momenteel 2e jaars universitair student (dus veel "vrije" tijd), gek op sporten (fitness, fietsen, wandelen), gek op natuur (omgeving Nijmegen, mooier kan niet!), maar ook gek op bankhangen met een boekje.

Mijn vriend en ik zijn van plan binnenkort (waarschijnlijk binnen een jaar) een hond te nemen. Ik heb sinds kinds af aan thuis altijd honden gehad, zowel uit het asiel als pups. Dit waren voornamelijk labradors of labrador-kruisingen, een greyhound, en een kruising heidewachtel/friesse stabij. Verder heb ik ook nog ervaringen met staffords, rottweilers en herders van nabije vrienden waar ik vaak oppaste, dus de ervaring is er bij mij wel genoeg. Ik ging als kind altijd mee naar puppycursus, en trainde+wandelde altijd het meest met de honden. Mijn vriend heeft 0 ervaring met honden, maar is zeer bereid om mee te gaan naar puppycursussen en zich in te zetten voor een goede opvoeding van de hond.

Dan nu het dilemma (luxeproblemen meer). Welk ras!? Ikzelf vind het geen probleem om een asielhond te nemen, maar mijn vriend vindt het fijner om een pup te nemen als eerste hond, omdat we deze dan helemaal zelf kunnen opvoeden en we niet voor extreme "rugzak"-verrassingen komen te staan. Kan ik best begrijpen, als je geen honden gewend bent. Nu maakt mij het uiterlijk van de hond niet zoveel uit als het karakter, zolang het maar geen kleine hond is. Mijn vriend is echter iets meer gericht op uiterlijk: hij wil wel met een mooie stoere hond rondlopen (mannen ). Zijn favoriete honden zijn husky's, maar ik heb al aangegeven dat ik hier niet aan ga beginnen vanwege het niet kunnen loslopen, moeilijk alleen thuis kunnen zijn (mocht ik die ooit nemen, dan wil ik er direct 2 zodat ie zeker gelukkig is). Daarnaast is hij ook gek op Duitse herders, Mechelse herders, Hollandse herders, en laatst kwam hij helemaal verliefd thuis vanwege een ontmoeting met een Australische herder. Zoals je misschien al is opgevallen: hij is gek op honden met een pittig karakter.

Nu ben ik niet vies van een uitdaging, en ik geloof ook zeker dat wij de hond veel te bieden zullen hebben. Wij zijn sowieso de komende jaren nog zeer flexibel qua werk en studie, wat ons veel ruimte geeft om te investeren in een goede opvoeding. Ook hierna zullen wij er alles aan doen om ons leven rondom de hond in te richten, daar zijn we beiden heel streng in om de hond alles te bieden wat hij nodig gaat hebben. Ik studeer zelf in een richting waar überhaupt geen fulltime werk in te vinden is, dus dit gaat sowieso goed komen. Ik ben zelf goed met honden, en zou ook het volgen van een hondensport in principe niet erg vinden (geen must, geen afwijzing, het is een optie ). Ik heb mezelf verdiept in de Mechelse en Duitse herder, ik vind het trainbare karakter geweldig, hoe deze hond zo op het baasje gericht is. Maar ik staar mezelf toch wat blind op de "negatieve" aspecten van deze rassen (is mijn negatieve karaktertrek: overal vooral de negatieve kanten van inzien ). Het uitvallen naar andere honden, het felle zeg maar. In hoeverre is dit in goede/controleerbare banen te leiden? Kan ik de hond nog wel los laten lopen, zolang ik hem goed kan terugroepen? Ik vind het niet fijn continu met de hond aan de lijn te lopen, zowel voor mezelf als de hond.

Ik wil graag een (middel-)grote hond waarmee we veel kunnen ondernemen: wandelen, fietsen, spelen, een hond die goed leert luisteren dus die goed te trainen is, maar ook een hond die thuis wel van een knuffel houdt. Vervolgens het volgende punt: we zijn van plan over enkele jaren (+-3 jr) aan kinderen te beginnen. De hond moet dus ook goed met kinderen kunnen worden opgevoed, niet dat ik bang ga hoeven zijn dat er iets gebeurt (natuurlijk de standaard-regels rondom kinderen en honden in acht nemend). Nu neig ik voornamelijk naar Duitse herders, omdat ik weet dat zij gigantisch loyaal zijn naar het gezin. Alleen het uitvallen naar andere honden, laat me dan toch weer wat twijfelen. Hoe ervaren mensen hier dit, die Duitse herders hebben? Valt dit te controleren? Ik zag onlangs ook de Samojeed, compleet ander ras, ik weet het. Mijn vriend vond die ook geweldig, plus deze is goed met kinderen, alleen blijkt vrij lastig te trainen vanwege het eigenwijze karakter. Daarnaast lijkt het me wel fijn om met de hond ook naar warme vakantielanden te kunnen, zonder dat de hond moet afzien. Ik heb zelf de Schotse collie geopperd, wat een prachtbeest , maar mijn vriend vond die 100x niks (zucht).

Sorry voor het gigantische verhaal, zoals jullie merken heb ik veel te veel in mijn hoofd zitten om nog enigszins orde te kunnen scheppen. Hopelijk hebben jullie de vragen er doorheen kunnen vinden, en weten jullie wat te beantwoorden. Daarnaast nog een vraag: wat zouden jullie aanraden? Qua ras, karakter, opvoeding, tips, of een ander ras waar ik nog helemaal niet over gesproken heb, geef me alles. Plus: ervaringen! Die vind ik vaak nuttiger dan van die informatieve neutrale sites. Mensen met herders: hoe ervaren jullie je hond, kun je ermee loslopen, hoe zijn ze met kids, hoeveel tijd ben je per dag eraan kwijt, kun je er ook wel mee naar familie-bijeenkomsten zonder problemen, etc.

Ik snap dat een hond nooit compleet te voorspellen is, ik snap ook dat het grotendeels aan opvoeding en socialiseren ligt, en hoeveel uitdaging de hond krijgt. Echter ben ik een controlfreak, en wil ik zo goed mogelijk voorbereid aan deze verantwoordelijkheid beginnen, zodat zowel wij als de hond een optimaal leven gaan hebben. Vandaar mijn 300 vragen

Alvast bedankt voor het geduld dit door te lezen, en bedankt voor de reacties die gaan komen!

Muv de kinderwens is dit ongeveer hoe ik in 2000 met een kruising mechelse herder en in 2001 met een stamboom mechelse herder ben begonnen.
Student, tijd relatief vrij in te delen, actief qua sport, genieten van de natuur.
We woonden destijds op een bovenwoning in Rotterdam en hadden een auto.

Wat anderen al schrijven. Een pup kan nog zo goed gesocialiseerd zijn, als scherpte in het karakter zit komt het er helaas uit en dat is lastig met kinderen, zeker als er vreemden (lees vriendjes) komen en de kinderen gaan stoeien/ruwer spelen, de hond kan dat verschil slechter maken of het echt is of spel.

Daarnaast ken ik genoeg herders en kruising herders die hetzij volledig gezinshond zijn, hetzij naast de sport gewoon als huis/gezinshond leven tussen de kinderen. Je moet alleen opletten waar je ze koopt en hoe je er mee omgaat.
Recent nog een hond uit lijnen waarvan ik 100% weet dat ze eigenlijk super zijn in en om het huis, maar ja als de hond als pup onterecht fysiek gestraft wordt snapt hij het allemaal niet meer en wordt op z’n hoede en dus minder betrouwbaar helaas.
En hoorde vandaag ook van een jonge mechel die dat pad op gaat gewoon omdat de baas hem niet begrijpt en onterecht fysiek ingrijpt.

[Hammetime]

Misschien is een Hollandse Herder iets? Daar ben ik vorig jaar voor gegaan nadat ik van een Duitse Herder heb afgezien vanwege de ziekten in het ras. De Hollander is gezond en heeft wél een rechte rug.

[dagmar88]

Ik vind de pomsky perfect in het plaatje passen.

Super sportief en altijd goede zin, verschillende formaten, enig om te zien en passen prima in een jong gezin.
Verreweg de meesten kunnen goed los. Husky kruisingen met een volgzamer ras hebben vaak nog steeds flink jachtinstinct, maar makkelijker beheersbaar.

Dit is de mijne. Ze is toevallig wel klein, de f1 gaat van 5 tot 25 kilo.


Filmpje. Wel héél pittig, maar niks scherp.

[Persistence]

De Schotse Collie had ik inderdaad juist de korthaar op ogen! Even vergeten dat de standaard inderdaad langhaar is, maar dat vind ik altijd zo'n sierlijk bolletje. De korthaar zou voor mij inderdaad echt perfect zijn, maar hij wordt hier als 'wat suffig' bestempeld.

Ik weet niet waar je dat gelezen hebt, maar de korthaar is van alles maar niet suf te noemen
Ze zijn juist actiever dan de langharen (over het algemeen). Ze zijn goed trainbaar, zullen niet weglopen maar zijn ook ook bovengemiddeld vocaal en gevoelig, dat moet je liggen. Ik zie ze wel vaak bij kinderen, maar mijne is bijvoorbeeld een herplaatser omdat hij te verdedigend was richting schoolvriendjes van de dochter. Dat is toch die herdereigenschap, dat willen regelen. Maar ik zie toch ook kortharen die gewoon leuk mee doen als kinderen aan het stoeien zijn, het zal per hond verschillen. Wat is juist leuk vind aan de korthaar, is dat ze alles leuk vinden om te doen, als het maar met het baasje is. Hij kan 20km mee wandelen, maar ook prima een dagje genoeg hebben aan 3 rondjes om het grasveld.

[kipo]

Ik vind een IJslandse herder ook nog een optie. Uiterlijk lijkt op de samoyeed, alleen niet wit. Karakter is wel herder, in de zin van baasgericht, maar minder 'strak in de leer' , wat losser en lolliger.
Kruimel kan er meer over vertellen.

Verstuurd vanaf mijn SM-G930F met Tapatalk