We mogen in Belgie eindelijk weer op bezoek bij elkaar, dus hup naar de schoonmoeder voor Moederdag. Diva mag mee, die kan niet zo lang haar plas ophouden. In de auto al raar gedrag met janken en onrustig. Misschien omdat ze alleen mee gaat ipv met Noa en Damy ook? Ze heeft nog nooit zo gedaan. Op plaats van bestemming rondje gewandeld, maar ze was weer happy en wandelde vlot mee.
Bij schoonma vloog ze op het etensbakje van diens hondje, waar nog een flinke berg vlees lag (die hond eet moeilijk, d'r staat 24/7 eten). Vriend zegt dat er zeker 4/5 in haar bekkie verdween, ik heb niet gezien hoeveel en dacht dat ze een hapje had gehad. Daarna wat spelen met het hondje en wat knuffelen met iedereen. Vervolgens had ze zo'n goedkoop knaagstokje van de action gevonden en wat aan geknaagd.
Rond 5 uur haar brokjes (had ik meegenomen van thuis, ze heeft moeilijke darmen) en weer een rondje wandelen. Nogsteeds blij en vlot.
Weer terug zie ik dat ze wat moe is, dus neem na een kwartiertje haar op schoot om te rusten ( ze kon haar rust niet vinden daar en ze slaapt thuis ook veel op schoot). Iedereen gaat buiten zitten en ik zit binnen met Diva op schoot. Even rust.
Na een tijdje merk ik dat ze heel vreemd begint te reageren. Heel schichtig. Overdreven haar hoofdje terugtrekken als je tegen een snorhaar komt. Gigantisch gespannen voorpootjes, gek kijken met haar ogen. Vervolgens begint ze te kokhalzen. Ik zet haar op de grond en ze moet tweemaal braken. Ziet er uit als haar brokjes. Ze valt half om en steunt tegen m'n arm. Ik pak haar weer op schoot en check tandvlees: mooie roze. Maar wel zo stijf en raar trekken met haar hoofd. Ze probeert weer wat te slapen..? Lukt niet door de drukte en weer braken: bruin met wat rood, zag eruit als het vlees. Beetje suikerwater gegeven, ze is ook maar klein. Nogmaals tandvlees check: bleek. Shit! Onze dierenarts gebeld en we konden direct komen. Autoritje van 20 minuten. Gereden in 13 minuten
Elke minuut oogreflex getest, ademhaling, tandvlees (nog altijd bleek), reageert ze nog.. Je gaat speculeren, lette ik niet op met wandelen? Ze durft al snel iets eten van de straat. Maar ze liep voor me uit, zo vrolijk en vlot. Bij de dierenarts meteen checken, die was bang voor vergiftiging. Maar pfew, dat is het niet. Maar ze is lichtschuw. En loopt heel raar, wankel en traag. Ziet er miserabel uit. Maar geen pijn bij testen van hoofd en nek (hersenvlies?) Suiker testen: 40. Dierenarts zegt dat het tussen 60 en 120 moet zitten. Twee spuitjes glucose in het bekkie, een onderhuids.
We praten nog een beetje hoe en wat en ze wordt iets helderder. Wilt weer in m'n nek klimmen (
) Maar nogsteeds trekt ze met haar hoofd, gekke ogen, triestig. Ze moet even blijven. Wij gaan naar huis en worden rond 10 gebeld.Dat was dus net. Ze is wel weer vrolijker, wilt knuffelen. Maar haar suiker is nog maar 75. Hij heeft op 3 uur tijd vier keer moeten bijspuiten onderhuids en ook een flink aantal keer in haar bekkie wat glucose. Iets klopt er niet. Ze recupereert niet zoals verwacht, alsof haar reserves op zijn..? Ze moet de nacht blijven ter observatie. Morgenochtend om 9 uur word ik gebeld.
), de symptomen waren heel anders nu.
