Vanochtend zijn we met Stanley op proefles Speuren geweest. De lokatie was dit keer de Reeuwijkse Plassen. Het is daar zo ontzettend mooi, dus dat mocht de pret niet drukken. We moesten wel erg lachen, want wij stonden om 8.45 uur op de parkeerplaats te wachten en vroegen aan verschillende mensen die daar ook stonden te wachten of ze van Abovo waren, maar dat bleken allemaal verschillende speurhondenverenigingen te zijn. Was erg leuk om te zien, die verschillende rassen als de Drentse Patrijshond, Tervuerense Herder, Friese Stabij en jazeker, de Golden Retriever. :p:
Uiteindelijk hadden we ons clubbie gevonden en na het genot van een bakkie leut en een plak zelfgebakken brood met jam (jawel, creatief met deeg), gingen we op pad door de Reeuwijkse Hout. Op verschillende velden werden door de eigenaars van de honden sporen uitgezet, met de bedoeling dat die honden het dat heel enthousiast oppikken en fanatiek dat spoor aflopen. Was wel erg tof om dat enthousiasme in die honden te ontdekken. Als ze dan uiteindelijk het apport te pakken hadden, dan werden ze uitbundig beloond terwijl die honden met dat apport aan de haal gingen. Dat spoor uitzetten gebeurt op verschillende manieren, door voetstappen en speeltjes uit te zetten in verschillende hoeken van het spoor en dan moet je zorgen dat je via een buitenbocht het spoor beeindigd en via een omweg weer terugkomt naar je hond. Die zit al gretig aangelijnd aan een pin in de grond te wachten om het 'grote werk' te verrichten.
Stanley mocht nu nog niet meedoen, omdat hij eerst aan alle indrukken moest wennen. Maar ik zag wel dat hij erg opgewonden en enthousiast de andere honden aan het afkijken was. Die oranje pionnetjes vond hij ook machtig mooi en uiteindelijk racete hij met volle overgave op zo'n pionnetje af, met mezelf ergens bengelend aan het lijntje. Dat mocht ik niet corrigeren, want hij moest enthousiast gemaakt worden dus heb ik hem maar laten gaan.
De eerste indruk van de instructeur is dat hij denkt dat Stanley best wel voor het Speuren te porren is. Met goeie begeleiding en enthousiasme van de baas, is het volgens hem geen probleem.
Daarna was het klaar en zijn we teruggelopen richting het hondenstrand. Ondertussen mochten de honden lekker los en Stanley moest eerst even wat spanning van zich afrennen, zo geweldig vond hij het allemaal. Hij had erg goed geluisterd, ondanks dat hij de fazanten die daar liepen wel errrrug interessant vond. Een keer kreeg ik hem met stemcorrectie makkelijk terug, maar de tweede keer vloog hij een heel bebost stuk in en hoorden we een hoop ellende van 'fazanten in nood'.
Gelukkig kwam hij gauw weer terug en heb ik hem daar maar even aangelijnd. Later mocht hij bij het water weer los, waar hij effe een bad kon nemen en wij zo weer een schone hond in de auto hadden.Mijn indruk is dat het een heel gezellige club mensen is, die allemaal op recreatieve basis met hun honden bezig zijn. Er hang een leuke ongedwongen sfeer, ondanks dat er toch 'fanatiek' gewerkt wordt met de honden. Over 2 weken gaan we naar Hilversum, dan hebben wij onze eerste officiele speurles.
:
