Ik ben best wel geschrokken van het telefoontje dat ik net van mijn dierenarts kreeg en zou graag jullie ervaring en mening hierover willen.
Vorige week maandag zat mijn hond ineens aan zijn teen te likken, ik schrok me rot, die was ineens super dik. Met wandelen had ik niks gemerkt en ook nu leek hij er niet heel veel last van te hebben. (hij zat al aan de rimadyl voor artrose, dus ik denk dat hij er anders wel echt meer last van had gehad)
Zo zag de teen er vorige week maandag uit:

De dierenarts dacht dat hij ergens ingestapt was misschien, al was er geen duidelijk wondje of iets te zien. Hij kreeg antibiotica mee voor een week en we moesten zijn pootje weken in biotex (dit bleek zo goed als onmogelijk bij Bandit, we zijn wel honingzalf gaan smeren, met het idee dat dan eventuele viezigheid er ook wel uit zou komen).
Na 2 dagen kwamen er wel echt dikke zachte bulten op en wat plakkerig vocht uit. Dat is op deze foto wat beter te zien.

De kuur was bijna voorbij en de teen nog steeds dik (zie foto hieronder). Het is wel beter geworden, de ontsteking is weg, maar er blijft alsnog een dikke teen over. Vanochtend dus weer langs bij de dierenarts om een röntgenfoto te maken. Helaas geen splinter of iets te zien en ook geen breuk.
Ze heeft de foto doorgestuurd naar een orthopeed om zijn mening te vragen en volgens hem waren er twee opties. Optie 1: 3 weken antibioticum en na 3 weken de foto nog eens herhalen om te zien of er wat veranderd is. (ik werd een beetje overdonderd door dit hele verhaal dat ik vergat duidelijk te vragen wat hij dan op de foto dacht te zien, want in eerste instantie zei ze dat hij ook niks zag) Optie 2: Teen amputeren en opsturen voor onderzoek

Obviously, heb ik gekozen voor optie 1. Maar ik hing op en meteen kreeg ik duizend vragen. Je gaat toch eerst onderzoeken of het een tumor is? En of het kwaadaardig is? En of het uitgezaaid is? Blijkbaar is een biopt van tumoren aan de tenen niet zo makkelijk? Komt daar meestal weinig uit? Maar ga je dan niet bloed testen om te zien of daar afwijkingen zijn? Of heeft dat geen zin?

Mijn hond is bijna 8 (rottweiler), zit aan de rimadyl voor artrose, aan de sporimune voor Protein Losing Enteropathy (na zon 3 jaar op de prednison waar hij nu calcinosis cutis door ontwikkelde waardoor we dat zsm hebben afgebouwd) wat we na een slechte periode nu redelijk onder controle hebben, maarja voor hoe lang.. 2 jaar geleden gaven ze hem geen 5 maanden meer. . Ik vind dit nogal een ingrijpende beslissing. Daarnaast heeft de orthopeed alleen de röntgenfoto gezien, niet de poot zelf. Zoals te zien is op de foto is het vooral de basis van de teen die dik is, dus dat is toch ook niet zomaar weg te halen..
Ik weet niet zo goed wat ik hier mee aan moet, kan me ook voorstellen dat als het wel een tumor is, je het nu niet nog 3 weken wilt aankijken met antibiotica.
Groetjes Annika en Bandit