Altijd heb ik gezegd dat als hij dat vrolijke pasje niet meer had met wandelen, dat het dan betekende dat hij op was. En dat was opeens zo, voor zover je van opeens kan spreken op deze leeftijd. De laatste paar dagen is hij hard achteruit gegaan. Steeds meer momenten dat hij ergens stond te staren, niet meer goed kon wandelen, niet goed kon stilstaan zonder te wiebelen en ook minder willen eten, maar wel veel drinken. Mijn ouders hebben gisteren besloten dat ze hem vandaag zouden laten inslapen. Een beslissing waar ik alleen maar achter kon staan. Want alhoewel ik al een tijd uit huis ben, is Joris de helft van mijn leven onderdeel geweest. Een heel bijzonder hondje dat nu zeker gemist gaat worden
Mijn kleine sportvriendje. Geen sport was hem te gek en alles deed hij met evenveel overgave
prachtige leeftijd maar dat missen van he
Hij was ongelooflijk gevoelig, nogal blafferig aangelegd en vreselijk onhandig naar andere honden. Maar om mee te werken was hij geweldig! Flyball, agility, G&G2, Uv-test, hij vond het allemaal leuk als hij maar met de baas kon werken en erbij kon blaffen 
