honden en partner

[crutz]

Ik heb mijn man leren kennen via de honden.
Hij is er net zo gek mee als ik.
Wel is er een verdeling.
Hij doet de terrein honden en ik de rest.
Als het nodig is doen we ze natuurlijk allebei allemaal bij ziekte, werkdruk etc.

Qua kosten betaald hij het voer en ik de dierenarts.

[ranetje]

Mijn man wilde een hond en ik had geen bezwaar
Sindsdien doe ik alles met de honden.
Verzorgen, uitlaten, trainen enz.
Alleen als ik er niet was en de honden wel (en dat was zelden) nam hij ze wel even mee voor de P&P :

Dat uitlaten kan sinds 9 jaar ook niet meer, dus ik doe het nu alleen.
Hij verwent ze alleen maar

[duitse herder]

De honden zijn wel echt mijn hobby. Mijn vriend is wel echt gek op ze en helpt veel met de verzorging. Hij neemt de ochtend en avond rondes voor zijn rekening. Hij geniet wel van de wandelingen van de honden. Eten geven/bestellen, trainen en naar de dierenarts gaan neem ik voor mijn rekening, dat is niet zijn ding. Maar eindeloos knuffelen neemt hij weer voor zijn rekening
Eigenlijk wilde mijn vriend geen 2e hond. Noah is zo een beetje zijn eerste hond, een pup heeft hij nooit gehad. Gelukkig heeft hij het aangedurfd om er toch eentje bij te nemen. Qua karakter is Perry wel echt mijn vriend. Ze zijn ook echt onwijs dol op elkaar!

[natalie]

We hebben samen voor de honden gekozen en dat vind ik ook echt wel belangrijk. Ik heb in het verleden 3 maanden een vriend gehad die ‘niks met dieren had en ook nooit huisdieren zou willen.’ Dat duurde niet voor niets maar 3 maanden Het zijn in de praktijk wel meer mijn honden overigens. Ik onderneem meer met ze dan mijn vriend. Maar mijn vriend is net zo dol op ze als ik ben. Gelukkig maar.

[Doyaquba]

Mijn vriend is een kattenmens, maar ik ben allergisch voor katten dus voor mij is dat een nee. Voor hem wel heel jammer, maar goed. Wel zijn honden belangrijk voor me, dat hoort gewoon bij mij en dat heb ik heel duidelijk gemaakt. Mijn vriend is wel bereid te helpen als we ooit samenwonen, maar van hem hoeft het niet zo. Het is duidelijk mijn hobby. Wel vindt hij 2 honden eigenlijk wel de max (maar eerst was dat 1, dus ik krijg dat ooit wel naar 3 als dat punt er komt over een jaar of 7 )
Maar goed vooralsnog niet aan de orde dus. Hij komt wel al een poosje hier over de vloer en eerst was alleen Quira hier en dat vond hij wel leuk, zo volwassen en opgevoed, heeft echt 0 ervaring met honden verder. En toen daar in iets meer dan een jaar twee keer een pup bij kwam was dat wel even schrikken voor hem, want een pup is voor hem iets te veel aandacht vragend. Maar goed, het loopt zoals het loopt en tegen de tijd dat we een huis samen kunnen vinden/krijgen ergens is Donner hopelijk al wat volwassener en groeien we er zo samen in.

Ik neem dus Donner mee zodra het kan en hij heeft daar maar mee te leven. Net zoals het feit dat er een tweede bij komt zodra het komt. Ik vind twee honden namelijk immens veel leuker dan 1. En mijn plan is dan een pup al als de oudste de sport uit gaat. Maar dat staat nog ter discussie. Dat duurt ook nog heel lang, genoeg tijd om bij te draaien in hoe leuk honden zijn.

En mocht dat allemaal niet lukken dan is het tabee en dat heb ik altijd al gezegd, dus dat weet ie, maar hij houdt het al 2.5 jaar uit met me, dus ik ga wel uit van een toekomst... we zien t wel

[Mary O]

De honden zijn van ons samen. Hij wil ze net zo graag als ik. Alle huishoudelijke kosten zijn gezamelijk, dus ook alle kosten voor de honden.

[Shibby]

Ik ben alleen en als er ooit nog een echte relatie komt, buiten die met de koelkast om dan, zal het iemand zijn die wel goed met honden om moet kunnen gaan. Meer dan een p&p rondje verwacht ik niet en het zou fijn zijn als Lou nog steeds op bed in slaap mag vallen, maar ik ga de liefde van m'n leven (die bestaat toch niet) niet afwijzen op dat laatste. Ik bedoel, ik werk toch onregelmatig.. Komt lou toch lekker op bed als hij 's ochtends vroeg naar z'n werk moet

[kayleigh*]

Ik had de honden al voor ik hem tegen kwam. Hij is zelf echt een kattenmens. Honden vind hij wel leuk, maar hij vind het lastig met vakanties en gebonden zijn aan huis.
Toen we samen zijn gaan wonen zijn er voor hem 2 katten bij gekomen. Nu zou hij hierna graag terug willen naar 1 hond, maar ik wil er sowieso graag 2. Nou wilt hij naast een herder graag een ander ras, maar daar zijn we het niet over eens. Hij kijkt vooral naar uiterlijk ipv het karakter.

Lange wandelingen doen we altijd samen, omdat hij daar toch ook wel van geniet. Meeste verzorging komt op mij terecht, maar als ik aan het werk ben loopt hij ook de rondes en geeft hij ze eten. De vaste kosten zijn voor mij, maar als jij wat leuks voor ze tegen komt, koopt hij dat ook net zo makkelijk. Shows lopen met Minou vind hij tegenwoordig ook wel leuk. Voorheen ging hij alleen altijd mee, maar de laatste keer wilde hij zelf met haar lopen.

[Machie]

Het zijn onze honden en we betalen ze samen. Alleen ik neem het trainen op me, mijn vriend wandelt graag maar trainen is niet zijn ding

[MonaToetje]

Mijn partner is net zo dol op de honden als ik. Hij staat sinds de geboorte van onze dochter 10 weken geleden elke ochtend tussen 5:00-6:00 uur op om ze uit te laten. Voorheen deden we ze samen uitlaten, maar dat gaat nu helaas niet meer. Overdag laten we ze om en om uit. De ene keer ik, dan hij en oudste dochter.
Het showen doen ik en dochter. Hij gaat mee voor de support en mocht ik echt een handje tekort komen dan zal hij helpen met showen, maar liever lijkt hij vanaf de zijlijn mee.
De verzorging van de pups doen we ook samen.
Ik zou geen relatie willen hebben met iemand die niet gek is op honden en mijn hobby steunt. Ik weet uit ervaring dat een relatie met iemand die niet van honden houdt uiteindeljk wrevel geeft.

[Bishy]

Partner is dol op Dex en de katten. De verzorging en eten geven doe ik. Als ik niet thuis ben dan laat hij Dex uit. Als ik thuis ben weigert Dex met hem of wie dan ook mee naar buiten te gaan.
Zogenaamd zouden we geen katten meer nemen in de toekomst, maar hij heeft al aangegeven dat hij niet zonder kan. Als we een grotere auto hebben neemt hij een hond voor zichzelf erbij die hij kan trainen.

[Bishy]

dubbel

[jacq1970]

Mijn vriend is de hele week van huis dus de dagelijkse zorg etc komt automatisch op mij neer maar dat geeft helemaal niet.
Toen wij gingen samenwonen had ik al 1 hond, na een paar jaar samen heb ik er Samara bij genomen , voor hem hoefde dat allemaal niet maar hij snapte wel dat ik het wel graag wilde dus dat was uiteindelijk prima, later kwam Bowie en nog wat later kwam Esperanza .
Hij doet vooral binnen veel knuffelen en vind het ook reuze gezellig en is ook gek met alle honden geweest.
Uitlaten doet hij alleen als ik ziek ben of als hij toevallig thuis is terwijl ik werk, heel soms het laatste rondje in het weekend omdat ik lekker vroeg mijn bed in duik met een goed boek.
En dat is helemaal prima.

[chaos]

Toen wij een kleine dertig jaar verkering kregen heb ik gelijk uitgesproken dat ik in mijn leven honden en katten wil. Hij zag kinderen voor zich..we hebben beide wat we wilden.
Maar de dieren zijn van en voor mij, wanneer nodig helpt hij als ik echt niet kan of ze kunnen echt niet bijvoorbeeld bij mijn ziekenhuisopnames. Afgelopen maanden paar keer opgenomen geweest. Dan laat hij de honden uit en zorgt voor ze. Maar in principe doe en betaal ik alles.
Prima verdeling en voor mij helemaal ok.
Voor mijn wederhelft ook hoor, voor de goede orde

[sirene]

Mijn partner is net zo dol op de honden als ik. Hij staat sinds de geboorte van onze dochter 10 weken geleden elke ochtend tussen 5:00-6:00 uur op om ze uit te laten. Voorheen deden we ze samen uitlaten, maar dat gaat nu helaas niet meer. Overdag laten we ze om en om uit. De ene keer ik, dan hij en oudste dochter.
Het showen doen ik en dochter. Hij gaat mee voor de support en mocht ik echt een handje tekort komen dan zal hij helpen met showen, maar liever lijkt hij vanaf de zijlijn mee.
De verzorging van de pups doen we ook samen.
Ik zou geen relatie willen hebben met iemand die niet gek is op honden en mijn hobby steunt. Ik weet uit ervaring dat een relatie met iemand die niet van honden houdt uiteindeljk wrevel geeft.

Wat apart, ik moest aan je denken door een ander topic (van die miniboxer) en bedacht me dat je al heel lang niet schreef. Ben je er ineens weer!
Hoe doe je dat? Wat je aan het googlen op Boston?

[kayleigh*]

Hij is zelf echt een kattenmens. Honden vind hij wel leuk, maar hij vind het lastig met vakanties en gebonden zijn aan huis.

Ik vind dat gekut met altijd overal naartoe moeten juist lastig.
Ik ben al 15 jaar niet "op vakantie" geweest en kom echt helemaal niets tekort.
Ik wil ook domweg nergens wonen waar ik iets tekort kom dat gecompenseerd moet worden.
Het idee dat je in je vakantiedagen los moet kunnen slaan omdat je daar danig aan toe bent is me vreemd. Vooral het stukje dat je dat dan normaal vindt, dat je 11 maanden per jaar iets mist.

Overigens vind ik honden juist veel handiger om mee te nemen. Ik zie me al met twee katten door berlijn lopen.

Hij gaat al zo lang hij zich kan herinneren altijd op vakantie naar Oostenrijk om te skiën. Huren altijd het zelfde huisje waar geen honden toegestaan zijn en ik ga dus ook nooit mee, omdat ik in die periode ook sowieso geen vrij krijg van mijn werk. Mij interesseert het dus ook vrij weinig en heb inderdaad liever het hele jaar honden om mij heen dan 2 weken vakantie en dat weet hij ook. In ''mijn'' vakantie gaan we dan ook ergens heen waar de honden gezellig mee naar toe kunnen en waar we lekker kunnen wandelen (o.a. belgië). Voor de katten komt zijn nichtje dan tijdelijk in huis of de buren verzorgen ze.

[80564M]

Hij gaat al zo lang hij zich kan herinneren altijd op vakantie naar Oostenrijk om te skiën. Huren altijd het zelfde huisje waar geen honden toegestaan zijn en ik ga dus ook nooit mee, omdat ik in die periode ook sowieso geen vrij krijg van mijn werk. Mij interesseert het dus ook vrij weinig en heb inderdaad liever het hele jaar honden om mij heen dan 2 weken vakantie en dat weet hij ook. In ''mijn'' vakantie gaan we dan ook ergens heen waar de honden gezellig mee naar toe kunnen en waar we lekker kunnen wandelen (o.a. belgië). Voor de katten komt zijn nichtje dan tijdelijk in huis of de buren verzorgen ze.

Niet eens uitleggen joh. Voor hem is vakantie iets wat voor een tevreden mens niet nodig is, en skieën doet hij gewoon op de composthoop in zijn tuin. Kan net zo goed.

[kayleigh*]

Hij gaat al zo lang hij zich kan herinneren altijd op vakantie naar Oostenrijk om te skiën. Huren altijd het zelfde huisje waar geen honden toegestaan zijn en ik ga dus ook nooit mee, omdat ik in die periode ook sowieso geen vrij krijg van mijn werk. Mij interesseert het dus ook vrij weinig en heb inderdaad liever het hele jaar honden om mij heen dan 2 weken vakantie en dat weet hij ook. In ''mijn'' vakantie gaan we dan ook ergens heen waar de honden gezellig mee naar toe kunnen en waar we lekker kunnen wandelen (o.a. belgië). Voor de katten komt zijn nichtje dan tijdelijk in huis of de buren verzorgen ze.

Niet eens uitleggen joh. Voor hem is vakantie iets wat voor een tevreden mens niet nodig is, en skieën doet hij gewoon op de composthoop in zijn tuin. Kan net zo goed.

Ik vind uitleggen geen probleem hoor. Weet waar ik mee samen ben gaan wonen en hoe hij erover denkt. Hij weet daarin tegen ook hoe ik erover denk. Vakantie hoeft van mij ook niet perse hoor. Vind vakantie tuin ook gezellig, maar dan wel met de honden erbij.
Hij vind met veel dat ik teveel rekening hou met de honden, maar daar heb ik 9 jaar geleden voor gekozen toen ik mijn eerste eigen hond kocht. Hij zou het niet gedaan hebben en met hem veel meer mensen. Genoeg commentaar gehad hoor hoe ik het in mijn hoofd kon halen om een hond te kopen ipv op vakantie te gaan. Maar nu wijk ik wel een beetje ver van het onderwerp af.

[ellen en de birmanen]

wij begonnen met 1 hond, zo'n 30 jaar geleden. een 2e zou er niet bij komen. maar an een kleine 2 jaar kwam er toch een maltezer bij. zwaar verwaarloosd. mijn man zei dat ik een 3e hond mocht als we een huis met een tuin zouden hebben. die hebben we nu al weer 20 jaar en we hebben nu 5 honden. het is mijn hobby, ik train, ik doe de vachtverzorging, ga er mee naar de dierenarts, doe de lange wandelingen. hij helpt als er een nestje ligt, maar soms vind hij het ook wel een beetje te. maar hij moppert soms wel maar kan de honden toch ook niet missen. vakantie gaan we eigenlijk nooit naar het buitenland maar gewoon in nederland in een huisje met de honden.

[miriam]

Toen ik Math 17 jaar geleden leerde kennen was ik net een half jaar hondloos, Ik heb direct aangegeven dat ik weer een hond wilde en als hij dat niet goed had gevonden was het tussen ons niks geworden. Hij vond het gelukkig prima, zou er nooit zo'n band mee krijgen maar vond dieren sowieso wel leuk. Uhu uhu We hadden al gauw Tibbe, en Pleun volgde 2 jaar later. Zelfs Pelle is er nog bijgekomen. Hij houdt net als ik zielsveel van ze en we zorgen allebei voor ze. 'S morgens maken ze samen boterhammen waarbij Pleun ook mee loopt naar de koelkast, en de kast waar de hagelslag uit moet komen. Pleun wordt steeds ongeduldiger en springt zelfs wel eens tegen hem op als het niet snel genoeg gaat. Hij heeft ze wat aangeleerd Dus qua opvoeding hebben we wel wat verschillende ideeën zeg maar
Als ik weer eens een hondje laat zien waar ik op val zegt hij ook gelijk, haal maar. Hij vindt het allemaal prima

[Antonetta]

Wij hebben met honden gewacht tot de kinderen iets ouder waren (de jongste ongeveer vier), mijn ex had niet zo veel met honden maar mijn eerste hond een jr heb ik van hem gekregen. De verzorging voor de hond kwam helemaal voor mijn rekening, mijn dochter bleek net zo gek op honden als ik, zij heeft veel van de zorg voor de honden overgenomen maar we deden ook veel samen. Mijn zoons waren wel gek met de honden maar bekommerden zich er minder om. Inmiddels ben ik alweer jaren alleen en zorg ik dus ook alleen voor mijn honden.

[Chihuahua-paws]

Hier vind mijn vriend ze enig.
De gehele zorg is aan mij net als trainen etc (niet dat dat zon enorm karwei is maar mijn vriend zou ze al vergeten eten te geven ). Maar hij heeft ook mee besloten weer voor Chihuahuas te gaan bijvoorbeeld en vind het gezellig die twee boefjes in huis. En ze gaan dat ook altijd mee op vakantie. Een partner die niks met honden/dieren heeft daar zou ik het niet lang bij uithouden. En ben blij dat ik volledige hand heb in de opvoeding enzo wel zo makkelijk.

[Lanavandevledders]

mijn man en ik zitten op 1 lijn wat betreft honden, ook wat betreft de andere dieren.
we hebben de ruimte ervoor en we wonen vrij, we houden van/en hebben veel dieren dus daar hoort gewoon een hond bij,
we weten niet anders, de verzorging van het hele beestenspul doen we samen, ieder heeft zijn/haar taken.
qua opvoeding zitten we ook op 1 lijn, en dat is erg handig, zo ontstaat er geen verwarring voor ons en de hond.
wandelen doe ik, omdat ik dat leuk vindt en mijn man niet van wandelen houd.
moeten we een keer naar de DA dan doen we dat samen, alle onkosten voor de hond komt uit 1 pot, net als voor alle andere dieren,
vanaf het begin dat we samen woonden gaat het al zo, tot beide's tevredenheid.

[Zamunda]

Hij vind met veel dat ik teveel rekening hou met de honden, maar daar heb ik 9 jaar geleden voor gekozen toen ik mijn eerste eigen hond kocht.

Ik ben blij dat ik dat met mijn man niet heb, wij zitten daarin wel op een lijn.

'S morgens maken ze samen boterhammen waarbij Pleun ook mee loopt naar de koelkast, en de kast waar de hagelslag uit moet komen. Pleun wordt steeds ongeduldiger en springt zelfs wel eens tegen hem op als het niet snel genoeg gaat. Hij heeft ze wat aangeleerd Dus qua opvoeding hebben we wel wat verschillende ideeën zeg maar

Oh god zo herkenbaar! Ik doe de opvoeding en man verpest ze net zo snel . Soms word ik er weleens gek van en soms leidt het tot discussie maar vaak lach ik er maar om. Dan zitten we allebei met iets lekkers op de bank en moet man Lais van zich afduwen, dan grap ik altijd dat ik vast iets heb wat ze niet lust (terwijl we hetzelfde hebben) . Of ze hebben honger en Lais klimt dan op man en slaat met die poten... zou ze bij mij dus echt niet in haar hoofd halen.

Maar dat ze opvliegen omdat man iets uit de koelkast pakt vind ik wel irritant. Gelukkig houdt man er op opvoedkundig vlak wel rekening mee maar eens in de zoveel tijd gaat het weer 'mis' en dan duurt het weer maanden voordat het bij die beesten weer een beetje uit het systeem is.

Maar verder geen klagen gelukkig en samen genieten van het spul.

Als ik weer eens een hondje laat zien waar ik op val zegt hij ook gelijk, haal maar. Hij vindt het allemaal prima

Mijn man is zo ongeveer het tegenovergestelde en dat is soms maar goed ook. Niet dat ik impulsief iedere hond die me aanspreekt ophaal maar als man meteen zegt 'haal maar' als ik een leuke hond laat zien dan maakt dat het wel een stuk lastiger om mijn zelfdiscipline te behouden.

[Manuma]

Toen ik mijn vriend leerde kennen had ik Manu net. Manu moest altijd overal mee naar toe en hij en mijn vriend waren al snel goede vrienden. Als zijn auto de straat in reed stuiterde Manu al heen en weer waardoor ik wist dat hij eraan kwam
Ik besloot een tweede te willen en Uma kwam als opvanghond. Ik heb mijn vriend daarbij betrokken, zo ging hij ook mee haar ophalen. Die ellendige muts heeft vanaf moment één mijn vriend gekozen als favoriet persoon.
Die jongen die een grote voorliefde had voor stoere Rottweilers zat nu met een glimlach van oor tot oor een nog vies, Spaans scharminkel te vertroetelen
Toen ik haar wilde houden omdat ze zo leuk met Manu was, heb ik gezegd dat het betekent dat hij dan dus ook twee honden heeft. "Ja hoor, Uma blijft".
Daarna gingen we samenwonen.

We wandelen regelmatig samen. Hij neemt ze elke dag mee naar werk. Hij heeft een eigen kantoor waar Uma een mand heeft en Manu bij de deur ligt te slapen. Tijdens de lunch krijgen ze altijd een plakje worst van zijn collega's en ze worden nu dan ook erg gemist
Ik train met Manu, ik sport met de honden en ik doe de lange wandelingen. Het is mijn grote hobby en ik ontspan daarvan. Mijn vriend geniet er weer volop van om met Uma op de bank te liggen knuffelen. Ze slaapt bij ons in bed aan het voeteneind en ze ontvangt 's ochtends altijd de eerste knuffel. Voor Manu is hij wat strenger. Ze zijn alsnog dol op elkaar maar hij is toch wel heel erg mijn hond. Ze begrijpen elkaar soms niet. Vriend zegt weleens dat Manu een moederskindje is. Dat is ook wel zo, maar we kennen elkaar gewoon door en door. Uma is echt zijn type hond.

Het was niet altijd zo trouwens. De honden waren lang echt mijn ding. Hij bemoeide zich daar niet veel mee. Hij vond het ook wel heel lastig dat zijn huis nu nooit meer brandschoon was - sorry, Husky
Of dat je 's avonds al in slaap gesukkeld was en ik dan nog de honden uit moest laten. Of dat ik weer een hele dag weg was omdat ik weer een of ander plan met de honden had.
Ik geloof dat hij een jaar nodig heeft gehad om een beetje hondenmens te worden.

Laatst zagen we een vrouw met een herder aan komen. Hij zette Uma naast zich en ging zelf breder lopen. De herder viel uit en kwam bijna voorbij mijn vriend, die vrouw erachteraan sleurend.
Zodra ze voorbij was draaide hij zich om naar mij: 'je zag toch al van meters ver dat dit zou gebeuren? Hoe kan zij dat nou niet zien?'
Hij heeft zoveel geleerd.

[kayleigh*]

Hij vind met veel dat ik teveel rekening hou met de honden, maar daar heb ik 9 jaar geleden voor gekozen toen ik mijn eerste eigen hond kocht.

Ik ben blij dat ik dat met mijn man niet heb, wij zitten daarin wel op een lijn.

Klinkt erger dan dat het is hoor. Ik vind dat ik geen avond weg kan als wij allebei al de hele dag hebben gewerkt en zij alleen hebben gezeten met uitlaten tussendoor.
Hij vind dat het best wel kan, omdat het bijna nooit voor komt.

[Hylos]

Mijn man wilde Xavi eerst niet in zijn huis hebben, hij had er niet bepaald veel mee.
En inmiddels hebben we twee honden, vindt hij Xavi (binnenshuis) een lieve, makkelijke lobbes en sjouwt hij steeds met die kleine kruimel om.
Het is verder echt mijn ding, ik zorg voor de boel en regel alles.
Maar als hij thuis is en ik niet dan laat hij ze tussendoor uit (in het hondenveld of op straat voor huis) en we gaan ook wel samen op pad.
Vooral nu Voske er is want dan kun je overal gaan en staan waar je wilt.
Met Xavi loop ik altijd in dezelfde gebieden en alleen op rustige tijden, dat vind hij dan wel saai.. snap ik wel.

De honden horen er helemaal bij, dat moest even wennen maar inmiddels gaat het hartstikke goed!
Hij sleept ze ook altijd mee als hij naar het kantoor (het bijgebouw hier) gaat om te werken/gamen.
Had nooit gedacht dat het zo goed zou gaan wat betreft de honden.

[Gimmick]

Mijn man vindt de honden leuk en vindt het prima dat ze er zijn.
Maar hij zal op eigen initiatief weinig met ze ondernemen.
nou is het ook wel zo dat ik het heerlijk vind om alleen met ze weg te zijn. Als ik hem mee vraag gaat hij ook wel mee.
En de eerste hond is er op verzoek van hem gekomen. Maar nu lopen er 3 rond waarvan er eentje hem ook in de maag is gesplitst

[ranetje]

Laatst zagen we een vrouw met een herder aan komen. Hij zette Uma naast zich en ging zelf breder lopen. De herder viel uit en kwam bijna voorbij mijn vriend, die vrouw erachteraan sleurend.
Zodra ze voorbij was draaide hij zich om naar mij: 'je zag toch al van meters ver dat dit zou gebeuren? Hoe kan zij dat nou niet zien?'
Hij heeft zoveel geleerd.

Een echt hondenmens.
Wat goed van hem

[Soooof]

Rex is hier voor mij, zonder mij had mijn man geen hond gehad. Zijn enige voorwaarde was dan ook dat we nog steeds in elk geval één week per jaar met z'n tweeën op vakantie gaan, zonder hond. Ik ben daar oke mee, want Rex heeft opvang waar hij hartstikke blij van wordt. Dat gezegd hebbende; mijn man is gek op Rex en dat is geheel wederzijds. Mijn man is Rex' favoriete persoon op aard (tot mijn grote ergernis ). Het slaapt op elkaar, rolt samen over de grond en speelt verstoppertje in de tuin.
Ik ben wel 'chef hond' hier in huis; ik sport met hem, ik doe de trainingen, de dierenarts, regel zijn opvang en uitlaat. Ik ben ook van de lange wandelingen, maar mijn man laat hem ook zeker de helft van de keren uit. Prima verdeling voor mij.