Honden houden van herhaling

[Pemba]

Ja het zijn echt gewoonte diertjes.

[laeken]

Mijn honden vinden het juist heerlijk om iets nieuws te doen. Die worden veel enthousiaster van een nieuwe route dan een van de 4 standaard wandelingen. Ik heb net de standaard anderhalf uur polder gedaan en vraag me af of ik Bas wel mee had moeten nemen. Die loopt heen en weer ganzenpoep te zoeken en meestal standaard 20 meter achter me omdat ze weet dat ik dan machteloos ben als ze vreten vindt. Guus houdt wel van de polder want er lopen vaker honden dus hij kan er markeren en dat vindt hij leuk.

Zou ik nu naar de Millingerwaard rijden dan zouden ze gillend van plezier uit de auto stuiven en een heerlijke gemotiveerde wandeling hebben. Dus hier is het juist andersom. Het leven is saai en de gekke dingen maken het spannend. Bezoek zijn ze ook altijd erg blij mee en ergens op bezoek gaan vinden ze ook heel spannend en leuk. Zeker ergens slapen. Dan kunnen ze de hele dag aandacht van vreemde mensen vragen en dat is echt hun hobby en ding.

[laeken]

Bezoek zijn ze ook altijd erg blij mee en ergens op bezoek gaan vinden ze ook heel spannend en leuk. Zeker ergens slapen. Dan kunnen ze de hele dag aandacht van vreemde mensen vragen en dat is echt hun hobby en ding.

Die van mij zijn totaal tegenovergesteld Bezoek vinden ze verder prima hoor en ze komen wel even wat aandacht vragen maar hun hobby is het niet. Buitenshuis zijn vreemden verder totaal oninteressant. Alleen Panni wil nog wel eens ergens een knuffeltje halen maar die twee zwarten doen heel erg aan social distancing. Wat dat aangaat echte herdertjes.

Die van mij zijn gezelschapshondjes en terriërs pur sang. Die krijgen geen genoeg van nieuwe mensen. Op schoot. Er tegenaan slapen. Aaien en kusjes geven. En dan wil Guus ook nog spelen met die mensen. Heerlijk. Maar ik ken ook de voordelen van herders. Nu past dit echter veel beter bij mijn leven dus vandaar deze keuze. Ik vind het zelf echt heel erg leuk om bezoek te krijgen. Dus dan is het wel zo handig als je honden meegaan in jouw enthousiasme. Iedereen die hier komt wordt overladen met liefde en gastvrijheid. Door ons en onze honden. Dat is best wel leuk merk ik.

[veertje]

In een vreemd bos wandelen vinden ze helemaal niet leuk. Ze lopen wel braaf mee maar zijn veel alerter op mij. Hier thuis loopt dat alleen maar te kloten en te grobbebollen

Hier gaat dat hetzelfde, maar ik zie dat juist anders. Tess is in vreemd gebied meer bezig met de omgeving en met mij ipv lopen te kutten met Finn (en ja hier is dat kutten, want Finn wil dat allemaal niet, die moet snuffelen). Die nieuwe omgeving houdt haar lekker bezig en ze is daarna ook veel voldaner dan wanneer we de bekende rondjes lopen. Ik probeer dus ook mijn wandelopties zo groot mogelijk te maken, zodat we elke dag ergens anders heen kunnen voor de losloopwandeling. Het zijn hier helaas voornamelijk veldwegen, maar je moet wat hè.

[laeken]

Die van mij zijn gezelschapshondjes en terriërs pur sang. Die krijgen geen genoeg van nieuwe mensen. Op schoot. Er tegenaan slapen. Aaien en kusjes geven. En dan wil Guus ook nog spelen met die mensen. Heerlijk. Maar ik ken ook de voordelen van herders. Nu past dit echter veel beter bij mijn leven dus vandaar deze keuze. Ik vind het zelf echt heel erg leuk om bezoek te krijgen. Dus dan is het wel zo handig als je honden meegaan in jouw enthousiasme. Iedereen die hier komt wordt overladen met liefde en gastvrijheid. Door ons en onze honden. Dat is best wel leuk merk ik.

Is het ook. Ik moet er ook niet aan dènken om agressieve joekels te hebben die je moet wegsluiten; daar heb ik geen honden voor.
Als je hier komt heb je dus vijf minuten lang blaffende en blije Puli's om je heen maar daarna gaan ze toch echt hun eigen ding doen. Ergens liggen. Ik moet zeggen dat dat ook voordelen heeft want lang niet iedereen is gesteld op zo'n kleverd met smeekogen Ik zie zelf daar de lol wel van in maar we hebben ook wel bezoek dat dat niet zou trekken

Ik kan ze gelukkig heel gemakkelijk wegsturen en dan gaan ze ook in hun mand of ergens anders liggen. Het past zich aan aan het bezoek. Vrienden van ons zijn vaak dol op honden en dan is het erg leuk dat ze een warm welkom en veel aandacht van onze honden krijgen. Komen er mensen met kinderen dan mogen de honden hallo zeggen en dan gaan ze naar hun plaats en mogen ze er bij tijd en wijlen even bij zijn. Dat gaat gelukkig ook prima.

Maar met jouw honden zou ik ook prima uit de voeten kunnen hoor. Wij moeten wel altijd even melden dat Guus pas na 5 minuten stil kan zijn. Die is echt luidruchtig en moet even 5 minuten krijsen als hij enthousiast wordt.

[DeDiana]

Ik denk ook dat het per hond verschilt en ook ligt aan wat ze gewend zijn.
Mila maakt het niks uit, die vindt alles prima als ik er maar bij ben en gedraagt zich op elke wandeling precies hetzelfde, bekende omgeving of niet. Wel vindt zij heel snel dat we een 'vaste route' hebben: als ik een bepaalde route twee keer met haar heb gelopen, vindt zij al dat het 'zo hoort'
Amoz vertoont wat meer opwinding in een vreemde omgeving, maar dat is niet per se negatief, hij gaat dan ook wat meer op onderzoek uit en is actiever.
Amy is een avonturier, die wil altijd overal kijken wat er om de hoek, in dat ene paadje dat we nooit nemen, op de berg, in het ravijn, achter de bomen en in de bosjes te beleven valt. Eigenlijk gedijt zij beter bij enige voorspelbaarheid qua wandelomgeving, dan is ze beduidend rustiger, maar dat is nooit haar eigen keuze.
Arlo vindt vreemde plekken vaak duidelijk spannender en is meer ontspannen met bekende plekken, routes en voorspelbaarheid. Op vreemde plekken wandelen doe ik met hem maar heel gedoseerd en kort, voor hem zijn dat vaak nog heel veel vermoeiende prikkels. Op bekende plekken loopt hij ontspannen en snuffelt er lustig op los, op onbekende routes is hij vooral veel om zich heen aan het kijken en meer op zijn hoede.

[Sandra&co]

Hier zijn nieuwe routes ook favoriet. Nou ja,zolang we buiten zijn is het sowieso wel goed, maar nieuwe routes = nieuwe geurtjes, nieuwe dingen om te zien. Dan crossen ze zigzaggend van links naar rechts. En móe dat ze daarna zijn :lol:

[lucie]

Mila vindt zij heel snel dat we een 'vaste route' hebben: als ik een bepaalde route twee keer met haar heb gelopen, vindt zij al dat het 'zo hoort'

Ik denk dat dat de herdershond'heritage' is. Dol zijn op een territorium en dat ook aflopen. Bewaken en inspecteren op ongerechtigheden.

mwah, ze vinden zeker leuk en belangrijk, maar iets nieuws doen is echt feest. Een beetje structuur vinden ze wel prettig, maar een onbekende(re) wandeling prefereren ze altijd boven het standaard rondje.

[80564M]

Zou het niet van de baas afhangen, wat die leuk vind? Ik (en Pieter ook niet trouwens) doen nooit hetzelfde rondje 2 dagen achter elkaar. En als ik al 2x per week naar hetzelfde gebied ga, dan maak ik nog die 2e keer een ander rondje. Omdat ik het zelf anders zo saai vind

[80564M]

Zou het niet van de baas afhangen, wat die leuk vind? Ik (en Pieter ook niet trouwens) doen nooit hetzelfde rondje 2 dagen achter elkaar. En als ik al 2x per week naar hetzelfde gebied ga, dan maak ik nog die 2e keer een ander rondje. Omdat ik het zelf anders zo saai vind

Ja, misschien wel. Ik loop het liefst zelf ook in het gebied hierachter omdat ik alle paadjes ken. Op die manier kan ik hersenloos rondstruinen. Evengoed ook nog wel uren als het moet hoor want het is vrij groot. Het kalmeert mijn gemoed ook om te weten dat als een hond zich verloopt, ze zo weer terug naar huis kan draven.

Dat kalmeert mij dus helemaal niet, want ik wil een hond helemaal niet uit zicht en ik wil graag samen met de hond naar huis
Sis loopt heel vaak achter me/ons en dat vind ik ook al niet leuk. Saar liep altijd voorop, en die "bepaalde" de route ook. Bleef ze op een hoek of kruising wachten om te kijken of wij nog wel meekwamen, en dan gedecideerd linksaf slaan ofzo. Sis kan dat trouwens ook wel goed. Kijk ik om om te kijken of ze nog meekomt, en dan staat ze stokstijf met een blik van "Wat was jij van plan? Niks links, we gaan hier rechtdoor hoor".
Gelukkig luister ik heel goed naar mijn honden

PS, en sinds ik de Topo GPS app heb loop ik overal kris-kras de kleinste paadjes in. Heerlijk, altijd de kaart bij je.

[nomo]

Hier is het ook zeker niet het geval. Vooral Morris laat het duidelijk merken als ik te vaak dezelfde route loop. We hebben een aantal vaste wandelingen en die moeten echt worden afgewisseld, hij gaat gewoon in de ankers of naar huis als we wéér dezelfde route lopen.
Het liefst ook nog een paar keer per week naar gebieden verder weg, even de routes die we wat minder vaak lopen.

[Jackira]

Jack vindt nieuwe routes heel erg leuk. Zo leuk dat hij er erg baldadig en nieuwsgierig van wordt. En dat probeer ik bij hem zoveel mogelijk te voorkomen. Het is best een klus om hem bij de les te houden, al is hij de laatste tijd aandoenlijk braaf en aanhankelijk naar mij. Meestal volgt er dan wel weer een keer een wandeling waarin ik een hartverzakking oploop.

Dus bij Jack voeg ik gedoseerd nieuwe routes toe. Wanneer hij een brave rustige dag heeft dan kunnen we zoiets aan.

Shira vindt alles geweldig, als ze maar mee mag. Haar taak veranderd bij verandering van omgeving. Bij routes waarbij ze alles wel weet gaat ze vooral op Jack en op mij passen. In een omgeving waar we niet zo vaak lopen geniet ze zelf ook meer van het loslopen en rennen.

Nola vindt afwisseling van route ook heel erg leuk, ze is op bekend terrein wel meer ontspannen.

Laila wil de laatste tijd zelf graag eens een andere route, dat komt vooral omdat ze meestal aangelijnd loopt en als compensatie daarvan mag ze vaak zelf aangeven waar ze naar toe wil.

Wat betreft herhaling van de dagen moet ik hier altijd wel een beetje uitkijken. Shira vindt heel snel dat het tijd is voor een wandeling want gisteren was dat ook zo en ze heeft de neiging om daar wat dwingend in te worden. Dus met haar doe ik dat expres anders. Niet elke dag alles op dezelfde tijd, maar vooral afwisseling en alles op mijn initiatief.

[Lanavandevledders]

als wij bij huis weg gaan en ik zou linksaf richting dorp kiezen, dan komt Lana wel mee maar met tegenzin, het gebeurt ook maar zelden dat ik daarheen ga, alleen als ik eens wat op de brievenbus moet doen,
ga ik echter linksaf richting veld, dan komen de oortjes erop en is ze blij, aangekomen bij de plek waar ze los mag en kan, laat ik haar zelf het pad kiezen die we gaan, we hebben meerdere keuzes, en we lopen ze geregeld allemaal op zijn tijd.

[Doyaquba]

Hangt van de hond af denk ik, hier 2 die ontzettend houden van afwisseling van routes en dat ook echt nodig hebben en 1 (Bayleigh) die graag altijd hetzelfde rondje loopt (doen we niet, vind ik zelf saai). Op het veld achter lopen ze altijd een beetje rond te rennen en dwarrelen maar ik kan ze dan nog tot heel ver zien dus dat mogen ze lekker zelf weten. Meer een veredeld speelveld dus en daar lopen ze bijna elke dag ook lekker rond te dwarrelen. De wandelingen daarnaast wissel ik wel af. Met de fiets en Bayleigh ga ik eigenlijk altijd een paar vaste rondjes vanwege het aantal km'ers en die mag ik dan niet zomaar veranderen. Als we links het bruggetje over gaan richting huis mag ik niet nog even rechtdoor, dan gaat mevrouw op de billen zitten en verzet geen voet meer

[Jits90]

Damy houdt ook echt van afwisseling. Als ik alle dagen hetzelfde wandel (toen met de regen), gaat hij echt sloffen. Nieuwe route en meneer rent continue rond om alles te besnuffelen en onder te piesen Als we een standaard route lopen en dan ineens links ipv rechts gaan, zie je hem echt een sprongetje maken van geluk.

Noa en Diva maakt het niets uit, die zijn gewoon blij dat ze buiten mogen.

Binnenshuis moet er wel routine zijn. Als ik opsta, gaan de honden op volgorde uit hun bench (anders raakt er eentje overenthousiast en vreet de rest bijna op ). Hetzelfde als we weggaan of thuiskomen met wandelen. Ze worden in een volgorde vast- of losgeklikt. Noa raakt helemaal overprikkeld als het niet zo gaat, zij is van de regeltjes.
Met het vele thuis zitten sowieso geen probleem. We werken allemaal onregelmatige dagen, waarbij ik regelmatig vijf dagen thuis zit. Nu gewoon wat langer

[Tineke]

Hier houden ze ook van afwisseling, wij variëren dus best wel tussen zo'n gebied of 6/7.
Dat vinden ze echt leuk, en als we met ze op vakantie gaan dan zijn ze ook dolenthousiast met wandelen in voor hun vreemde gebieden.
Wel heb ik het idee dat als honden ouder worden dat meer afneemt en dat vaste routines dan wel belangrijker worden en afwisseling minder op het menu staat.

[dagmar88]

Ze hebben hier graag een vaste basis en dan zijn nieuwe dingen leuk.

Toen ik zo ziek was hebben ze exact hetzelfde ritme aangehouden zonder mij er bij.

Om 21 uur naar binnen, met een hoef en een bal op de bank liggen, 22 uur slapen, 7 uur de achterdeur openmaken en spelen, 13 uur een middagdut in de mand

[Manuma]

Van Uma herken ik dat wel. Hoe vaker ze ergens komt hoe vertrouwder ze raakt en hoe blijer en uitbundiger ze is.

Manu niet. Die gaat zelf op pad als ik niet genoeg afwissel. Thuis exact hetzelfde, die moet ook altijd op de vlonder liggen om iedereen te bekijken. Binnen nooit op dezelfde plek. Hij krijgt energie van nieuwe dingen, vandaar dat ik ook elke keer maar weer iets raars verzin

[mijke]

Klopte bij Oor ook inderdaad. Toen ik haar net had werkte ik nog, en aangezien iedereen altijd zo benadrukte dat je dan een hond fysiek en mentaal genoeg uitdaging moest krijgen om verder overdag alleen te kunnen zijn deed ik echt bijna elke dag wel iets anders qua wandeling idd trainen of spelletjes etc. Ik had het verband met haar vreselijke trekken nooit gelegd. Maar toen ik verhuisde naar een rustige woonwijk waar we maar een drietal verschillende, vaste rondjes hadden, met veel minder prikkels bovendien, werd dat trekken echt veel minder. Ze werd veel rustiger in haar kop ook in het algemeen en begon veel meer te ontspannen op wandeling, ipv te hyperen.

Ik heb me er ook over verbaasd dat Oor 7 jaar lang, elke avond opnieuw, bij het laatste p&p rondje langs de sloot, telkens weer met exact evenveel enthousiasme de slootkant verkende. Blijkbaar werd dat zelfs na 2555 keer niet sleets.

[mijke]

Ja das óók weer zo Tara! Het gaat om de balans denk ik. Elke dag iets anders doen is misschien te veel, maar echt elke dag alleen maar hetzelfde is ook saai.