
Het voelt nog zo onwerkelijk, we zitten nog steeds te wachten op zijn gekaffer. Maar het blijft stil. Zelfs Joann zei dat ze zijn geblaf miste.
Abby pakte een stuk brood vd grond op, en keek een beetje verloren om zich heen. "Geen Elmo meer hé mam".
Vandaag kon ik hem weer mee naar huis nemen
