“Pikverlengers”

[Nicoline]

Ook voor degenen die geen pik hebben
Als alleenwonende vrouw denk ik daar weleens over na, hoe fout is het nou eigenlijk om een voorkeur te hebben voor een hond met een stoer of afschrikwekkend uiterlijk, als je je daardoor veiliger en zekerder voelt? Geldt ook voor mannen, want lang niet elke man is weerbaar. Niet om ermee te patsen natuurlijk, maar voor mij is het toch een reden om niet voor een klein hondje te kiezen. Ik neem dat dus ook zeker mee in het kiezen van een hond, het hoeft niet per se een “hr hond” te zijn, maar toch middenmaat of groter en goed in de spieren zegmaar. Ik vind het ook wel fijn dat bepaalde types bang zijn van Colin, scheelt een hoop gesis en gefluit ik loop met hem dan ook heel relaxt ook s avonds of s nachts, dat zou met een chihuahua toch minder zijn. Dan vraag ik me ook meteen af of jullie met kleinere hondjes dan ook s avonds kortere rondjes maken om die reden.

[S@ndr@]

In deze maatschappij vind iedereen altijd wel ergens wat van.. of het nu je vervoersmiddel is of je viervoeter. maar ik vind als je zo weinig stevigheid hebt dat je je veiligheid moet halen uit je hond dat je misschien beter naar een sportschool kunt gaan en iets van kickboksen of zo moet gaan leren, die kennis heb je altijd bij je en helpt je om verder te komen, aan een hond gaan hangen vind ik een slecht idee.Ik loop altijd waar ik wil en wanneer ik wil - zeker zonder honden, stoere honden kunnen ook verkeerde reacties uitlokken. Mensen zijn niet op te voeden. Het laatste wat ik wil is dat iemand mijn honden iets zou aan doen

[Fotogravinnetje]

Ik heb 2 kleine, lief uitziende hondjes en werkelijk nooit problemen met bejegening door anderen. En zelfs als ik eens nagefloten word (met of zonder hondjes bij me), trek ik me daar nog minder dan niets van aan. Die krijgen precies zo'n groet van mij als degenen die dat niet doen. Levert nog weleens zenuwachtig gegiechel op. Daar moet ik dan wel weer om lachen. Het zegt allemaal zo weinig over mij en zo veel over die anderen. Kan me er dus echt niet druk over maken. 99 van de 100 keer is het alleen maar stoerdoenerij, reactie uitlokken. En als het 'slachtoffer' het dan compleet negeert, maar hun niet negeert, weten ze zich meestal heel slecht een houding te geven. Als je niet boos wordt, niet schrikt, niet met afkeer reageert, er ook geen grapje van maakt, maar wel vriendelijk blijft, dan hebben ze niets. Ja, een deukje in hun ego

[Gollum]

Toen ik nog in Amsterdam Zuidoost woonde liep ik wel met een aantal mensen het laatste rondje omdat we ons daar beter bij voelden. Maar ik had er geen grotere of stoerdere hond voor aangeschaft, het moet je ook passen. Ik had liever een drollige Lab.

[Manuma]

Ik ga alleen 's avonds in m'n eentje in de donkere polder hardlopen als Manu mee is.
's Nachts in Den Haag liet ik ook in m'n eentje de honden uit omdat ik dat met Manu erbij goed durf. Loop ik alleen met Uma, loop ik minder ontspannen.
Je hebt hier niet zoveel gekke mensen op straat, behalve één junk maar die hangt alleen trippend op een bankje. In Den Haag kwam ik nog weleens bepaalde types tegen waar ik ook overdag voor om zou lopen. Dan vind ik het wel heel prettig om een kasteel als Manu bij me te hebben.

[laeken]

Ik denk dat het allemaal schijnveiligheid is. Ik heb grote honden gehad en die stonden ook echt hun mannetje. Dat vond ik toen heel prettig en gaf me een veilig gevoel. Nu heb ik twee kleine honden en ben nog steeds niet bang. Juist minder bang eigenlijk. Want dan is er niemand om je te verdedigen en groeit je eigen zelfvertrouwen.

Vaak als je je bewapend voelt groeit de eigenlijke angst. En ik ben juist heel dapper geworden omdat ik nu met een houding loop van kom niet aan mijn hondjes of mij. Ik voel me dus juist veiliger.

Mijn reutje blaft de oren van je kop om alles dus bewaking van het huis is geregeld. Eigenlijk vind ik dat het enige belangrijke. Dat er een alarm is kwa geluid. Dat heb ik met twee kleine hondjes dus gewoon. Ik slaap super rustig en als we wat horen en de honden zijn stil is er niemand.

[S@ndr@]

Ik moet echt wel zeggen dat ik het met Van Gils wel eens heb gehad, dat hij even buiten beeld was en er een auto heel langzaam naast me ging rijden, tot hij in Beeld kwam, en toen werd er gas gegeven, dus hij schrok ze wel af "alleen door zijn verschijning"op dat moment, toch zou ik ook niet bang zijn als ik alleen was geweest, kom maar op.. Ik ben altijd veel banger dat ze mijn hond (en) kwaad doen, dan heb je me pas echt goed te pakken zeg maar ..

[Chihuahua-paws]

Ik denk helemaal niet dat het erg is om daar een voorkeur voor te hebben. Ik zou het ook wel een prettige gedachte vinden soms om een stoer ras of kruising mee te hebben een grote goedsul met een uitstraling van kom niet dichterbij. (Maar eigenlijk stiekem een allemans vriend) Waarmee het waarschijnlijk een stuk vertrouwder loopt vooral savonds/snachts bij de laatste ronde. Enkel het zien van zo'n hond schrikt sommige figuren af dus dat scheelt al.

Maarja ik zou nooit om veiligheids redenen een hond aanschaffen of om me zekerder te voelen.

Laatst werd ergens ingebroken en de inbrekers hadden enkel de Stafford mee genomen. Gelukkig is die nu inmiddels ongedeerd terug maar ik denk dat het ook een stukje schijnveiligheid is. Iemand die echt kwaad in de zin heeft zal kwaad doen

[Miezemuis]

Ik heb 2 poedels. Niet klein maar ook niet afschrikwekkend. En ik loop vaak alleen met de honden. ( Ook in het donker) Ik denk ook dat bepaalde "stoere" honden ook weer iets op kunnen roepen.

[dagmar88]

Dan vraag ik me ook meteen af of jullie met kleinere hondjes dan ook s avonds kortere rondjes maken om die reden.

Ik ga met die cavia niet in het donker door de polder fietsen nee. Daar is ie niet voor gemaakt.

Met een HR type voel ik me niet veilig. De eerste keer dat die bij dreiging bijt ben je hem kwijt. Daar was ik veel banger voor dan voor enge mannen in de bosjes.
M'n husky x malamute is indrukwekkend en waaks zat.

[Chihuahua-paws]

Ik ga wel gewoon met de ukken wandelen savonds laat. Maar swinters is het al vroeg donker en er moet toch gelopen worden.
Maar ik ga dan niet meer een bos door. Daar bedank ik wel voor.

[Barkley]

Ik denk dat het allemaal schijnveiligheid is. Ik heb grote honden gehad en die stonden ook echt hun mannetje. Dat vond ik toen heel prettig en gaf me een veilig gevoel. Nu heb ik twee kleine honden en ben nog steeds niet bang. Juist minder bang eigenlijk. Want dan is er niemand om je te verdedigen en groeit je eigen zelfvertrouwen.

Vaak als je je bewapend voelt groeit de eigenlijke angst. En ik ben juist heel dapper geworden omdat ik nu met een houding loop van kom niet aan mijn hondjes of mij. Ik voel me dus juist veiliger.

Mijn reutje blaft de oren van je kop om alles dus bewaking van het huis is geregeld. Eigenlijk vind ik dat het enige belangrijke. Dat er een alarm is kwa geluid. Dat heb ik met twee kleine hondjes dus gewoon. Ik slaap super rustig en als we wat horen en de honden zijn stil is er niemand.

ik sluit me hier wel bij aan. Zonder Fred voelde ik me heel veilig en ging ik uit en liep ik gerust midden in de nacht naar huis zonder me ergens zorgen over te maken.
Nu ik Fred heb voel ik me opeens onveiliger als ik een keer zonder loop.

[Crescent]

Ja, ik vond het wel fijn met mijn herder. Ik vind het nu ook fijn met mijn tweede grote hond. Niet dat ze iets doen, maar toch.

[Domor]

Juist spa's voldoen niet voor echte bescherming. Puntje bij paaltje is het gevecht met een mens aan gaan voor hen over het algemeen niet hun ding. En als het wel hun ding is, moet je vaak als baas daarna voor je eigen veiligheid vrezen, totdat ze weer uit de aanvalsmodus raken (waarna het direct weer goed is). Afschrikken doen ze vaak ook nauwelijks bij de mensen die je wilt afschrikken, omdat zij vaak zelf ook dit soort honden hebben en daarmee ook weten dat echte mensagressie niet hun eerste insteek is over het algemeen.

Nee, als ik echt wat beschermends wil, dan neem ik een mechelaar of een rottweiler. En als ik wat afschrikwekkends wil een leonberger, newfoundlander, Ierse wolfshond of Duitse dog. Die zetten hun massa in als afschrikmiddel, terwijl ik niet voor mijzelf hoef te vrezen als ze toch vechten. Leer ze het commando luid erbij en er zullen weinig het risico nemen.

[Machie]

Mijn gevoel voor veiligheid hangt niet af van mijn honden
Ik ben niet zo bang en wandel s morgens en avonds in het donker gewoon hetzelfde rondje als altijd.

[S@ndr@]

ik denk dat je in niemandsland veiliger bent dan in de grote stad hoor, hoe meer mensen hoe meer ratten er tussen zitten

[mijke]

Voor mij was dat in eerste instantie absoluut geen criterium. Maar toch voldeed Oor daar wel aan, ook al was ze stiekem een held op sokken en blafte ze vooral omdat ze een mietje was, toch vond ik het wel prettig dat ze waaks was en bepaalde types vaak dachten dat ze een "politiehond" ( ) was. Vervelende lui weten het verschil toch niet tussen een hond die blaft uit angst of woede, dus afschrikken deed ze toch, ook al denk ik niet dat ze zou bijten. Ik heb me met haar in het donker nooit onveilig gevoeld en nu ze er niet meer is merk ik pas hoe prettig dat eigenlijk was. Wij wonen niet in zo'n goede straat, hebben ook wel gedoe gehad met opgefokte als buren en er wordt hier ook van alles verhandeld, allerlei gajes loopt het portiek in en uit. En ook al hebben we daar opzich geen last van, toch vind ik het zonder Oor wel spannender als savonds laat de bel gaat en Marinus is niet thuis. Ook door het donker naar huis lopen van mijn moeder of zusje vind ik zonder Oor niet fijn. Zeker gezien er de laatste maanden veel overlast is van tieners die met messen lopen, voorbijgangers intimideren, met takken slaan, met stenen bekogelen en beroven. Zonder hond en met kind durf ik dat dus gewoon niet aan, je bent een stuk kwetsbaarder ineens. Dus voor een volgende hond is het wel een criterium geworden. Niet dat ik over straat wil met een agressieve krokodil of iets dat schreeuwt vechthond. Maar wel dat het een hond is van enige grootte, en niet al te schattig uiterlijk, want dat alleen al bleek tot nu toe voldoende om mensen af te schrikken. Hoe stoer ze dan voor de rest daadwerkelijk zijn doet er niet héél veel toe

[mijke]

Als ik mij in mijn direkte woonomgeving zo onveilig op straat zou voelen dat ik een hond nodig ben om me te beschermen ging ik verhuizen.

Ik wandel in niemandsland en heb me nog nooit onveilig gevoeld. Nog nooit. Loop gerust in het donker met de poedeltjes

Dat is natuurlijk makkelijk gezegd, maar verhuizen is niet altijd zomaar een optie voor iedereen. Bovendien kunnen dingen ook tijdelijk zijn, zoals de overlast van tieners in onze wijk, dat was eerst totaal niet aan de hand, echt iets van de laatste maanden. Dus om daar nou voor te verhuizen? Ik vind he statement vrij zwart wit, er zit een heel groot gebied tussen je altijd en overal 100% veilig voelen, en je zó vreselijk onveilig voelen dat het écht het verhuizen waard is. Toen ik nog alleen was deed ik bijvoorbeeld savonds de deur nooit open. Met hond durfde ik dat wel. Dat is een heel klein stukje vrijheid dat niet onoverkomelijk is als je het niet hebt, maar prettig als je het wel hebt. Bijvoorbeeld.

[mijke]

Toch denk ik dat een inbreker zich wel 3x bedenkt als hij het blafkoor van jouw 3 Puli's hoort Nanna. Zoals ik al zei, je hoeft geen afschrikwekkende hond te hebben om af te schrikken. Oor was 50 cm hoog maar de dealers in het portiek scheten 7 kleuren stront als ze met haar blije kop om aandacht kwam Ook is er in de straat eens overal ingebroken, maar ons portiek sloegen ze als enige over. Niet omdat Oor blafte maar omdat er een blije foto van haar op ons deurbordje staat. Dat afschrikwekkende effect van een hond bestaat dus wel degelijk. En daarvoor hoeft een hond niet daadwerkelijk enorm of stoer te zijn; gewoon iets groter dan een schattige schoothond volstaat volgens mij al.

[S@ndr@]

Het kan ook nog tegen je werken. Vanmorgen een meidje dat ik wel vaker zie met haar aardige Cane Corso huilend op straat, riem kapot en al.
Blijkt dat een rare vent met een hedder het op haar voorzien heeft en steeds die hond laat uitvallen ‘omdat ie toch sterker is’. Ze had hem niet aan zien komen (hij fietste haar achterop) en haar hond viel natuurlijk terug uit. Knáp, riem stuk.
Ik zie die vent ook weleens maar heb er nooit last van omdat mijn dweilen natuurlijk niet serieus te nemen zijn.

Kwam ik nog te laat op mijn debielengym ook omdat ik haar natuurlijk niet zo kon laten liggen met mijn meelevende inborst

zoals gezegd, mensen zijn niet op te voeden en dat soort debielen al helemaal niet
ik pak mijn telefoon en ga filmen en zeg dat ik zijn plaat op facebook zet met alles er op en er aan

[dagmar88]

Toen ik nog alleen was deed ik bijvoorbeeld savonds de deur nooit open. Met hond durfde ik dat wel. Dat is een heel klein stukje vrijheid dat niet onoverkomelijk is als je het niet hebt, maar prettig als je het wel hebt. Bijvoorbeeld.

Ik doe altijd open met Zus op de arm. Die heeft voor je kunt knipperen haar tong tot je voorhoofdsholte zitten

[mijke]

[Caro.]

Ik vind het juist wel fijn dat een (grotere) hond afschrikt.
Natuurlijk heb ik een hond in eerste instantie omdat ik het ontzettend leuk vindt en van honden hou, maar dat het daarnaast inbrekers behoorlijk
afschrikt en wellicht op straat ook een beschermende factor is, vind ik alleen maar prettig.
Zou ik een hond speciaal daarvoor nemen? Nee, dat denk ik niet, niet in mijn huidige situatie, maar zou ik in een hutje op de hei wonen, dan zou
ik wel degelijk om die reden een hond aanschaffen. Ik voel me absoluut veiliger met een hond, zeker in huis.

[mijke]

Als ik mij in mijn direkte woonomgeving zo onveilig op straat zou voelen dat ik een hond nodig ben om me te beschermen ging ik verhuizen.

Ik wandel in niemandsland en heb me nog nooit onveilig gevoeld. Nog nooit. Loop gerust in het donker met de poedeltjes

Dat is natuurlijk makkelijk gezegd, maar verhuizen is niet altijd zomaar een optie voor iedereen. Bovendien kunnen dingen ook tijdelijk zijn, zoals de overlast van tieners in onze wijk, dat was eerst totaal niet aan de hand, echt iets van de laatste maanden. Dus om daar nou voor te verhuizen? Ik vind he statement vrij zwart wit, er zit een heel groot gebied tussen je altijd en overal 100% veilig voelen, en je zó vreselijk onveilig voelen dat het écht het verhuizen waard is. Toen ik nog alleen was deed ik bijvoorbeeld savonds de deur nooit open. Met hond durfde ik dat wel. Dat is een heel klein stukje vrijheid dat niet onoverkomelijk is als je het niet hebt, maar prettig als je het wel hebt. Bijvoorbeeld.

Ik weet prima waar ik over praat want ik heb in mijn jonge jaren ergens gewoond waar ik na het donker niet meer buiten kwam. Toen ging ik verhuizen, ook al zei iedereen dat het niet kon, ik was vastbesloten en ik GING verhuizen. Ik zie ook wel dat niet iedereen het doet maar ik deed het wel.

Woon nog liever in een krot dan in een rattenstad

Haha, ja is een kwestie van prioriteiten. Ik heb er zelf meer dan 1, dus ik neem liever een leuke hond waarbij ik me toevallig ook net een tikje veiliger voel, dan dat ik met vriend en 2 kinderen verhuis naar een veel te klein huis zonder tuin in een buurt die misschien niet eens beter is en dat ik dan 12 jaar moet wachten voor ik daar weer weg kan. Zeg maar

[mijke]

99.99% van de mensen hebben geen fuk rassenkennis. Dus daar hoef je helemaal geen rekening mee te houden. Ik denk dat een grote zwarte Newfoundlander meer afschrikt dan een dunne mechel met 26 africhtingsdiploma’s.
Veel mensen moesten aan de zuurstof vanwege mijn reuzenDeerhound, hahaha. Wisten zij veel dat het een lul eerste klas was.
Dus als je iets wilt hebben dat afschrikt hoef je het niet eens in de HR hoek te zoeken. Neem gewoon een Ier, dan weet je zeker dat je rustig loopt

JA precies. Dat bedoel ik dus eigenlijk de hele tijd al

[Lucia]

Ik woon niet in een omgeving waar ik bang ben om in het donker te lopen.
Daarbij is zazoe nu met zijn 16 kg de grootste hond die ik gehad heb, maar geobsedeerd door mensen, niet echt angstaanjagend een rollende border collie

De 3 vorigen zouden of blaffen of daadwerkelijk bijten.

Ik zou niet om sie die reden een hond aanschaffen, ook omdat ik niet op een stoer type hond val.

[S@ndr@]

Zuurtje wordt ook heel erg eng gevonden, prima hoor.. nu is dat wel een echt HR hond natuurlijk

[Lothian]

Toen ik aangerand werd in het bos had ik Dalí en Zorro, beide herderkruisingen, bij me. Daar had ik dus geen reet aan. Ik loop er niks minder om in het bos.

[mijke]

Jakkes nee het zal nooit alles tegen kunnen houden, wat voor hond je ook hebt.

[Izzie_Anneke]

Izzie schrikt mensen af die honden toch al spannend vinden. Als er eentje kwaad wil en doorzet dan weet ik bijna zeker dat ik er gezellig alleen voor sta. Lot is te schattig, daarvoor vallen passanten nu al regelmatig op de knieën met een kirrend 'aaaah'.

Ik voel me dus niet veiliger met mijn honden Sterker, ik heb wel eens zorgen om mijn honden waar ik mezelf prima veilig voel.