Zappa wordt oud.

[Bonnie F]

Ik wilde dit topic eerst bij medisch zetten. Maar dat is natuurlijk onzin. Hij is 11,5 en een herder. Ik (en hij) mogen onze zegeningen tellen dat hij nog zo fief en gezond is. Ook mensen die verstand hebben van honden geven hem geen 11.
Maar het gaat hard en het wringt. Ik wil het niet. Erger, mijn beruchte rationaliteit laat me regelmatig in de steek.

Hij wordt stram. Van wandelingen langer dan een uur moet hij bijkomen en de dag daarna bekopen met meer stijfheid (en pijn?). Te wild in het bos: dan speelt zijn voorpoot op en gaat hij manken. Of zoals 2 weken terug: hij gaf een enorm gil en kon niet meer op zijn re-achterpoot staan. Het genas snel en goed. We tellen onze zegelingen weer. Maar toch: af en toe zakt hij door een achterpoot als hij lang heeft gelegen.
En vermoed ik dat hij pijn heeft. Hij trekt af en toe met een poot of kreunt hij bij opstaan/gaan liggen.

En ergens knaagt het gevoel dat hij een beetje "vergeetachtig" wordt. Afwijkingen van de normale gang van zaken zijn lastig en resulteren in pieperig gedrag. Ik weet nu dus wat neusfluiten is. Wat een pokkengeluid.

We nemen het rationele besluit om toch lekker te blijven wandelen. Lol is beter dan langer leven.

Maar ik denk dat er aanpassingen moeten komen.
Hij stond al op glucosamine met allerlei toevoegingen maar ik overweeg nu toch chronische pijnstilling
Ik ben bezig een hondenstretcher (waarvoor veel dank!!!!!).
Als hij niet meer naar de dagopvang kan (hij kan 1 dag in de week niet thuis zijn) dan hebben we daar een oplossing voor gevonden.

En voor het laatste wat ik moet doen: beslissen dat het tijd is. Een vriendin gaat me zonder omhaal vertellen dat het genoeg is als ik de beslissing voor me uit schuif.

Maar wat kan ik nog meer zonder hem te veel te beperken?

[~Suzanne~]

Persoonlijke mening?
Ik zou de wandeingen toch proberen te "beperken".. loop je nu een uur, dan zou ik voor 50 minuten gaan en proberen 'idioot gedrag' buiten wat in te dammen. Eventueel een loopplank om in de auto te komen.
Een "opstapje" van enige soort om op de bank te komen.
Ik heb goede ervaring met Cholodin; dat helpt om de vergeetachtigheid wat te verminderen. Het wordt er geen pup door maar het haalt de randjes ervanaf.
En kijk.. blijf kijken... als A niet meer lukt, lukt B misschien..?
Een goede mand / kussen, eventueel orthopedisch? Mijn ventje heeft al baat bij een 'dubbeldik" dekbed, zodat hij niet op de koud optrekkende grond hoeft te liggen.

Er zijn ook spierverstrerkende middelen. Ook "natuurlijk"... kijk daar ook 's naar?

Suzanne

[S@ndr@]

Ik volg.. ik heb t bij Van Gils gezien en meegemaakt en ik wou het ook niet.. maar geniet van zijn oude dag en maak het hem een beetje makkelijker en comfortabeler, en misschien als hij op pijnstillers staat krijgt hij weer een opleving, gewoon omdat het kan .. begin daarmee zou ik zeggen. kun je daarna kijken of het nodig is om de wandelingen aan te passen..

[Tineke]

Wij laten de oudjes altijd zelf kiezen, zo wilde Rio weleens de langere wandeling overslaan maar de dag erop wilde hij weer wel mee.
Sien is tot op één van haar laatste dagen blijven rennen en vliegen, ook goed.
Gewoon lekker verwennen, een fijne slaapplek en wij kozen op een bepaald moment, wanneer de gewrichten wat minder werden ,voor permanente pijnstilling.
Gewoon voor de zekerheid.

[Bonnie F]

Ik zou hem op een pijnstiller zetten en toch wat ontzien met wandelen. Wil niet zeggen dat je niet een uur weg kunt maar hou het op kuiertempo en laat hem lekker overal snuffelen.

Dat doe ik ook wel. Er zitten geen wandelingen van 2 uur meer bij. Ook ga ik wat vaker fietsen. In een rustig tempo. Dat doet hij -met veel plezier- zijn hele leven al.
En inderdaad, nog meer de rust op zoeken. Maar soms wil ik hem dat niet onthouden als we bijvoorbeeld met vrienden (en hond) gaan wandelen.
Ik bedenk me nu dat ik ook al heel lang geen bal meer voor hem meeneem.
Onbewust pas je je toch aan.

[bram en thijs]

Je weet het zelf best heel goed. Je weet zelf dat je met je oma van 85 ook niet einden gaat lopen of rondspringen omdat beweging zo goed voor haar is. En chronische pijnbestrijding bij een hond van een dikke 11? Natuurlijk doe je dat, hij moet het wel leuk hebben.

[Lucia]

Ik denk dat een gewone pijnstiller echt al veel verschil kan maken nog een tijd.
En zoals anderen ook aangeven, een beetje beweging aanpassen of hem meer laten kiezen wat hij nog wel wil.

[Tineke]

Ik zou hem op een pijnstiller zetten en toch wat ontzien met wandelen. Wil niet zeggen dat je niet een uur weg kunt maar hou het op kuiertempo en laat hem lekker overal snuffelen.

Ik heb dat laatst geprobeerd . Mezelf echt gedwongen om een rustig tempo te lopen en Jip lekker te laten snuffelen. Maar hij trok me de hele tijd mee en liep druk opgewonden te doen over een lekker ruikende teef dat werkt allemaal nog goed

Rio vond dat heerlijk zo af en toe zo'n tuttenronde, mocht hij zelf kiezen waar hij heen liep in de buurt.
We eindigde meestal via verschillende routes bij Jan zijn moeder voor een plakje worst

[bram en thijs]

Je eindigt met een bejaarde zoals het als pup begonnen is. Kleine rondjes, alles met beleid, veel tutten

[DeDiana]

Amoz is ook 11 en nog wat en ik merk bij hem ook af en toe wat stijfheid na veel intensieve beweging.
Afgelopen week liep hij ook even mank nadat hij zich tijdens het te wild spelen met Amy en Arlo had bezeerd (ik denk verstapt). Ik heb hem toen wel een paar dagen aan de flex gehouden met wandelen, maar gewoon een beetje meelopen en rustig snuffelen is niet zijn ding. Hij wil rennen, door de bosjes rauzen en dat dan hier op die bergachtige, ongelijkmatige paadjes. Ik ga hem daar niet structureel in beperken, dat is juist zijn lol tijdens het wandelen. Een wandeling van ongeveer 1,5 uur houdt hij op die manier nog prima vol, maar als ik echt langer ga, is hij de dag erna wel eens wat stijfjes.
Ik let wel meer op als hij gaat spelen met Amy en Arlo, omdat dat eigenlijk te snel en te wild gaat voor hem en hij dan over zijn grenzen gaat. En hij mag niet meer als een idioot de trap van het terras af rennen.
Mocht hij structureel last krijgen van zijn gewrichten, dan zou ik zeker pijnstilling overwegen. Ik zou zelf eerder daarvoor kiezen dan hem te veel beperken in zijn wandelingen. Hij is nu eenmaal een hond die graag veel rent en springt en overal tegelijk wil zijn. Kwaliteit gaat wat mij betreft dan wel boven kwantiteit.

[Tineke]

Ik zou hem op een pijnstiller zetten en toch wat ontzien met wandelen. Wil niet zeggen dat je niet een uur weg kunt maar hou het op kuiertempo en laat hem lekker overal snuffelen.

Ik heb dat laatst geprobeerd . Mezelf echt gedwongen om een rustig tempo te lopen en Jip lekker te laten snuffelen. Maar hij trok me de hele tijd mee en liep druk opgewonden te doen over een lekker ruikende teef dat werkt allemaal nog goed

Rio vond dat heerlijk zo af en toe zo'n tuttenronde, mocht hij zelf kiezen waar hij heen liep in de buurt.
We eindigde meestal via verschillende routes bij Jan zijn moeder voor een plakje worst

Ja Jip soms ook hoor maar veel vaker dus niet en dat is juist weer het probleem. Als hij zelf rustig deed had ik er ook geen moeite mee.

Ja Sien ook niet , die holde nog wat af op haar oude dag.
Ook een balletje kon ze nog waarderen en dan moest je echt stoppen op een bepaald punt want ze bleef doorgaan.

[Pemba]

Je eindigt met een bejaarde zoals het als pup begonnen is. Kleine rondjes, alles met beleid, veel tutten

Dat vind ik onzin, ik kijk naar de hond en niet naar de leeftijd.
Misty is 11,5 jaar en loopt nog rustig 2 uur en daarbij wordt flink gerend en gestoeid.
En als ze het een dag daarna rustig aan wil doen is dat ook prima.

[Caro]

Heel herkenbaar dit topic. Shep is nu ruim 13 jaar en wat mij opvalt is dat een hond opeens steeds een stuk ouder is. Wat natuurlijk logisch is want ze worden niet zo oud als wij mensen. Twee jaar geleden kon ze opeens van de één op de andere dag niet meer op een hoge muur springen wat ze daarvoor nog gewoon deed. Dat was toen het enige. Volgens de dierenarts is ze nog goed fit voor haar leeftijd maar sinds ze afgelopen oktober die gvs heeft gehad is het wel wat meer achteruit gegaan. Zo komt ze sindsdien niet meer bij me op de bank liggen. Soms til ik haar erop en dan blijft ze wel de hele avond liggen. Als ze aan de riem mee moet dan sjokt ze tegenwoordig achter me aan. Gaan we naar het bos en mag ze los, dan rent ze wel gewoon voor me uit en houdt een uur wel vol zonder problemen. Ik denk ook stukje adrenaline omdat ze het bos zo leuk vindt. En ja ik neem ook bijna nooit meer de bal mee want achter de bal aan rennen levert later extra stijfheid op. Soms neem ik hem nog wel mee maar gooi dan maar een paar keer. Als het aan Shep ligt blijf ik gooien maar weet zij veel dat ze daar dan last van krijgt. Toch doen we het af en toe, of de bal verstoppen wat geen aanslag op haar spieren/gewrichten geeft. De bal is altijd haar leven geweest en dat ga ik niet helemaal afpakken. Het enthousiasme is er nog, dat vind ik belangrijk. Iedere ochtend als we terug komen van wandelen rent ze nog naar haar knuffel voor een trekspelletje. De kliko op straat zetten vindt ze ook nog altijd feest, dan rent ze als een jonge hond voor me uit, liefst met lekke voetbal in haar bek. Maar ik merk dat ik er veel moeite mee heb te accepteren dat ze oud is. Het is soms zo confronterend. En in dat koppie wil ze wel. Als een vriendin met auto ons komt ophalen voor het bos, toch altijd weer willen proberen zelf in de auto te springen en dan verbaasd kijken omdat dat dus niet meer lukt. Aan de andere kant besef ik dat ik mezelf gelukkig mag prijzen want niet iedere herder van ruim 13 loopt nog een uur door het bos en is nog enthousiast over ballen. Wat ik doe om het haar zo fijn mogelijk te maken;
supplement glucosamine vanwege artrose knieën, supplement aktivat om hersenveroudering te vertragen (ze is nog bij de tijd maar in de nachten wisselt ze vaker van slaapplek, ook denkt ze soms dat ik op de wc ben terwijl ik dan achter haar sta maar dat wijt ik meer aan het gehoor dat achteruit gaat, ze hoort niet altijd meer waar geluiden vandaan komen). Zalmolie maar dat krijgt ze al sinds haar 5e jaar. Ze heeft een orthopedische hondenmand, ik heb overal kleden omdat ze soms glijdt op het laminaat en opstaan op die gladde vloer is lastig. Natuurlijk kiest mevrouw er vaak voor om precies te gaan liggen op het stuk waar geen kleed of mand is. Ik pas wandelingen aan, als ik 2 dagen achter elkaar grote wandeling heb gedaan met stukjes rennen erin, doe ik 1 dag wat kortere wandelingen. Zoals ik al schreef gaat het aan de riem veel trager dan los. Ze snuffelt dan ook veel meer. Ik ben van het doorstappen, dus ik moet me aanpassen. Als ik me eraan overgeef, merk ik zelfs dat ik wat meer ontspan. Ja op haar oude dag leert zij mij dat niet alles altijd snel hoeft en dat dingen langzaam doen juist rust kunnen geven.

[Caro]

Oh ja en medicatie kun je natuurlijk altijd uitproberen. Ik heb vorig jaar 2 weken pijnstilling gegeven om uit te proberen of ik verschil zou merken (wat trager door pijn of gewoon door de ouderdom). Er was geen verschil te bemerken, dus na 2 weken gestopt met de pijnstilling. Was in overleg met dierenarts.

[Pepie]

Dol is ook haast elf ( maart) .Ze staat op pijnstilling en groenlipmossel van aniforte. Dit werkt goed bij haar. Wandeling van hooguit een half uur.

Het is goed zo voor haar.

[kooi]

Ik ging met Jorla nog wel naar buiten, ook wel lang, maar dan vooral om te struinen. Vaak op een bankje gaan zitten en gewoon genieten van zon, wind, geluiden en geuren. Lange wandelingen deed ik zonder haar, dat was alvast een oefening omdat mensen dan vroegen of ze was overleden.

Haar signaal dat het genoeg was, was gelukkig overduidelijk; zij, de veelvraatberner stopte met eten.

[Bonnie F]

Veel tips waar ik vooral over na ga denken. Zappa is vooral een renner. Die doet niet aan stappen. Dus zal ik het vooral in beperking van tijd en ontmoetingen moeten zoeken. En ik ga uitzoeken of ik zijn geheugen en rust in zijn hoofd kan ondersteunen.

[blondie]

Als je twijfelt of hij pijnlijke ongemakken heeft, dan zou ik zeker pijnstilling overwegen.
Meestal laten ze toch al niet snel zien waar de schoen wringt, en pas als je het gaat opmerken is er al langer iets van ongemak.
En bij dit soort oudere honden, is het toch vaak de stramheid en ouderdom die lichamelijk parten gaat spelen, maar de kop wil nog wel.
Dus waarom dan geen dosering pijnstilling, om gewoon nog van de wandelingen samen te genieten zonder al te veel pijn en stramheid daarna.

En voor Jol hebben we sinds ongeveer een jaar Cholodin op het "menu" staan. Ik merk geestelijk gezien dat ze weer helderder is. Jol heeft geen pijnstilling op dit moment, maar o.a. dit topic zet me aan het denken. Jol wordt ook wat strammer en mankt wat sneller na een wandeling waarin ze zelf van alles onderneemt.
Dus wat ik adviseer zou ik eigenlijk ook hier moeten gaan toepassen.

Overigens met destijds Finn en nu Jol is het niet dat ik dingen die ze leuk vinden om te doen beperken. Ik doe het anders en met wat beleid. Jol werpt ook nog de bal of een steen voor je voeten, "Gooien joh!". En dat doe ik dan wel, maar anders dan vroeger, dan gooi je dat ding weg en konden ze ook in een keer de bal vanuit een stuiter opvangen.. tegenwoordig is dat niet meer zo, vanwege staar en toch wat stijvere bewegingen. Het idee voor haar blijft hetzelfde, bal wordt weggegooid en ik kan er achteraan.
Dat ik met een veel zachtere beweging gooi en hem recht voor haar bakkes laat komen heeft ze totaal niet door, maar geeft wat minder gekke bewegingen of ongemak daarna.
Ze mogen wel blijven doen wat ze altijd leuk vonden om te doen, alleen wat meer aangepast. Zo doe en deed ik dat hier.

[Caro]

Veel tips waar ik vooral over na ga denken. Zappa is vooral een renner. Die doet niet aan stappen. Dus zal ik het vooral in beperking van tijd en ontmoetingen moeten zoeken. En ik ga uitzoeken of ik zijn geheugen en rust in zijn hoofd kan ondersteunen.

Ik merk aan Shep dat rennen haar geen problemen geeft achteraf maar met een bal gooien bijvoorbeeld wel omdat ze dan te abrupt moet remmen en dat kunnen haar spieren of gewrichten niet meer zo goed aan. Ook zakt ze tegenwoordig nogal snel door haar achterpoten. Als ze dan remt, zit ze direct op haar kont. Voor geheugen en rust geef ik dus aktivät. Het gaat nu nog goed maar eerlijk gezegd geen idee of dat door die aktivät komt. Maar stel dat het wel zo is blijf ik het geven. Baat het niet dan schaadt het niet. Het is wel een duur supplement. 60 capsules voor 68 euro.