Ataxie Lais. Weer controle bij ortho gehad (10-02) + proBNP

[crutz]

Niet te verklaren, adrenaline inderdaad en karakter

Niks qua behandeling helaas. op de dag dat de definitieve uitslag binnenkwam kreeg hij een hele zware hypo met in mijn visie neven schade.
Er is nog overleg geweest met mandigers en er zou een humaan medicijn beschikbaar zijn dat we konden proberen. Alleen dat was op die vrijdagmiddag binnen een straal van 100 km nergens te krijgen toen de keuze tot inslapen gemaakt. Deze laatste zware hypo kwam binnen 48 uur na de ook al zwaardere tijdens welke we uiteindelijk bloed hebben afgenomen voor we glucose gaven en wat duidelijkheid gaf. Ze kwamen dus sneller en zwaarder. Op dat moment liep ik al een jaar bij mandigers met hem.

Jeetje wat heftig. En wat k*t dat het zo lang geduurd heeft eer je een diagnose had, maar hij dus niet echt een typisch beeld van insuloom (ook niet in de bloedonderzoeken) dus dat maakt het wel heel lastig. Op beeldvormende diagnostiek was ook niets te vinden?

10 dagen voor z’n inslapen was een CT gepland. Alleen was ik niet ingelicht over datum of tijd en dus niet aanwezig. Deze moest opnieuw ingepland worden. Echo en rontgen was gedaan en was niks uitgekomen.

[Zamunda]

Ik blijf het zo'n vaag iets vinden, die ataxie zonder enkel (mij waarneembaar) bijverschijnsel. Maar ze lezen niet allemaal de boekjes hè, dat blijkt ook wel weer uit het verhaal van Ace en Elena, plus sommige dingen blijven onverklaarbaar zoals hier al een paar aangaven (honden met dezelfde verschijnselen als Lais wat bij een paar keer gebleven is zonder aanwijsbare oorzaak). Hou ik niet zo van, ik wil gewoon dat het duidelijk pathofysiologisch verklaarbaar is. Ik hoop dat de dierenarts me wijzer kan maken (desondanks zou 'onverklaarbaar' en 'het is bij een paar keer gebleven' ook fijn zijn). Voor de zekerheid geef ik haar sinds die tweede keer wel 's avonds laat en 's ochtends vroeg een handje brokjes, voor het geval het toch met haar glucose te maken heeft.

Jeetje wat heftig. En wat k*t dat het zo lang geduurd heeft eer je een diagnose had, maar hij dus niet echt een typisch beeld van insuloom (ook niet in de bloedonderzoeken) dus dat maakt het wel heel lastig. Op beeldvormende diagnostiek was ook niets te vinden?

10 dagen voor z’n inslapen was een CT gepland. Alleen was ik niet ingelicht over datum of tijd en dus niet aanwezig. Deze moest opnieuw ingepland worden. Echo en rontgen was gedaan en was niks uitgekomen.

Ik las al dat het er met echo niet altijd uitkomt en bij Ace dus ook niet. Zo k*t dat je gewoon een jáár bij een specialist (en niet zomaar eentje) kunt lopen zonder dat er een diagnose komt.

[Caro]

Ja lastig Zamunda. Shep heeft 2 verschillende rare aanvalletjes. Dan dachten ze weer partiële epilepsie, dan weer te weinig drinken waardoor bloed te dik werd, dan weer veroudering van de hersenen. Ik vind dat ook irritant, niet precies weten wat het is. Maar ja soms is dat voor dierenartsen ook lastig. Vooral als bloedonderzoek goed is en de hond verder geen andere klachten heeft. Dat is met Shep het geval.

[Hylos]

Jakkes wat naar.
Sterkte bij de da deze week.
Hopelijk krijgen jullie antwoorden.
Ik duim dat het allemaal meevalt

[malinois]

Bah wat kut... ik.hoop dat t meevalt! Duimen draaien...!

[lucie]

benieuwd wat er uit is gekomen!

[Zamunda]

Ja lastig Zamunda. Shep heeft 2 verschillende rare aanvalletjes. Dan dachten ze weer partiële epilepsie, dan weer te weinig drinken waardoor bloed te dik werd, dan weer veroudering van de hersenen. Ik vind dat ook irritant, niet precies weten wat het is. Maar ja soms is dat voor dierenartsen ook lastig. Vooral als bloedonderzoek goed is en de hond verder geen andere klachten heeft. Dat is met Shep het geval.

Ja echt vervelend. Nou weet ik ook niet zo goed waar ik op moet hopen hoor, maar goed dat maakt ook niet uit want het is wat het is en daar gaat mijn hopen op het een of het ander niets aan veranderen.

benieuwd wat er uit is gekomen!

Bloedonderzoek kan vrijdag pas, was de eerste mogelijkheid om redelijk vroeg in de ochtend te kunnen komen, nog even afwachten dus.

[lucie]

benieuwd wat er uit is gekomen!

Bloedonderzoek kan vrijdag pas, was de eerste mogelijkheid om redelijk vroeg in de ochtend te kunnen komen, nog even afwachten dus.

sterkte met wachten

[Caro]

De ene soort aanvallen die Shep heeft, had ze voor het eerst toen ze 2 jaar was. Toen jaren niets en toen begon het weer vanaf haar 6e ongeveer. Na heel veel zoeken en uitproberen erachter gekomen dat ze die aanvallen steeds kreeg nadat ze entingen had gehad en nadat ik pipetten tegen vlooien en teken had gebruikt. Sinds ik dat niet meer doe, zijn die aanvallen bijna helemaal weg. Sinds het gvs verhaal dus ander soort aanvalletjes qua evenwicht. Tja iedere hond is natuurlijk anders maar Shep is inmiddels 13 jaar en heeft over haar gehele leven dit soort aanvallen gehad (soms met hele lange tussenpozen en soms maar met een maand ertussen). Wil dus niet meteen zeggen dat het levensbedreigend kan zijn. Ik heb het inmiddels maar geaccepteerd als iets wat bij haar hoort. De gvs was natuurlijk wel ellende maar al die andere aanvalletjes duurden nooit langer dan een paar minuten en daarna rent ze weer vrolijk rond. Blijkbaar heb ik meer last ervan dan zij zelf. Succes vrijdag.

[Zamunda]

Zo ben bij de DA geweest, blij dat het (voor nu) achter de rug is want ik zat toch wel met bonzend hart vanmorgen. DA heeft Lais lichamelijk onderzocht, hart was gelukkig goed. Jammer genoeg in twee melkklierpakketten harde verdikkingen gevonden dus als die er na de lactatie nog steeds zitten wordt dat een operatie, kan er ook nog wel bij . Maar dat is nog even voor iets later zorg, eerst terug naar het probleem van nu. Verder geen afwijkingen gevonden in het lichamelijk onderzoek, er is bloed afgenomen en afhankelijk van wat daar in huis uitkomt wordt er ook nog wat naar het lab gestuurd. Maandag bel ik voor de uitslagen tenzij er vandaag echt rare dingen uit het onderzoek komen, dan bellen zij vanmiddag zelf.

Qua theorieën: in principe is hartritmestoornis uitgesloten. Qua ataxie kan het nog steeds spinaal, vestibulair en cerebellair zijn. IVS met zeer korte aanvallen zoals anderen hier al noemden is een reële optie gelukkig dus ik hoop gewoon dat het dat is. Bij centraal moet de kop ook meedoen en ik moet zeggen dat ik niet zo heel zeker ben of die nou wel of niet meedeed in de ataxie de eerste keer. Als ze stilzat ging die kop niet erg heen en weer, wel een beetje maar ik twijfel of dat atactische of onzekere bewegingen waren. Mocht ze nog een keer een aanval krijgen dan zal ik in elk geval filmen (waar ik de eerste keer niet aan dacht en de tweede keer mislukte omdat het zo snel over was en mijn mobiel eerst moest opladen). Spinaal (en dan cervicaal) kan ook nog maar dan verwacht je wel krachtverlies.
Addison had ik vorige week nog even aan gedacht maar leek me niet waarschijnlijk omdat daar zoveel andere verschijnselen bijhoren maar de DA noemde dit wel als optie met de uitleg dat in het beginstadium de symptomen vaak vaag en onduidelijk zijn en dit beeld kon passen. Toen gaf ik aan dat het dan gelukkig wel uit het bloedonderzoek zou komen maar helaas, juist in het beginstadium kan het zijn dat je geen afwijkende waarden in het bloed vindt voor natrium en kalium.

Er zit dus eigenlijk niets anders op dan afwachten. Eerst op de uitslagen van het bloedonderzoek maar als daar niets uitkomt kan het dus ook nog steeds van alles (tot niks) zijn waar je niet zomaar even achter komt en wordt het afwachten. Ik ben in elk geval blij dat ik geweest ben want ik haalde me al in mijn hoofd dat ik haar hartslag en hartgeluiden verkeerd beoordeeld had en ze straks in een keer dood neer zou vallen omdat ik haar niet snel genoeg door de DA had laten controleren . Die kan ik nu in elk geval met een gerust hart afvinken .

De ene soort aanvallen die Shep heeft, had ze voor het eerst toen ze 2 jaar was. Toen jaren niets en toen begon het weer vanaf haar 6e ongeveer. Na heel veel zoeken en uitproberen erachter gekomen dat ze die aanvallen steeds kreeg nadat ze entingen had gehad en nadat ik pipetten tegen vlooien en teken had gebruikt. Sinds ik dat niet meer doe, zijn die aanvallen bijna helemaal weg. Sinds het gvs verhaal dus ander soort aanvalletjes qua evenwicht. Tja iedere hond is natuurlijk anders maar Shep is inmiddels 13 jaar en heeft over haar gehele leven dit soort aanvallen gehad (soms met hele lange tussenpozen en soms maar met een maand ertussen). Wil dus niet meteen zeggen dat het levensbedreigend kan zijn. Ik heb het inmiddels maar geaccepteerd als iets wat bij haar hoort. De gvs was natuurlijk wel ellende maar al die andere aanvalletjes duurden nooit langer dan een paar minuten en daarna rent ze weer vrolijk rond. Blijkbaar heb ik meer last ervan dan zij zelf. Succes vrijdag.

Nou ik behandel nooit tegen vlooien maar ik zit voor het eerst in twintig jaar huisdierhouderij met vlooien in huis en ik had al pipetjes in huis gehaald maar ik ben blij dat ik die nog niet gegeven had voor de eerste aanval want dan had ik zeker weten die pipetjes als oorzaak gezien.
Maar jij bent dus flink bekend met dit soort aanvallen en gelukkig zonder bijverschijnselen, afgezien van die IVS laatst dan.

[crutz]

fijn dat het voor nu mee lijkt te vallen, sterkte met wachten op de uitslagen

[ranetje]

Nog niet heel erg duidelijk eigenlijk.
Ben benieuwd wat er uit het bloedonderzoek komt.

[DeDiana]

Fijn dat er het hart in ieder geval helemaal in orde lijkt te zijn!
En verder lastig met zoiets lijkt me: enerzijds zou ik willen dat de bloeduitslagen perfect zijn, maar anderzijds weet je dan nog niet waar die aanvalletjes vandaan komen en ik kan me voorstellen dat je daar wel graag een verklaring voor zou willen.

[Zamunda]

Bedankt voor de duimen en het meeleven .

Fijn dat er het hart in ieder geval helemaal in orde lijkt te zijn!
En verder lastig met zoiets lijkt me: enerzijds zou ik willen dat de bloeduitslagen perfect zijn, maar anderzijds weet je dan nog niet waar die aanvalletjes vandaan komen en ik kan me voorstellen dat je daar wel graag een verklaring voor zou willen.

Klopt. Maar moet zeggen dat ik ook kan leven met de verklaring dat het mogelijk IVS is en er verder niets aan de hand is. Dus ik duim voor goede bloeduitslagen (ook handig voor de operatie die er waarschijnlijk aan zit te komen).

[Caro]

De ene soort aanvallen die Shep heeft, had ze voor het eerst toen ze 2 jaar was. Toen jaren niets en toen begon het weer vanaf haar 6e ongeveer. Na heel veel zoeken en uitproberen erachter gekomen dat ze die aanvallen steeds kreeg nadat ze entingen had gehad en nadat ik pipetten tegen vlooien en teken had gebruikt. Sinds ik dat niet meer doe, zijn die aanvallen bijna helemaal weg. Sinds het gvs verhaal dus ander soort aanvalletjes qua evenwicht. Tja iedere hond is natuurlijk anders maar Shep is inmiddels 13 jaar en heeft over haar gehele leven dit soort aanvallen gehad (soms met hele lange tussenpozen en soms maar met een maand ertussen). Wil dus niet meteen zeggen dat het levensbedreigend kan zijn. Ik heb het inmiddels maar geaccepteerd als iets wat bij haar hoort. De gvs was natuurlijk wel ellende maar al die andere aanvalletjes duurden nooit langer dan een paar minuten en daarna rent ze weer vrolijk rond. Blijkbaar heb ik meer last ervan dan zij zelf. Succes vrijdag.

Nou ik behandel nooit tegen vlooien maar ik zit voor het eerst in twintig jaar huisdierhouderij met vlooien in huis en ik had al pipetjes in huis gehaald maar ik ben blij dat ik die nog niet gegeven had voor de eerste aanval want dan had ik zeker weten die pipetjes als oorzaak gezien.
Maar jij bent dus flink bekend met dit soort aanvallen en gelukkig zonder bijverschijnselen, afgezien van die IVS laatst dan.[/quote]

Ja maar pas die laatste aanvallen hebben echt van doen met haar evenwicht. De andere aanvallen lijken echt meer op partiële epilepsie. Shep kan dan niet meer op haar poten staan en valt steeds om maar tijdens die aanvallen komt dat omdat ze dan 2 of meerdere poten helemaal uitstrekt of juist naar binnen trekt. Die zijn dan helemaal verstijfd. Lijkt ook nog op iets wat ik laatst opeens tegenkwam, nl Spike's disease. Maar hopelijk zijn het bij jouw hond ook gewoon aanvallen waar die niets aan over houdt en gewoon oud mee kan worden.

[Zamunda]

Die eerdere aanvallen van Shep waren dan inderdaad heel anders van aard, dat had ik dan verkeerd onthouden denk ik.


Vandaag de bloeduitslagen terug, er zijn geen afwijkingen gevonden en er is gekeken naar het rode en witte bloedbeeld, nierwaarden, glucose, leverwaarden, eiwitten en elektrolyten. Voor nu op zich goed nieuws natuurlijk en dan maar hopen dat het niet terugkomt... afwachten dus.

De knobbels in de twee melkklierpakketten gaan we in januari verder naar laten kijken, dan is de lactatieperiode weer voorbij en zijn de pakketten minder gezwollen. Pff, het zit allemaal niet mee met/voor Lais dit jaar . De operatie voor het weefselbiopt van de epulide was vorig jaar geloof ik en daarvan ligt een operatie in het verschiet als het groter wordt, dit houden we dus in de gaten. Dit jaar flinke last van haar rug gehad, een flinke ontsteking van een speekselklier, vervolgens echt vreselijke rugpijn gehad die gelukkig ook weer succesvol behandeld is maar waarvan het afwachten is hoe snel het weer terugkomt en of er een operatie voor nodig zal zijn, nu dus die aanvallen van ataxie waarvan nog niet duidelijk is hoe of wat en dan ook nog een operatie in het verschiet ivm verdenking mammatumoren . Ik ben blij dat ze ontdekt zijn hoor maar had het liever niet gehad natuurlijk. Stom.

[Zamunda]

Dat klinkt niet fijn allemaal wat is er met haar rug en wat voor operatie zou dat gaan worden ?

Wat we weten is dat ze op meerdere plekken spondylose heeft, een nogal instabiel SI-gewricht en dan nog heel slechte heupen. Ik ben met haar bij Jacha Heukels geweest (orthomanueel dierenarts) en zij heeft toen het heiligbeen (wat naar voren gekanteld stond) weer goed gezet (evenals nog een paar wervels). Ik ben heel blij dat ik geweest ben want Lais is daar enorm van opgeknapt. Helaas was het drie maanden later ineens vreselijk mis: enorme gil van de pijn tijdens een gewone beweging, ze kwam doodsbang bij mij zitten, zat te trillen als een rietje en durfde niet meer te bewegen. Pijnstilling (nsaid) had geen effect. Toen weer bij Heukels geweest en het heiligbeen stond nu zowel naar voren gekanteld als naar rechts. Het kan zijn dat de hevige pijn veroorzaakt werd door zenuwpijn door beknelling door het sacrum maar het kan ook dat er ergens een hernia speelt of beknelling van zenuwen door spondylose. Het is echt de vraag hoe haar rugpijn zich ontwikkelt, op dit moment gaat het hartstikke goed en merk ik vrijwel niets aan haar dus dat is positief. Komt het toch weer (zo) heftig terug dan wordt het toch wel lastig. Want eigenlijk zou je dan een CT moeten doen om te kijken of er iets operabel is maar aan de andere kant blijft het feit dat ze dat instabiele sacrum heeft, de HD en de spondylose op minimaal vier plekken dus opereren aan zenuwbeknelling of hernia is toch niet zo evident.
Beest zit niet lekker in elkaar (understatement) maar is ook zó ontzettend onvoorzichtig met zichzelf .

[ranetje]

Maar kan die rug of hernia dan niet de oorzaak zijn van de ataxie?

Dat is mijn reactie ook eigenlijk

Spondylose waarschijnlijk niet, maar dat gekantelde heiligbeen...………..
Cauda Equina Syndroom dus.

Daar is Ita aan geopereerd toen ze 7 jaar oud was.

[Fotogravinnetje]

Maar kan die rug of hernia dan niet de oorzaak zijn van de ataxie?

Dat is mijn reactie ook eigenlijk

Spondylose waarschijnlijk niet, maar dat gekantelde heiligbeen...………..
Cauda Equina Syndroom dus.

Daar is Ita aan geopereerd toen ze 7 jaar oud was.

Met ataxie aan alle vier de poten? CES tast toch alleen de achterhand aan?

[Zamunda]

Maar kan die rug of hernia dan niet de oorzaak zijn van de ataxie?

Het kan niet dezelfde oorzaak zijn als wat een paar maanden geleden de pijn veroorzaakte in elk geval, destijds zat het namelijk in de onderrug. Als dat nu ook de oorzaak was geweest dan had ze enkel aan de achterpoten atactisch kunnen zijn. Het was nu alle vier de poten en als de kop niet meedeed dan kan het in de nek zitten (de spinale ataxie waar ik het over had), deed de kop wel mee dan zit het niet in de wervelkolom. Ik ben niet zeker of de kop meedeed, ik neig nu naar wel want haar kop bewoog wel wat apart maar ik dacht toen dat dat kwam omdat ze zoekende was wat ze nou met de situatie aanmoest. Nu denk ik dus dat dat ook atactisch was. Mocht het nog een keer gebeuren dan zal ik daar natuurlijk beter op letten en hopelijk kan ik het dan ook filmen.

Sowieso gaan we binnenkort weer naar Heukels dus dan kan zij de nek ook beoordelen. Maar zou het vanuit de nek komen dan zou je toch wel echt krachtverlies verwachten en volgens mij toch ook pijn, beide had ze niet.

[Zamunda]

Dat is mijn reactie ook eigenlijk

Spondylose waarschijnlijk niet, maar dat gekantelde heiligbeen...………..
Cauda Equina Syndroom dus.

Daar is Ita aan geopereerd toen ze 7 jaar oud was.

Met ataxie aan alle vier de poten? CES tast toch alleen de achterhand aan?

Klopt, dat kan echt de oorzaak niet zijn, compleet uitgesloten.

[ranetje]

Dat is mijn reactie ook eigenlijk

Spondylose waarschijnlijk niet, maar dat gekantelde heiligbeen...………..
Cauda Equina Syndroom dus.

Daar is Ita aan geopereerd toen ze 7 jaar oud was.

Met ataxie aan alle vier de poten? CES tast toch alleen de achterhand aan?

Klopt, dat kan echt de oorzaak niet zijn, compleet uitgesloten.

Compleet zou ik niet durven beweren.
Voor een deel is het wel uitgesloten.
Het zou en/en kunnen zijn.
Die tweede "en" is dan een vraagteken.

[Zamunda]

Compleet zou ik niet durven beweren.
Voor een deel is het wel uitgesloten.
Het zou en/en kunnen zijn.
Die tweede "en" is dan een vraagteken.

Het ging erover of die rug (en in jouw post CES in het bijzonder) de oorzaak kan zijn voor de ataxie en daarvan zei ik dat dat echt uitgesloten is, niet dat het uitgesloten is dat ze CES kan hebben.

[ranetje]

Compleet zou ik niet durven beweren.
Voor een deel is het wel uitgesloten.
Het zou en/en kunnen zijn.
Die tweede "en" is dan een vraagteken.

Het ging erover of die rug (en in jouw post CES in het bijzonder) de oorzaak kan zijn voor de ataxie en daarvan zei ik dat dat echt uitgesloten is, niet dat het uitgesloten is dat ze CES kan hebben.

Dat had ik begrepen ja.

Ik bedoel dat die Ataxie voor een deel wel veroorzaakt zou kunnen worden door die CES ............…. PLUS nog iets.
Wat dat "iets" is zal je sowieso nog uit moeten zoeken

[Zamunda]

Het ging erover of die rug (en in jouw post CES in het bijzonder) de oorzaak kan zijn voor de ataxie en daarvan zei ik dat dat echt uitgesloten is, niet dat het uitgesloten is dat ze CES kan hebben.

Dat had ik begrepen ja.

Ik bedoel dat die Ataxie voor een deel wel veroorzaakt kan worden door die CES ............…. PLUS nog iets.
Wat dat "iets" is zal je sowieso nog uit moeten zoeken

Oh zo, nee dat lijkt me echt onmogelijk. Sowieso staat ataxie niet voorop bij CES maar juist hevige pijn (die ze totaal niet had) plus er zou dan gelijktijdig zowel een oorzaak voor ataxie van de achterpoten als een oorzaak voor ataxie van de voorpoten (en mogelijk ook de kop) opspelen. En beide oorzaken zouden dan ook gelijktijdig weer zodanig over zijn dat de ataxie weer helemaal weg is. En dat ook nog twee keer.

[Zamunda]

Maar kan er niet ergens in de rug iets knel zitten wat een doof gevoel of tintelingen in haar poten veroorzaakt?

Dat kan, maar dat is dan nog steeds niet de oorzaak voor die ataxie. Die oorzaak kan niet lager dan de nek zitten namelijk. Maar ik heb ook geen aanwijzingen dat ze tintelingen/een doof gevoel in de poten heeft.

[lucie]

hmmm, goeie uitslag maar niet blij dus
hopen dat in ieder geval die verdikkingen wegtrekken na haar loopsheid zodat jullie een operatie bespaard blijft

[Stapper]

Ach, wat sneu allemaal. Je hebt er niks aan maar heel veel sterkte.

[Zamunda]

Pfff, weer atactisch . Gatver. Ik heb het nu wel kunnen filmen gelukkig. Ze is nu al een paar uur atactisch, niet zo zwaar atactisch als de eerste keer maar wel langer nu. Niet dat iets zegt waarschijnlijk. Bah.

Deze keer wel uitgeslapen maar niet atactisch bij het opstaan. Alles was prima maar toen we een uur later wilden gaan wandelen werd ze ineens atactisch. Glucose gemeten, was 3.3. Nek mocht ik manipuleren, pootreflexen waren goed denk ik. Ze was/is er deze keer wel van onder de indruk, vindt het maar niks en wil liefst snel weer ergens liggen (voelde zich ook 'zielig' toen ik haar naar buiten nam om te filmen). Geen pijn denk ik, krachtverlies lijkt nu ook niet aan de orde te zijn, zeker geen nystagmus, gewoon eetlust.

Ik heb een mail gestuurd naar Heukels om te kijken of we volgende week langs kunnen komen, dan kan zij in elk geval het spinale en neurologische deel goed onderzoeken. Ik ben ook benieuwd naar wat ze van het filmpje vindt, misschien zit ik wel helemaal mis en speelt de ataxie alleen achter (of toch vier poten plus kop). Ik ga nu overal aan twijfelen in elk geval.
Echt kut om m'n meisje zo te zien, van de week had ze zich weer zo heerlijk uitgeleefd (en ook in dat filmpje van het topic 'Witte wereld') en nu is het een onzeker hoopje als ze loopt/staat . Nou ja, nu ligt ze gelukkig tevreden op haar rug te slapen en hopelijk is het straks weer over. Deze keer maar rustig houden tot de afspraak bij Heukels, mocht het toch een spinale oorzaak hebben.

[gonnie]

Hé bah, wat rot voor haar en voor jullie.

Sterkte.