Eigen verantwoordelijkheid. Bestaat dat?

[annnie]

Nelson kan met enorme tegenzin al treuzelend en tijdrekkend komen als ik hem roep. Of sloft naar z'n mand zo langzaam als maar kan als ik hem er heen stuur. Hij is het niet altijd eens met wat ik wil. Soms denkt hij het beter te weten.

[Manuma]

Ja. Omkijken hoe ver ik ben en dan toch gaan, of tijdens het verboden gedrag heel ontwijkend gaan doen omdat hij zich toch wel een heel klein beetje druk maakt om mijn mening.
Ik zie hem soms ook middenin spijt krijgen. Het leek hem dan zo mooi, maar ai, een boze baas is ook wel heel naar. Hoewel ik nooit brul of mep komt hij dan heel gedrukt terug. Of op een afstandje en gaat dan vreselijk braaf doen, met de oren naar achteren gevouwen.

Hij, ja. Uma doet zoveel stouts maar die trekt zich er echt geen reet van aan wat ik vind. Als het kan doet ze het. Manu trekt zich nog een beetje wat van mij aan.

[Wildflower]

Mijn bejaarde border luistert niet meer zo strak als voorheen. Hij kuiert gerust op zijn gemakkie weg als ik hem vraag om even bij me te blijven staan. Ik geloof niet dat hij mijn vraag bewust negeert, ik verwacht eerder dat hij zich niet altijd meer bewust is van onze vanzelfsprekende samenwerking. Hij is 12 jaar, dan sta je wat mij betreft ook onder en boven de wet. De eerste keer dat hij gewoon wegliep na mijn vraag om te blijven staan was ik trouwens wel stomverbaasd
Mijn jonge border snapt alles ‘donders goed’ en doet gewoon wat ik van haar vraag. Als ze niet zou luisteren komt dat omdat ik niet duidelijk ben.

[gonnie]

Ik heb zelfstandige honden. Tenminste het ras staat bekend om hun zelfstandigheid.
En ze doen inderdaad wat ze zelf willen.
Boos worden daarom heeft weinig zin, al ligt het ook aan mijn bui of ik er boos om wordt of niet.

Zo pist Anne rustig in een bed als het rotweer is, en daar kan ik wel erg boos om worden.
Maar dat heeft dus ook geen zin, gewoon met rotweer wat vaker naar buiten, zodat ik het voor ben, en ik haal mijn dekbed tegenwoordig van mijn bed, dat helpt ook.

En ach, Tanja bijvoorbeeld luistert in het algemeen best goed, en af en toe niet.
Anne is wat ongehoorzamer. Maar in de lift is zij rustiger dan Tanja, Tanja denkt dat iedereen in de lift op een begroeting van haar staat te wachten, en ze vindt dus dat iedereen door haar begroet moet worden en dat probeert ze dan ook heel erg enthousiast te doen, maar niet iedereen is daarvan gediend. Is altijd een gevecht met haar om haar dan rustig te krijgen. Hoe voller de lift hoe leuker, vindt zij.

[Lothian]

Emotie is sterker dan aangeleerd gedrag. Dalí is angstig voor andere honden en valt daarom uit. Ik heb hem geleerd dat ik hem koekjes geef wanneer we andere honden passeren en hij is dan stil. Maar als ik daar te onhandig mee ben of de andere hond is te heftig valt hij soms alsnog uit.

Hij heeft dus wel geleerd welk gedrag ik het liefst zie maar hij kan dat niet vertonen op het moment dat zijn angst en opwinding groter zijn dan dat. Dus nee, op dat moment weet hij het oprecht niet meer.

Zolang de regels duidelijk zijn en er geen heftige emoties meespelen voegen mijn honden zich inderdaad gewoon heel prima.

Vaak verwarren mensen de kalmerende stresssignalen van honden die een boos baasje zien met schuldgevoelens en 'hij weet het toch heel goed'.

[dagmar88]

Ja hoor. Verzet is het niet. Naap en Zus zijn kinderen van hun moeder en wegen heel bewust de kosten en baten af.
Eigen verantwoordelijkheid snapt Naap op zich wel. Hij geeft het aan als hij zich niet meer in kan houden en er tussenuit gaat knijpen.
Hij wordt liever aangelijnd dan dat de mama om een paar seconden lol teleurgesteld is
Met Zus er bij zit hij aan me vastgeplakt omdat ze van hem dichtbij me moet blijven. Is er ook geen verleiding.

Hij pakt nu steeds op volle snelheid aan de fiets suikerbieten van de weg. En op plaatsen waar dieren doodgereden zijn staat hij abrupt stil.
Zus staat te vaak te kankeren in de vensterbank. Als je er wat van zegt rent ze terug, komt even heel onderdanig in je gezicht likken en springt de vensterbank weer op om binnensmonds verder te gaan. Nu ben ik het beu, dan maar plakplastic.
Sjaak pist En ja, hij weet heel goed dat dat niet mag, het interesseert hem gewoon niet.
Hij is op dat moment wel te corrigeren, maar draait zich om en probeert het net zo hard weer.

[Soooof]

Absoluut. Hij kijkt zelfs eerst of wij niet kijken voor hij zoiets uithaalt. Er staan hier een paar stoelen waar hij niet in mag liggen, maar soms doet ie dat toch. Alleen als we er niet zijn. En zodra hij de auto dan op de oprit hoort aankomen gaat ie ernaast liggen. Ligt ie op de bank, waar hij wel op mag, dan blijft ie gewoon liggen.

Ik kan me er niet druk om maken, vind het zelfs wel komisch. Dat vind ik overigens ook wel wat anders dan situaties waarin de emotie zo hoog is opgelopen. Dan kunnen ze wel vanalles eigenlijk weten, maar dan wint de emotie op dat moment gewoon. Het is ook maar de vraag wat je dan aan luisteren kunt verwachten; als onze emoties te hoog oplopen denken we ook niet meer goed na.

[maart]

Eten stelen als ze zonder toezicht zitten nu ja, misschien weten ze natuurlijk niet dat dat niet mag, maar ik kan ze het niet aanleren natuurlijk
Het gebeurt maar zelden meer, want het is makkelijk te voorkomen, maar af en toe lukt het toch dat ik iets vergeet en wees maar zeker dat zij (2 van de 3 toch, de 3de doet het niet) constant wéten wat waar ligt

[Ingrid48]

oh zeker! inderdaad kattenstront vreten als je even niet oplet, of paardenstront. Niet komen als je roept, wel omkijken even nadenken en toch maar doorlopen en nog meer van die dingen waarvan ze best weten dat het niet mag, maar als je maar ver weg genoeg bent, het tòch doen!

[DesireeB]

Ja dat denk ik wel hoor.
Izzy steelt eten(als het even kan gewoon waar je bij bent), vreet kattenstront en staat continu bij de voordeur te krijsen terwijl ze echt wel weet dat het niet mag.
Droef weet dat ook. Die steelt alleen patat om dan vervolgens heel schuldig te gaan doen. Zo schuldig dat hij er niet eens op aangesproken wordt(is nu 2 x gebeurt) hij vind het gewoon te lekker en kan zichzelf dan niet inhouden
Vorig jaar toen de sloten bevroren waren had iemand pistoletjes voor de vogels neergegooid(echt heel veel hele pistoletjes) de meeuwen lieten ze vallen op het pad waar wij liepen. Izzy pakt een pistolet en gaat er al grommend vandoor Droef pakte er ook 1 en kwam even vragen of hij die mocht eten.

Vorige week had Droef mijn enkel laarsjes gepakt. Niks stuk aan maar 1 lag er nat gelikt op zijn bank toen ik thuis kwam en de andere was ik kwijt. Dus ik heb Droef gevraagd waar mijn schoen was. Loopt hij met een grijns van oor tot oor en een dikke brede kwispel naar zijn speelgoedmand. Lag daar gewoon die andere schoen. Was een stille hint. Nou draag ik die schoenen nooit en had ze ook gewoon op kunnen ruimen maar was het vergeten, Droef weet het beter.

Net als zindelijk zijn. Droef vind het vreselijk als ik zijn signalen mis en hij moet poepen of plassen en hij kan het echt niet meer ophouden. Ik wordt dan echt niet boos, maar hij vind dat het niet in huis hoort dus voor hem is dat heel erg. Izzy is daar wat makkelijker in en geeft geen signalen maar gaat gewoon ergens achter zitten kakken of plassen, en doet daarna alsof er niks aan de hand is.

In geval van hoog in emotie zitten denken ze gewoon niet na over wat wel of niet mag, dat hebben ze dan niet eens onder controle.

[DeDiana]

Uma doet zoveel stouts maar die trekt zich er echt geen reet van aan wat ik vind. Als het kan doet ze het. Manu trekt zich nog een beetje wat van mij aan.

Haha, ja, voor Taartje gold dat ook
Ze kon ook zogenaamd helemaal niet snappen wat ik bedoelde als ik haar iets wilde leren dat ze zelf maar stom vond, terwijl ze verre van dom was en in het algemeen dingen juist heel snel oppikte als het haar wel beviel. Dus of het een kwestie was van het niet helemaal snappen of er eigenlijk gewoon lak aan hebben...? Zo ging dat bijvoorbeeld met Taartje na weken oefenen dat ze niet in de keuken mocht komen als ik het voer klaarmaakte: klik.

Mijn honden mogen het best laten weten als ze het helemaal niet eens zijn met een gegeven commando en daar hou ik ook wel enigszins rekening mee, maar als iets echt moet, gebeurt het wel gewoon. Dat gebeurt bij Amy en Amoz maar heel zelden, Mila heeft een wat sterkere mening en laat die blijken door wel te doen wat ik zeg, maar dan langzaam en zuchtend, onder zichtbaar protest
Ze doen allemaal wel eens iets waarvan ze weten dat het niet mag, bijvoorbeeld als ze denken dat ik het niet zie of als het ze iets heel lekkers oplevert (eten uit de kattenbak bijvoorbeeld - Arlo). Taartje deed eigenlijk nooit dingen stiekem, die ging bijvoorbeeld gewoon recht voor je neus het kattenvoer proberen te bemachtigen, terwijl ik denk dat ze na drie jaar best wist dat dat niet mocht

Amy viel in het verleden ook wel uit naar vreemde honden om ze op afstand te houden, maar dat is niet iets dat ik haar ooit verboden heb of waarvoor ik haar ooit heb gecorrigeerd. Ik leerde haar wel welk gedrag ik wilde zien op zulke momenten en maakte ook wel duidelijk dat ik het niet nodig vond. Ik zag ook wel dat ze het wel probeerde goed te doen, maar dat het soms gewoon niet lukte omdat de situatie voor haar te moeilijk (eng, spannend) was. Nu ze minder moeite heeft met vreemde honden, is dat gedrag ook vanzelf verdwenen.

[Biet]

Yep, Biet deed dat.
Af en toe veranderde zijn hele houding in "ik ga iets doen wat niet mag".
Als ik dan heel snel reageerde kon ik 'm daar nog van afhouden, maar als ie het eenmaal besloten had, deed ie het toch.
Had hij lol in.

[DesireeB]

Yep, Biet deed dat.
Af en toe veranderde zijn hele houding in "ik ga iets doen wat niet mag".
Als ik dan heel snel reageerde kon ik 'm daar nog van afhouden, maar als ie het eenmaal besloten had, deed ie het toch.
Had hij lol in.

Droef ook, onderweg naar huis en dan vlak voor binnenkomst nog even een sloot induiken. Terwijl ik hem al een paar keer had gezegd dat we niet meer gingen zwemmen. Dan zag ik zijn hele kop al veranderen en ging hij ineens achter me lopen om vervolgens een sprint naar de sloot te trekken. Staat aan de waterkant, steekt een middelvinger op met een grijns op zijn smoel en plons.

[Lucia]

Wat betreft paardenpoep of kattenpoep vreten hebben ze hier allemaal wel hun streken gehad.

Peer en Milo wisten dat 1x blaffen in de tuin betekende dat ze naar binnen moesten (dus bleven ze meestal stil) soms was de drang echter echt te groot en móesten ze echt blaffen. En al moeilijk kijkend en al blaffend renden ze dan naar binnen zonder dat ik zelf hoefde te roepen, want dat wisten ze dus best.

[M@scha]

Puli's zijn herdershondjes en die zijn er puur op uit om je te pleasen.
Goed, een verzoek wordt niet altijd onmiddellijk in gewilligd (ik kijk nu even streng naar Panni) maar bewust stout zijn ze eigenlijk nooit.

Willem ook niet, maar sommige dingen zijn té moeilijk en gaan vanzelf. Hij wíl best die mevrouw die we tegenkomen negeren. hij wíl het liefst mij volgen, maar het is onmogelijk voor hem om niet een hééél klein hupsje richting mevrouw te maken.
vroeger was het een kusje op haar voorhoofd zonder dat ze bukte dus we gaan vooruit, maar het moet gewoon. hij kan er niks aan doen.

[Caro]

Shep doet bijna nooit iets wat niet mag. Ook een pleasend herdertje. Wat ze wel doet is uit een auto springen voordat ik het commando heb gegeven. Dat is dan altijd in het bos en ze kan haar enthousiasme dan niet bedwingen. Ik word niet heel boos maar vind het wel vervelend, ze heeft dat commando voor haar eigen veiligheid geleerd. Fietsers, skateboards, paarden of wat dan ook wat voorbij komt sjeezen boeien haar allemaal niets.
Nu ze 13 is begint ze wel wat doof te worden. Dus ik lijk nu soms net een schreeuwende tokkie op straat omdat ik harder moet roepen dan voorheen. Daar schaam ik me wel voor maar het is niet anders.

[ranetje]

Waarom zou dat niet kunnen?
Impulsen kunnen zeker sterker zijn dan aangeleerd gedrag.

Of die mevrouw gelijk had dat haar hond wist dat hij iets deed wat niet mocht is een tweede.
Heeft ze het die hond inderdaad goed uitgelegd?
Dat weet je natuurlijk niet.

[Manuma]

Nu ik alle reacties doorlees bedenk ik me nog dat Manu zichzelf ook heel vaak verraadt vóór hij iets stouts heeft gedaan

Alleen de gedachte "oehh ik kan ook..." en dan als een klein pupje bij mij al sorry komen zeggen. Of heel langzaam wegsluipen terwijl hij half omkijkt, richting iets wat niet mag. Zoals plassen tegen de bosjes van de buren als we naar de auto lopen. Als ik dan al nee zeg, gaat hij heel random aan een stoeptegel snuffelen terwijl iedereen gezien heeft dat hij een heel ander plan had

[sbientje]

Ze weet wel dat het niet mag, maar de intentie is gewoon sterker dan haar gevoel voor plichtsbesef denk ik. Een beetje opportunistisch, je kan het allicht proberen of het nog steeds niet mag
Karel doet dat overigens niet, die weet het volgens mij echt niet . Hij is ook nooit echt stout, hoogstens te lomp of een beetje afgeleid

[DeDiana]

Nu ik alle reacties doorlees bedenk ik me nog dat Manu zichzelf ook heel vaak verraadt vóór hij iets stouts heeft gedaan

Alleen de gedachte "oehh ik kan ook..." en dan als een klein pupje bij mij al sorry komen zeggen. Of heel langzaam wegsluipen terwijl hij half omkijkt, richting iets wat niet mag. Zoals plassen tegen de bosjes van de buren als we naar de auto lopen. Als ik dan al nee zeg, gaat hij heel random aan een stoeptegel snuffelen terwijl iedereen gezien heeft dat hij een heel ander plan had

Haha, ja, Mila verraadt zichzelf ook. Dan zie ik haar opeens zo onzichtbaar mogelijk voorbij lopen op weg naar een stuk brood in de bosjes bijvoorbeeld. Ik hoef alleen haar houding maar te zien en dan weet ik al dat er ergens iets eetbaars ligt of iets vies om lekker in te rollen

[tibbie]

Qi weet heel goed dat het de bedoeling is dat ie op zijn minst in mijn buurt blijft en mij volgt als ik roep. Toch gebeurt het regelmatig dat ik af sla en hij blijft staan met een blik van 'weet je wel zeker dat je die kant op wilt? Ik dacht dat een rondje om de vijver ook wel een goed idee is.' Feitelijk geeft ie het commando "Kom" aan mij. Soms huppelt ie alvast maar in de door hem gewenste richting. Nu gaat ie op de bewuste plekken aan de lijn want vlak voor de vijver is een drukke weg. Boos worden of een hard uitgesproken commando heeft sowieso een negatief effect op tibbies. Ze zijn lekker eigenwijs en kunnen je als de beste bespelen.

UItvallen of grommen, blaffen naar sommige andere reuen is bij hem echt angst en daar reageer ik ook op met een snoepje tijdens het passeren of als beloning dat ie mee loopt de andere kant op als ik dat gewenst vind. Hoe rustiger ik ben en blijf des te beter gaat het.

[Lanavandevledders]

tijdens onze wandelingen gedraagt Lana zich bijna altijd als een goed opgevoede hond,
niet trekken aan de lijn, katten die we tegenkomen negeren, fietsers en auto's en mensen ook,
bij het los lopen zit het hier komen, wachten en achter er goed in,
alleen een andere hond als ze te dicht bij komen is nog wel eens een dingetje, [niet dat ze uitvalt, maar meer dat ze over enthousiast wordt wat moeilijk valt te temperen] dan moet ik wat kordater optreden, maar op afstand ook geen probleem.

vrij op het eigen erf volgt ze meer haar eigen kop, niet echt stoute dingen, ze doet maar 1 ding waarvan ze drommels goed weet dat het niet mag, [want als ik in de buurt ben doet ze het niet] postbodes de schrik aanjagen [wel op afstand van achter het hek] zeg ik daar wat van dan komt ze heel schuldbewust aanslenteren, om het de volgende keer gewoon weer te doen, t is gewoon een laksheid van mezelf, dus eigen verantwoordelijkheid.

[iones]

Ik vind het allang goed dat ze in ieder geval corrigeert. De meeste mensen laten hun hond maar aan doen.

[TessaThomas]

Ik weet niet of het echt iets doen wat niet mag is, maar ik vat het wel zo op.

Tay kan ik met een simpele 'nee' uit een sloot houden als hij die dag niet (meer) mag zwemmen. Daar luistert hij heel netjes naar, ik moet soms wel elke 5 meter wat zeggen, maar hij kijkt naar me als hij aan de slootkant staat en ik al nee gezegd heb daarvoor. Tenzij een bal in zijn bek heeft, dan kan ik hem een aantal keer uit de sloot houden, maar 9 van de 10 keer komt er wel een keer dat ik nee zeg, hij me aankijkt en per ongeluk de bal in de sloot laat vallen. En die bal moet je uit de sloot halen natuurlijk.

Maar ik denk dat ik hem dat per ongeluk zelf aangeleerd heb, nadat hij keurig uit de sloot bleef en er een bal in rolde die ik liet vallen. Daar stuurde ik hem achteraan en later liet hij er één vallen in het gras, maar dat liep redelijk af naar de sloot toe en heb ik hem weer achter de bal aangestuurd. Het enige verschil is dat hij nu dus niet wacht op mijn ga maar halen en de bal er niet in rolt, maar hij hem er in laat vallen.

[Bonnie F]

Soms, heel soms is de verleiding te groot: laatst roofde hij een (niet verpakte) worst uit een krat in de gang. Die stond er al een uur. Hij verraadde zichzelf meteen door heel sneaky achter mij langs te willen lopen. En ja, ik ben ervan overtuigd dat hij zich echt betrapt voelde. Toen ik enorm begon te lachen trok hij alle oversprong die hij kende uit de kast. Hij stond zich bijna tegelijkertijd te schudden en te gapen. Maar dit soort dingen gebeuren heel zelden.
Dan is er ook nog het rijden opgecastreerde labradors. Dat is echt middelvingerwerk, mijn toorn kan blijkbaar niet op tegen zijn lust en plezier. En van mijn kant dus onvoldoende opvoeding gegeven.
Als laatste zijn de dingen die echt tegen zijn natuur ingaan. Het echte herdergedrag zoals mij beschermen (hij gaat dan rondjes cirkellen om het "gevaar") of een wegloper terrecht wijzen. Mijn aanwijzingen worden maar heel kortdurend opgevolgd en moet ik ook steeds herhalen.
Dat is natuurlijk ook gedeeltelijk een opvoedprobleem.
Nou ja, als dat alles is.

[Ted en Harry]

Nu ik alle reacties doorlees bedenk ik me nog dat Manu zichzelf ook heel vaak verraadt vóór hij iets stouts heeft gedaan

Alleen de gedachte "oehh ik kan ook..." en dan als een klein pupje bij mij al sorry komen zeggen. Of heel langzaam wegsluipen terwijl hij half omkijkt, richting iets wat niet mag. Zoals plassen tegen de bosjes van de buren als we naar de auto lopen. Als ik dan al nee zeg, gaat hij heel random aan een stoeptegel snuffelen terwijl iedereen gezien heeft dat hij een heel ander plan had

Hahahaha dit is zo herkenbaar! Ted vreet al 12 jaar lang kattenpoep en doet dan ook zo'n sluiploopje, al omkijkend. En precies die "nee hoor ik ging aan dit blaadje ruiken" als ik het op tijd zie er en er wat van zeg.
Die kattenpoepobsessie heb ik maar opgegeven, ik let zo veel mogelijk op maar het blijft blijkbaar verrukkelijk.

[Laura84]

Ik kwam toevallig een bekende tegen met haar hond. Die kende ik nog niet.
We stonden even te zwetsen en toen viel haar hond uit naar een hardloper.
Kreeg vreselijk op zijn kop en toen begon ze tegen mij te vertellen dat hij wel wist dat dat niet mocht en god weet wat nog meer.

Dat hele verhaal is een soort van excuus. Hij misdraagt zich en in plaats van te zeggen dat je hem niet goed hebt opgevoed of überhaupt onder contrôle hebt, leg je de schuld buiten jezelf neer. In dit geval bij de hond. Had net zo goed de hardloper kunnen zijn "jeweettog dat je niet hard langs een hond moet lopen" of meer van dat fraais.
Je hoort dat ook wel van mensen waarvan hun hond een kind heeft gebeten. Het is vrijwel altijd de schuld van het kind. Want die fietste voorbij, riep wat of had gewoon een smerige rotkop. Ja, en dan móet Fido wel reageren

Dus eigenlijk wat je zegt Nanna, een hond is 100% maakbaar?

[JML]

Kan hier rustig een bord met eten op de (salon)tafel laten staan zonder dat het 'verdwijnt'. Sterker nog, het wordt hooguit heel goed in de gaten gehouden

Maar vanmorgen was ik aan het werk en zag ik Diva toch echt stiekem met haar tong over mijn lege bord likken, ze had haast een nekkramp omdat ze het niet op wilde laten vallen.

[laeken]

Bas is ondanks dat ze super volgzaam is ook ontzettend stout. Ze weet heel vaak dat iets niet mag maar weegt dan af tussen de beloning van toch doen en toch maar niet doen. Ik kan super boos worden als ze ineens op een zak afval af gaat en daar haar kop in steekt. Als ik ver genoeg ben doet ze het toch en vreet ze snel wat op. Dan rent ze weg als ik er bijna ben. Riem gooien werkte eerder wel maar nu duikt ze in elkaar en nadat de riem geland is neemt ze nog snel 3 grote happen en ondergaat vervolgens mijn gefoeter al likkebaardend en intens tevreden over het binnengehaalde buitje in haar maag. Gruwelijk irritant.

Guus is net zo volgzaam maar die kijkt heel goed hoeveel afstand hij heeft. Is hij ver genoeg weg dan rent hij door naar honden indien die ineens ontwaren op het pad. Kan ik roepen tot ik een ons weeg. Dat terwijl hij super goed luistert als hij dichtbij is. Dan kan hij zelfs los honden passeren. Hij weet precies hoever hij moet zijn om buiten mijn macht te vallen. Eenmaal dol en weg kan ik er niets meer mee. Hij rent met mensen mee. Springt tegen mensen op in het bos en blijft spelen met andere honden en komt dan erg lastig met me mee.

Mij maakt het niks uit overigens en ik corrigeer ze nooit. Misschien komt dat daar wel door. Maar ik hou niet van achteraf corrigeren.

[Bonnie F]

Kan hier rustig een bord met eten op de (salon)tafel laten staan zonder dat het 'verdwijnt'. Sterker nog, het wordt hooguit heel goed in de gaten gehouden

Maar vanmorgen was ik aan het werk en zag ik Diva toch echt stiekem met haar tong over mijn lege bord likken, ze had haast een nekkramp omdat ze het niet op wilde laten vallen.

Oja, hier nog erger. Zappa zou noooooooooit iets van mijn bord jatten.
Maar even een terloops likje is in zijn ogen toch iets heel anders.