Een vriendin heeft 4 teven. Een Mechel, 2 Boomertjes en een Spaniël. Deze leven nu zo'n 2 jaar samen in de huidige samenstelling, de oudste is 10, de jongste 4, geloof ik. De boomers en spaniël zijn heel zachtaardig, de Mechel is feller. Maar heeft altijd probleemloos samengewoond met de anderen. Buitenshuis wel moeilijk met andere honden.
Nu is er in 1 week tijd 2 x een hond binnenshuis, bij afwezigheid van vriendin, aangevallen(?), vermoeden is door de Mechel. Is niet hard te maken maar dat denkt ze. Eén boomer en de spaniël hebben gaten op/rond de kop en eergisteren was er anaalklier geur te ruiken geweest bij thuiskomst inclusief poep over de vloer uitgesmeerd. Maar zodra vriendin thuis is, merkt ze níets van spanning. Ik was er gisteren ook en zag ook niks anders aan de honden. Ze hebben geen baknijd tijdens het eten, verdedigen geen speeltjes en lopen gewoon ontspannen langs elkaar af. Er is niemand die op hoge poten rondloopt en ook geen enkele hond die een andere hond uit de weg gaat. En ik denk honden toch aardig goed te kunnen lezen.
Ondertussen zitten de Mechel en de ukken gescheiden trouwens

Nou is de vraag, wat zou de reden kunnen zijn dat er geen angst/stress te zien is? Gaten maken is nogal een behóorlijke 'correctie' (als je dat nog een correctie mag noemen) dus je zou toch denken dat je stress ziet. Ik ben benieuwd! Iemand ooit met eigen honden meegemaakt?