Wat een goede feedback DeDiana!
Maar ik snap TS wel hoor, zeker nu ik haar volgende bericht ook lees. Niets doen terwijl de hond blijft stuiteren en niet weg mogen lopen met wat afleiding om juist wat rust proberen te krijgen zou ik zelf ook niet zo fijn vinden om te ondergaan
En het helpt natuurlijk ook niet al andere cursisten met wellicht wat makkelijkere honden het een leuk uitje vinden en onder het mom van socialiseren hun honden fijn los laten lopen voor de les begint.
Maar concreet in de praktijk, daarover blijf je verschillen van mening houden en is ook afhankelijk van de hond die je hebt.
Ik zou met een ander type hond dan een type DH, MH of HH, waarschijnlijk veel vrijer zijn en wat meer laten gebeuren.
Ik haal nu een ding eruit en wellicht zie ik het verkeerd, maar jij hebt nu in je hoofd denk ik, niet aan de lijn spelen of kennismaken. Maar in de praktijk zul je ook mensen met honden treffen die daar anders over denken, of hun hond gewoonweg niet terug kunnen roepen en zeggen "hij doet niets hoor!".
Dat is de praktijk, en dan is het toch wel fijn als je jonge hond daar ook in "geleerd" wordt.
Omdat bij mijn eerste hond het op een bepaald moment gespannen ging, raakte ik ook gespannen en wilde pertinent niet dat er andere honden op hem af kwamen. Ik denk dat door mijn eigen reactie ik zijn "afkeer" daarin heb versterkt.
Daar wilde ik dus voor waken bij de pup, die leert er namelijk niets/iets verkeerds van als een baas bij een onverwachte ontmoeting hem wegtrekt, alles verbied of wegloopt van loslopende honden die op hem afkomen.
Ik heb dus zelf wel af en toe bij rustige honden met hem aan de lijn hem kennis laten maken, puur ook met de gedachte dat het in de toekomst niet altijd te voorkomen is en dat het dan wel fijn is als je hond daar "normaal" mee om kan gaan.
Spelen echter aan de lijn stond ik niet toe, en dat vertelde ik de andere eigenaren dan ook direct.
Hoe ik dat deed, op het moment dat ze elkaar na ontmoeten uit gingen dagen, kwam ik met een hoog toontje ertussen en toverde ik een favoriet speeltje uit mijn zak voor de aandacht en liepen we door.
Of we stonden op een veld waar de honden los konden en als ik had ingeschat dat het een leuke hond was, dan liet ik wel even dollen.
Maar dus altijd een favoriet speeltje op zak (meestal felgele bal aan een touwtje en in de hele jonge periode een flostouw), daar kon je altijd fijn opzichtig mee zwaaien zodat het de jonge hond opviel en hij 9 van de 10 keer inderdaad vrij rap onze richting weer op kwam
