Moderator: moderatorteam
En wat deed jij eraan?
Heel saai, maar hier net hetzelfdeSandra&co schreef:Mijn honden hebben (gedragsmatig) nooit gepuberd. Dus kan er niks van zeggen.
Of je moet die ene keer tellen dat ik achter Imp aangestampt ben omdat ze er tussenuit naaide en zichzelf heeeeel grappig vond. 
Daarna vond ze dat niet meer.
Maddie Fitz Imp Djinn 
Wat ik al schreef, het ligt aan mij.Cleva schreef:Er komt wel een moment dat een hond meer volwassen wordt en de baas dat nog niet door heeft maar het is geen fase.
Fases gaan vanzelf over. Dit niet. Je moet iets doen.
Ga het vooral niet af zitten wachten.
Zorg gewoon dat je je hond uit blijft dagen en dingen met hem doet waar hij mee op moet letten. Dan ben je binnen de kortste keren van dat baldadige, verveelde gelul af.
Ik signaleer het wel, maar wat ik er concreet mee moet vind ik lastig te bepalen. Het zijn geen ernstige zaken, maar afgelopen week was er sinds maanden weer eens aan een schoen geknaagd. Ze had ook haar kussen kapot gemaakt. Ik zie aan de andere kant ook dat ze zich steeds beter in haar eentje kan vermaken, ze kan een hele tijd spelen met 'haar' ovenwant of steeds een stukje rawhide dental chip in de lucht gooien. Of haar dekentje overal mee naartoe slepen. 
) en spelen (dat gaat wel erg goed). De dagen erna was ze voor mijn gevoel overprikkeld, snel blaffen zelfs een keer tegen een been aanrijden en dan ook nog eens niet willen slapen.
Voor de rotten in het vak helemaal duidelijk, maar voor een beginneling zonder referentiekader niet. Want wat is streng dan? 
Hier zit ik ook nog steeds te wachten op die draakfase van Kenzi, maar nu ze 14 maanden is verwacht kk er nog weinig van eigenlijk.DeDiana schreef:Heel saai, maar hier net hetzelfdeSandra&co schreef:Mijn honden hebben (gedragsmatig) nooit gepuberd. Dus kan er niks van zeggen.
. Ravi is nu ruim 2,5 jaar en hopelijk ook nog lang niet volwassen, lekkere speelse clown. ) later nog even een reactie. Bedankt voor alle bijdragen, het geeft genoeg stof tot nadenken. De afgelopen dagen hebben we een dagritme aangehouden dat redelijk voorspelbaar maar ook uitputtend genoeg is en zijn we (nog) consequenter geweest in het op de plaats blijven liggen. Dat doet ze behoorlijk goed.
Dat spelen vind ik op zich niet erg. Niet zoals het nu gaat, dus dat is ook een kwestie van begrenzen. Je voorgestelde dagritme is niet elke dag haalbaar bij mij. Die lange wandeling kan ik soms pas om een uur of twee maken, dus in de ochtend moet ze het doen met een dik halfuur en een Kong/doos. Daarna kan ik niet controleren of ze netjes in d'r mand blijft omdat ik toch moet werken om voor de inhoud van de Kong te zorgen.Cleva schreef:Wen er maar aan. Het ligt altijd aan jou.Marlett schreef: Wat ik al schreef, het ligt aan mij.
Als je het niet erg vindt moet je het vooral zo laten maar vraag je ter leringh ende vermaeck eens af waarom ze de vrijheid eigenlijk krijgt om dat te doen.Het zijn geen ernstige zaken, maar afgelopen week was er sinds maanden weer eens aan een schoen geknaagd. Ze had ook haar kussen kapot gemaakt. Ik zie aan de andere kant ook dat ze zich steeds beter in haar eentje kan vermaken, ze kan een hele tijd spelen met 'haar' ovenwant of steeds een stukje rawhide dental chip in de lucht gooien. Of haar dekentje overal mee naartoe slepen.
Dus wat je zegt: dit zou weleens dat moment van volwassen worden kunnen zijn.
Wat zou je moeten doen om haar zoveel structuur te bieden dat het niet meer kan.
Smorgens flink de veters aantrekken en naar het bos, anderhalf uur, ongeacht.
Dan ontbijt uit een kong. Dan twee uur in de mand met een lange riem aan de tafelpoot. Mits je erbij bent. Niet alleen natuurlijk.
Dennenappel schreef:Ik heb wel dat er bij beide een moment aanbrak dat ze niet zozeer minder luisterde als wel bredere interesses kregen
Een soort van: ja maar... en dat was er eerder niet.
Maar ik vind dat opgroeien heerlijk.
Sue zie ik nu ook veranderen en ik geniet met volle teugen.
En streken zijn er hopelijk hun hele leven lang.
Cash word bijna 2 en Sue anderhalf en soms best even aanpoten geweest maar ben zo aan het genieten en ook van de puppie tijd.
Ik zou zo weer een pup willen.
Fijne, nuchtere woorden! Merci.Nanna schreef:Ach welnee. Daar is het helemaal het type hond niet voor. En verreweg de meeste honden vinden het prettig om ondergeschikt te zijn; er zijn er maar bitter weinig die proberen de 'baas' te worden.Marlett schreef:Nou, dat is inderdaad al voor 95% het geval, het is een heerlijk hondje. Maar bij die 5% denk ik steeds "dit is toch niet de eerste stap op de escalatieladder, hè".
Ze is gewoon af en toe stout of baldadig. Is meteen ook veel leuker dan zo'n brave robot die nooit een pas fout zet.
dre schreef:Hier zit ik ook nog steeds te wachten op die draakfase van Kenzi, maar nu ze 14 maanden is verwacht kk er nog weinig van eigenlijk.DeDiana schreef:Heel saai, maar hier net hetzelfdeSandra&co schreef:Mijn honden hebben (gedragsmatig) nooit gepuberd. Dus kan er niks van zeggen.
De rest was 2, 3 en 6 jaar toen ze kwamen
Mijn pup heeft die fase vanaf een uur na de geboorte tot nu.
. Maar van overprikkeling of onderprikkeling heb ik eigenlijk nooit iets gemerkt. Aan een strak dagschema of verplicht in de mand heb ik bij haar nooit gedaan. 
) en tuurlijk was het soms niet te weerstaan. _Tiny_ schreef: Wie zet dat hek dan steeds weer open?
Ga eerst de mensen maar eens trainen dat ze het hek achter hun kont dicht moeten doen
de man des huizes.
Cleva, ik ga je tips ook op hem toepassen. 
Wij wonen aan een weg waar hard gereden wordt. Wij lopen vaak via de achtertuin het hek uit om onze wandeling te doen. Ik ben als de dood dat daar ooit een hond door ontsnapt, dat mag echt nooit gebeuren. Meestal zijn de honden niet in de tuin (of al aan de lijn) als ik door de poort kom, maar als ze wel in de tuin zijn, gooi ik een hand vol beloningssnoepjes de tuin in. Ga die maar lekker zoeken terwijl ik door de poort loop. Misschien is dat ook een idee voor jullie? Een hond leert heel snel en ze heeft vermoedelijk na een paar keer al door dat het haar veel lekkers oplevert als ze achter de poort blijft. Waarschijnlijk staat ze dan op afstand van de poort al te wachten tot jij wat gooit. Betekent wel dat je altijd iets van voer in je zak moet hebben.Marlett schreef:Dat van mijn man is gewoon ontzettend dom, maar vandaag was het een keer domme pech: zoon komt thuis met de fiets, wil het hek meteen dicht doen, fiets valt om, hek kan niet dicht en onze raket is er al vandoor. Dus ook als je het uit alle macht probeert te voorkomen, daarin meestal slaagt, er zijn altijd van dit soort lullige momenten waarop het dan net even anders loopt.
We gaan gewoon verder met opvoeden en trainen (van de mensen) een dan komt het vast wel goed.
Dat ja. Ik heel veel parallellen met lesgeven. Dit is ook mijn eerste hond, dus ik heb geen referentiekaders. Dan dénk ik dat het goed gaat, maar ik zie dan toch iets over het hoofd. Net als bij je eerste keer een klas met bruggers, die lijken zo schattiglaeken schreef:Wat ik gemerkt heb is dat honden die net volwassen worden jou als baas heel erg met de neus op de feiten kunnen drukken. Daar waar je steken hebt laten vallen krijg je dan dus de gevolgen. Mijn eerste eigen hond was een heerlijke speelse herder x bouvier. Ik gooide haar overal los en liet haar met alle honden omgaan zonder grenzen. Ik ging zelf vaak kletsen met vrienden en mijn hond struinde dan wat rond. Tot ze een jaar of iets ouder was en ineens niet meer in de buurt bleef maar weg ging lopen. Verveling en gebrek aan opvoeding in combinatie met een volwassen geest die ook zichzelf wel kon redden. Ook liet ik haar alles uitzoeken met andere honden zonder daar enige sturing in te geven. Ze mocht spelen en raggen met andere teven als in Rottweilers en Staffords etc. Tot de dag dat ze ermee ging knokken. Dat zag ik dus niet aankomen en naast weglopen ging ze dus ook rangorde bepalen met haar maatjes. Vechten dus vaak.
Toen ze bijna twee was moest ik heel erg opnieuw beginnen. Oefenen op luisteren en hier komen
De baas zijn omdat ze anders op elke hond af stoof en al dan niet ging klieren en vechten. Dat is helemaal goed gekomen. Ik vond dat de puberteit maar vind dat nu gewoon het gevolg van het laten vallen van heel veel steken.
. Fijn dat je meedenkt hoor, maar dit vind ik wel heel snauwerig.Cleva schreef:Ja, de tuin in. Niet het hek uit.
Regel het gewoon.
En nadenken hoeft niet want ik heb je net gezegd wat je moet doen.
Wat zit je nou interessant te koekeloeren? Waar moet je nou helemaal over nadenken dan? Over of het wel of niet een goed idee is om je hond te laten ontsnappen?
Het is geen advies. Het is een instructie.
Moet ik een tekeningetje voor je maken?
Inmiddels lijnen we haar altijd in de keuken aan, maar vanuit het raam kan ik wel zien of het hek dicht is, dus dan kan ik haar ook wel naar buiten laten. Snoepjes heb ik altijd wel in mijn jaszak, maar dat gaat bij gasten niet altijd werken. Ik heb weleens een foto gezien van een hek waarop een potje met snoepjes stond, misschien moet ik eens kijken of ik dat kan vastmaken ofzo.natalie schreef:
Wij wonen aan een weg waar hard gereden wordt. Wij lopen vaak via de achtertuin het hek uit om onze wandeling te doen. Ik ben als de dood dat daar ooit een hond door ontsnapt, dat mag echt nooit gebeuren. Meestal zijn de honden niet in de tuin (of al aan de lijn) als ik door de poort kom, maar als ze wel in de tuin zijn, gooi ik een hand vol beloningssnoepjes de tuin in. Ga die maar lekker zoeken terwijl ik door de poort loop. Misschien is dat ook een idee voor jullie? Een hond leert heel snel en ze heeft vermoedelijk na een paar keer al door dat het haar veel lekkers oplevert als ze achter de poort blijft. Waarschijnlijk staat ze dan op afstand van de poort al te wachten tot jij wat gooit. Betekent wel dat je altijd iets van voer in je zak moet hebben.
Dat moet ik gaan voorkomen inderdaad. Het is alleen zo'n wisseling in mindset. Het gebeurde nooit, ze liep niet weg, ook al stond het hek op z'n wijdst. We deden het verder wel gewoon dicht, maar met het halen van de container of even naar de auto lopen was er niks aan de hand. (En daar komt dus weer de ervaring van laeken om de hoek kijken..)Heavy schreef:
Pas maar op want voor je het weet gaat ze er op liggen loeren om te kunnen ontsnappen en wordt het een leuk spelletje. Ik bedoel dus dat ze meteen naar het hek gaat rennen als er iemand staat om te kunnen ontsnappen. Het moet geen kwestie zijn van zo snel mogelijk het hek dicht doen omdat de hond anders weg is maar ze moet daar gewoon uit de buurt blijven of het hek nu open of dicht is
En dat kan je haar alleen maar leren door er bij te zijn en haar te roepen als het hek open gaat zodat ze weet wat ze moet doen als het hek open gaat. Kinderen en hekken of poorten vind ik trouwens altijd moeilijk hoor. Hier was dus gewoon alles op slot en moesten ze me aan de voordeur ophalen en dan liep ik mee en kon de hond op afstand houden
Aardig zijn doet geen pijn en het kost geen cent, alleen wat moeite
