Wat zouden jullie doen?

[Zyntia]

Mijn hond blaft uit onzekerheid soms naar andere honden.
Op gepaste afstand kunnen we nu gewoon passeren, maar als een andere hond te dichtbij komt blaft mijn hond vaak.
Het zijn wat blafjes en soms een grom.
Hij heeft angstagressie en via de BAT methode zijn we al wat verder.
Maar dit laatste stukje komen we maar niet verder, dat blaffen dus.

Er zijn mensen die zeggen corrigeer hem gewoon.
Hoe dan?
Mag je onzekerheid wel corrigeren?
Afstand vergroten werkt, maar dat werkt bij mijn hond alleen als hij een andere hond nog niet gezien heeft.
En zelfs dan word hij allert,...oeh baas draait om er komt wat aan!!!
Dan vertrouwt hij de boel al niet meer.
Eenmaal een hond in het vizier en dan omdraaien is vaak ook kansloos.
Afleiden met een brokje werkt maar even.
Mensen zeggen dat afleiden niet helpt, hij moet juist geconfronteerd worden met zulke situaties, dus hij miet maar wennen aan passerende honden.
Hoe moet ik dan reageren als hij blaft?
Is dat wel een goed advies?

We zijn al een stuk verder gekomen met BAT, maar dit laatste stukje lukt maar niet.
Me erbij neerleggen zou kunnen en als dat moet dan accepteer ik dat.
Maar ik heb het gevoel dat dat eigenlijk ( nog) geen optie is.
Uitvallen/blaffen naar andere honden is gewoon niet leuk.

Hij heeft zijn redenen om andere honden niet zomaar te vertrouwen.
Hij is als pup zijnde goed gepakt door een loslopende hond.
Blinde paniek bij mijn hond, gillen/janken/willen vluchten.
Sindsdien is hij erg wantrouwig naar andere honden, dit was namelijk zijn eerste ontmoeting met een andere hond.
Later op cursus is een losgebroken hond op mijn hond gedoken.
Weg was het stukje vertrouwen weer wat we opgebouwd hadden.
Hij is nu 18mnd oud en nog wat puberaal.

Op de eerste keer cursus blafte hij binnensmonds wat naar andere honden.
Eenmaal gewend was het goed en was hij stil.
Dus hij kan het wel.

Hij kan wel met andere honden.
Een wildvreemde hond ontmoeten gaat soms verrassend genoeg goed.
Dat zijn dan wel rustige honden en honden die hem eerst negeren.
Drukke honden loop ik met een boog omheen.
Bekende honden worden blij begroet.
Heel druk spelen met andere hond doet hij eigenlijk nooit, dat is hem te veel.
Hij vindt het vaak ladtigom zijn grens dan aan te geven.

Mijn hond loopt nooit los.
Dat kan niet, hij loopt dan weg omdat hij bang is voor andere honden.
En als ze hem achterna rennen in de zin van klieren/wegjagen, dan is hij in blinde paniek.
Wij zoeken daarom ook geen losloopgebieden op.

Honden helemaal vermijden lukt niet en dat wil ik ook niet.
Hij hoeft er van mij ook niets mee en hij hoeft geen vriendjes te zijn met elke hond etc.
Enigste wat ik graag zou willen is dat hij niet blaft naar andere honden.
Maar dat is voor nu nog teveel gevraagd voor mijn hond.

Mensen zeggen dat als hij uit de puberteit is dit gedrag wel uit zal slijten.
Ik twijfel daaraan.
Wil het liever nu aanpakken zeg maar, ik moet hier iets mee maar weet niet meer wat.

Mijn hond is van karakter al erg onzeker dat bleek in het nest al zo.
Soms ook een stresskipje.
Dus wie weet is dit gedrag wat hij nu ontwikkeld heeft gewoon lastig eruit te krijgen?

In huis is hij super lief en gehoorzaam.
Ook is hij rustig, maar op zijn tijd kan hij ook gewoon heerlijk gek doen.

Wat zouden jullie doen in zo'n situatie?
Zouden jullie corrigeren?
Wat zou ik nog kunnen doen om dit gedrag te kunnen verhelpen?

[Zyntia]

Bericht verwijderd.
Was dubbel met het bericht hierboven.

[DeDiana]

Als ik het goed lees, blaft hij als/omdat de andere hond te dichtbij komt. Waarschijnlijk geeft hij voor die tijd al signalen aan de andere hond dat hij niet benaderd wil worden (bijvoorbeeld tongelen, kop/lichaam wegdraaien, opeens gaan snuffelen, etc.) en die andere hond respecteert die signalen dus niet. Ik vind het in zo'n situatie prima als mijn hond door blaffen aangeeft dat ze niet benaderd wil worden, aangezien de meeste honden het opeens wél snappen als ze blaft en dan dus inderdaad afstand houden.
Wat jij dus kunt doen is gaan oefenen op de afstand dat het nog wel goed gaat en zo stukje bij beetje die afstand wat verkleinen. En zorgen dat hij niet meer ongewenst benaderd kan worden door vreemde honden die dus over zijn grenzen heen gaan.

Ik heb zelf ook een hond (Amy) die dit gedrag heeft gehad. Dat is nu voor 99% over. Wat bij ons heel veel heeft geholpen waren aangelijnde sociale wandelingen onder begeleiding van een gedragstherapeut. Dat was wandelen in een klein groepje waarbij de honden zelf de afstand tot elkaar konden bepalen. Dat betekende dat je soms 50 meter uit elkaar liep dus Daarnaast werd geoefend op hoe te handelen in moeilijke situaties voor je hond, oefeningetjes om echt samen te wandelen, impulscontrole, recalltraining, oefenen met kijken naar spelende en rennende honden, als de hond eraan toe was begeleide kennismaking met andere honden, etc. Daarna ben ik zelf met geschikte honden gaan wandelen en kon Amy ook kennismaken en met sommige honden ook spelen.
Dit heeft bij haar enorm geholpen, maar de laatste grote stap heeft ze gemaakt toen we naar Spanje zijn verhuisd. Hier is het zo rustig en komen we zo goed als nooit andere honden tegen. Als we die al tegenkomen, naderen ze niet zomaar, maar kijken ze eerst even rustig of een toenadering wel gewenst is. Amy kan heel netjes zonder blaffen aangeven dat ze liever geen contact wil en die honden komen dan ook niet naar haar toe. Vreemde honden die opeens op haar af stuiven vindt ze nog steeds niet leuk, maar doordat dat nu al zo lang niet is voorgekomen, gaat ze er ook niet meer bij voorbaat van uit dat ze de hond weg moet blaffen. Met rustig naderende honden heeft ze geen probleem. Daardoor is ze veel minder gespannen nu bij het zien van vreemde honden en kan ik zelfs in een wachtkamer van de dierenarts van 2,5 x 2,5 met drie andere honden met haar staan zonder problemen. Zolang vreemde honden haar met rust laten, is het goed. En als zij wel contact wil en rustig is en de andere hond maakt ook rustig kennis, gaat dat ook gewoon prima.

[Lucia]

Ik zou niet corrigeren.
Lekkers (worst oid) meenemen en zodra je een hond ziet starten met voeren. Eerst continue, dus heel snel schter elkaar en later afbouwen, steeds iets meer tijd tussen de voertjes.
Eten ontspant en zo linkt hij andere honden aan wat leuks.

Ik zou idd loslopgebieden nog blijven vermijden, maar indien mogelijk met behulp van bekenden met honden echt trainingsmomentjes maken.
Eerst grote afstand, en dan steeds dichterbij.
Wellicht verdiepen in counter conditioning.

[Tineke]

Ik zou gaan trainen op aandacht voor zodat je kunt passeren terwijl hij op jou let.
Als hij aandacht heeft voor jou kan hij niet ook ergens anders aandacht aan schenken.
Dat zou ik positief aanleren zodat een andere hond ontmoeten niet nog meer beladen word.

[Zyntia]

Maar dit gaat over aangelijnd lopen.
Mijn hond geeft door dat blaffen aan dat een andere hond te dichtbij is.
Maar de andere hond is dan ook aangelijnd.
Dus beide honden hebben dan geen keus bij wijze van spreken.
Ze zijn gedwongen om bij elkaar in de buurt te zijn.
Blaffen in zo'n situatie moet ik toestaan?

Leert hij dan niet dat het werkt dat hij door te blaffen de andere hond weg jaagt?
Want die loopt uiteraard gewoon door met zijn of haar baas.

Ik zoek zulke situaties niet expres op maar soms zie ik het te laat of schat ik het verkeerd in.

[DeDiana]

Maar dit gaat over aangelijnd lopen.
Mijn hond geeft door dat blaffen aan dat een andere hond te dichtbij is.
Maar de andere hond is dan ook aangelijnd.
Dus beide honden hebben dan geen keus bij wijze van spreken.
Ze zijn gedwongen om bij elkaar in de buurt te zijn.
Blaffen in zo'n situatie moet ik toestaan?

Leert hij dan niet dat het werkt dat hij door te blaffen de andere hond weg jaagt?
Want die loopt uiteraard gewoon door met zijn of haar baas.

Dan zou ik dus aangelijnd meer afstand houden van andere honden En gaan oefenen met de afstand verkleinen en passeren zonder blaffen op een plek waar je daarover controle hebt.
Ik gebruikte veel counter conditioneren (andere hond zien = snoep) en beloonde mijn hond voor rustig naar de andere hond kijken. Haar verbieden naar andere honden te kijken werkte bij haar heel averechts, want daardoor bouwde ze alleen nog maar meer spanning op (ze wilde die 'enge' hond wel in de gaten kunnen houden). Toen we begonnen met de training had zij vaak al moeite met honden aan de overkant van de straat. Na een paar maanden sociale wandelingen konden we aangelijnde honden meestal gewoon op de stoep passeren en had ze enkel nog moeite met loslopende honden die naar haar toe kwamen of aangelijnde honden die heel erg naar haar keken. Ik hield dus altijd de afstand aan die zij aankon. Dan hoefde zij dus ook niet te blaffen om de hond op afstand te houden. En van daaruit ben ik gaan oefenen met het langzaam verkleinen van die afstand.

[Zyntia]

Ik zou gaan trainen op aandacht voor zodat je kunt passeren terwijl hij op jou let.
Als hij aandacht heeft voor jou kan hij niet ook ergens anders aandacht aan schenken.
Dat zou ik positief aanleren zodat een andere hond ontmoeten niet nog meer beladen word.

Dat heb ik ook tijden zo gedaan.
Maar mensen zeggen dat hij op deze manier niet leert om naar andere honden te kijken.
Als hij zijn aandacht steeds op mij vestigt dat hij zeg maar niet leert wat er om hem heen gebeurd.
Ze zeggen dat deze methode het juist erger gemaakt kan hebben omdat hij niet mag kijken naar andere honden.
Dat brengt mij erg aan het twijfelen of dit dan wel de goede manier is.

[Zyntia]

Ik zou niet corrigeren.
Lekkers (worst oid) meenemen en zodra je een hond ziet starten met voeren. Eerst continue, dus heel snel schter elkaar en later afbouwen, steeds iets meer tijd tussen de voertjes.
Eten ontspant en zo linkt hij andere honden aan wat leuks.

Ik zou idd loslopgebieden nog blijven vermijden, maar indien mogelijk met behulp van bekenden met honden echt trainingsmomentjes maken.
Eerst grote afstand, en dan steeds dichterbij.
Wellicht verdiepen in counter conditioning.

Dat met worst heb ik dus ook gedaan , zie mijn antwoord op Tineke.
Maar dat werkt niet altijd,..hij is slim.
Hij grist de worst of brokjes uit mijn hand en blaft dan.
Dan is waarschijnlijk de afstand te klein, maar op zo'n moment heeft hij dus succes gehad.
Blaffen, en de tegemoet komende/passerende hond loopt weg.
Dan baal ik soms wel van binnen.
Vind het stom dat ik dan toch verkeerd ingeschat heb of dat het een plotselinge situatie was en ik er niets aan kon doen.

[Fotogravinnetje]

Elco is ook zo'n onzekere keffer. Met heel veel tijd en geduld en echt ontwijken van andere honden (desnoods bijna in een sloot staan, in hoog tempo er langs als ontwijken onmogelijk was, en ook optillen) is het nu fors verbeterd. Het onzekere is in de meeste gevallen niet meer te horen in z'n geblaf en dan corrigeer ik hem wel (er zit verschil in gillen van opwinding/spanning en uitkafferen gewoon omdat je daar zin in hebt ). Elco kiest nu steeds vaker voor snuffelen, zelf een omtrekkende beweging maken of vragen om opgetild te worden. En nog steeds kiezen we gerust een andere route als we een andere hond aan zien komen. Na 3 jaar is eindelijk z'n emmertje niet na 1 ontmoeting al overvol... En nu zien we hem ook met meer zelfverzekerdheid kennismaken op momenten dat het wél goed gaat.
Wat ook heel belangrijk bleek, is dat ik niet alleen bewust m'n arm met z'n lijn ontspan, maar echt diep van binnen ontspannen blijf als we een andere hond tegenkomen. De minste spanning van mijn kant en meneer begint weer te blaffen

[Zyntia]

Maar dit gaat over aangelijnd lopen.
Mijn hond geeft door dat blaffen aan dat een andere hond te dichtbij is.
Maar de andere hond is dan ook aangelijnd.
Dus beide honden hebben dan geen keus bij wijze van spreken.
Ze zijn gedwongen om bij elkaar in de buurt te zijn.
Blaffen in zo'n situatie moet ik toestaan?

Leert hij dan niet dat het werkt dat hij door te blaffen de andere hond weg jaagt?
Want die loopt uiteraard gewoon door met zijn of haar baas.

Dan zou ik dus aangelijnd meer afstand houden van andere honden En gaan oefenen met de afstand verkleinen en passeren zonder blaffen op een plek waar je daarover controle hebt.
Ik gebruikte veel counter conditioneren (andere hond zien = snoep) en beloonde mijn hond voor rustig naar de andere hond kijken. Haar verbieden naar andere honden te kijken werkte bij haar heel averechts, want daardoor bouwde ze alleen nog maar meer spanning op (ze wilde die 'enge' hond wel in de gaten kunnen houden). Toen we begonnen met de training had zij vaak al moeite met honden aan de overkant van de straat. Na een paar maanden sociale wandelingen konden we aangelijnde honden meestal gewoon op de stoep passeren en had ze enkel nog moeite met loslopende honden die naar haar toe kwamen of aangelijnde honden die heel erg naar haar keken. Ik hield dus altijd de afstand aan die zij aankon. Dan hoefde zij dus ook niet te blaffen om de hond op afstand te houden. En van daaruit ben ik gaan oefenen met het langzaam verkleinen van die afstand.

Bij mijn hond werkt dat niet mogen kijken ook averechts.
Dan bouwt hij meer spanning op.
Hij wil ook de andere hond kunnen zien en in de gaten kunnen houden.
Wat deed jij in situaties waarin jouw hond toch blafte?
Hoe reageerde jij daarop?

Mijn hond reageerde achterhuis soms ook op blaffende honden.
Dat is nu al een stuk minder geworden.
Wat hij nog wel heeft is dat hij binnensmonds gromt achterhuis als hij ruikt of hoort dat er een hond verder op buiten loopt.
Hij kan deze honden niet zien, alleen ruiken/horen.

Hier in de buurt hebben mensen gewoond waarvan de man op klompen zijn hond uit liet.
Mijn hond heeft deze man op klompen met zijn hond een paar keer gezien en sindsdien als hij alleen die klompen nog maar hoorde wist hij dat die hond er ook moest zijn.
Ook al was mijn hond achterhuis,...zodra hij die klompen hoorde gromde hij al.
Maar goed, deze mensen zijn verhuisd.
Dus daar hoeft hij niet meer op te reageren.

Voordat we in de wijk lopen moeten we eerst de steeg uit.
Zodra we dan de steeg uit zijn en er loopt net iemand met een hond dan kan ik niet voorkomen dat hij blaft.

Eerst deed hij dat ook als hij kinderen of ander lawaai hoorde.
Dat is nu zo goed als over.
Hij vond mensen eerst ook spannend, evenals luidruchtige jeugd, scootmobielen of rolstoelen.
Ook dat is nu zo goed als over.
Dat is bereikt door o.a. veel op plekken te zijn waar deze dingen voorkomen en dan eerst op afstand gaan staan en zo elke keer dichterbij komen.
In het winkelcentrum bijvoorbeeld of op afstand bij een school te gaan staan.
Of door gewoon door de wijk te lopen.

We lopen regelmatig op met een groepje honden.
Dat gaat nu prima.
De eerste twee keer was wennen voor mijn hond.
Als hij deze honden nu ziet herkent hij ze gelijk en wordt helemaal blij.
Als we samen lopen met dit groepje is hij meestal relaxter richting andere honden.

In het donker buiten wandelen vind hij alles veel spannender.
Dat is soms nog meer een uitdaging.

[Laura84]

Is er bij jouw bat instructeur geen mogelijkheid om een bat sociale wandeling te doen?

[Crescent]

Niet luisteren naar andere mensen om te beginnen. Opmerkingen hebben we allemaal wel ergens over. Dicht bij je eigen gevoel en oordeel blijven over de situatie. Je bent toch bezig met training en BAT. Ik zou sowieso eerder afleiden dan corrigeren bij onzekerheid. Kijk wat leuks! Houd je snavel! Kom we gaan naar deze boom toe lopen! Tralala

[DeDiana]

Als ze wel blafte, draaide ik om (wij liepen dus van de hond weg) of als dat niet kon liep ik gewoon door, maar verder deed ik niets. Jammer, dan waren we dus te dichtbij of had ik niet goed genoeg opgelet. Zij mag van mij best tegen een andere hond zeggen dat hij haar een beetje ruimte moet geven, ik zie dat gewoon als communicatie dus ik zou niet weten waarom ik dat zou corrigeren, zeker omdat ze dat voor het blaffen ook al lang en breed communiceert door heel duidelijke lichaamstaal. Honden blaffen nou eenmaal wel eens
Amy viel overigens nooit uit naar andere honden die blaften, aangezien ze er zich dan blijkbaar geen zorgen om maakte dat de hond te dichtbij zou komen. Wij hadden dus meer problemen met de honden die als een malloot op ons af kwamen rennen 'om te spelen', honden die opdringerig waren in de kennismaking of honden die haar bijvoorbeeld echt fixeerden of anderszins duidelijk iets van haar wilden. Met honden die haar totaal negeerden had zij nauwelijks een probleem.

Als ik hier in Spanje vanuit mijn huis ga wandelen, kom ik eerst langs vier huizen met twee tot vier enorm blaffende waakhonden bij elk huis. Daar blaft ze echt niet tegen hoor, die honden zitten achter een hek, dus zij heeft niets te vrezen - ze wil er alleen maar zo snel mogelijk voorbij.

[Zyntia]

Is er bij jouw bat instructeur geen mogelijkheid om een bat sociale wandeling te doen?

Nee, helaas niet.

[Laura84]

Is er bij jouw bat instructeur geen mogelijkheid om een bat sociale wandeling te doen?

Nee, helaas niet.

Bij ons, Service4dogs, hebben we ze wel. Misschien daar eens contact mee opnemen? Daarmee helpen we mensen de laatste stukje door te komen

[*Esther]

Oh, van de week op doggo.nl daar een prachtig artikel op gelezen. Over angst en trainen. Gedrag in zones verdelen en herkennen. Kop van het artikel was zoiets van: hond op positieve wijze getraind maar werd juist angstiger. Ik ga zoeken!

Edit, gevonden. Zo heet t artikel! Zeer interessant!

De vier zones van sensitisatie bij een bange hond

[Zyntia]

Oh, van de week op doggo.nl daar een prachtig artikel op gelezen. Over angst en trainen. Gedrag in zones verdelen en herkennen. Kop van het artikel was zoiets van: hond op positieve wijze getraind maar werd juist angstiger. Ik ga zoeken!

Edit, gevonden. Zo heet t artikel! Zeer interessant!

De vier zones van sensitisatie bij een bange hond

Deze denk ik?
https://www.doggo.nl/artikelen/probleem ... ange-hond/

[Zyntia]

Eerst trainen op marcheren.
Netjes naast lopen in een iets verhoogd tempo, alert op jou (door in hoeken te lopen) en vooral wetend dat reageren op andere dingen niet zozeer niet mag maar gewoon niet aan de orde is.
Stilstaan is zit.
Gewoon basiswerk over wat het betekent om in arbeidsdraf te volgen.

Dat is echt enorm bruikbaar om daarna het correct passeren aan te leren.
Als je pas begint je invloed aan te wenden als het moeilijk wordt ben je te laat.
Oeps...lees je er bijna overheen. Ik zeg het nog een keer.
Als je pas begint je invloed aan te wenden als het moeilijk wordt ben je te laat.

Eerst ouderwets de basis leggen voor wat je wil kunnen doen in de praktijk. Zonder moeilijkheidsgraad. Echt de basis van de basis.
"Naast is naast. Niet snuffelen, niet trekken, niet kwispelen, niet opkijken. Gewoon alleen maar naast me lopen."

Het geldt voor bijna alles. Zindelijkheid, omgaan met waaksheid en bezoek, alleen blijven, honden passeren.
Je begint altijd eerst met aanleren hoe het wel moet. Niet bij wat er allemaal fout gaat maar met hoe het uberhaupt moet.

Je hond moet tussen de oren krijgen dat het bestaat om gewoon geleid te worden en dat er dan helemaal niets van hem verwacht worden behalve te volgen.
Veel honden hebben dat benul helemaal niet omdat het ze nooit geleerd is. Die gaan dus constant van alles lopen doen. Niet omdat ze per se iets willen doen maar omdat ze niet weten dat niets doen ook een optie is.

Hij kan prima volgen en naast lopen.
Alleen op zo'n moment niet.
Dan ben ik infeite dus te laat al.
Ik moet proberen beter op te letten, al is het soms niet te voorkomen om een tegenligger te ontlopen.
Wat verder ook lastig is, is dat hij onraad voelt als we oversteken of omdraaien.
Dan is hij al op zijn hoede.
Ik loop dan als het kan zo ver mogelijk met hem van dat gene af tot hij kalmeert.
Dan moet ik een andere route lopen want als we terug lopen en het pad van de tegenligger terug volgen dan is hij ontzettend gefascineerd door de geur.
Dan is hij ook schrikachtiger voor omgevingsgeluiden zoals luidruchtige mensen die voorbij fietsen etc.

Volgen, zit etc kan hij echt prima.
Hij zoekt ook steeds contact met me onderweg, me aankijken en soms met zijn snuit tegen mijn knieholte drukken.
Dat aankijken hebben we op cursus geleerd.
Dat heeft hij direct goed opgepakt.

[Zyntia]

Oh, van de week op doggo.nl daar een prachtig artikel op gelezen. Over angst en trainen. Gedrag in zones verdelen en herkennen. Kop van het artikel was zoiets van: hond op positieve wijze getraind maar werd juist angstiger. Ik ga zoeken!

Edit, gevonden. Zo heet t artikel! Zeer interessant!

De vier zones van sensitisatie bij een bange hond

Deze denk ik?
https://www.doggo.nl/artikelen/probleem ... ange-hond/

Ik heb het gelezen en inderdaad zeer interessant.
Ik ga de rest ook lezen.

[Fotogravinnetje]

Ik laat Elco juist heel bewust de geur opsnuiven van de hond die we gepasseerd zijn. Ik denk dat het mede daardoor al snel goed was, zodra de hond gepasseerd was. Informatie over de hond verzamelen zonder daadwerkelijk kennis te maken, en nooit een negatieve ervaring Plus dat het snuffelen zelf ook ontspannend werkt. Hij hoeft niets met de andere hond van ons.

Ik gebruik wel de zones van BAT, maar ik stuur wel veel meer dan je bij BAT geacht wordt te doen. Elco bleek dergelijke sturing echt nodig te hebben. Hij hoeft zelf niets op te lossen, WIJ doen dat voor hem. Wel op zijn aangeven wat hij aan kan. En nu zien we hem af en toe zelf de keuze maken om naar ons te komen, flink te gaan snuffelen aan een oninteressante graspol, aangelijnd te worden of zelfs opgetild te willen worden. En soms kan hij nu dus op ontspannen manier een andere hond passeren op korte afstand. En soms is diezelfde afstand toch te klein en moeten we dus meer afstand nemen of Elco op een andere manier helpen, bijvoorbeeld door hem op te tillen.
Let vooral ook op jezelf. Als jij van binnen gespannen raakt over hoe je hond zal gaan reageren op de andere hond, zal je hond daarop reageren. Ook voor jou hebben ontmoetingen nu een bepaalde lading gekregen. Die moet je terug op neutraal zien te krijgen

[Sandra&co]

Ik laat Elco juist heel bewust de geur opsnuiven van de hond die we gepasseerd zijn.

Hoe heb je hem dit bewust ruiken aangeleerd?

[Fotogravinnetje]

Ik laat Elco juist heel bewust de geur opsnuiven van de hond die we gepasseerd zijn.

Hoe heb je hem dit bewust ruiken aangeleerd?

Eerst het commando "gebruik je neus" aangeleerd met zoekspelletjes en vervolgens naar waar de hond net liep lopen en dan het commando geven. Ging hier eigenlijk vanzelf

[DeDiana]

Ik laat Elco juist heel bewust de geur opsnuiven van de hond die we gepasseerd zijn. Ik denk dat het mede daardoor al snel goed was, zodra de hond gepasseerd was. Informatie over de hond verzamelen zonder daadwerkelijk kennis te maken, en nooit een negatieve ervaring Plus dat het snuffelen zelf ook ontspannend werkt. Hij hoeft niets met de andere hond van ons.

Ik gebruik wel de zones van BAT, maar ik stuur wel veel meer dan je bij BAT geacht wordt te doen. Elco bleek dergelijke sturing echt nodig te hebben. Hij hoeft zelf niets op te lossen, WIJ doen dat voor hem. Wel op zijn aangeven wat hij aan kan.

Dat geldt voor Amy precies zo. Zij heeft er ook heel veel aan als ik wel duidelijk aangeef wat ik van haar verwacht en wil zien. Het haar helemaal zelf laten uitzoeken werkt voor haar ook niet, ze heeft echt wat begeleiding nodig.
Die zones zijn inderdaad heel belangrijk om in de gaten te houden. Door die sociale wandelingen en de feedback van de gt heb ik goed geleerd om te zien wanneer het voor Amy te spannend wordt. Zij reageert zelfs in de rode zone nog op commando's en voer en ik kan altijd contact met haar krijgen, dus dat is bij haar geen goede graadmeter.

TS: Voor Amy is afstand nemen juist een beloning als de andere hond voor haar te dichtbij dreigt te komen. Als jouw hond al gespannen raakt als je omdraait, vraag ik me af of dat voor hem wel helpt? Misschien is een paar meter van het pad af gaan staan en hem laten kijken, zodat hij zich niet weg hoeft te draaien van de hond, dan voor hem veel fijner?
Heb je de u-turn ook aangeleerd zonder dat het geassocieerd wordt met een andere hond in zicht en oefen je dat ook wel eens tijdens de wandeling zonder dat er een andere hond nadert?

[Sandra&co]

Ik laat Elco juist heel bewust de geur opsnuiven van de hond die we gepasseerd zijn.

Hoe heb je hem dit bewust ruiken aangeleerd?

Eerst het commando "gebruik je neus" aangeleerd met zoekspelletjes en vervolgens naar waar de hond net liep lopen en dan het commando geven. Ging hier eigenlijk vanzelf

Oh. Lollig! Eens zien of ik daar ook wat mee kan, bedankt.

[Zyntia]

Ik laat Elco juist heel bewust de geur opsnuiven van de hond die we gepasseerd zijn. Ik denk dat het mede daardoor al snel goed was, zodra de hond gepasseerd was. Informatie over de hond verzamelen zonder daadwerkelijk kennis te maken, en nooit een negatieve ervaring Plus dat het snuffelen zelf ook ontspannend werkt. Hij hoeft niets met de andere hond van ons.

Ik gebruik wel de zones van BAT, maar ik stuur wel veel meer dan je bij BAT geacht wordt te doen. Elco bleek dergelijke sturing echt nodig te hebben. Hij hoeft zelf niets op te lossen, WIJ doen dat voor hem. Wel op zijn aangeven wat hij aan kan.

Dat geldt voor Amy precies zo. Zij heeft er ook heel veel aan als ik wel duidelijk aangeef wat ik van haar verwacht en wil zien. Het haar helemaal zelf laten uitzoeken werkt voor haar ook niet, ze heeft echt wat begeleiding nodig.
Die zones zijn inderdaad heel belangrijk om in de gaten te houden. Door die sociale wandelingen en de feedback van de gt heb ik goed geleerd om te zien wanneer het voor Amy te spannend wordt. Zij reageert zelfs in de rode zone nog op commando's en voer en ik kan altijd contact met haar krijgen, dus dat is bij haar geen goede graadmeter.

TS: Voor Amy is afstand nemen juist een beloning als de andere hond voor haar te dichtbij dreigt te komen. Als jouw hond al gespannen raakt als je omdraait, vraag ik me af of dat voor hem wel helpt? Misschien is een paar meter van het pad af gaan staan en hem laten kijken, zodat hij zich niet weg hoeft te draaien van de hond, dan voor hem veel fijner?
Heb je de u-turn ook aangeleerd zonder dat het geassocieerd wordt met een andere hond in zicht en oefen je dat ook wel eens tijdens de wandeling zonder dat er een andere hond nadert?

Ja, dat kent hij/oefen we.
Maar dan is hij wel wat op zijn hoede.
Hij associeert het denk ik met oversteken/omdraaien, iets uit de weg gaan.
Achterhuis oefenen of in huis gaat super.
Buiten alleen op een gasveld gaat ook prima.
Maar als er buiten bij een grasveld ofzo meer prikkels zijn oogt hij al wat nerveuzer.

[Fotogravinnetje]

Z'n emmertje zit dus snel vol. Hoeveel slaapt hij in huis? Hoe voorspelbaar zijn de routes die jullie lopen?

[Zyntia]

Z'n emmertje zit dus snel vol. Hoeveel slaapt hij in huis? Hoe voorspelbaar zijn de routes die jullie lopen?

Hij slaapt vaak korte dutjes.
Zodra ik beweeg is hij wakker.
Hij doet wel eens grotere dutjes van een uurtje.
Hij heeft de neiging mij overal te willen volgen in huis, bij me willen zijn en willen zien wat ik doe.
Maar dat beperk ik wel wat.
Alleen zijn gaat goed, dat wel.
Hij is dan los in huis.
Ik ben nooit langer dan een uurtje weg, meestal ben ik gewoon thuis.
Ben dus vaak bij hem.
Ik heb zelf het idee dat hij meer moet slapen, maar hoe krijg ik dat voor elkaar?
In de bench werkt niet.
Hij slaapt langer als ik gewoon op de bank blijf zitten.
Maar hij zou denk ik ook moeten leren zelf meer rust te pakken.

De routes zijn voorspelbaar.
Ik loop vier keer per dag met hem.
We lopen elke wandeling de zelfde route, vast patroon.
Dus op maandag eerste ronde door de wijk, tweede ronde richting centrum, derde ronde weer door de wijk maar tegenovergestelde richting en vierde wandeling ronde langs de groenstroken en langs het park.
Meestal rond vaste tijden.
Dinsdag weer hetzelfde patroon, woensdag ook etc
Het gebeurd wel eens dat er plots toch een iemand loopt met een hond die we normaal gesproken niet tegen komen.
Daar anticipeer ik dan op, ontwijken of met een boog omheen.

[Fotogravinnetje]

Wat ik nu ga zeggen is waarschijnlijk controversieel. Ga eens over op 1 lange wandeling per dag (en dan liefst zo min mogelijk door de wijk, zo veel mogelijk buiten de bebouwde kom, en vooral veel gelegenheid tot snuffelen en rondscharrelen, weinig contact met andere mensen en dieren) met daarnaast plas-en-poep-rondje (zo klein mogelijk) op aangeven van de hond en vlak voor het slapen gaan (bij ons is dat 50 meter om op het gras te komen, kleine 100 meter over het gras om de hondjes gelegenheid te geven hun behoeften te doen en dan weer terug). Daarmee verminder je de hoeveelheid prikkels en geef je heel veel tijd om de prikkels van buitenshuis te verwerken. En thuis alleen op vaste momenten aandacht en spelletjes (commando's aanleren, zoekspelletjes, hersenwerkjes, vachtverzorging etc). Sinds wij dat doen, pakt Elco heel wat meer rust. Er gebeurt namelijk niet zo veel tussendoor, dus daar hoeft hij ook niet alert meer op te zijn

[Zyntia]

Z'n emmertje zit dus snel vol. Hoeveel slaapt hij in huis? Hoe voorspelbaar zijn de routes die jullie lopen?

Hij slaapt vaak korte dutjes.
Zodra ik beweeg is hij wakker.
Hij doet wel eens grotere dutjes van een uurtje.
Hij heeft de neiging mij overal te willen volgen in huis, bij me willen zijn en willen zien wat ik doe.
Maar dat beperk ik wel wat.
Alleen zijn gaat goed, dat wel.
Hij is dan los in huis.
Ik ben nooit langer dan een uurtje weg, meestal ben ik gewoon thuis.
Ben dus vaak bij hem.
Ik heb zelf het idee dat hij meer moet slapen, maar hoe krijg ik dat voor elkaar?
In de bench werkt niet.
Hij slaapt langer als ik gewoon op de bank blijf zitten.
Maar hij zou denk ik ook moeten leren zelf meer rust te pakken.

De routes zijn voorspelbaar.
Ik loop vier keer per dag met hem.
We lopen elke wandeling de zelfde route, vast patroon.
Dus op maandag eerste ronde door de wijk, tweede ronde richting centrum, derde ronde weer door de wijk maar tegenovergestelde richting en vierde wandeling ronde langs de groenstroken en langs het park.
Meestal rond vaste tijden.
Dinsdag weer hetzelfde patroon, woensdag ook etc
Het gebeurd wel eens dat er plots toch een iemand loopt met een hond die we normaal gesproken niet tegen komen.
Daar anticipeer ik dan op, ontwijken of met een boog omheen.

Is hij wel onzeker of denk je dat hij dat is omdat hij een paar slechte ervaringen heeft gehad? Meestal zijn honden na slechte ervaringen meer alert en wordt de baas daar weer onrustig van Hij heeft nu ook de leeftijd om meer op reuen te reageren. Merk je verschil in ontmoetingen met reuen en teven?

Hij reageert minder fel op kleine hondjes dat wel.
Er zijn meer reuen dan teven hier op de buurt.
Het hangt meer van de hond zelf af hoe hij daarop reageert.
Reu of teef maakt denk ik niet direct een verschil.
Er zijn twee GT's geweest die beide zagen dat hij onzeker is.
Het hangt ook af van de afstand tussen ons en de andere hond.
Hij laat goede signalen zien dat hij er moeite mee heeft.
Zou ik daar bijvoorbeeld niet naar luisteren en die andere hond heel dicht laten passeren dan valt hij uit.
Als het echt te dichtbij is ,( wat we dus proberen te vermijden) gaat z'n staart omhoog, oren naar voren en je ziet z'n bek zo'n vorm aannemen dat hij gaat grommen.
Voor deze signalen gaat hij tongelen, haren bij zijn staart gaan wat omhoog, de nek niet echt.
Maar dat is dus voor die tijd.
Dit stuk heb ik nu redelijk goed onder controle omdat we dus afstand houden.
Zo ver komt het eigenlijk nooit meer.
Wat nog wel soms gebeurd is dat hij gromt en blaft.
Maar dat is mijn fout omdat ik zijn signalen te laat zie.
Of hij ziet een andere hond eerder dan mij.
Dan lopen we of terug of erom heen met een boog.

Prikkelarm lopen wat fotogravinnetje zegt dan kan en doen we soms ook.
Maar ik heb geen auto dus we moeten eerst door de wijk.
Ik heb de meest prikkelarme routes uitgezocht nu al en die lopen we dus al.
Wat ik wel ga doen is het rondje richting centrum schrappen en een andere bekende route nemen.