Trekken aan de lijn

[TheGoodestBoy]

Beste forumleden,

Sinds afgelopen woensdag zijn wij begonnen met stilstaan zodra onze pup aan de lijn trekt. Alhoewel hij nu steevast reageert door te stoppen met trekken, gaat hij na de eerste 5/10 minuten weer trekken zodra we verder lopen. Van wat ik op internet lees zou deze training redelijk snel effect moeten hebben. Het trekken is helaas erger geworden en het lijot niet binnen te komen wat de bedoeling is. Zodra er reden is voor enthousiasme na de eerste 5/10 minuten, blijft hij de rest van de wandeling trekken. Zo erg dat het op een gegeven moment na elke stap stil staan is. Hij focused zich ook niet op mij of mijn prtner, maar op de omgeving.

Wat te doen?? Help!!!

[Sandra&co]

Om te beginnen je gebruikersnaam veranderen, want die is dus niet accuraat

Ten tweede; de aanhouder wint. Meestal. M'n jongste hond liep met een beetje training voortaan altijd netjes mee, m'n oudste begrijpt het nog steeds niet, die is 5. Bij haar laat ik de lijn (jachtlijntje) gewoon vieren en dan loopt ze voor me uit. Zónder te trekken, nota bene. Nooit aangeleerd. Sommige honden vinden het kennelijk prettiger om voor je uit te lopen, dus dat heb ik maar geaccepteerd. Die continue strijd tijdens wandelingen hing me de strot uit. Nu lopen we weer relaxt.

Dus kijk maar wat je doet. Nog even consequent proberen te trainen door z'n aandacht te kunnen krijgen, of "láatookmaar" denken.

[TheGoodestBoy]

Om te beginnen je gebruikersnaam veranderen, want die is dus niet accuraat

Ten tweede; de aanhouder wint. Meestal. M'n jongste hond liep met een beetje training voortaan altijd netjes mee, m'n oudste begrijpt het nog steeds niet, die is 5. Bij haar laat ik de lijn (jachtlijntje) gewoon vieren en dan loopt ze voor me uit. Zónder te trekken, nota bene. Nooit aangeleerd. Sommige honden vinden het kennelijk prettiger om voor je uit te lopen, dus dat heb ik maar geaccepteerd. Die continue strijd tijdens wandelingen hing me de strot uit. Nu lopen we weer relaxt.

Dus kijk maar wat je doet. Nog even consequent proberen te trainen door z'n aandacht te kunnen krijgen, of "láatookmaar" denken.

Interessante insteek die wij gaan overpeinzen en ook maar direct gaan uitproberen met de flexilijn die we hier hebben liggen(maar nog niet gebruikt ivm deze training).

[dagmar88]

Wat te doen?? Help!!!

Hij is vijf maanden. De concentratieboog van een kind van zes is 10 minuten. Wat denk je dat je van hem mag verwachten? Dat hij een half uur strak naast je loopt?
Die 5-10 minuten trainen is op deze leeftijd al redelijk veel gevraagd. Daarnaast moet er ruimte zijn voor ontspanning. Ruiken, onderzoeken. Loslopen.
Ik hobbel er dan onderweg grotendeels met de flex achteraan. Roep ze terug als ze aan het eind van de lijn zijn en stuur ze (met lekkers) de goede kant op, maar sla ook net zo makkelijk een andere weg in als de pup die interessanter vindt.
Als mijn honden niet hinderlijk trekken of achterblijven omdat ze hun eigen agenda hebben, hoeven ze ook niet met kadaverdiscipline aan m'n been geplakt te lopen.

[Ri@nne]

Om te beginnen je gebruikersnaam veranderen, want die is dus niet accuraat

Ten tweede; de aanhouder wint. Meestal. M'n jongste hond liep met een beetje training voortaan altijd netjes mee, m'n oudste begrijpt het nog steeds niet, die is 5. Bij haar laat ik de lijn (jachtlijntje) gewoon vieren en dan loopt ze voor me uit. Zónder te trekken, nota bene. Nooit aangeleerd. Sommige honden vinden het kennelijk prettiger om voor je uit te lopen, dus dat heb ik maar geaccepteerd. Die continue strijd tijdens wandelingen hing me de strot uit. Nu lopen we weer relaxt.

Dus kijk maar wat je doet. Nog even consequent proberen te trainen door z'n aandacht te kunnen krijgen, of "láatookmaar" denken.

Interessante insteek die wij gaan overpeinzen en ook maar direct gaan uitproberen met de flexilijn die we hier hebben liggen(maar nog niet gebruikt ivm deze training).

Nog beter, een vaste lijn van 5m! Het scheelt echt.
Kai loopt wel aan de flex overigens, omdat hij na een ongeluk niet aan een vaste lijn loopt, maar als je de mogelijkheid hebt, zou ik een vaste, langere lijn proberen! En: ontspan en geniet van je hond!

[TheGoodestBoy]

Wat te doen?? Help!!!

Hij is vijf maanden. De concentratieboog van een kind van zes is 10 minuten. Wat denk je dat je van hem mag verwachten? Dat hij een half uur strak naast je loopt?
Die 5-10 minuten trainen is op deze leeftijd al redelijk veel gevraagd. Daarnaast moet er ruimte zijn voor ontspanning. Ruiken, onderzoeken. Loslopen.
Ik hobbel er dan onderweg grotendeels met de flex achteraan. Roep ze terug als ze aan het eind van de lijn zijn en stuur ze (met lekkers) de goede kant op, maar sla ook net zo makkelijk een andere weg in als de pup die interessanter vindt.
Als mijn honden niet hinderlijk trekken of achterblijven omdat ze hun eigen agenda hebben, hoeven ze ook niet met kadaverdiscipline aan m'n been geplakt te lopen.

Nou het was eigenlijk de bedoeling dat hij het na een paar dagen zou snappen, zoals vermeld in menig train advies, om vervolgens weer lekker overal te speuren en te doen. Zojuist met de flexilijn uitgelaten voor het eerst. Dit ging perfect en onze ‘GoodestBoy’ was weer helemaal de oude.

[TheGoodestBoy]

Om te beginnen je gebruikersnaam veranderen, want die is dus niet accuraat

Ten tweede; de aanhouder wint. Meestal. M'n jongste hond liep met een beetje training voortaan altijd netjes mee, m'n oudste begrijpt het nog steeds niet, die is 5. Bij haar laat ik de lijn (jachtlijntje) gewoon vieren en dan loopt ze voor me uit. Zónder te trekken, nota bene. Nooit aangeleerd. Sommige honden vinden het kennelijk prettiger om voor je uit te lopen, dus dat heb ik maar geaccepteerd. Die continue strijd tijdens wandelingen hing me de strot uit. Nu lopen we weer relaxt.

Dus kijk maar wat je doet. Nog even consequent proberen te trainen door z'n aandacht te kunnen krijgen, of "láatookmaar" denken.

Interessante insteek die wij gaan overpeinzen en ook maar direct gaan uitproberen met de flexilijn die we hier hebben liggen(maar nog niet gebruikt ivm deze training).

Nog beter, een vaste lijn van 5m! Het scheelt echt.
Kai loopt wel aan de flex overigens, omdat hij na een ongeluk niet aan een vaste lijn loopt, maar als je de mogelijkheid hebt, zou ik een vaste, langere lijn proberen! En: ontspan en geniet van je hond!

Ik merk inderdaad wel dat een flexilijn ook zo zijn nadelen heeft. Wat is jouw ervaring tov verschil/nadelen tussen flexilijn en lange vaste lijn? Wij wonen in de stad, dan kan 5 meter erg lang zijn en dit geld natuurlijk ook ivm voorbijganger en puppy enthousiasme!

[Belle]

Wat doe je als hij niet aan de lijn trekt. Mijn pup is nu 6 maanden en omdat ze groot en sterk gaat worden (en eigenlijk al is), heb ik van het begin af aan geoefend met naast me lopen zonder dat de lijn strak komt te staan. En dat betekent niet strak naast de voet, maar binnen de lengte van de lijn. Ik ben begonnen met haar gewoon stilstaand te belonen voor naast me staan. De plek naast mij is de plaats waar het leuk is, waar je koekjes krijgt en aandacht, de plek buiten die denkbeeldige kring levert niks op, dus ook geen roepen of lokgeluidjes, want dat is ook aandacht. Daarna iedere stap aan een slappe lijn belonen en inderdaad stoppen als de lijn strak komt te staan. Maar alleen dat laatste is dus niet genoeg, probeer juist te focussen op de momenten dat het goed gaat, zodat je hond ook weet wat wel de bedoeling is. Of dat in een week gaat lukken, weet ik niet, dat ligt er ook aan hoeveel succes hij al heeft gehad met trekken aan de lijn tot nu toe. Maar als je consequent bent en begint met kleine stukjes moet het uiteindelijk lukken. Wat ook helpt is trainen als je hond eerst lekker heeft losgelopen, zodat de meeste energie er even uit is.

[Belle]

Is er eigenlijk iemand die trekken op deze manier heeft voorkomen/afgeleerd? Mij is het in ieder geval nooit gelukt.
Het is uiteraard heel politiek incorrect om te zeggen, maar ik heb echt niet de tijd om eindeloos stil te blijven staan of om te draaien met een trekkende pup en die tijd had ik ook niet toen ik nog niet fulltime werkte. Het geduld trouwens ook niet.

Ja, maar dan eigenlijk meer door te leren wat wel de bedoeling is, maar daarbij ook stilstaan als ze wel trekken. Bij Anne heb ik het op deze manier voorkomen (tenminste tot nu toe), ze loopt keurig aan een slap lijntje en de andere drie ook.
Je hebt er inderdaad wat geduld voor nodig, maar dat heb ik (met honden ) in overvloed. Als ik weinig tijd had, kwamen we gewoon niet zo ver.
Hoe heb jij het gedaan dan?

[runninggirl]

Is er eigenlijk iemand die trekken op deze manier heeft voorkomen/afgeleerd? Mij is het in ieder geval nooit gelukt.
Het is uiteraard heel politiek incorrect om te zeggen, maar ik heb echt niet de tijd om eindeloos stil te blijven staan of om te draaien met een trekkende pup en die tijd had ik ook niet toen ik nog niet fulltime werkte. Het geduld trouwens ook niet.

Ja, maar dan eigenlijk meer door te leren wat wel de bedoeling is, maar daarbij ook stilstaan als ze wel trekken. Bij Anne heb ik het op deze manier voorkomen (tenminste tot nu toe), ze loopt keurig aan een slap lijntje en de andere drie ook.
Je hebt er inderdaad wat geduld voor nodig, maar dat heb ik (met honden ) in overvloed. Als ik weinig tijd had, kwamen we gewoon niet zo ver.
Hoe heb jij het gedaan dan?

Zo heb ik het Mahru ook aangeleerd. De eerste tijd zat ze aan een vrij lange lijn om te voorkomen dat ze dus ging trekken. En maar blijven belonen als ze dichtbij liep.

[Jackira]

Ik leer ze "netjes lopen" en dat is ook gelijk het commando wat ik er aan koppel. Ze hoeven niet naast, ze lopen van links naar rechts maar de lijn mag niet strak. Ik zeg "netjes lopen, knap hoor"" op het moment dat het goed gaat "goed zo, netjes lopen" met een blije stem en eventueel beloning.

Gaan ze trekken dan zeg ik "eh nee, netjes lopen he" en beloon gelijk wanneer er even de druk van de lijn is. Vaak alleen met stem maar als ze naast komen lopen geef ik ze ook een frolicje ofzo.

Ik leer ze wel volgen maar gebruik dat niet bij het netjes aan de lijn lopen.

[TheGoodestBoy]

Wat doe je als hij niet aan de lijn trekt. Mijn pup is nu 6 maanden en omdat ze groot en sterk gaat worden (en eigenlijk al is), heb ik van het begin af aan geoefend met naast me lopen zonder dat de lijn strak komt te staan. En dat betekent niet strak naast de voet, maar binnen de lengte van de lijn. Ik ben begonnen met haar gewoon stilstaand te belonen voor naast me staan. De plek naast mij is de plaats waar het leuk is, waar je koekjes krijgt en aandacht, de plek buiten die denkbeeldige kring levert niks op, dus ook geen roepen of lokgeluidjes, want dat is ook aandacht. Daarna iedere stap aan een slappe lijn belonen en inderdaad stoppen als de lijn strak komt te staan. Maar alleen dat laatste is dus niet genoeg, probeer juist te focussen op de momenten dat het goed gaat, zodat je hond ook weet wat wel de bedoeling is. Of dat in een week gaat lukken, weet ik niet, dat ligt er ook aan hoeveel succes hij al heeft gehad met trekken aan de lijn tot nu toe. Maar als je consequent bent en begint met kleine stukjes moet het uiteindelijk lukken. Wat ook helpt is trainen als je hond eerst lekker heeft losgelopen, zodat de meeste energie er even uit is.

Super tip! Eigenlijk hebben wij er verkeerd naar gekeken, omdat op internet veelal staat dat je deze training uiterst consequent moet aanpakken. Gingen er derhalve ook vanuit dat hij het uiteindelijk wel zou ‘opgeven’ en het begon tegen onze zin dus ook steeds meer weg te hebben van het ‘breken’ van zijn geest zoals ze met wilde paarden doen. Toen dat begon te dagen hebben we besloten dat dit echt anders moet.

Wat jij beschrijft klinkt veel logischer en kan je dus gewoon kort trainen, zonder gedoe en op basis van beloning.

Het is hier ook een belangrijk onderwerp omdat we niet alleen in de stad wonen, maar omdat hij nu al extreem sterk is en vermoedelijk nog minstens twee keer zo zwaar word, al is x3 ook niet uitgesloten haha!

[Belle]

Is er eigenlijk iemand die trekken op deze manier heeft voorkomen/afgeleerd? Mij is het in ieder geval nooit gelukt.
Het is uiteraard heel politiek incorrect om te zeggen, maar ik heb echt niet de tijd om eindeloos stil te blijven staan of om te draaien met een trekkende pup en die tijd had ik ook niet toen ik nog niet fulltime werkte. Het geduld trouwens ook niet.

Ja, maar dan eigenlijk meer door te leren wat wel de bedoeling is, maar daarbij ook stilstaan als ze wel trekken. Bij Anne heb ik het op deze manier voorkomen (tenminste tot nu toe), ze loopt keurig aan een slap lijntje en de andere drie ook.
Je hebt er inderdaad wat geduld voor nodig, maar dat heb ik (met honden ) in overvloed. Als ik weinig tijd had, kwamen we gewoon niet zo ver.
Hoe heb jij het gedaan dan?

Niet.
Ik leer ze te volgen, dus als ik echt per se wil dat ze strak naast me lopen gooi het commando er op. Maar heel eerlijk gezegd zitten ze maar zelden aan de lijn. Dan lopen ze ook niet strak naast me trouwens, maar zolang ze zich gedragen en direct ieder commando opvolgen is het mij al lang goed. Ik ben wat dat aangaat tamelijk gemakzuchtig. En ofschoon het er misschien allemaal lekker nonchalant uitziet, hou ik ze heel nauwlettend in de gaten, en dat weten ze. Ze reageren namelijk wel messcherp op commando's, dus dat vind ik dan wel een acceptabel status quo.

Bij mij lopen ze ook niet heel vaak aan de lijn. Maar als ze dus aan de lijn lopen, dan moeten ze ook niet trekken. Ze krijgen voldoende tijd om te snuffelen en rond te struinen bij de losloopwandelingen, dus die korte stukjes aan de lijn hoeft er niet gesnuffeld te worden.

[TheGoodestBoy]

Is er eigenlijk iemand die trekken op deze manier heeft voorkomen/afgeleerd? Mij is het in ieder geval nooit gelukt.
Het is uiteraard heel politiek incorrect om te zeggen, maar ik heb echt niet de tijd om eindeloos stil te blijven staan of om te draaien met een trekkende pup en die tijd had ik ook niet toen ik nog niet fulltime werkte. Het geduld trouwens ook niet.

Daar ben ik dan wel weer eigenwijs genoeg voor en dat sterkte mij in de gedachte dat het zo wel zou lukken op deze manier. In de praktijk werd het trekken alleen maar erger

[Sandra&co]

Je moet ook maar zo denken; als je met je hond loopt voor wie doe je dat dan? Loop je voor je éigen lol en is je hond toevallig mee, of is de wandeling bedoeld voor de lol van je hond? Ik neem aan dat meestal het laatste het geval is. En wat is voor een hond belangrijk? Ontdekken, (door te) snuffelen. Beetje ruiken hier, beetje markeren daar. Op het gemakkie.
Neem je hem strak aan de lijn mee, zonder dat hij enig initiatief mag tonen, dan ben je niet aan het lopen voor je hond. En da's echt niet altijd erg, Zo loop ik om 6 uur 's ochtends ook voor ik naar m'n werk ga. Even een blokje om van 10 minuten voor de poep en plas en dan gaan we niet overál aan snuffelen. Dat kan je de volgende, langere wandelingen nog in overvloed doen namelijk.

En weet je, het is zó leuk om te zien hoe honden daarvan kunnen genieten. Zul je merken dat het tempo vanzelf naar beneden gaat omdat de hond ook z'n tijd neemt. Dan heb je uiteindelijk geen hijgende hond die op z'n achterpoten in de lijn hangt, maar een hond die vrolijk met z'n omgeving bezig is en 's avonds doodmoe is (want snuffelen kost véél energie).

[Sandra&co]

Ik vind het helemaal niet leuk voor een hond om als een mongool in zijn band te hangen.

Ik geloof dat er sojaso maar heel weinig (lees: alleen een select gezelschap) mensen er blij van worden als hun hond zo in de lijn hangt

[Sandra&co]

Ik geloof dat er sojaso maar heel weinig (lees: alleen een select gezelschap) mensen er blij van worden als hun hond zo in de lijn hangt

Welk selecte gezelschap wordt daar dan wel blij van?

"Ik ken um nie houwe jonguh, ik ken um nie houwe jonguh! Aan de kant! Haha!"

[TheGoodestBoy]

Je moet ook maar zo denken; als je met je hond loopt voor wie doe je dat dan? Loop je voor je éigen lol en is je hond toevallig mee, of is de wandeling bedoeld voor de lol van je hond? Ik neem aan dat meestal het laatste het geval is. En wat is voor een hond belangrijk? Ontdekken, (door te) snuffelen. Beetje ruiken hier, beetje markeren daar. Op het gemakkie.
Neem je hem strak aan de lijn mee, zonder dat hij enig initiatief mag tonen, dan ben je niet aan het lopen voor je hond. En da's echt niet altijd erg, Zo loop ik om 6 uur 's ochtends ook voor ik naar m'n werk ga. Even een blokje om van 10 minuten voor de poep en plas en dan gaan we niet overál aan snuffelen. Dat kan je de volgende, langere wandelingen nog in overvloed doen namelijk.

En weet je, het is zó leuk om te zien hoe honden daarvan kunnen genieten. Zul je merken dat het tempo vanzelf naar beneden gaat omdat de hond ook z'n tijd neemt. Dan heb je uiteindelijk geen hijgende hond die op z'n achterpoten in de lijn hangt, maar een hond die vrolijk met z'n omgeving bezig is en 's avonds doodmoe is (want snuffelen kost véél energie).

Dat was overigens ook niet de bedoeling van deze training. Wel dat hij niet trekt, juist zodat we samen ontspannen alles kunnen ontdekken. Net lange wandeling gedaan in het bos met de flexilijn. De extra ruimte doet de hond heel veel goed. Het is echter nog niet perfect. Dus nu gaan we vooral de focus leggen op in de buurt blijven middels beloning + aandachtsgeluidje als hij het einde van de flex nadert. En een betere flex of lange lijn kunnen we ook wel gebruiken want dat dunne touw vind ik maar niks. Hadden net ook een onhandige situatie waarbij de flex vast liep en de hond op een parkeerplaats tegen iemand op kon springen, met vieze broek tot gevolg, omdat ik de lijn niet terug kon halen zonder mijn vingers te verbranden

[Soooof]

Wat doe je als hij niet aan de lijn trekt. Mijn pup is nu 6 maanden en omdat ze groot en sterk gaat worden (en eigenlijk al is), heb ik van het begin af aan geoefend met naast me lopen zonder dat de lijn strak komt te staan. En dat betekent niet strak naast de voet, maar binnen de lengte van de lijn. Ik ben begonnen met haar gewoon stilstaand te belonen voor naast me staan. De plek naast mij is de plaats waar het leuk is, waar je koekjes krijgt en aandacht, de plek buiten die denkbeeldige kring levert niks op, dus ook geen roepen of lokgeluidjes, want dat is ook aandacht. Daarna iedere stap aan een slappe lijn belonen en inderdaad stoppen als de lijn strak komt te staan. Maar alleen dat laatste is dus niet genoeg, probeer juist te focussen op de momenten dat het goed gaat, zodat je hond ook weet wat wel de bedoeling is. Of dat in een week gaat lukken, weet ik niet, dat ligt er ook aan hoeveel succes hij al heeft gehad met trekken aan de lijn tot nu toe. Maar als je consequent bent en begint met kleine stukjes moet het uiteindelijk lukken. Wat ook helpt is trainen als je hond eerst lekker heeft losgelopen, zodat de meeste energie er even uit is.

Super tip! Eigenlijk hebben wij er verkeerd naar gekeken, omdat op internet veelal staat dat je deze training uiterst consequent moet aanpakken. Gingen er derhalve ook vanuit dat hij het uiteindelijk wel zou ‘opgeven’ en het begon tegen onze zin dus ook steeds meer weg te hebben van het ‘breken’ van zijn geest zoals ze met wilde paarden doen. Toen dat begon te dagen hebben we besloten dat dit echt anders moet.

Wat jij beschrijft klinkt veel logischer en kan je dus gewoon kort trainen, zonder gedoe en op basis van beloning.

Het is hier ook een belangrijk onderwerp omdat we niet alleen in de stad wonen, maar omdat hij nu al extreem sterk is en vermoedelijk nog minstens twee keer zo zwaar word, al is x3 ook niet uitgesloten haha!

Er is ook nog wel een middenweg he... Rex kan keurig volgen als het moet, loopt aan de lijn vrijwel altijd netjes mee (echt iets anders dan volgen), maar wordt een soort losgeslagen debiel op enkele momenten in de week: namelijk als ie écht enthousiast wordt over de kwestie. Zo sleept ie me als een malle over de strandopgang en mag hij ook graag in zijn sleur-stand gaan als we gaan hardlopen, ook al voordat we daadwerkelijk gestart zijn. En echt hoor, als je Rex ziet op de strandopgang met mij er achteraan kun je je niet voorstellen dat hij ook netjes kan lopen, maar heus, het kan. Ik zou er vast met kadaverdiscipline iets aan kunnen doen, maar ik vind het gewoonweg niet belangrijk genoeg. En daarbij; ik bezit die discipline niet. Mijn oplossing is meestal om hem gewoon vast op de strandopgang los te laten van de lijn. Makkelijke weg? Zeker. Relaxed voor ons beide? Ook.

[Manuma]

Toen Manu, husky, jong was trok hij wel.
Ik heb hem toen trekken aangeleerd om het trekken af te leren.

Tuig om, aanmoedigen, hij trekt, ja goed zo! Kijk eens, snoepje. Even naast lopen en dus die aandacht even vasthouden, 'netjes naast, ja goedzo'!
Al binnen een paar dagen sleurde hij me niet meer mee. Wel die berg op rennen en trekken, want baas wordt daar blij van.
Maar daarna weer netjes losse lijn. Wat overigens niet naast mij hoefde.

Een andere insteek natuurlijk, maar wellicht ook leuk om over na te denken?

[malinois]

Is er eigenlijk iemand die trekken op deze manier heeft voorkomen/afgeleerd? Mij is het in ieder geval nooit gelukt.
Het is uiteraard heel politiek incorrect om te zeggen, maar ik heb echt niet de tijd om eindeloos stil te blijven staan of om te draaien met een trekkende pup en die tijd had ik ook niet toen ik nog niet fulltime werkte. Het geduld trouwens ook niet.

Hier nooit in 25 jaar honden
Maar ik ben ook vrij makkelijk, ik wil er niet als een veertje achteraan, punt dat is t enige maar de lijn mag gewoon strak staan en verder is t toch maar een klein pp rondje per dag aangelijnd of in geval van een blessure. Verder lopen ze altijd los dus ik zie de noodzaak ook niet.

[Ri@nne]

Om te beginnen je gebruikersnaam veranderen, want die is dus niet accuraat

Ten tweede; de aanhouder wint. Meestal. M'n jongste hond liep met een beetje training voortaan altijd netjes mee, m'n oudste begrijpt het nog steeds niet, die is 5. Bij haar laat ik de lijn (jachtlijntje) gewoon vieren en dan loopt ze voor me uit. Zónder te trekken, nota bene. Nooit aangeleerd. Sommige honden vinden het kennelijk prettiger om voor je uit te lopen, dus dat heb ik maar geaccepteerd. Die continue strijd tijdens wandelingen hing me de strot uit. Nu lopen we weer relaxt.

Dus kijk maar wat je doet. Nog even consequent proberen te trainen door z'n aandacht te kunnen krijgen, of "láatookmaar" denken.

Interessante insteek die wij gaan overpeinzen en ook maar direct gaan uitproberen met de flexilijn die we hier hebben liggen(maar nog niet gebruikt ivm deze training).

Nog beter, een vaste lijn van 5m! Het scheelt echt.
Kai loopt wel aan de flex overigens, omdat hij na een ongeluk niet aan een vaste lijn loopt, maar als je de mogelijkheid hebt, zou ik een vaste, langere lijn proberen! En: ontspan en geniet van je hond!

Ik merk inderdaad wel dat een flexilijn ook zo zijn nadelen heeft. Wat is jouw ervaring tov verschil/nadelen tussen flexilijn en lange vaste lijn? Wij wonen in de stad, dan kan 5 meter erg lang zijn en dit geld natuurlijk ook ivm voorbijganger en puppy enthousiasme!

Je kunt de 5m lijn ook korter vastpakken he.. dat je 3 m hebt bijvoorbeeld..
Mijn ervaring met de flex is voor Kai dat hij er lekkerder aan loopt, ontspannen, en gewoon fatsoenlijk kan luisteren waar nodig. Aan de vaste lijn is er paniek, paniek paniek en stress.
Maar, over het algemeen vind ik een vaste lijn fijner lopen, meer controle in drukke gebieden, en in geval van nood kan ik altijd de lijn loslaten ( waar het veilig is uiteraard, maar met een flex zit je dan met het handvat )

[TheGoodestBoy]

Je moet ook maar zo denken; als je met je hond loopt voor wie doe je dat dan? Loop je voor je éigen lol en is je hond toevallig mee, of is de wandeling bedoeld voor de lol van je hond? Ik neem aan dat meestal het laatste het geval is. En wat is voor een hond belangrijk? Ontdekken, (door te) snuffelen. Beetje ruiken hier, beetje markeren daar. Op het gemakkie.
Neem je hem strak aan de lijn mee, zonder dat hij enig initiatief mag tonen, dan ben je niet aan het lopen voor je hond. En da's echt niet altijd erg, Zo loop ik om 6 uur 's ochtends ook voor ik naar m'n werk ga. Even een blokje om van 10 minuten voor de poep en plas en dan gaan we niet overál aan snuffelen. Dat kan je de volgende, langere wandelingen nog in overvloed doen namelijk.

En weet je, het is zó leuk om te zien hoe honden daarvan kunnen genieten. Zul je merken dat het tempo vanzelf naar beneden gaat omdat de hond ook z'n tijd neemt. Dan heb je uiteindelijk geen hijgende hond die op z'n achterpoten in de lijn hangt, maar een hond die vrolijk met z'n omgeving bezig is en 's avonds doodmoe is (want snuffelen kost véél energie).

Dat was overigens ook niet de bedoeling van deze training. Wel dat hij niet trekt, juist zodat we samen ontspannen alles kunnen ontdekken. Net lange wandeling gedaan in het bos met de flexilijn. De extra ruimte doet de hond heel veel goed. Het is echter nog niet perfect. Dus nu gaan we vooral de focus leggen op in de buurt blijven middels beloning + aandachtsgeluidje als hij het einde van de flex nadert. En een betere flex of lange lijn kunnen we ook wel gebruiken want dat dunne touw vind ik maar niks. Hadden net ook een onhandige situatie waarbij de flex vast liep en de hond op een parkeerplaats tegen iemand op kon springen, met vieze broek tot gevolg, omdat ik de lijn niet terug kon halen zonder mijn vingers te verbranden

Waarom moet hij aan de flex als je een lange wandeling in het bos maakt? Is het aanlijngebied? Een herder van 5 maanden is al behoorlijk sterk en heeft ook veel energie en dat gaat de komende tijd alleen maar meer worden en dan helpt het wel als hij een paar keer per dag lekker los kan rennen

Ik heb voor onze herder een anti trek tuig . Ze weegt 43 kg en ik 52 en ik weiger het om over straat getrokken te worden . Dus de 2 minuten dat ze aangelijnd moet lopen naar het losloopgebied wil ik dat ze rustig naast me loopt . En dat vind ze op de heenweg nog steeds érg moeilijk vooral als er een waterspeelgoed meegaat en ze dus weet dat ze mag zwemmen . Dan wil ze me er wel heen sleuren

Ik zou een bal of iets geven en daar elke dag een paar minuten mee spelen.En dan weer op ergen.Dan wordt dat heel speciaal speelgoed waar je hem later ook mee kan afleiden als hij wil gaan uitvallen tegen andere honden of zich overal mee wil bemoeien. Herder eigenschappen

Zorg dat hij heel gek wordt op die bal en gebruik die bal dan bij goed gedrag als beloning

Aanlijn gebied inderdaad.

Dank voor de goeie tip!

[TheGoodestBoy]

Toen Manu, husky, jong was trok hij wel.
Ik heb hem toen trekken aangeleerd om het trekken af te leren.

Tuig om, aanmoedigen, hij trekt, ja goed zo! Kijk eens, snoepje. Even naast lopen en dus die aandacht even vasthouden, 'netjes naast, ja goedzo'!
Al binnen een paar dagen sleurde hij me niet meer mee. Wel die berg op rennen en trekken, want baas wordt daar blij van.
Maar daarna weer netjes losse lijn. Wat overigens niet naast mij hoefde.

Een andere insteek natuurlijk, maar wellicht ook leuk om over na te denken?

Deze gaan we onthouden

[Friesenfransman]

Beste forumleden,

[knip]

Wat te doen?? Help!!!

Niet aan de riem laten lopen.

[veertje]

Wat is de reden dat hij trekt? Wil hij duidelijk ergens naar toe of is er eigenlijk niks te zien waarom hij zou trekken?

Ik heb met Tess ook de methode stilstaan en pas doorlopen als de druk van de riem is toegepast, maar het hielp niet. Daarna nog tig dingen geprobeerd, maar wat mij tot nu toe het beste heeft geholpen, is even terug naar de hond en beoordelen wat het nu is dat maakt dat ze trekt. Bij Tess is dat spanning. Niet spanning vanuit angst, maar meer het actieve, 'yes, we gaan wat doen!' gecombineerd een gevoelige hond die werkelijk elke prikkel actief moet kunnen verwerken en daar moeite mee heeft door de beperkte bewegingsvrijheid aan de lijn.
Ik ben nu terug bij de methode stilstaan wanneer ze trekt, maar met een voor mezelf heel andere insteek en voor Tess iets andere 'regels'. We wandelen rustig, niet in mijn normale vrij snelle tempo. Wanneer ze trekt, sta ik stil en zeg gewoon 'doe maar even rustig, kijk maar even' en meestal heeft ze dan geen oog voor mij en alleen voor de omgeving. Eerder werd ik daar ongeduldig van, want ik voelde het stilstaan als wachten op haar aandacht voor mij. Het maakte mij nogal ongeduldig. Nu kijk ik lekker met haar mee en geniet ook een beetje van de omgeving. Het stilstaan is nu gewoon een rustmomentje. De ene keer duurt het lang voordat ze contact met mij maakt, de andere keer gaat het vrij snel. Ik zie wel aan de manier waarop ze contact maakt of ze ook echt klaar is om verder te gaan, of dat ze eigenlijk nog niet klaar is met kijken/luisteren naar de andere dingen. Dan zeg ik vaak 'ja, ben je klaar? Kunnen we verder?' en dan kijkt ze weg of blijft me aankijken. Bij dat laatste lopen we weer rustig verder. Soms merk ik dat ze spanning opbouwt, maar nog niet trekt. Ook dan blijf ik even staan, zodat ze kan kijken. Dan kan ik voorkomen dat ze trekt. Tijdens het rustig wandelen beloon ik af en toe het niet trekken met een brokje, maar niet te veel. Ik bewaar de brokjes nu vooral voor de echt spannende momenten, bijvoorbeeld wanneer er een hond of kat gepasseerd moet worden. Dan probeer ik zoveel mogelijk de ruimte op te zoeken, zodat ze bereikbaar blijft. Ik vraag haar aandacht niet bij mij, dat mag ze zelf beslissen. De ervaring leert nu dat ze heel goed in staat is om dat zelf te bepalen (mits de afstand groot genoeg is). Eerst goed kijken wat er komt en dan besluiten dat het niet spannend is en ze weer met mij bezig is. Dat beloon ik wel. Ik merk het ook in hoe ze dan wel commando's opvoert, ipv dat alles totaal niet binnen lijkt te dringen. Als zo'n situatie dan voorbij is, gooi ik eerst wat brokjes in het gras, zodat ze even kan snuffelen. Daarna kunnen we dan vaak veel meer ontspannen doorlopen.
Het vergt wel wat tijd. Ons rondje van driekwartier werd 2 uur... Maar ik merk wel dat nu we het al een tijdje zo doen, dat ze sneller herstelt. Ze is sneller klaar met kijken en is ook rustiger aan de lijn. En ik heb een hond die moe is na een rondje wandelen, echt moe omdat haar koppie zoveel is bezig geweest.

Oh en ze loopt aan een heupgordel met vaste lijn. Zo heb ik niet zoveel last van het getrek (dus geen irritatie van mij) en anders ga ik haar onbewust sturen Ze krijgt daarnaast ook voldoende mogelijkheid om los te lopen, anders is het aan de lijn nog veel moeilijker.

Een pup heeft natuurlijk nog veel minder concentratie, dus hij zal wat meer tijd nodig hebben om alles te bekijken, naar dingen te luisteren en geurtjes op te snuiven. Probeer het eens op een mini rondje. Heb ik ook gedaan en het duurde ipv 10 minuten zeker 3 kwartier Voordeel van een pup, als je echt even in tijdnood zou zitten of je ziet dat hij echt moe is, dat je hem oppakt en mee naar huis neemt

[Caro.]

Ik ben er al met - min of meer - engelengeduld zo'n jaar mee bezig
Soms is het gewoon hopeloos.
En ze kan het hoor, maar dat koppie is zo enthousiast op de heenweg dat je wel 300 keer stil kan staan.

Trekken - stilstaan - o jaaaa ships baas en al springend en mega enthousiast gaat ze weer razendsnel naast me staan. Aandacht pakken, paar meter lopen en
hoppa daar gaat ze weer (dus ik vind 5 tot 10 minuten al lang hoor dat je hond dat kan )
Op de terugweg is ze een engeltje, uitgerend, moe en voldaan loopt ze volleerd netjes naast me.
Je kan wel zeggen 'trekken levert ze niks op', maar het levert ze van alles op, want ze zijn er als eerste en in hun gedachten ook veel sneller
(zelfs als je dus 300 keer stilstaat). Dus trekken is enorm zelf belonend.

Kijk uit voor de valkuil: trekken, terugkomen en belonen. Dan beloon je ze (in)direct voor het trekken. Wacht even met belonen totdat de hond
werkelijk een paar stappen netjes heeft meegelopen.

Nu snap ik het als je na bovenstaand verhaal mijn advies zo de prullenbak ingooit hoor

[Lucia]

Ik heb er de pest aan en mijn lijf trekt het niet.
Hier ook met de langste adem aangeleerd, trekken is stilstaan en pas weer lopen als je helemaal terug bent. Peer snapte dat zelfs aan de flex. Ik koppelde er commando 'terug' aan bleek later.
En de beloning was weer verder wandelen en snuffelen.
Maar het vergt consequentie. Bij de oppas bleef hij trekken omdat hij daar succes had.

En trainingssessies met echt belonen naast je, maar dat wil ik niet steeds moeten doen op lange wandeling. Ik start wel altijd met belonen voor lopen met slappe lijn. In de wijk aan korte lijn richt ik me daar wel op, maar tijdens langere wandeling doe ik het stilstaan en verder lopen als beloning