Kleine hondjes blaffen

[sjm]

Ik denk dat het ligt aan het ras. Hoe hardnekkig het is.

Maar bij onze Chihuahua's wens ik zelfs een gedragstherapeut erg veel succes.

[Perle]

Hangt ook voor een stuk (ik zeg dus niet alles!!) van de opvoeding af, volgens mij. Mijn chihuahua houdt het heel beschaafd, maar was in het begin wel een gilkeffertje. Klant van me heeft 2 Dwergkeesjes, die kweelden ook heel wat af. Het gezever dat zij te horen kreeg omdat ze privéles volgde ... 'da's toch niet nodig voor zo'n hondje'.

[Dennenappel]

Van de 4 kleine hondjes die ik heb gehad was er eentje een echte keffer.
Dat was ook mijn eerste kleintje
Maar dat hoorde bij hem, hij was een echt haantje, driftkikker en had overal wat op te zeggen.
Hij schold naar andere honden, was superwaaks, maar blafte ook als hij wat wilde of aan het spelen was.
Achteraf denk ik dat ik wel in had kunnen dammen maar dit hondje mocht eigenlijk gewoon alles van mij.
De andere 3 hoorde je zelden tot nooit, alleen Kiki was ook waaks.

Sue, die hoor je echt nooit, behalve heeel soms als ie met Cash speelt.
Als Cash staat te gillen, zingen, of blaffen, doet hem niks en gaat al zeker niet meedoen
Denk dat je het tot op zeker hoogte best kunt indammen, ook als het karakter is. Maar ze komen gewoon met veel meer weg, die kleintjes

[dagmar88]

Sjaak is uit zichzelf gelukkig geen grote kabaalmaker, maar het is ook een stuk opvoeding. Waaks is hij wel.
Hij mag niet naar andere honden keffen. Het prul is maar een paar kilo en ik wil pertinent niet dat hij wat uitlokt. Loop maar door als het je niet bevalt.
Daarbij vind ik het niet gezond. Niet per se de uiting van, maar de spanning en onbalans waardoor ze op alles reageren.

[Tineke]

Opvoeding heeft daar best ook wel invloed op ben ik van mening.
Micron was geen kefferd en mijn Keeshond ook niet.
Ja toen hij dement werd maar daarvoor niet.
Even blaffen bij onraad en verder dan weer je muil dicht graag.

En gekrijs op straat ben ik helemaal allergisch voor dus daar beginnen we helemaal niet aan.
Wat ik hier in de buurt aan kleine krijsers tegenkom loopt standaard een baas of bazin bij die het wel best vind.

[Sandra&co]

Ik heb geen krijsers. Gelukkig niet, daar zou ik zelf iebelig van worden dus dat leer ik ze vanaf dag 1 af. Sofi kan ik rustig meenemen naar een terrasje, die hoor je niet
Het is naar mijn mening een hele hoop opvoeding. Als je je kleine hondje vanaf dag 1 los laat lopen en omver laat rennen door andere honden, krijg je gegarandeerd een hondje dat van zich af gaat krijsen zodra die een andere hond ziet. Logisch toch? Dipper pak ik tijdens het loslopen bij het naderen van andere honden ook even op, tenzij ik weet dat het goed, kalm volk is zodat hij alleen maar fijne ervaringen opdoet. Tot nu toe zet hij ook geen schreeuwmuil op als hij een hond ziet, dus ik denk dat dat wel werkt.
Blaffen is geen reflex hè. Het is gedrag/communicatie. Een hond kan er dus prima voor kiezen om z'n kop te houden als blaffen niet nodig is, maar jij als eigenaar moet daar dan wel even consequent in zijn.

[Dennenappel]

Daarbij vind ik het niet gezond. Niet per se de uiting van, maar de spanning en onbalans waardoor ze op alles reageren.

Dat ben ik echt heel erg met je eens.
Het levert heel (te)veel stress op en achteraf zie ik dat ook.
Maar goed, was in mijn geval mijn eerste hondje en jammer genoeg stond ik daar toen niet zo bij stil.

[Fotogravinnetje]

Elco is ook zo'n schreeuwerd, terwijl Gait alles rustig zit te bekijken in zo'n situatie. Elco is inderdaad te vaak ondersteboven gelopen, Gait heb ik meer in bescherming genomen, maar het is ook een deel karakter.
Dus ja, het is voor een deel karakter, maar ook voor een toch best belangrijk deel opvoeding en zorgen dat de kleine hond geen reden krijgt om de aanval de beste verdediging te gaan vinden.
Natuurlijk zijn er rassen die sneller zullen blaffen (chihuahua's en keesjes zijn als resp. persoonlijke bewaker en erfbewaker, in de zin van alarm slaan, gefokt). En gevoelige hondjes zullen ook sneller geneigd zijn om keffer te worden

[dre]

Ik heb een sheltie, ik zeg maar niets

Edit: grapje, wij wisten natuurlijk dat de sheltie bekend staat als vocaal. We zijn vanaf het begin heel consequent geweest met blaffen, maar zodra bij Kenzi de energie omhoog gaat gaat die smoel ook open.
Andere honden reageert ze niet zozeer op, wel als die andere honden haar staan uit te kefferen, dan heeft ze een mening, daar zijn we nog mee bezig en gaat soms beter dan anders.

Ik denk dat je bij je raskeuze rekening moet houden met de "kefgevoeligheid", sommige rassen doen het nu eenmaal meer dan andere en daarnaast zelf natuurlijk in de hand houden met opvoeding.

[Pemba]

Die van mij blaffen niet extreem veel, waaks zijn ze wel.
En handig dat ze blaffen als de deurbel gaat want die hoor ik zelf niet.

[dagmar88]

Ik heb geen krijsers. Gelukkig niet, daar zou ik zelf iebelig van worden dus dat leer ik ze vanaf dag 1 af. Sofi kan ik rustig meenemen naar een terrasje, die hoor je niet
Het is naar mijn mening een hele hoop opvoeding. Als je je kleine hondje vanaf dag 1 los laat lopen en omver laat rennen door andere honden, krijg je gegarandeerd een hondje dat van zich af gaat krijsen zodra die een andere hond ziet. Logisch toch? Dipper pak ik tijdens het loslopen bij het naderen van andere honden ook even op, tenzij ik weet dat het goed, kalm volk is zodat hij alleen maar fijne ervaringen opdoet. Tot nu toe zet hij ook geen schreeuwmuil op als hij een hond ziet, dus ik denk dat dat wel werkt.
Blaffen is geen reflex hè. Het is gedrag/communicatie. Een hond kan er dus prima voor kiezen om z'n kop te houden als blaffen niet nodig is, maar jij als eigenaar moet daar dan wel even consequent in zijn.

Ja, ik denk ook dat het daar (te) vaak fout gaat. In het begin wist ik het ook niet zo goed hoor, sjaak is m'n eerste eigen kleine hondje.
Al snel bleek dat hij te veel lastig gevallen werd of te grof benaderd om op drukkere plaatsen los te kunnen.
Nadat er in een angstfase een mechelaarpup over hem was gestruikeld vond hij even niets meer leuk en heb ik hem een hele periode op de arm gehouden bij grotere honden.
Hij is er dus echt niet mee gesocialiseerd, behalve thuis.
Hij weet heus wel dat hij tegenover grotere honden een eenhapscracker is, maar hij is toch wel stoer en zelfverzekerd. Hij weet dat hij in geval van nood zo op de arm zit en dat ik het regel.
Wat hem niet zint negeert hij en hij neemt een neutrale lichaamshouding aan in plaats van z'n gebruikelijke hanige loopje.
Inmiddels speelt hij ook wel met grote honden. Hij heeft voldoende inzicht, dus als hij het zit zitten vind ik het prima.

[Sandra&co]

Nee hoeft niet perse een rashond te zijn. Nordfolk terriër moest ik even googlen
Schattig als pup maar als volwassen vind ik ze niet echt mooi
Dan liever een smous of border terriër

Of een Sofi-pup. Ben je potdorie gewoon te laat

[laeken]

Guus is ook een keffer. Die slaat elk kwartier flink aan maar wij vinden dat fijn gezien we buiten wonen en alle honden hier blaffen. Hij blaft werkelijk om alles. Maar ik krijg hem wel stil en hij is niet agressief. Dus als hij enorm gaat keffen tegen een passerende hond kan ik hem gewoon lange lijn geven en dan doet hij gezellig.

Ik denk dat het met temperament te maken heeft. Niet voor niets dat de jachthonden het doen. Terriërtjes en teckels jagen leggend en zoeken aktie. Daar moeten ze wat mee als ze op een terras lummelen en zodra er meer zijn gaat het erop. Shitzu en verwante hondjes zijn immers wel stil.

Dus slecht eigenaarschap is zeker niet altijd de oorzaak. Chihuahuas keffen ook vaak omdat die gefokt zijn als super eenkennig waaks persoonshondje. Dat hoort zo. Dat zijn gewoon hele eenkennige wezens.

[Simone-H]

Pepper is een mix van minimaal 4 hondjes. Ze is nu 3.5jr.
Ze blaft heel weinig.
Haar moeder zag er uit als een JackRussel en blafte en krijste ontzettend veel. Ervanuitgaande dat die kleintjes vaak kefferjes zijn ben ik vanaf dag 1 bezig dat ze dat niet doet. Moest wel even wat tijd aan besteed worden maar eindresultaat is dat ze niet blaft in de tuin.
Onderweg als we een grote hond tegenkomen wil ze nog weleens tekeer gaan, ze is bang voor grote honden. Maar dat is dan eigenlijk ookk alles.
Binnen slaat ze wel aan als de bel gaat, en soms als ze denkt buiten iets te zien, maar als ik zeg dat het nu geneog is, is ze stil.
Als pup zat ze achterop de fiets in de mand nog weleens te blaffen tegen koeien e.d. Maar dat is nu zo goed als voorbij.

[laeken]

Ik heb wel het idee dat kleine hondjes een stuk reactiever zijn, maar daarnaast mis ik er ook wel vaak een boel opvoeding bij.
Mijn tante heeft een wawa, en dat is een hartstikke leuk ding. Maar die krijgt ook rustig een schuivertje (naar formaat uiteraard) als ze zich misdraagt.
Overigens vind ik alles dat hysterisch blijft blaffen irritant. Je houdt maar gewoon je kop dicht. Als er onraad is mag je je melden, graag zelfs, maar we gaan niet een beetje lopen blaffen om het blaffen. Het lijkt me dan ook evident dat mijn honden niet aanslaan op de deurbel.

Ik heb ervaring met grote honden en nu kleintjes en het is echt twee werelden. Mijn grote honden hebben nooit geblaft om niks en als ik Guus stil moet krijgen moet ik hem 30 schuivertjes per dag geven en maak ik hem stuk. Ik vind dat in moet nemen wie hij is en dus dat hij best wel veel blaft. Wij vinden het geen punt gelukkig en houden van hem zoals hij is. Een lief keffertje....

Ik voed ze hetzelfde op. Dus daar ligt het niet aan. Het zit echt in veel kleine hondjes om hun snavel open te zetten. Misschien wel ter compensatie van hun grootte. Geen idee.

Guus is overigens een heel woest keffertje. Dus inclusief borstelen, krabben in de grond en grommen. Erg genoeg vind ik dat mooi gedrag. Dus ik geniet er eigenlijk alleen maar van. Mijn kleine Tasmaanse duivel.

[Tineke]

Als je een rashondje zoekt, dan zou ik mijn welgevallig oog eens laten valen op de Norfolk terrier of Norwich, als staande oren meer je ding zijn.
Er heeft hier vroeger altijd een mevrouw op de hei gelopen met een heel roedeltje van die vastberaden dikkontjes en ik vind ze énig. Lekker nieuwsgierig en vrolijk en nergens uitvalgedrag of gegil.

Die zijn zeker leuk, er wonen hier enkele Norfolkjes en die zijn stuk voor stuk enig en prettig om tegen te komen. Buuf heeft er één die zou ik zo nemen als ze hem weg zou doen.

[Kayltje]

Onze vorige terriër blafte nooit. Nou was hij ook zo rastypisch als een wasknijper, dus misschien lag het daar aan.
Hij was ontzettend kalm en bedachtzaam.

Imp daarentegen blaft wel. Niet bizar veel, in huis, maar buiten wel. Ze heeft ook veel naar fietsers/wandelaars/joggers/vrachtschepen geblaft, maar dat heb ik er uit getraind.
Alleen andere honden blaft ze nog tegen. Maar dat betert ook.

En ze blaft, gewoon omdat het kan. Ik zeg altijd dat ze aan haar quotum moet komen per dag. Ze blaft gewoon for the fun of it. Niet uit waaksigheid, gewoon om geluid te maken. Ze whoowood ook graag, gromt, knort, zucht, steunt, mompelt.

Guus is overigens een heel woest keffertje. Dus inclusief borstelen, krabben in de grond en grommen. Erg genoeg vind ik dat mooi gedrag. Dus ik geniet er eigenlijk alleen maar van. Mijn kleine Tasmaanse duivel.

Dit. Ik noem Imp mijn roofrat.
Dit doet ze alleen bij opwinding trouwens, meestal geniet ze er al genoeg van om Maddie over de flip te helpen

En qua opvoeding, ik houd mijn honden niet kort, er is genoeg mogelijkheid voor onderhandeling en eigen inbreng. Vind ik lollig. Maar het is geen democratie.
Nee is nee, nu, over een uur, volgende week en over 2 jaar.
Het blaffen stopt op een enkele klaar. Alleen begint het vrij snel weer

[laeken]

Onze vorige terriër blafte nooit. Nou was hij ook zo rastypisch als een wasknijper, dus misschien lag het daar aan.
Hij was ontzettend kalm en bedachtzaam.

Imp daarentegen blaft wel. Niet bizar veel, in huis, maar buiten wel. Ze heeft ook veel naar fietsers/wandelaars/joggers/vrachtschepen geblaft, maar dat heb ik er uit getraind.
Alleen andere honden blaft ze nog tegen. Maar dat betert ook.

En ze blaft, gewoon omdat het kan. Ik zeg altijd dat ze aan haar quotum moet komen per dag. Ze blaft gewoon for the fun of it. Niet uit waaksigheid, gewoon om geluid te maken. Ze whoowood ook graag, gromt, knort, zucht, steunt, mompelt.

Guus is overigens een heel woest keffertje. Dus inclusief borstelen, krabben in de grond en grommen. Erg genoeg vind ik dat mooi gedrag. Dus ik geniet er eigenlijk alleen maar van. Mijn kleine Tasmaanse duivel.

Dit. Ik noem Imp mijn roofrat.
Dit doet ze alleen bij opwinding trouwens, meestal geniet ze er al genoeg van om Maddie over de flip te helpen

En qua opvoeding, ik houd mijn honden niet kort, er is genoeg mogelijkheid voor onderhandeling en eigen inbreng. Vind ik lollig. Maar het is geen democratie.
Nee is nee, nu, over een uur, volgende week en over 2 jaar.
Het blaffen stopt op een enkele klaar. Alleen begint het vrij snel weer

Ik wil een keer met Guus en Imp wandelen. Dat wordt leuk dat geef ik je op een briefje.

Hmmm Groningen...ver

[DeDiana]

De Collies die hier nogal eens logeren reageren ook nul op de deurbel.
Dus als die bel tringelt en de Puli’s opvliegen of ze gestoken worden door triljoen bijen tegelijk dan liggen ze met ronde verbaasde ogen te kijken waar dat nou weer voor nodig hep
Ik had vroeger ook wel dat mijn teckels brulden als idioten op meth en de Deerhounds gewoon hun puntsmoel hielden. Kon ik wel zeggen dat ik de laatsten beter had opgevoed maar dat was helemaal niet zo. Ze vonden blaffen iets voor voetvolk.

Haha, mijn collie is íets vocaler en blaft dus wel als de deurbel gaat (nu heb ik geen deurbel meer, maar blaft ze als er iemand voor de poort staat te roepen). Sowieso maakt ze veel geluid, ook bijvoorbeeld met spelen en bij opwinding. Ik vind het niet storend en als het te gek wordt, zeg ik er wel wat van en stopt ze ook gewoon. Ze is wel duidelijk meer geneigd tot blaffen dan al mijn andere honden, dat staat inderdaad los van de opvoeding maar dat zit er bij haar gewoon veel meer in.

Naar andere honden blaft ze overigens nooit (behalve tijdens het spel).

[Tineke]

Als het blaffen je niet irriteert dan is het uiteraard geen probleem.
Maar omdat wij ook altijd grote honden bij de kleintjes hadden wil ik dat reactieve gebrul niet.
Als er ellende van komt is dat het moment dat de groters er zich ook mee willen gaan bemoeien.
Dat wil ik voorkomen.

Het is me in een ver verleden overigens weleens overkomen dat Kees twee bouviers ging lopen uitkafferen. En toen die kwamen vertellen dat ze daar geen trek in hadden stond Kees met een uitgestreken smoel tussen een paar joekels van honden in

[Nakisha]

Kyuubi (chihuahua met shihtzu) valt allezins mee in het blaffen. Als de deurbel gaat word er even gekeft, als een andere hond in een aangrenzende tuin blaft WIL er soms een kef uit rollen, maar vaak genoeg ook niet... en dat was het eigenlijk wel. Het is gewoon geen keffert en ik ben daar intens gelukkig mee. Ik blijf hem vertellen wat een brave goede geweldige superhond hij is, want de kleintjes in de buurt zijn vaak veel kefferiger dan hij...! Rustig gedrag word ook tussendoor veel beloond en als hij keft ben ik vrij streng in het aangeven dat ik dat niet wil.

[dagmar88]

Wel wil ik dan een hond die lekker actief mee kan wandelen op het strand
Of lekker bij me kan zitten onder de parasol
Zonder gekef als er een hond voorbij loopt

Kan toch. Havanezer?

[billy]

Als ik ergens een hekel aan heb is het wel onnodig geblaf.
Dus heb ik een foxterrier en een DJT terrier die stil zijn, alleen met de bel blaft Dirk even maar voor de rest blaffen ze zelden, niet in huis, niet achter het huis en ook niet bij het wandelen tegen andere honden.
Het heeft best wel wat training gekost omdat ze allebei totaal niet opgevoed waren maar het is gelukt, en ik krijg vaak complimenten als ik met ze wandel dat ze zo goed luisteren.

Iedere hond is te leren om niet voor ieder dingetje te blaffen is mijn mening.

[Ramiek]

Van mijn parsons was er 1 die wel waaks was, de andere twee hoorde je binnen niet, zelfs niet toen er een wildvreemde onze caravan binnenstapte! Bij het naast de fies lopen en moeten wachten voor een stoplicht of moeten wachten op haar beurt ging Rana wel blaffen. Spetter hoor je thuis niet, wel op de hondenschool. Is de les eenmaal begonnen niet meer. Klinkt overigens meer als een kalkoen dan een hond wat er dan uitkomt. Bonnie reageert soms met gekef op een hond als ze aan de riem loopt. Dit wordt gelukkig al minder en is vooral als koppie vol zit.

[pioenroos]

Mijn xteckel Mies heeft als motto "Ik leef dus ik blaf". Dat vocale zit echt heel erg in haar. Ze komt blaffend overeind als ze doorheeft dat ik iets leuks ga doen of omdat ze zelf zin heeft in iets leuks. Ligt ze ondersteboven op de bank wat voor zich uit te keffen Naast blaffen heeft ze nog een heel scala aan geluiden. Als ze het water inloopt dan hoor je een luide 'Oempf' als het het koude water haar buik bereikt
Uitvallen en blaffen als ze naar buiten kijkt omdat er mensen langslopen, doet ze nauwelijks. Dat straf ik ook af en als ze dat in de tuin doet moet ze onherroepelijk naar binnen.
Op een terrasje hoor je haar dan ook nooit. Maar wel met spelen, als ze naar buiten wil, naar binnen, zin heeft om aan de beurt te zijn met trainen, etc, etc.
Waaks is ze ook, net als Diem. Maar waar zij gillend in de gordijnen hangt, gromt Diem vooral met een enkele diepe 'woef'.

Mijn vroegere ruwhaar teckel hoorde je bijna nooit. Hij blafte misschien een paar keer per jaar. Terwijl hij als pup kwam wonen bij een langhaar teckel die flink luidruchtig tekeer kon gaan.

Ik denk zelf dat er honden zijn met flink wat aanleg voor blaffen. Waaks blaffen kan je heel veel indammen door opvoeding. 'Ik ben dus ik blaf' types zijn wat lastiger vind ik zelf, het lijkt meer hun vorm van communicatie en dat wil ik dan ook niet te veel beperken.

[Marlett]

Ik moet trouwens zó lachen om dat binnensmonds blaffen. Dat doet Tosca ook. Ik weet niet wat voor ras ze is, maar het heeft wel een beetje een terriersnuitje, dus ik hou het maar op eigenwijzigheid dat ze dan nog even met d'r bek dicht doormoppert.

[Simone-H]

Ik moet trouwens zó lachen om dat binnensmonds blaffen. Dat doet Tosca ook. Ik weet niet wat voor ras ze is, maar het heeft wel een beetje een terriersnuitje, dus ik hou het maar op eigenwijzigheid dat ze dan nog even met d'r bek dicht doormoppert.

Dat gemopper, vind ik ook prachtig. Vooral toen Pepper nog in de "ik mag niet blaffen" leerfase zat deed ze dat heel erg. Ze blafte dan niet meer maar wel steeds dat gemopper. Ik keek dan heel streng (durfde niet te lachen bang dat ze de les verkeerd zou opvatten) Ze keek me dan aan en weer een "woef". Totdat alleen de lippen nog even ophoog gingen, zonder geluid. Prachtig was dat.

[Budkes]

Is dat af te leren of iets wat je erbij moet nemen? Ik overweeg serieus een kleiner hondje na Jip. Lijkt me handig mee te nemen op de fiets in de auto en op de boot een dagje naar zee wat we graag doen

Gisteren heb ik me verbaasd op de boot en op een terras over het gekef,gegrom en gesnauw van de kleine hondjes gewoon om niks in mijn ogen. Het voorbij lopen van een andere hond

De opwinding met die hitte herken ik totaal niet van mijn honden. Mijn enige ervaring met kleine hondjes is een shih tzu die ik 30 jaar geleden had en die blafte nooit . De shih tzu achtige hondjes die we gisteren zagen bleven ook erg kalm

Maar de teckel, terriër achtige die ik juist leuk vind gingen flink tekeer
Ik kan me wel voorstellen dat het bij het karakter hoort
Maakt verder ook niet uit maar is dan wel een reden voor mij om iets anders te zoeken

Dus kleine hondjes eigenaren wat is jullie ervaring ?

Ik ben nu aan mijn derde Jack Russell toe en er is er geen 1 die blaft.
Ik wil het niet hebben, vanaf het begin stop ik met spelen en verander in een lantaarnpaal als ze beginnen te blaffen. Ik leer ze het stop woord via de pak het en stop methode en als ze blaffen omdat ze wat horen bv dan roep ik stop. In de afgelopen 23 jaar zijn al mij Jack Russells blijven zwijgen, altijd en overal. En ik vond het niet eens moeilijk om het ze aan te leren.
Nu is er pupje Frank..... Dat kost vrees ik iets meer werk, maar we houden de moed erin. Wat absoluut scheelt is dat ze de enige is die blaft hier. De rest houdt stoïcijns hun mond bij wat er ook gebeurd dus pruttelt ze nog wat onzeker na als ik roep dat ze haar mond moet houden.

Maar resumé mijn ervaring, prima af te leren.

[Budkes]

Op straat kom ik helaas al te vaak kleine hondjes tegen die blaffend uitvallen aan de lijn. Dit komt vast omdat ze nooit de mogelijkheid hebben gehad om met andere (grote honden) kennis te maken of te socialiseren. Als je op een beschermende manier angstvallig je kleine hond strak aan de lijn weg houdt van andere honden krijg je al snel blafgedrag.

Ik ben eigenlijk best asociaal want ik laat mijn honden niet socialiseren met andere honden. Nooit gedaan ook, geen behoefte aan. Komt wss ook omdat ik al ruim 20 jaar meer dan 1 hond heb en zo'n roedel op anderen af te laten gaan vind ikzelf wat overweldigend voor de vreemde hond.
Ik houd mijn honden bij me en loop gewoon door met als gevolg dat ze andere honden negeren. Ook als die als debielen tekeer gaan. Ze trekken nog net een wenkbrauw op maar dat is het wel, dus ik weet niet of dat de oorzaak is.

[Budkes]

Ik denk ook dat aanleg en temperament veel doen. De boomertjes waren immers allemaal stil. Maar ik moet ook goed bedenken wat ik wil . Want nu gaan we een dagje omdat we een week met 2 honden niet zien zitten.

Eentje die oud is in de war is af en toe en slecht reageert op veranderingen en prikkels
En de andere heeft een heel goed omheinde tuin nodig

Maar in de toekomst willen we dus wel een week of 2
En dan in voor of na seizoen dus niet in vakantie tijd
Minder drukte dus

En als we een huisje daar huren hoef ik niet op een terrasje te zitten
En ga ik juist heel vroeg of later naar het strand
En is de rij in de boot en het wachten bij de bushalte alleen maar op heen en terugreis

Wel wil ik dan een hond die lekker actief mee kan wandelen op het strand
Of lekker bij me kan zitten onder de parasol
Zonder gekef als er een hond voorbij loopt

Dat fietsen is leuk maar dat doen we natuurlijk ook niet elke dag
Of misschien wel maar dan verdeeld over de week dus een uurtje per dag en als we dan een wat grotere hond hebben die niet mee kan dan kan hij wel een uurtje alleen blijven of eventueel mee in een bakfiets

Dus kom ik denk ik toch weer op een middelslag uit

Tuurlijk niet, gewoon een Jack Russell. Ideaal formaat en hij kan mee op en naast de fiets.
Intelligenter en baasgerichter vindt je niet, dus het blaffen heb je er zo uit.

Even het eerste jaar flink investeren in duidelijk maken wat je wilt en je hebt 16 jaar een gouden hond.
Elke Jack die ik tot nu toe heb gehad kan los bij de camper blijven, zelfs als ik de camping verlaat. Elke Jack kan mee naar een terras, even een jasje van mij op de grond, of op een stoel en je hebt er geen kind meer aan.
Ze kunnen allemaal probleemloos mee naar t strand, zelfs tijdens spitsuur.
En ze kunnen met 2 vingers in de neus 10 tot 15 km mee naast de fiets, en als het te warm is of loslopen is niet toegestaan (in de duinen bv) dan schep je ze op en zet je ze in de mand voor of achter op de fiets.
IDEAAL!!

Als je wilt passen er zelfs 2 achterop.