Sofi's Glitter Litter is uitgevlogen

[S@ndr@]

Hier ben ik dan (ik ben overigens niet van de trap gevallen, gelukkig). Ik heb al jullie reacties gelezen... dankjewel voor jullie begrip en lieve woorden.

Dipper heb ik vanochtend terug gebracht naar Sandra, alle lof voor haar als fokker want ze maakte er geen probleem van en hij werd met open armen ontvangen en was blij om zijn moeder en tante weer te zien.

Ik heb besloten dat dit het beste is voor mij en de kleine Ennis/Dipper en Lanai. Het was me misschien met veel inzet en moeite gelukt om Lanai te begeleiden in de omgang met Dipper, maar misschien was het me ook helemaal niet gelukt en had ik te lang doorgegaan met proberen. Er was verder een goede klik tussen Lanai en Dipper en ze hebben ook ontzettend veel lol gehad samen, maar Lanai bleef uitvallen met momenten (dit kwam voor Dipper uit het niets). Ze was ook een beetje onberekenbaar en ik kon ook niet altijd goed zien wat er aan de hand was.
Een pup opvoeden daar gaat al heel veel tijd en aandacht in zitten en ik kon het niet bolwerken met daarnaast ook nog eens dat gedrag van Lanai sturen; dat is gewoon teveel voor mij.

Het waren twee intensieve weken met kleine Dipper, en wat raak je snel gehecht aan een pup. Toen ik thuis kwam vond ik bij de voordeur een uitgedroogde regenworm die hij diezelfde ochtend los moest laten van mij. Och... dat had Dipper nog zo trots in zijn bek gehad, en nu is hij niet meer bij mij thuis en ligt die worm er nog.

Het was zo klote om hem terug te brengen en om afscheid van hem te nemen

Hij vindt zeker snel een goede plek want hij is een schat van een pup. Beter nu weer terugbrengen naar de fokker dan nog weken proberen met Lanai. Twee terriërs begeleiden heb ik niet in me, daar ben ik nu achter. Ik hou het bij 1 hond in de toekomst, oftewel, 1 terriër at a time.

Ik ga nu maar even de tijd nemen om alles te laten bezinken.

Ik vind het klote voor je, maar ook heel dapper van je.. hij vind echt wel een goede mand, en voor jou in de toekomst wie weet, wat er nog gaat langskomen, sterkte met alles voor jezelf een plekje te geven...

[DesireeB]

Heel jammer Tamara! Maar je hebt helemaal gelijk. Nu is hij nog jong en en hartstikke flexibel, hij is alleen even uit logeren geweest. En vind vast wel een plekje.
Je liet vanaf het begin al eerlijk merken dat het niet alleen maar lief en leuk was en nu heb je een na het een eerlijke kans te geven een hele moeilijke keus moeten maken. Dit wist je van te voren natuurlijk ook niet en zonder het te doen zou je het ook nooit geweten hebben.

[Maryanne]

Hier ben ik dan (ik ben overigens niet van de trap gevallen, gelukkig). Ik heb al jullie reacties gelezen... dankjewel voor jullie begrip en lieve woorden.

Dipper heb ik vanochtend terug gebracht naar Sandra, alle lof voor haar als fokker want ze maakte er geen probleem van en hij werd met open armen ontvangen en was blij om zijn moeder en tante weer te zien.

Ik heb besloten dat dit het beste is voor mij en de kleine Ennis/Dipper en Lanai. Het was me misschien met veel inzet en moeite gelukt om Lanai te begeleiden in de omgang met Dipper, maar misschien was het me ook helemaal niet gelukt en had ik te lang doorgegaan met proberen. Er was verder een goede klik tussen Lanai en Dipper en ze hebben ook ontzettend veel lol gehad samen, maar Lanai bleef uitvallen met momenten (dit kwam voor Dipper uit het niets). Ze was ook een beetje onberekenbaar en ik kon ook niet altijd goed zien wat er aan de hand was.
Een pup opvoeden daar gaat al heel veel tijd en aandacht in zitten en ik kon het niet bolwerken met daarnaast ook nog eens dat gedrag van Lanai sturen; dat is gewoon teveel voor mij.

Het waren twee intensieve weken met kleine Dipper, en wat raak je snel gehecht aan een pup. Toen ik thuis kwam vond ik bij de voordeur een uitgedroogde regenworm die hij diezelfde ochtend los moest laten van mij. Och... dat had Dipper nog zo trots in zijn bek gehad, en nu is hij niet meer bij mij thuis en ligt die worm er nog.

Het was zo klote om hem terug te brengen en om afscheid van hem te nemen

Hij vindt zeker snel een goede plek want hij is een schat van een pup. Beter nu weer terugbrengen naar de fokker dan nog weken proberen met Lanai. Twee terriërs begeleiden heb ik niet in me, daar ben ik nu achter. Ik hou het bij 1 hond in de toekomst, oftewel, 1 terriër at a time.

Ik ga nu maar even de tijd nemen om alles te laten bezinken.

Sterkte, misschien idd beter voor jou en allebei de hondjes

[miriam]

Echt klote voor je. Ik zou daar zelf ook niet mee om kunnen gaan. Ik wil rust en gezelligheid in huis en niet constant stress om dit soort situaties. Pleun vloog Tibbe in zijn laatste jaren steeds aan als hij snuif geluidjes maakte in zijn slaap. Ik zat zelf ook geen moment ontspannen. Zelfs nu nog, 2 jaar na zijn dood, kijk ik soms naar Pleuns reactie als Pelle snuift. Want ook bij hem dit ze dit na Tibbe's dood. Na haar castratie vanwege bmo is dit gedrag uitgedoofd. Maar zo zie je hoeveel stress dit kan geven.

[Izzie_Anneke]

Tuurlijk is het kut maar wat niet gaat, dat gaat niet. Doormodderen met honden werkt gewoon niet. Klote voor je, dat wel.

[Ptje]

Fijn.dat je het toch nog even kwam uitleggen ook al ben je totaal geen verantwoording schuldig tegenover ons.
Het is al rot genoeg dat het zo is gelopen
Ennis/Dipper zal er geen trauma aan overhouden, het is voor mijn gevoel beter dit te kiezen dan dat je te lang blijft doortobben.
Niettemin toch een hartverscheurende beslissing voor jou.
Sterkte er mee.

[Johnny Jones]

Balen hoor Tamara, maar je hebt een verstandige beslissing genomen. Als het nu al hommeles is tussen die twee, hoe gaat het dan als Dipper ouder wordt? En hoe langer je blijft proberen, hoe moeilijker het voor jou en Dipper wordt als je alsnog voor deze keuze komt te staan.
Wie weet loop je ooit tegen een leuk stabiel volwassen hondje aan, eentje die best tweede viool wil spelen. Voorlopig maar goed bijkomen van dit alles!

[S@ndr@]

Echt klote voor je. Ik zou daar zelf ook niet mee om kunnen gaan. Ik wil rust en gezelligheid in huis en niet constant stress om dit soort situaties. Pleun vloog Tibbe in zijn laatste jaren steeds aan als hij snuif geluidjes maakte in zijn slaap. Ik zat zelf ook geen moment ontspannen. Zelfs nu nog, 2 jaar na zijn dood, kijk ik soms naar Pleuns reactie als Pelle snuift. Want ook bij hem dit ze dit na Tibbe's dood. Na haar castratie vanwege bmo is dit gedrag uitgedoofd. Maar zo zie je hoeveel stress dit kan geven.

Nou precies dat ik heb onlangs ook een herplaatser weer terug gebracht, er was nul rust meer . constant schijtrechter spelen was niet leuk niet, en ik heb toch echt honden voor mijn eigen plezier

[Tineke]

Wat jammer Tamara, je had je erzo op verheugd. Komt vast wel goed met de kleine man maar het zal jou vast verdriet doen dat het niet ging samen met Lanai.
Sterkte daarmee

[laeken]

Ik had het ook zo gedaan. Een tweede hond moet leuk zijn en als je ziet dat je eerste hond steeds weer heftig punten maakt waar jij en de pup je dood van schrikken raak je op het eind van je zenuwen. Toen Cleo en Eva begonnen te vechten wat er zonder bloed maar wel met heel veel gekrijs en geschud en geworstel aan toe ging raakte ik ook helemaal aan het einde van mijn Latijn. Ik keek steeds of ze scheef naar elkaar keken en heb zelfs de auto in tweeën gesplitst met een hek. Ik werd er echt gek van. Zo was het leuk en zo gingen de lippen omhoog. Goddank ging dat ook weer steeds beter maar nooit meer zoals het was. En wij hadden Eva al een jaar. Dus die breng je niet terug dan. Was dat vanaf dag één aan de hand en na twee weken nog had ik ook gezegd het gaat zo niet want ook al spelen ze en hebben ze het leuk die steeds terugkomende hakpartijen trek ik niet.

Lanai is dus een prinses. Ze wil niet altijd alles delen. Fijn om te weten en op straat speelt ze leuk. Prima en niks meer aan doen.

[pioenroos]

Ik snap je helemaal. Heel naar en verdrietig om je gedroomde puppy te moeten terugbrengen maar die spanning is gewoon niet leuk.

Hier geen terrierteef maar wel een teckelbitch. Ze vindt dat pupjes stil in een hoekje moeten zitten en overal vanaf moeten blijven
Bezoekjes aan mijn moeder en oppassen/logeren waren toen Flora nog pup was dus niet gezellig ontspannen. Ik was maar wat blij dat Flora alleen maar deeltijd mijn hond is en heb ook besloten zelf geen pup bij Mies te nemen. Ze maakt ze niet stuk maar alle lol van een pup hebben is wel weg en het is voor puplief óók niet leuk.

Inmiddels zijn ze hier sinds een paar maanden dikke vriendinnen en weten precies wat ze aan elkaar hebben en valt er geen onvertogen woord. Maar, dat is na 2 (!)
jaar. Geen doen als de dames fulltime bij elkaar zouden gezeten hebben

[DeDiana]

Heel jammer dat het niet zo heeft uitgepakt als je had gehoopt Maar als het niet leuk is voor alle partijen en je ziet het ook niet echt verbeteren, kan ik heel goed begrijpen dat je dat voor de lange termijn zowel voor jezelf als voor je honden niet zag zitten. Het zal wel weer even wennen zijn voor jullie en ook even erg stil lijken in huis

[Budkes]

Ach Tamara, je had je er zo op verheugd en je was vanaf dag 1 zo verliefd. Ik weet precies hoe je je voelt, hier ook een keer 3 weken een pup thuis gehad, en ook al wist ik dat ik moest kiezen, ik vond het vreselijk om afscheid te moeten nemen. Voor jou dubbel zwaar, jij ging er vanuit dat Dipper 15 zou worden bij je.
Je hoeft jezelf niets te verwijten, 2 terriërs moeten bij je karakter passen, je moet wat vaker politie agent spelen. Als dat niet je aard is dan is het echt lastig.
Heel jammer dat het zo gelopen is maar ik denk dat je een goede beslissing hebt genomen.
Sterkte.

Verstuurd vanaf mijn SM-A530F met Tapatalk

[Jetski]

Wat ontzettend jammer dat het niet ging..
Je had er zo naar toegeleefd.
Soms gaat iets gewoon niet, ook niet als je dat nog zo graag wilt..

[Zamunda]

Jammer dat Ennis terug is. Wel leuk om te lezen dat je verder zoveel leuke berichten over de pups bij hun nieuwe baasjes krijgt! Ze hebben echt een mooie start gehad.

[lucie]

Ik hou het bij 1 hond in de toekomst, oftewel, 1 terriër at a time.

en die hond heeft een gouden leventje, jullie zijn een eenheid waar je trots op kunt zijn
Maar het blijft hoe dan ook naar, een hond terug te brengen. Met Maverick heb ik ook wel getwijfeld hoor, omdat die heerlijke harmonie die ik daarvoor had verstoord was na zijn komst. Nu heb ik het (gelukkig) weer helemaal hersteld door nog een hond te nemen maar ik kan je vertellen dat het een hele lastige zoektocht was en hield rekening met de mogelijkheid dat het toch geen succes zou worden en de nieuwe hond weer weg zou moeten
Heel veel sterkte en ik hoop dat het je plezier met Lanai niet overschaduwt.

[Lothian]

Dalí kon Zorro ook zo onverwacht in de haren vliegen, vooral toen Zorro ouder werd. Dat is echt niet leuk en als het in twee weken tijd meerdere keren gebeurt is dat gewoon te veel. Ik snap je beslissing helemaal maar je verdriet ook (dat verhaal van die regenworm ).

[billy]

Je had je er zo op verheugd maar wat niet gaat, gaat niet. 2 van die apen is ook wel wat en laat Lanai maar lekker de enigste zijn, moeilijke beslissing voor je en sterkte daarmee

[Maeve]

Ach wat ontzettend jammer Tamara. Het klinkt inderdaad als de juiste beslissing, maar dit is natuurlijk niet waar je aan denkt bij de hele voorbereiding naar zo'n hondje Soms is het niet anders. Honden buiten en tijdens een wandeling is anders dan honden in één huishouden, en sommige honden zijn gewoon niet happy met nog een hond in huis. En er is helaas maar één manier om daar achter te komen

[Fotogravinnetje]

Ach wat ontzettend jammer Tamara. Het klinkt inderdaad als de juiste beslissing, maar dit is natuurlijk niet waar je aan denkt bij de hele voorbereiding naar zo'n hondje Soms is het niet anders. Honden buiten en tijdens een wandeling is anders dan honden in één huishouden, en sommige honden zijn gewoon niet happy met nog een hond in huis. En er is helaas maar één manier om daar achter te komen

Dit inderdaad.
Tussen Elco en Gait dat het ook lang niet altijd soepel, maar dat zijn tenminste geen terriërs. En dat maakt enorm verschil. Helaas is dit niet iets wat je vooraf even kunt uittesten.
Heel veel sterkte, Tamara. Een moeilijke, maar zo te lezen verstandige keuze. Dipper komt wel op z'n pootjes terecht

[Maryanne]

Hier leven acht terriër teefjes en vier reutjes in vrede bij elkaar maar we houden de wind er goed onder, geen grappen met mama Maryanne en ome Kevin

[Alfilillo]

Dat zal niet makkelijk geweest zijn voor je Tamara om die beslissing te nemen, maar waarschijnlijk wel de eerlijkste. Dipper krijgt ongetwijfeld een gouden mandje. Het is zo'n leukerd.
Ik was benieuwd hoe Lanai het zou vinden als er een nieuw hondje bij kwam, aangezien jullie zo'n twee-eenheid zijn. Toen bleek dat Dipper geen puppenkrediet bij haar had, dacht ik wel even 'oei'. Ik kan me voorstellen dat je niet de hele dag politieagent wil spelen. Dat is niet zoals jouw band met Lanai is.
Sterkte voor nu...

[Nakisha]

Kyuubi heeft er helemaal niks negatiefs van gehad dat hij eerst drie weken bij iemand anders heeft gezeten toen hij het nest uit ging. Ik denk dat JUIST op die leeftijd hondjes nog flexibel zijn. Ik heb er nu een gouden hondje aan en ben dolgelukkig met hem, vanaf het begin hoorden we bij elkaar. Hij voelde zich al heel gauw veilig bij me, hij kreeg hier vanaf het begin rust en duidelijkheid en was heel snel over de verhuis-schok heen. Hij geniet van de vrijheid en beweging die hij bij mij krijgt. Hij is hier gewoon veel beter op zijn plek dan hij daar was, en dat lag niet aan hem maar aan de verwachtingen, ook tussen haar eigen hond en de nieuwe pup. Dat kan gebeuren. Alle partijen zijn nu happy en daar gaat het om! De vorige eigenaresse krijgt nog regelmatig updates van me en vind dat gelukkig nog altijd leuk.

Er is op tijd beslist dat Dipper beter niet kon blijven. Ik weet zeker dat Tamara daar verdriet van heeft want het is rot. Maar soms wel beter. Als ik me de topics goed herinner ging het vanaf het begin al wat moeizaam met Lanai en als het niet gaat gaat het niet. Je wilt ook geen ongelukken.Wat belangrijk is, is dat Dipper weer terug is op de oude vertrouwde stek, en hij vind van daaruit geheid weer een goed plekje.

[Emma]

Toch fijn dat je het nog even uitlegt in dit topic, Tamara

Onze luca is ook een beetje als lanai. Meer een mensen hondje dan een honden hondje. Veel hussels trouwens. Buiten zijn honden best, en een opvanghondje is tot daar aan toe. Maar ook haar maak je niet meer blij meteen hondje erbij

Veel hondjes zijn liever als enige hondje thuis. En soms kom je daar pas achter als je het probeerd.

Jammer, maar goed. Je bent een ervaring rijker, en geniet van wat je hebt met lanai

Echt geen schande verder hoor. Kan iedereen gebeuren zo iets.

[DeDiana]

Veel hondjes zijn liever als enige hondje thuis.

Dat hoeft niet persé. Ik denk dat Lanai prima samen zou kunnen met een minder pittig type.
Toen Tamara hier was reageerde Lanai wel heel fel op Izzy maar mijn dreadlocks keurde ze geen blik waardig verder en we hebben ook nog weleens wandelingen samen gemaakt waarin dat geen enkel probleem opleverde. Ging gewoon soepel en gezellig.
Dus Tamara. Je weet wat je te doen staat

Ja, maar tegelijkertijd: in je eigen huis en je eigen baasje moeten delen, is toch wel echt iets anders.
Ik geloof ook wel dat ze er prima aan zou kunnen wennen met een bescheidener of minder aanwezig hondje, maar het ook echt leuk vinden is iets anders. Een hond die altijd enige hond is geweest en alle aandacht voor zichzelf alleen had (en dat ook prettig vindt), levert natuurlijk ook iets in als er een andere hond bij komt.

[dagmar88]

Veel hondjes zijn liever als enige hondje thuis.

Dat hoeft niet persé. Ik denk dat Lanai prima samen zou kunnen met een minder pittig type.
Toen Tamara hier was reageerde Lanai wel heel fel op Izzy maar mijn dreadlocks keurde ze geen blik waardig verder en we hebben ook nog weleens wandelingen samen gemaakt waarin dat geen enkel probleem opleverde. Ging gewoon soepel en gezellig.
Dus Tamara. Je weet wat je te doen staat

Ik zou tamara zo een pup meegeven hoor. Weet niet of het met pit te maken heeft. Het was gewoon geen goede match.
Op papier kun je alles goed doen, maar dan hoeft het in de praktijk nog niet te werken.
Natuurlijk kun je het forceren en er constant bovenop zitten, maar dat heeft voor niemand meerwaarde.
De pomskies zijn gewend aan stevige correcties om ze in het gareel te houden. En daar beginnen ze al mee te spelen. Toch doorgaan, want stiefpapa wakker laten schrikken door aan z'n snorharen te trekken is zo leuk dat ze die correctie gewoon nemen
Die zouden 0,0 onder de indruk zijn van lanai.

[Jackira]

Het kan ook dat je zo'n fijne routine hebt met de eerste hond dat je die gewoon niet de hele tijd wil corrigeren. Dat snap ik best. Ik las ergens een reactie van Tamara dat ze in drie dagen Lanai meer heeft moeten corrigeren dan in de voorgaande jaren van haar leven Ik zou dat ook niet fijn vinden. Harmonie is ook wat waard.

Hoe dan ook, het maakt niet uit wat iemand anders er van vindt Tamara weet wat het beste is voor Lanai

[Caro.]

Ja joh, gekkenhuis Tamara, die stress wil je niet.

Ooit lang geleden heb ik een hond na 3 dagen teruggebracht. Die kwam uit het asiel en plaatste ik bij Kaya en dat ging perfect
Hij wilde alleen onze katten vermoorden, sliep geen seconde daardoor, ging bijna de ruit door en dag 3 had hij er eentje op een
haar na te pakken en hing ik boven de wc pot van de stress
Hoe klote ook, ik heb wat afgejankt en jij vast ook, het moet te doen zijn en ook nog minimaal een beetje leuk.

Die kleine is veerkrachtig, hier houdt hij niks van over. Je hebt gekozen op een goed moment, want langer wachten maakt moeilijk
plaatsbaar en meer hechting.

Sterkte

[blondie]

Jammer hoor Tamara, ik vond het er wel leuk uitzien zo samen, maar las ook de andere dingetjes van momentjes dat het soms niet zo lekker liep. Dan kun je inderdaad maar beter bij je eigen gevoel blijven en een beslissing maken.
Fijn ook dat Sandra zoals ze hier telkens heeft aangegeven graag zelf "haar" pups terug neemt en op zoek gaat naar een ander geschikt baasje.
Sterkte in ieder geval, want het is niet leuk als iets toch niet zo uitpakt als je voor ogen had.

[sjm]

Dappere keuze Tamara. Goed dat je voor jezelf en Lanai hebt gekozen, hoe ongelooflijk moeilijk ook.

Hier ook zo'n heks. Isa is ook een bijzonder pittig hondje, die snauwt Sammy regelmatig af als ie te dichtbij komt. Maar Sammy trekt zich er niks van aan en gaat gewoon tegen Isa aan liggen in het mandje. En zo liggen ze inmiddels eigenlijk altijd samen. Ze zijn nu toen wel redelijk onafscheidelijk. Ik hoor af en toe nog wel een heksige snauw van d'r als Sammy half boven op d'r wil nestelen om te gaan slapen samen.

Isa vloog gisteren Zahra nog 2x naar de strot Wat kon dat krengetje ineens springen.
Zahra rende door de kleintjes heen en probeerde ze te 'pakken' en toen was Isa er klaar mee en die hing ineens bijna in Zahra's keel.

Over het algemeen kunnen ze heel goed samen, maar dit is dus een reden dat ik NOOIT onze kleintjes en Zahra alleen zou laten. Maar dat zou ik sowieso niet doen, ook niet als Isa niet zo'n bitch was.