Wat leuk dat jullie interesse hebben in de corgi! Enig idee welk van de twee je vriend zo leuk vind? De Cardigan heb ik zelf maar de Pembroke heb ik ook wel meegemaakt. De Pembrokes die ik meemaakte waren meer mensenhonden maar zo eigenwijs dat ze bijna niet te trainen waren. Bijvoorbeeld het eerste gedeelte van de les zo braaf zijn om zich halverwege de les los te rukken en alles te doen wat eerder niet mocht. Een vooral niet komen als de baas roept, maar iedereen aan het lachen maken. Dat was succes.
Jip zat dat dan echt met grote ogen te bekijken. "Dat ziet er leuk uit, maar dat mág toch helemaal niet, baas?!"
Hieronder mijn ervaringen met mijn Cardigan:
Mit schreef:-Geen hysterisch kefgedrag.
Wij hebben meteen ons best gedaan dit tot de minimum te beperken. Ze laat makkelijk van zich horen, het is wel een vocaal ras namelijk, maar hysterisch is het niet. Wij hebben bijvoorbeeld een Pembroke op school die wél door blijft keffen, vooral tijdens dat hij in actie is (Hoopers). Jip doet dat absoluut niet, gelukkig.
Mit schreef:-Middelmatig actief, uiteraard elke dag een flinke losloopwandeling (zeg een uur?) en daarnaast de normale pies- en snuffelrondjes door de wijk.
Jip heeft wel meer uitdaging nodig, zij wil echt aan het werk. En we trainen dus echt veel met haar. Maar dat wisten we toen we haar overnamen ook en daar hebben we haar ook op uitgezocht. Ze is ook enorm slim en ik denk dat als een Cardigan niet genoeg uitgedaagd wordt hij zelf wel werk gaat zoeken.
Mit schreef:-Makkelijk met andere honden.
Ze is heel sociaal, gaat altijd snuffelen en het gaat altijd goed, soms spelen maar alleen als er een klik is. Ze heeft het verder ook prima door wanneer een hond niet op haar zit te wachten, dan is ze zo weer weg. Ze zal absoluut niet gaan lopen stalken oid.
Mit schreef:-Relaxed met kinderen.
Nee, ze heeft er niks mee als ze ze niet kent. Ze zijn raar, spannend, bewegen gek en onverwacht en worden dus altijd aangeblaft. Dat mag ze niet doen van mij, want kinderen schrikken daar weer van waardoor ze weer gek gaan doen. Mijn jonge broertjes zijn dan weer geen probleem, dat is eigen en dus goed.
Mit schreef:-Bankhanghond, na die wandeling willen we natuurlijk wel Netflixen
Als je met bankhanghond, knuffelkont bedoelt dan kan je Jip afschrijven van je lijstje. Na 1,5 jaar begint ze het wat meer te waarderen en komt ze sporadisch eens op schoot liggen. Kroelen is prima, maar dat gebeurd niet op de bank.
Mit schreef:-De hond zou mee op vakantie gaan, we gaan met de auto naar de bergen om te wandelen.
Ja graag! Jip gaat ook overal mee naartoe in de auto, ze vind het helemaal leuk en prima.
Mit schreef:-Vanwege werk zou hij/zij weleens naar de opvang moeten dus een beetje vrij en open zou prettig zijn.
Jip is afwachtend naar vreemde mensen, maar dat is ook wel herder eigen denk ik. (Vandaar ook dat gedrag naar kinderen vermoed ik). Ze moet eerst de kat uit de boom kijken en heeft ruimte nodig om iets van iemand te vinden. Wat niet helpt is haar uiterlijk want mensen gaan toch gaan naar haar kijken/staren en haar dan geforceerd proberen te aaien en dat wil ze gewoon niet. (Ik vind dat zelf trouwens ook heel vervelend, ik ga ook geen vreemde honden lopen aaien in het bos of park ofzo..) Ze loopt dan overigens gewoon weg. Ik vind het wel prettig want hiervoor had ik een Lab die dacht dat de hele wereld er voor hem was, ik vond dat toen geen prettige eigenschap. Als ze die tijd gehad heeft en ze weet dat het goed is dan is het ook prima hoor, dat vergeet ze dan ook niet meer. Oh en als ze je goed kent en je zit in haar kringetje, dan ben je haar allerbeste vriend!
Verder gaat Jip mee naar kantoor. Ze wordt verder genoeg uitgedaagd om daar lekker haar rust te pakken. Dat ze niet zoveel met vreemde mensen heeft uit zich op kantoor ook wel eens natuurlijk. Daarom zorg ik dat ik het voor ben als er nieuwe klanten over de vloer komen. Jip gaat dan bij mij achter het bureau en zo kan ze iemand eerst even rustig bestuderen. Zoals mijn voorgangers al aangaven is bij de baas zijn het leukste voor haar, ze is enorm baasgericht en wil heel veel voor me doen. Wel stronteigenwijs ook, maar dat is alleen maar weer een extra uitdaging. En inderdaad, ze kan dan erg lachwekkend zijn. Ik vind Cardigans persoonlijk wel echt werkhondjes, de fokkers die ik toen gesproken heb over het ras in mijn zoektocht die gaven dat zelf ook aan en met Jip zie ik dat ook zeker terug.
Oh en betreft het jachtinstinct. Jip heeft wel een opjaaginstinct wat zich uit in het naar het water sturen van eenden en meerkoeten. Maar de hamsters in het terrarium wat we hebben staan laat ze na een intensieve kennismaking van 1 uur nu volledig met rust.
niet normaal wat er van zo'n kleine hond af kan komen.
Het is best een baasje, maar wel sociaal.
