Schokken, wankel en onrustig bij oudere hond, iemand een ide

[Lysette]

Het gaat over Ziva. Een border collie teefje van 11.

Af en toe heeft ze een soort “aanvallen”. Haar lijf is dan bij vlagen aan het schokken, ze is wankel en onrustig. Tussen de schokaanvallen door ligt ze veel te hijgen. Het schokken is niet heel hard. Beetje vergelijkbaar met de hik, maar dan veel sneller achter elkaar.

De eerste keer ongeveer een jaar geleden. Toen vond ik haar zo beneden in de ochtend. We zijn toen heel snel naar de spoedarts gereden. Daar aangekomen was het over... had toen wel het filmpje laten zien en ze is nagekeken maar de da kon er eigenlijk niks van maken.

Ze heeft het vandaag weer en tussendoor nog twee keer gehad. Vandaag is wel heftiger. Ze is een keer omgevallen ook nu en het houdt langer aan (nu twee uur aan de gang).

Ik weet niet zo goed wat ik er mee moet. Het gaat telkens over en tussendoor is ze ook fit. Ze traint nog wekelijks bij de schapen en loopt ook nog lange stukken in het bos. Voor zover we weten komt in haar familie geen epilepsie voor.

[dagmar88]

Zoek op youtube eens op "focal seizure dog".

[Chihuahua-paws]

Oei Toots had soortgelijke klachten toen hij hartfalen kreeg. Ik zou ook naar de da gaan. Sterkte.

Verstuurd vanaf mijn WAS-LX1A met Tapatalk

[Crescent]

Als het twee uur aanhoudt begrijp ik werkelijk niet dat je niet naar de dierenarts bent gegaan. Als de pupillen heen en weer bewegen, heb je kans op geriatrisch vestibulair syndroom.

[Lysette]

Als ze nu al twee uur aan het schokken is zou ik er toch als de wiedeweerga mee naar de dierenarts.
En het kan ook secundaire epilepsie zijn he.
Je weet zeker dat het niet de ordinaire hik is?

Ze is niet aan stuk aan het schokken, dan had ik er al drie keer gezeten Het is een keer of 3-4 een paar minuten geweest en tussendoor niks. Wel onrustiger maar ze ligt dan ergens. Ze wordt nu ook weer rustiger dus ik denk dat het voorbij is.

De hik is het zeker niet.

Ik heb het gefilmd, maar het is moeilijk te zien op film. Zal kijken of ik het hier op krijg.

[Lysette]

https://youtu.be/glWBvUcAbLk

Doet ie het zo? (Let niet op de kinderen, die waren aan het kleien en daar ging ze bij liggen)

Krijg hem niet gedraaid.

Misschien dat het zo wat duidelijker is.

[Lysette]

Zoek op youtube eens op "focal seizure dog".

Sommige filmpjes lijken er wel op, de meesten zijn wel heel heftiger dan dat ze heeft. Ik ga er eens meer over lezen, dank je wel!

[Lysette]

Oei Toots had soortgelijke klachten toen hij hartfalen kreeg. Ik zou ook naar de da gaan. Sterkte.

Verstuurd vanaf mijn WAS-LX1A met Tapatalk

Hier heb ik ook wel eens aan gedacht maar verder is haar conditie goed. Maar het kan geen kwaad om dat nog eens te laten checken.

[Lysette]

Als het twee uur aanhoudt begrijp ik werkelijk niet dat je niet naar de dierenarts bent gegaan. Als de pupillen heen en weer bewegen, heb je kans op geriatrisch vestibulair syndroom.

Het zijn korte vlagen, niet constant. Gvs is het niet, geen bewegende pupillen enzo. Het is veel minder heftig.

De eerste keer zijn we dus al een gek naar de DA gereden en toen was het ineens ook weer over. De DA was er toen op basis van de filmpjes en wat we vertelden ook relaxt over. Het is daarna dus nog twee keer voorgekomen, waaronder vandaag. Wat langer duurde. Maar niet dat ik hier een twee uur lang voortdurend heftig schokkende hond had liggen hoor

[Chihuahua-paws]

Oei Toots had soortgelijke klachten toen hij hartfalen kreeg. Ik zou ook naar de da gaan. Sterkte.

Verstuurd vanaf mijn WAS-LX1A met Tapatalk

Hier heb ik ook wel eens aan gedacht maar verder is haar conditie goed. Maar het kan geen kwaad om dat nog eens te laten checken.

Toots kreeg epileptische aanvallen. Maar toen zijn diagnose gesteld werd had helemaal nog geen klachten. Hij had aanhoudende jeuk aan zijn pootje. Maar dat bleek een uiting te zijn van.. Hij had een lekkende klep en een vergroot hart aan één kant. De da hoorde een hartruis en we hebben toen een doorverwijzing gekregen. Tijdens zijn aanvallen rilde hij ook en schokte maar zijn aanvallen waren anders dan gewone aanvallen hadden wat weg van hart aanvallen. Hij viel ook om of kon scheef lopen en de laatste aanval dacht ik echt aan een hartaanval maar bleek ook zo'n epileptische te zijn.

De hond van mijn schoonmoeder heeft wel eens een Tia gehad dat leek er ook wel op.

Iig sterkte. Wat het ook is.

[Lysette]

Toen ze dit de eerste keer had en we bij de DA zijn geweest is haar hart wel beluisterd maar toen was alles oké. Maar dat kan veranderen natuurlijk.

Inmiddels is ze zichzelf weer gelukkig. Ze drinkt alleen nog meer dan normaal. Dus dat ga ik de komende dagen sowieso in de gaten houden.
En ga eens met de DA overleggen.

[Chihuahua-paws]

Het kan natuurlijk ook echt want anders zijn. Ik zou zelf wel echt snel bij een da zitten. En een da die deze klachten niet serieus neemt zou ik persoonlijk wel wat vraagtekens bij zetten.

[Crescent]

Het zijn korte vlagen, niet constant. Gvs is het niet, geen bewegende pupillen enzo. Het is veel minder heftig.

De eerste keer zijn we dus al een gek naar de DA gereden en toen was het ineens ook weer over. De DA was er toen op basis van de filmpjes en wat we vertelden ook relaxt over. Het is daarna dus nog twee keer voorgekomen, waaronder vandaag. Wat langer duurde. Maar niet dat ik hier een twee uur lang voortdurend heftig schokkende hond had liggen hoor

Gelukkig, dat leek me ook niet het geval Is het geen "involunterary trembling?" lekkere vage term met heel veel mogelijke oorzaken.

[Caro]

Op het filmpje ligt ze, als je op dat moment probeert haar op te laten staan lukt dat dan?

Mijn hond heeft af en toe aanvallen, waarschijnlijk partiële epilepsie; zij kan dan niet opstaan en houdt haar kop scheef en meestal één van haar poten stijf. Zodra het me lukt haar op te laten staan loopt ze even rond alsof ze dronken is. Maar het schokken herken ik niet. Bij mij twijfelde da tussen partiële epilepsie en veroudering van de hersenen. Dat laatste lijkt me niet omdat Shep pas 2 jaar was toen ik het voor het eerst zag. Daarna jaren niks en is het weer begonnen toen ze 10 jaar was.

[Persistence]

Aan de hand van je eerste beschrijving dacht ik even aan 'border collie collapse', maar nu ik je filmpje zie lijkt het daar helemaal niet op. Dat gebeurt ook bij of na inspanning.

Kan ze wel staan als ze dit heeft?

[Lysette]

Ja ze kan gewoon opstaan dan. Ze is wel wat wankeler maar niet doorzakken. Lopen lukt ook, hoewel ze vanmorgen wel lichtelijk zijwaarts liep. Achterpoten niet recht achter haar voorpoten.

[Lysette]

Gelukkig, dat leek me ook niet het geval Is het geen "involunterary trembling?" lekkere vage term met heel veel mogelijke oorzaken.

Daar kom ik op you tube wel wat vergelijkbare gevallen tegen. Maar het is inderdaad wel een vaag iets...

Het punt is dat het op het moment voor haar niet prettig is. Maar die momenten zijn schaars, het komt niet veel voor en tot vandaag duurde het kort. Nu wel langer maar ik heb niet het idee dat ze pijn heeft. Ze vindt het eerder verwarrend en wordt onzeker. De DA kon het niet zo 123 aan iets linken.
Ze vindt de DA echt verschrikkelijk dus ik weet niet twijfel of ik een hele molen op moet starten voor misschien wel niks. Of we houden het op een simpel onderzoekt en als daar niks uitkomt laten we het er voorlopig bij.

[ranetje]

Het gaat over Ziva. Een border collie teefje van 11.

Af en toe heeft ze een soort “aanvallen”. Haar lijf is dan bij vlagen aan het schokken, ze is wankel en onrustig. Tussen de schokaanvallen door ligt ze veel te hijgen. Het schokken is niet heel hard. Beetje vergelijkbaar met de hik, maar dan veel sneller achter elkaar.

De eerste keer ongeveer een jaar geleden. Toen vond ik haar zo beneden in de ochtend. We zijn toen heel snel naar de spoedarts gereden. Daar aangekomen was het over... had toen wel het filmpje laten zien en ze is nagekeken maar de da kon er eigenlijk niks van maken.

Ze heeft het vandaag weer en tussendoor nog twee keer gehad. Vandaag is wel heftiger. Ze is een keer omgevallen ook nu en het houdt langer aan (nu twee uur aan de gang).

Ik weet niet zo goed wat ik er mee moet. Het gaat telkens over en tussendoor is ze ook fit. Ze traint nog wekelijks bij de schapen en loopt ook nog lange stukken in het bos. Voor zover we weten komt in haar familie geen epilepsie voor.

Als het al iets van epilepsie zou zijn dan zeker geen primaire (erfelijke) epilepsie, daarvoor is de leeftijd te hoog waarop het is begonnen.

Oudere honden kunnen om diverse redenen epileptiforme toevallen krijgen. (suiker, hart, tumor, schildklier, enz.)
Als het zich herhaalt zou ik dat denk ik proberen uit te vinden.

[Lysette]

Vandaag toch maar naar de dierenarts geweest. Ze is gewoon weer zichzelf maar drinkt en plast nog wel wat meer. Niet uitzonderlijk veel, maar meer dan eerst.

Hart is goed. Verder ook niks te vinden. Omdat het elke keer gebeurd is in rust denkt de da ook niet direct aan iets wat gerelateerd is aan het hart ofzo. Eerder toch aan iets gerelateerd aan ouderdom.

We gaan nog wel urine laten onderzoeken om te zien of daar iets in te vinden is waardoor ze meer drinkt. Als daar niks uit komt laten we het even zo. Verder doet ze het eigenlijk prima voor een hond van 11.

[Lysette]

We zijn eruit wat het is. Helaas geen goed nieuws. Het is een insulinoom. Tumor in de alvleesklier waardoor er te veel insuline geproduceerd wordt en haar glucose erg laag was.

Ze was de laatste tijd al wat wankeler en soms wat afwezig. We weten het aan ouderdom. Het schokken had ze eigenlijk niet veel meer gehad een paar keer heel mild maar was ook zo weer over.

Toen we gisterenochtend opkwamen lag ze in haar eigen urine. Ze was daarna ook erg wankel.
S middags ging het helemaal mis. Ze liep verdwaasd door het huis, liet weer alles lopen en was erg verward daarna.
Meteen de dierenarts gebeld en konden langskomen. Glucose was heel erg laag (1,2 terwijl rond de 5 normaal is). Bloed afgenomen voor een insulinetest.
Ze heeft meteen prednison gekregen om haar glucose weer wat op te krikken omdat die gevaarlijk laag was.
Uiteindelijk kwam ze weer wat bij de mensen.

Vandaag nog een keer glucose gecheckt, 3,5 dus hoger maar nog steeds te laag.
De insulinetest gaf een waarde die een insulinoom zeer waarschijnlijk maakt. Alles bij elkaar gaan we daar dus vanuit en wordt ze zo ook behandeld.

Opereren gaan we niet doen, wel kijken of we met voeding en prednison het nog een tijdje leuk kunnen maken voor haar. We hopen dat we nog een tijdje van haar mogen genieten...

[ranetje]

Wat een nare conclusie
Hopelijk slaan de medicijnen aan en kan ze nog even voort

[Hilly45]

Poeh, wat een zorg dan.

[Wildflower]

Wat een nare diagnose.
Ik hoop dat voeding en prednison ervoor zorgen dat ze nog een poosje een prettige tijd heeft.

[Rataplan]

poeh wat naar, ik hoop dat de behandeling aan gaat slaan.

[Lysette]

Daar hopen we ook op. Ze voelt zich nu gelukkig een stuk beter dan gisteren. Ze heeft dit dus waarschijnlijk al heel lang en dat is misschien positief, dat het hopelijk langzaam groeit.
Een jaar geleden heeft ze nog een echo van haar hele buik gehad ivm terugkerende blaasontstekingen maar daar was toen niks op te zien. Al schijnen deze tumoren niet altijd goed te zien te zijn.

We gaan zien hoe het loopt. We zijn wel realistisch, ze is 12,5. Als ze met pillen en meer eetmomenten nog goede kwaliteit van leven heeft dan gaan we daar voor. Maar we gaan niet lopen klooien.
Hopelijk duurt het nog een hele tijd.

[S@ndr@]

He potverdorie, bah, wat een ellende, past wel bij het beeld ook.. en hopelijk heeft ze nog een goede tijd met de voorgestelde manier

[lucie]

fijn dat je nu eindelijk weet wat er is, maar het is wel rotnieuws natuurlijk Ik duim mee voor nog een mooie tijd samen.

[suzan25]

Wat een rot nieuws! Ik hoop dat de medicijnen aanslaan en ze nog een tijdje bij jullie mag zijn.

[Erwina]

Wat een verdrietige uitslag. Veel sterkte en hopelijk kunnen jullie nog een tijd van elkaar genieten!

[Strandjutter]

Mijn Scott( Border Collie) heeft hetzelfde probleem , ongeveer sinds een half jaar kleine aanvalletjes , niet dagelijks, denk zo 2 keer per week.
Ruim 2 jaar geleden is zijn gebit gesaneerd , toen werd me verteld dat hij tijdens de behandeling een epileptische aanval had gehad , dat had hij nog nooit gehad en daarna ook nooit meer .
Er is nooit een diagnose gesteld , ik weed het aan zijn leeftijd , nu ruim 15 en half jaar !
Verder doet hij het nog prima , voor een hond van die leeftijd dovig en beetje slecht zicht , maar nog een fitte oude man

Hoop dat Ziva ook nog een aantal jaren bij je mag blijven