Even tegen een muur aan

[maart]

Met Piiri. Ze is altijd al een handvol geweest, heel intense hond. Maar de laatste tijden neemt ze iets te veel arrogantie aan.
Met name op wandeling kan ze ineens op Runar (of mij) vliegen. Frustratie, veel vertoon maar geen schade overigens. Maar ik wil die schade dus wel voorkomen, als ze ineens denkt nog een stap verder te moeten gaan.

Ik heb het nog onder controle, in de zin dat het maar van korte duur is en er daarna ook totaal geen spanningen zijn. Het komt uiteraard ook absoluut niet dagelijks voor, maar het is geen zicht
In huis kan ze ook ineens het gedrag vertonen, als er haar iets niet aanstaat. En onlangs ging ze ineens achter de labrador van mijn zus aan en gooide die de struiken in. Toen heb ik haar gegrepen en dat stond haar totaal niet aan.Ik had haar gelukkig goed vast bij halsband, want toen was ze wel eng, moest ik ze toen losgelaten hebben, had ze zeker gebeten. Na een seconde of 20 kalmeerde ze en was alles weer ok.

Bij loopevenementen is ze aan de start ook enorm opgewonden. Blaft gans de boel bijeen (en zeker als het aftellen begint ) en ook dan kan ik ze niet tot stilte aanmanen of ze reageert zich af. (en dan vastgrijpen is wat moeilijk als er 300 man rondom je staat ). Ik start overigens altijd als laatste dus andere mensen horen enkel maar het geblaf (en vinden het gelukkig ook grappig om te zien hoe enthousiast ze is)

Voor nu ga ik ze voorlopig een muilkorf aandoen, dat zal ook mij rust geven.
Maar ik loop even tegen oplossingen aan wat ik nog meer zou kunnen doen. Het is erg moeilijk om het gedrag te voorspellen, ze reageert zo snel en ineens. Op wandeling zijn triggerpunten wel het zien van andere honden. (of het weten zitten van andere honden in tuinen, die plaatsen kunnen ook spanning geven).

Het staat geschreven wel wat heviger dan dat het daadwerkelijk is denk ik, maar ik lees toch graag even of er nog nuttige adviezen zouden kunnen voorbij komen.

Afleiden met koekjes lukt op zich, alleen is zo'n koekje snel weg en blaffen met een koekje in je bek lukt ook

[** Angela **]

Ik heb er ook zo een gehad
Bij haar werkte een bal of bijtworst laten dragen heel goed
Als ze dan spanning had kon ze t daarop af reageren
Anders had ik ook de gaten in mn arm
Niet omdat ze agressief was maar ze vond t allemaal zo spannend en leuk dat ze niet wist hoe te reageren ofzo

Nu heb ik er een die t soms op de anderen doet als ze los lopen
Maar met de bal gaat dat goed
Die heb ik nu zover dat als ze uit de kennel komt ze gelijk een speel gaat zoeken en ff rondjes gaat rennen om de spanning eruit te krijgen

[ranetje]

Als het "opeens" is ook even een medische controle om te zien of er iets niet helemaal ok is?

[maart]

Met bal gaat ook moeilijk (dan kan die bal spanning geven, ze is nogal materialistisch ingesteld ). Thuis loopt ze altijd met iets rond, ook als ze slaapt is dat meestal wel met iets vast, of er ligt iets dichtbij wat ze vastpakt zodra haar ogen opengaan
En ook met bal kan ze op Runar vliegen. Bal gooien is ook zoiets, normaal neemt een hond de bal en zet vervolgens de hond zonder bal de achtervolging in. Piiri doet beide, ze pakt én bal en gaat vervolgens balloze Runar opjagen

[crutz]

Hoe oud is ze nu? Laatste stukje volwassenheid?
Natuurlijk nooit de gemakkelijkste geweest in de omgang maar dacht thuis wel.

Veel veranderd recent waar ze moeite mee jan hebben wat zich nu uit?

[Persistence]

Ik denk dat de muilkorf voor nu even een goed idee is voor je eigen gemoedsrust.

Het emmertje lijkt wel snel over te lopen, overprikkeling. Lastig, als ze zich ook moeilijk laat corrigeren.
Hoe is de spanning bij jou op dat moment? Hier ook wel eens een hond die bij training dan zo door het dolle heen is, dat er dan niets meer binnenkomt. Dan lijn ik hem aan en loop even een rondje (of 4 indien nodig) zonder hem aandacht te geven, maar let vooral op eigen ademhaling. Dat helpt wel om de kalmte weer terug te krijgen.
Zat te denken aan fisher discs, maar ik weet niet of dat enige indruk maakt bij jouw hond op zo'n moment.

Als je op wandelingen zo'n triggerpoint aan ziet komen, snoepjes strooien in het gras? Snuffelen schijnt ontspannend te werken. Afleidend in elk geval.

[maart]

ze is nu net 4 geworden, laatste stuk volwassen kan dus ook wel van toepassing zijn (al had ik dat stuk dan liever overgeslaan )
veranderingen zijn er wel in de zin dat ik nu meer honden tegenkomen dan vroeger. 's morgens en 's avonds zijn er ook geen problemen, dan kom ik nooit mensen tegen. Maar in de namiddag / vooravond wel. Het is ook steeds hetzelfde cockertje dat ik tegenkom en die houdt ook wel van een potje schelden. In 95% van de gevallen kan ik hem overigens ook wel vermijden door een zijstraat in te slaan (of de dame van de cocker slaat elders af), dus de situatie valt niet vaak voor.
Alleen met oog op een nieuwe pup wil ik wel kijken of ik het gedrag kan omvormen/voorkomen omdat een pup wel vatbaarder is voor (mentale) schade dan een Runar waarvan de ganse wereld mag ontploffen zonder er zich iets van aan te trekken.
Vandaar dat ik ook wel met muilkorf training wil starten.

Ze blijft gelukkig ook wel merendeel van de tijd een aangename hond, erg op zichzelf, geen contact zoekend en heeft in veel dingen ook pure desinteresse. Als ze op de zetel ligt waar ik in zit, is Runar de jaloerse en dan laat ze zich gewoon door hem wegduwen en gaat wel elders liggen vb.
Ze is ook absoluut niet agressief, anders zou ze niet te houden zijn vrees ik.

[veertje]

Ik herken het wel wat, al is het hier minder heftig. Tess kan zich ook wel afreageren als er spannende dingen gebeuren en meestal is Finn dan de sjaak. Er vallen geen gewonden, maar fraai ziet het er niet uit. Ik kreeg ook de tip om haar af te leiden met een speeltje, maar dan werd ze feller en het speeltje interesseerde haar dan minder dan niks, dus het probleem werd er eerder groter dan beter van.

Ik doe altijd wel wat spelletjes met brokjes gooien en ben dat gaan inzetten op de gevoelige momenten. Dat werkt heel goed en nu komt ze vaak naar mij ipv zich op Finn te richten. Maar er blijven momenten die ze moeilijk vindt, zoals wanneer Finn achter blijft om te snuffelen. Dan luistert hij niet zo goed en daar vindt ze wat van. Die momenten herken ik tegenwoordig beter en kan er eerder op inspelen. Eigenlijk alles op een speelse manier, want met strak appèl bereik ik bij haar niks dan meer spanning. De enige correctie die ik sinds een tijdje inzet zijn fisher discs. Die heb ik een keer tegen haar billen gegooid toen ze Finn lastig viel en niet reageerde op mijn 'klaar!'. Sindsdien is even rammelen vaak al genoeg.

Daarnaast doe ik veel aan oefenen op impulscontrole, dat werkt erg goed.

Aan de lijn is het nog wat lastiger, maar met een langere lijn eraan en oefenen op mijn timing van belonen gaat ook dat steeds beter.

[DeDiana]

Ik herken het niet in die mate die jij beschrijft, maar wel bijvoorbeeld in het bericht van veertje. Bij Mila gaat het vooral om redirectie bij momenten van veel opwinding, spanning, onoverzichtelijke situaties.
Een combinatie van strak appel, situaties voor zijn en veel impuls controle heeft hier het beste gewerkt. Bijvoorbeeld: ik zorg dat Mila op een rustige plek zit of ligt (zit/af en blijf) voordat een te voorziene chaos losbreekt, of als dat niet lukt geef ik haar op zo'n moment een commando dat ze graag en goed opvolgt en dat haaks staat op het ongewenste gedrag. Door de impulsecontrole-oefeningen is ze sowieso veel beter in staat zich te beheersen.
Ik weet niet of jij er in jouw situatie iets aan hebt, maar wie weet

[maart]

wat voor opdrachten houdt impuls controle dan in?Of hoe kan ik daar op gaan trainen?

Afliggen doe ik ook , maar dan zou ze toch nog kunnen afreageren. Haar alleen laten afliggen (dus zelf een paar meter verderop gaan staan) durf ik niet, toch wel schrik dat ze toch bij een andere hond zou geraken dan en dat wil ik zeker vermijden. Op dat vlak zal de muilkorf mij misschien wel wat rust brengen zodat ik daar wat zekerder in zal staan.

Heavy:in huis gaat het dan ook vooral in situaties van opwinding. Of ze liggen te spelen maar wordt ineens (per ongeluk) pijn gedaan omdat hij zijn poot op haar buik zet vb. Afgelopen week was het de eerste keer dat er ruzie was om een koekje (daar zal Runar wel aanstoker van zijn, zeker weet ik niet, ik was er niet bij op die moment, ik hoorde het wel)

[veertje]

wat voor opdrachten houdt impuls controle dan in?Of hoe kan ik daar op gaan trainen?

Het is vooral belonen van goed gedrag ipv reageren op het foute gedrag. Dus belonen wanneer er rustig gekeken wordt naar een prikkel (bijvoorbeeld andere hond) ipv reageren wanneer je hond al reageert door blaffen, trekken, etc. En het is ook vooral impulscontrole van de baas. 'Nee', 'wacht' en 'blijf' moesten bij mij heel erg uit mijn systeem en dat is best moeilijk

We oefenen het op les met verschillende prikkels, zoals vreemde mensen, andere honden die spelletjes spelen, speeltjes die langs gegooid worden, baas die wegloopt etc. Eerst op een afstand die de hond aan kan en dan steeds een stapje moeilijker maken.
Thuis probeer ik dat zoveel mogelijk toe te passen (en dat is op sommige vlakken best wennen). Zo rent Tess de trap niet meer op bij thuiskomen, maar wacht ze op mijn toestemming. Ik beloon nu meer wanneer ze rustig aan de lijn voor me loopt ipv pas in actie te komen als ze gaat trekken of alleen te belonen als ze naast me loopt.
Met twee honden tegelijk vind ik het nog wel een uitdaging, maar alleen met Tess merk ik best veel verschil. Een wandeling wordt er ook positiever van en meer ontspannen, waardoor ze sowieso al minder spanning opbouwt en wil reageren op prikkels.

[DeDiana]

wat voor opdrachten houdt impuls controle dan in?Of hoe kan ik daar op gaan trainen?

Afliggen doe ik ook , maar dan zou ze toch nog kunnen afreageren. Haar alleen laten afliggen (dus zelf een paar meter verderop gaan staan) durf ik niet, toch wel schrik dat ze toch bij een andere hond zou geraken dan en dat wil ik zeker vermijden. Op dat vlak zal de muilkorf mij misschien wel wat rust brengen zodat ik daar wat zekerder in zal staan.

Heavy:in huis gaat het dan ook vooral in situaties van opwinding. Of ze liggen te spelen maar wordt ineens (per ongeluk) pijn gedaan omdat hij zijn poot op haar buik zet vb. Afgelopen week was het de eerste keer dat er ruzie was om een koekje (daar zal Runar wel aanstoker van zijn, zeker weet ik niet, ik was er niet bij op die moment, ik hoorde het wel)

Daar zou je met appel dus nog wel wat winst kunnen behalen. Ik vind het heel handig dat ik Mila op afstand kan laten liggen en dat ze daar dan ook blijft liggen, juist bij een hond die kan reageren op veel prikkels of drukte in haar directe nabijheid is het fijn om haar (liefst bij voorbaat natuurlijk) uit die situatie te kunnen houden. Voor haar maakt de afstand veel verschil, als het allemaal niet te dichtbij is, kan ze het ook veel makkelijker laten voor wat het is, maar misschien werkt dat voor Piiri niet zo (of heeft ze nog meer afstand nodig)?
Met Mila en Amy heb ik de impulscontrole vooral getraind met veel blijfoefeningen (steeds meer opbouwen met afleidingen, zoals zelf weglopen, daarna wegrennen, in het rond springen en wat dan ook een trigger kan zijn), oefeningen met voer (dus voer neerleggen wat ze pas mogen pakken als ik het zeg, later ook voertjes weggooien die ze pas mogen pakken als ik het zeg, wegroepen bij voertjes), met speeltjes (blijfoefeningen terwijl ik speel in mijn handen beweeg, terwijl ik het weggooi, terwijl ik er snel mee over de grond sleep, in de achtervolging op een speeltje laten stoppen, terugroepen of in zit/af laten gaan) en verder zoals Veertje hierboven ook al schrijft met veel rustig kijken naar prikkels en dan belonen voor gewenst gedrag.
Een groot deel van deze oefeningen combineer ik dus juist wel met het commando blijf, dus ik wacht niet per se op gedrag dat ze zelf aanbieden en ben daarin dus wel sturend. Ik denk dat zowel Mila als Amy het ook duidelijker vinden als ik ze eerst vertel wat de bedoeling is, namelijk blijven zitten/liggen en rustig kijken en niet van je plaats af, want anders zou het denk ik wel een héél langdurig traject zijn geworden bij allebei, aangezien dat gedrag bij allebei zo ongeveer de laatste optie die ze uit zichzelf zullen kiezen

[maart]

Ik kan ze wel eens apart mee wandelen nemen idd.
Buiten dat soms afreageren, is ze overigens wel een leuke hond. Het is ook niet dat ze op wandeling 'op zoek' is naar iets om zich over te kunnen opwinden. In het park loopt ze ook gewoon op het einde van de flexi terwijl een loper me inhaalt, of op straat loopt ze ook op het einde en kijkt niet naar fietsers/auto's/spelende kinderen etc.

Ik geloof wel dat ik ze gewoon bij het kruisen van een andere hond wat losser zou moeten kunnen laten misschien. Nu komt de spanning op de lijn (vermits ik ze kort hou) en dat kan ook wel haar triggeren. Ze heeft er nooit van gehouden om in een richting gedwongen te worden, dan gaat ze in verzet. In training heeft me dat al veel geduld gekost, want alles wat ze leert, moeten lijke' alsof het haar eigen idee is om iets op een bepaalde manier te doen.

Ik kan misschien wel proberen contact te maken met de dame van de Cocker of ze het zou zien zitten om af en toe eens te helpen.

[Zamunda]

Afliggen doe ik ook , maar dan zou ze toch nog kunnen afreageren. Haar alleen laten afliggen (dus zelf een paar meter verderop gaan staan) durf ik niet, toch wel schrik dat ze toch bij een andere hond zou geraken dan en dat wil ik zeker vermijden.

Omdat ze dan uit je commando breekt bedoel je? Dan zou ik daar inderdaad meer op trainen, met voor je eigen gemoed die muilkorf om. Beter om leren gaan met de prikkels en een manier vinden om haar de spanning af te laten vloeien zou ook mooi zijn, misschien toch iets in de trant van lekkers strooien?

[Perle]

Ik kan ze wel eens apart mee wandelen nemen idd.
Buiten dat soms afreageren, is ze overigens wel een leuke hond. Het is ook niet dat ze op wandeling 'op zoek' is naar iets om zich over te kunnen opwinden. In het park loopt ze ook gewoon op het einde van de flexi terwijl een loper me inhaalt, of op straat loopt ze ook op het einde en kijkt niet naar fietsers/auto's/spelende kinderen etc.

Ik geloof wel dat ik ze gewoon bij het kruisen van een andere hond wat losser zou moeten kunnen laten misschien. Nu komt de spanning op de lijn (vermits ik ze kort hou) en dat kan ook wel haar triggeren. Ze heeft er nooit van gehouden om in een richting gedwongen te worden, dan gaat ze in verzet. In training heeft me dat al veel geduld gekost, want alles wat ze leert, moeten lijke' alsof het haar eigen idee is om iets op een bepaalde manier te doen.

Ik kan misschien wel proberen contact te maken met de dame van de Cocker of ze het zou zien zitten om af en toe eens te helpen.

Yep, en dan die flexi vervangen door een gewone lange lijn. Een flexi is bijzonder moeilijk om ontspannen te houden, en dat klein beetje spanning kan al genoeg zijn om haar te triggeren...

[maart]

Afliggen doe ik ook , maar dan zou ze toch nog kunnen afreageren. Haar alleen laten afliggen (dus zelf een paar meter verderop gaan staan) durf ik niet, toch wel schrik dat ze toch bij een andere hond zou geraken dan en dat wil ik zeker vermijden.

Omdat ze dan uit je commando breekt bedoel je? Dan zou ik daar inderdaad meer op trainen, met voor je eigen gemoed die muilkorf om. Beter om leren gaan met de prikkels en een manier vinden om haar de spanning af te laten vloeien zou ook mooi zijn, misschien toch iets in de trant van lekkers strooien?

Ja, vooral angst dat het mis zou gaan. Ik heb helaas ervaring met zowel het hebben van een hond die aangevallen werd (en gedood) als het hebben van een hond die aanviel (en doodde - als gebeurde dat niet onder mijn toezicht, maar de hond kwam wel onder mijn verantwoordelijkheid) en beide scenario's wil ik echt niet meer meemaken.

Ik wil er wel aan werken, daar kan ik wel mee starten met muilkorf icm snoepjes misschien. En dan echt stukjes frikandel ofzo, en dat enkel houden voor deze momenten.

[maart]

Ze kan overigens op training perfect af liggen onder afleiding en ik uit zicht, maar soit, dat is training en dat weet ze ook wel

[Perle]

Yep, die muilkorf kan inderdaad wel het klein beetje meer marge geven qua veiligheidsgevoel. Al weet ik dat dat erg dubbel voor je kan voelen .

[Zamunda]

Ja, vooral angst dat het mis zou gaan. Ik heb helaas ervaring met zowel het hebben van een hond die aangevallen werd (en gedood) als het hebben van een hond die aanviel (en doodde - als gebeurde dat niet onder mijn toezicht, maar de hond kwam wel onder mijn verantwoordelijkheid) en beide scenario's wil ik echt niet meer meemaken.

Jee dat is heftig, ik kan me goed voorstellen dat je dat niet meer mee wil maken en daar ook wat spanning aan overhoudt. Die muilkorf lijkt me een prima hulpmiddel .

[maart]

Ja, de spanning van mij uit zal wellicht veel doen. Want piiri is echt de kwaadste niet, ze zoekt echt geen problemen op, ze weet zichzelf alleen niet zo goed te beheersen en is gewoon een handvol hond. Er schuilt an sich geen kwaad in.

[maart]

Het eerste rondje met muilkorf is voorbij. Het is vooral zoeken om de koekjes er in te krijgen.

[Tineke]

Het eerste rondje met muilkorf is voorbij. Het is vooral zoeken om de koekjes er in te krijgen.

Dan kan ik de Baskerville aanbevelen, ik heb een hond in mijn groep met muilkorf tegen het vreten van allerhande rotzooi en poep en die kan ik gewoon belonen met die muilkorf.

[maart]

Het is een Baskerville maar het is toch even zoeken

[Tineke]

Het is een Baskerville maar het is toch even zoeken

Ik doe hem altijd iets, omhoog trekken en dan schuif ik het koekje er zo in. Pallas weet al hoe dat werkt dus verleent zijn volledige medewerking

[maart]

Bedankt, het kwartje valt hier hopelijk ook wel snel. Het scheelt al wel dat ze nu mijn vingers niet meer kan afbijten. Ze wil het snoepje nog altijd veel te snel aannemen en komt met ontblootte tanden af
Maar dat is kwestie van wennen van beide kanten uit.

Binnen tot nu toe geen conflicten meer geweest. Met runar wel wat spanning, er lagen kauw beentjes die binnen gekomen waren op tafel en dan mag ze niet in de buurt van de tafel komen. Gelukkig vindt ze dat verder niet interessant.

[Maeve]

Ik vind het wel heftig klinken, maar denk dat het ook wel deels "hoort" bij het type hond.
Ik heb hier misschien een soortgelijk geval, maar dan de retrievervariant. Die hangt dus nergens in, maar ze kan/kon wel "ontploffen" en dan gaan gillen, opspringen of een sprint nemen. Ik ben er de afgelopen tijd ook mee aan de slag gegaan, want ondanks dat Bizzy geen gevaar vormt voor iemand staat haar gedrag haar prestaties wel in de weg. Ze kan prachtig werken, maar dan moet ze zich wel kunnen beheersen.

Wat ik heb gedaan, op advies van anderen met dezelfde ervaring in Tollers, is juist alleen maar werken vanuit rust. In het begin even geen beloning met een bal of spel dus, hooguit een voerbeloning maar ik ben ook meer gaan werken met alleen m'n stem en een aai als beloning. De hoofdregel was eigenlijk dat ze alleen kreeg wat ze wilde (trainen, wandelen, loslopen) als ze rustig was. Herken de signalen van spanning (opspringen, hijgen, druk doen etc) en zodra ze dat vertoonde was het per direct klaar. Dat begon dus in de tuin met wat simpele oefeningen, want dan kun je heel gemakkelijk bij overenthousiasme gewoon naar binnen lopen en op de bank gaan zitten. En dat had serieus na een keer of 2 al effect. Toen ging ze actief haar best doen om haar rust te bewaren, en dat werd beloond met een stembeloning en het feit dat we doorgingen met wat we deden Als dat knopje om gaat heb je de basis al. En van daaruit kan je dan langzaam de moeilijkheidsgraad verhogen. Het is hier nog steeds een work in progress maar ik zie op deze manier al véél meer verbeteren dan met koekjes en speeltjes zwaaien wat vaak wordt geadviseerd. Dat zal ook best voor veel dingen effectief zijn, maar dit type hond hoeft niet nóg meer drive te creëren