
Mowan onze Jack Russel die de laatste jaren meer bij Caro haar ouders woonde dan bij ons (hij was daar zo heerlijk op z'n gemak tijdens onze vakantie dat het besluit toen viel dat we hem bij hun zouden laten wonen en wanneer nodig hij altijd terug kon komen). We zagen hem dan ook nog heel vaak gelukkig. Behalve als ze op reis waren.
Vorige week zijn ze met de camper terug garaced naar Nederland vanuit zuid Spanje omdat Mowan een bult had die maar niet weg ging met de daar gekregen antibiotica. Eenmaal hier bleek het dan ook geen ontsteking was maar een zeer agressieve vorm van kanker. Vanavond is geprobeerd de bult weg te halen die op zijn hoofd zat maar zijn schedel was al aangevreten door de kanker en de dierenarts heeft aangegeven dat inslapen eigenlijk de beste optie is.
Genoot hij tot een paar weken geleden nog intens van het leven als Camper hond....ineens is het zomaar voorbij.
Dag lieve smowes. Je was altijd bang bij opa en oma dat ik je weer mee zou nemen en ging heel snel bij oma op schoot zitten als ik langs kwam. Een verwend prinsje was je daar. En wat genoot je er van. En ik van jou om je zo in je element te zien.
Maar voor die tijd genoten we ook samen. De heerlijke wandelingen met de Grands waarin jij je een PBGV waande. Onze reizen naar Frankrijk waarin jij vaak als supporter voor Lune mee mocht. Gewoon omdat je je overal zo makkelijk voegde en je vanaf dag 1 dat Lune intrede deed in huis je dikke vrienden was met haar.

Dag knullie. We gaan je heel erg missen.
Boggabris Marvelous Mowan
24-02-2007 / 06-03-2019








