Angst slaat om naar agressie? bij een jonge hond

[Zyntia]

Mensen hier op de buurt hebben een Stabij pup van nu 7mnd., Hidde.
Het is een leergierig beestje, erg op de baas gericht.
Toen hij 16wk was is hij tijdens het wandelen erg geschrokken van een Leonberger die zo over hem heen dook.
Wat ik begrepen heb was de Leonberger los en was Hidde aangelijnd.
Sindsdien is Hidde bang(?) geworden voor bijna alle honden.
Hoe ouder Hidde wordt, hoe erger zijn gedrag wordt.
Eerst bleef het bij een grom, nu blaft en gromt hij en staat de lijn strak.
Maakt niet uit of het een pup is, of een grote/kleine hond.
Hij valt bijna naar elke hond uit.
Of het nu echt kwaad bedoeld is weten ze niet, maar het ziet er heftig uit.
Als ze hem tijdens zo'n bui naar de betreffende hond laten
gaan ( aangelijnd) dan bedaard hij al vrij snel bij kleine honden.
Grote honden zijn op zo'n moment echt te veel dus dat doen ze niet.
Nu doen ze dat niet bij alle onbekenden uiteraard, maar sommige mensen stoppen dan met hun hond en dan laten ze de honden kort snuffelen en gaan de baasjes even praten.
Dan is Hidde al vrij snel rustig en is er niks meer aan de hand.

Ze zitten met Hidde op cursus en daar gaat het prima.
Daar is niks te merken van zijn gedrag.
Het is puur en alleen thuis tijdens het lopen.

Verder is Hidde erg onrustig tijdens het wandelen.
Schrikt van heel veel dingen, van een blaffende hond in de verte, tot de wind die waait.
Ook is hij erg bezig onderweg met het opzoeken van dingen, net of hij dingen zoekt om bang van te zijn.
Hij moet en zal om de hoek van elke straat kijken wat er om de bocht staat.

Ze gaan o.a. vaak met hem naar een omheind veld.
Daar komen veel honden.
Hidde is in het begin bang, maar hij komt steeds losser als hij daar is.
Drukke honden vind hij niks.
Dan gaat hij achter zijn baasje staan.

Hidde loopt nooit los, want als hij schrikt dan loopt hij weg.
Hij is alleen los op een goed omheind veld of terrein.

Thuis reageert Hidde op de tv als er blaffende honden te horen zijn.
Hidde luistert goed naar zijn baasjes in huis.
Maar buiten is het eigenlijk dus een ander verhaal.
Oefeningen doet hij prima, maar zodra hij dus schrikt of een hond ziet is hij onbereikbaar.
Afleiden helpt niet, ook niet met een brokje ofzo.

Hidde komt bij een particuliere fokker weg.
Heeft een goede socialisatie gehad, zowel bij de fokker als thuis.

Hebben jullie nog tips om hiermee aan de slag te gaan?
Wat kunnen ze het beste op zo'n moment doen als Hidde " uitvalt" ?
Doorlopen, of wachten tot hij rustig is?

Ontspannen buiten lopen is het niet.
Want hij schrikt vaak en loopt ze dan voor de voeten.
Hij trekt niet aan de lijn, maar schiet vaak voor of achter ze langs als hij schrikt.
Soms loopt hij ze ( expres?) een beetje voor de voeten.
En wat ze ook zeiden was dat hij tijdens het wandelen vaak takjes kauwt.
Hij pakt ze van straat of trekt ze uit de bosjes.
Ze denken dat het een soort van afreageren is.
Hij schudt zich ook vaak uit onderweg.

Ik heb ook even meegedacht voor ik dit typte.
Zoals ik dit lees en zoals ik het begrepen heb van ze is Hidde onzeker geworden na dat voorval met die Leonberger.
Vanaf toen is dit gedrag ontstaan ( en doorgegroeid ), ondanks dat ze proberen hieraan te werken.
Als ik me niet vergis is 7mnd ook ongeveer de tijd voor de angstfase, dus misschien heeft dat er ook mee te maken en is het de leeftijd ook wat?

De moed begint ze in de schoenen te zakken.
Hidde was altijd zo'n vrolijke pup en erg leergierig.
Nu is Hidde veranderd in een bange onzekere jonge hond, die uitvalt naar andere honden.
Dat vinden ze erg jammer.

Ze houden veel van Hidde en willen proberen hem te begrijpen waarom hij zo doet.
Dan kunnen ze hem ondersteunen en hulp geven.

Nogmaals daarom vraag ik hier voor ze of jullie nog tips hebben.
Ze zijn zelf niet zo van forums enzo, maar vinden het prima als ik het voor ze doe/vraag.

[Maeve]

Denk dat ze een beetje driedubbel pech hebben. Deze leeftijd is lastig, de hormonen vliegen rond en daar worden honden niet echt stabiel van Dan dat voorval met de Leonberger en het feit dat best veel Stabijs van nature niet zo stabiel zijn. Ze lijken daarin op wat ik ook bij steeds meer Tollers zie helaas, erfelijke onzekerheid en gewoon onstabiliteit in z'n algemeenheid. Want als we even kritisch zijn: een van nature stabiele hond houdt geen trauma over van een lompe Leonberger. Bij beide rassen zie ik dat fokkers bij zulke honden kunnen socialiseren tot ze een ons wegen. Als je fokt met ouderdieren die niet stabiel zijn, krijg je geen stabiele pups. Je kan het hooguit erger maken met gebrek aan socialisatie, maar beter dan wat de hond genetisch heeft meegekregen wordt het niet. En dat uit zich juist in dat schrikachtige voor van alles en nog wat. Honden die al argwanend zijn bij een kliko die aan straat staat enzo.

Daarin moeten ze denk ik deels accepteren dat ze geen uiterst zelfverzekerde hond hebben. Wel proberen om het te verbeteren, maar geen wonderen verwachten en accepteren dat hij in bepaalde situaties gewoon meer steun nodig heeft (zonder de hond te verdrinken in medelijden uiteraard).

Qua uitvallen moeten ze vooral aan de slag vóór hij dat doet Als hij eenmaal uitvalt ben je al te laat. Dan is hij al over z'n toeren en doordat de meeste mensen met honden doorlopen denkt hij nog succes te hebben ook, alsof hij ze heeft weggejaagd. Hij is wel heel leergierig zeg je, dus laat ze daar gebruik van maken. Aandachtsoefeningen aanleren en mooi laten volgen. Eerst oefenen in een prikkelarme omgeving en dat flink belonen en daarna inzetten bij het passeren van andere honden. Dus nog voordat hij spanning opbouwt en gaat opvallen z'n aandacht vragen en zorgen dat hij de volledige aandacht bij de baas heeft, waarna hij uiteraard de jackpot krijgt. Wat dat ook voor hem is: een tennisballetje, even spelen met een flostouw of desnoods een beloning uit een tube smeerkaas Begin daarmee op flinke afstand van de andere honden en naarmate dat goed gaat kunnen ze de afstand verkleinen. Doordat ze het volgen van hem vragen hoeft hij ook niet meer zelf te bedenken wat hij met de situatie aan moet. Gewoon verstand op 0 en aandacht bij de baas, dat vinden heel veel honden prettig in een situatie die ze onzeker maakt.

[DeDiana]

Hij klinkt als een heel onzekere hond. En blijkbaar wordt het erger in plaats van beter, ook al doen de baasjes hun best. Ik zou ze professionele hulp (gedragstherapeut) aanraden om te voorkomen dat zijn angsten onbedoeld nog erger wordt. De angstfase kan zeker meespelen, maar als een hond al zulk onzeker gedrag laat zien, moet je hem daar wel goed doorheen loodsen en ik krijg het gevoel dat de baasjes het nog niet echt in goede banen kunnen leiden. Wellicht kunnen ze met een aantal goede handvatten al een enorme vooruitgang zien in het gedrag.

[Fotogravinnetje]

Klinkt als Elco's gedrag. Wordt erger naarmate hij meer prikkels heeft moeten verwerken. Hij kalmeert wel temidden van veel honden, maar de keer erna, blaft hij van grotere afstand al. Bij hem ben ik juist honden gaan vermijden. Als we maar een paar honden tegenkomen onderweg, gaat het tegenwoordig best goed, maar dat heeft dus veel tijd en veel vermijden van ontmoetingen gekost

[laeken]

Ik zou er ook een goede gedragsdeskundige naar laten kijken. Niet alleen omdat dat vaak goede handvatten geeft maar vooral ook omdat je dan een therapie gaat doen. Nu doen ze alles op gevoel. En dan ga je een traject in. Dat laatste is veel beter.
Ik heb 1 keer een gedragsdeskundige laten komen en we hebben ons aan hetgeen hij aandroeg gehouden. Dat alleen al geeft rust en het gevoel dat je de goede weg in slaat. Dat helpt ook weer.

Ik denk dat het iets is tussen baas en hond. Niks met de hond zelf te maken. Dat concludeer ik uit dit verhaal. Los op het veld gaat het na even goed. Met andere woorden de baas raakt op de achtergrond. Op de cursus gaat het ook goed. Daar zijn andere mensen en andere honden.

Alleen 1 op 1 loopt het totaal niet. Zodra de hond daar ruimte krijgt gaat het ook beter. Hond heeft zeker issues maar de baas is waarschijnlijk mede oorzaak. Bijvoorbeeld zelf niet bang bij kleine honden. Straks komt er dus iemand die zal laten zien dat de hond bij hem of haar wel sociaal is. Dan kun je verder.

[Belle]

Ik ben het met Diana eens dat het goed zou zijn een gedragstherapeut in te schakelen, voordat het gedrag nog verder ingesleten raakt.
Daarnaast zou ik een ook een bloedonderzoek overwegen. Met name in het stukje hieronder herken ik heel erg mijn Duitse dog, die ook zo schrikkerig was. Ook zij liep maar rond te spieden op straat, al vanaf het moment dat de buitendeur openging. Zij bleek hypothereoidie te hebben. Je zou haar dit stukje eens kunnen laten lezen om te kijken of ze meer herkent: https://drjeandoddspethealthresource.tu ... H1211NKjYV

Verder is Hidde erg onrustig tijdens het wandelen.
Schrikt van heel veel dingen, van een blaffende hond in de verte, tot de wind die waait.
Ook is hij erg bezig onderweg met het opzoeken van dingen, net of hij dingen zoekt om bang van te zijn.
Hij moet en zal om de hoek van elke straat kijken wat er om de bocht staat.

[blondie]

Hij klinkt als een heel onzekere hond. En blijkbaar wordt het erger in plaats van beter, ook al doen de baasjes hun best. Ik zou ze professionele hulp (gedragstherapeut) aanraden om te voorkomen dat zijn angsten onbedoeld nog erger wordt. De angstfase kan zeker meespelen, maar als een hond al zulk onzeker gedrag laat zien, moet je hem daar wel goed doorheen loodsen en ik krijg het gevoel dat de baasjes het nog niet echt in goede banen kunnen leiden. Wellicht kunnen ze met een aantal goede handvatten al een enorme vooruitgang zien in het gedrag.

Dit inderdaad, zou zo zonde zijn als door nu er verkeerd op reageren het straks grotere problemen op gaat leveren.

Ik had vandaag weer een gesprek met een collega en die krijgt bepaald gedrag ook niet meer eruit, goed of hoe je het ook wilt noemen, en dat is best lastig te noemen. En die zijn ook op cursus geweest, gedragstherapeuten geraadpleegd etc..
Ik heb de hond zelf nog nooit gezien, maar ik zou er goed gek van worden in ieder geval, maar bij hem begonnen de problemen ook rond 7 maanden tot een jaar.. eerst veel vrijheid gegeven, te veel m.i. toen en daar heb ik toen ook voor gewaarschuwd.. maar hij dacht er goed aan te doen om een wat angstige hond zoveel mogelijk kennis te laten maken met andere honden en dat maar te laten gaan, dat heeft in zijn geval niet zo goed uitgepakt

Maar afleiden etc.. werkt ook alleen maar als je daar consequent in blijft, en soms moet je ook kunnen beslissen dat je hond nu eenmaal geen allemansvriend is. Nu vind ik zelf stabij, de honden die ik ken althans, ook niet van die honden die het leuk vinden om met "vreemd soort" vriendjes te maken.

[Emma]

Ik zou iedere keer met het passeren van andere honden, consequent een koekje geven. Eventueel een clickertraining volgen, en tijdens wandelingen korte clicker oefeningetjes. Om zo de aandacht van de hond, wat beter op jezelf te richten. Zodat je dat helpt (uiteindelijk) bij het passeren van honden.

Wat betreft stokjes eten door overprikkeling (?) Dat kun je opvangen door even samen te spelen.

Hou dit allemaal kort en rustig, zodat het niet teveel wordt voor de hond. Je eigen houding is daarbij van belang, doe alles zelf ontspannen en met rust. Dus blijf geduldig en rustig met de oefeningetjes en koekje met passeren van honden. Dus ga niet pushen. In het begin nog geen koekje willen aannenemen is niet erg. Als je clickertraining doet, krijgt de hond meer zelfvertrouwen en zal dan wel koekjes gaan aannemen.

Zo zou ik het doen, denk ik. En in het begin zal het mislukken. Is niet erg, maar werk er naar toe, en na een maand zal het vast al beter gaan.

Hulp van een gedragsdeskundige kan natuurlijk altijd een frisse kijk geven, en handvaten voor het gedrag.

[DeDiana]

Hij klinkt als een heel onzekere hond. En blijkbaar wordt het erger in plaats van beter, ook al doen de baasjes hun best. Ik zou ze professionele hulp (gedragstherapeut) aanraden om te voorkomen dat zijn angsten onbedoeld nog erger wordt. De angstfase kan zeker meespelen, maar als een hond al zulk onzeker gedrag laat zien, moet je hem daar wel goed doorheen loodsen en ik krijg het gevoel dat de baasjes het nog niet echt in goede banen kunnen leiden. Wellicht kunnen ze met een aantal goede handvatten al een enorme vooruitgang zien in het gedrag.

Dit inderdaad, zou zo zonde zijn als door nu er verkeerd op reageren het straks grotere problemen op gaat leveren.

Ik had vandaag weer een gesprek met een collega en die krijgt bepaald gedrag ook niet meer eruit, goed of hoe je het ook wilt noemen, en dat is best lastig te noemen. En die zijn ook op cursus geweest, gedragstherapeuten geraadpleegd etc..
Ik heb de hond zelf nog nooit gezien, maar ik zou er goed gek van worden in ieder geval, maar bij hem begonnen de problemen ook rond 7 maanden tot een jaar.. eerst veel vrijheid gegeven, te veel m.i. toen en daar heb ik toen ook voor gewaarschuwd.. maar hij dacht er goed aan te doen om een wat angstige hond zoveel mogelijk kennis te laten maken met andere honden en dat maar te laten gaan, dat heeft in zijn geval niet zo goed uitgepakt

Maar afleiden etc.. werkt ook alleen maar als je daar consequent in blijft, en soms moet je ook kunnen beslissen dat je hond nu eenmaal geen allemansvriend is. Nu vind ik zelf stabij, de honden die ik ken althans, ook niet van die honden die het leuk vinden om met "vreemd soort" vriendjes te maken.

Ja, het is een best cruciale en vormende periode. Als je dan al tegen zulk gedrag aan loopt en je komt er zelf niet goed verder mee, zou ik er een professional bij halen om het te doorbreken. Ongewenst en ingesleten gedrag er weer uit krijgen is inderdaad veel lastiger en een hond die steeds banger wordt of steeds voor meer dingen bang wordt zou ik wel een reden tot bezorgdheid vinden.
Ik ben zelf helemaal geen voorstander van afleiden bij angst of bij reactiviteit, maar het gaat erom wat voor de hond (en baas) werkt natuurlijk. En flooding, dus een angstige hond maar blootstellen aan zo veel mogelijk andere honden, werkt inderdaad vaker niet dan wel.

[ranetje]

Ik zou er een goede gedragstherapeut bij laten komen die ze op straat helpt om goed op de hond te reageren.
En dat bloedonderzoek waar Belle het over heeft lijkt me ook een prima idee
Als het een reu is in ieder geval voorlopig niet laten castreren

[Zyntia]

Wat kunnen ze het beste doen als ze in een situatie komen dat hun hond reageert op een andere hond?
(Soms ontkom je er niet aan, of lopen ze ineens achter je.)

Moeten ze wachten, of doorlopen zonder wat te zeggen?
Wachten met afleiding is moeilijk, want op zulke momenten is hij niet geïnteresseerd in brokjes of een stukje frikandel.
Laatst vertelde zijn baas mij dat iemand zo'n gentle leader voorstelde.
Want dan kon hij zijn kop niet afdraaien en moet hij wel zijn kop vlakbij de baas houden waardoor aandacht voor de baas makkelijker zou worden?

[Tineke]

Misschien moeten ze eens met hem op andere, voor hem vreemde, plekken gaan lopen.
Als hij op cursus dit gedrag totaal niet vertoont dan kan het ook wat wandelplek gerelateerd zijn.
Onze Luus heeft dat met hazen, op een plek waar ze er ooit een achterna gezeten heeft houden we haar nu altijd vast.
Het is maar één keer gebeurt maar toch is zij daar altijd heel verwachtingsvol of er hazen zijn.
Ze luistert prima, maar dan toch even minder vandaar dat ze daar vast blijft.

Als Hidde op cursus met andere honden dit gedrag totaal niet vertoont zou ik dat eens gaan proberen.
En dan vandaar het uitbouwen.

[DeDiana]

Misschien moeten ze eens met hem op andere, voor hem vreemde, plekken gaan lopen.
Als hij op cursus dit gedrag totaal niet vertoont dan kan het ook wat wandelplek gerelateerd zijn.
Onze Luus heeft dat met hazen, op een plek waar ze er ooit een achterna gezeten heeft houden we haar nu altijd vast.
Het is maar één keer gebeurt maar toch is zij daar altijd heel verwachtingsvol of er hazen zijn.
Ze luistert prima, maar dan toch even minder vandaar dat ze daar vast blijft.

Als Hidde op cursus met andere honden dit gedrag totaal niet vertoont zou ik dat eens gaan proberen.
En dan vandaar het uitbouwen.

Het kan ook zijn dat hij het gedrag op cursus niet vertoont omdat hij weet dat er daar geen honden op hem af of te dichtbij komen en het na een paar lessen voor hem bekende honden zijn.
Maar het is zeker het proberen waard om eens te kijken hoe hij op een totaal onbekende plek reageert.
Verder zou ik met zo'n hond op rustige plekken gaan wandelen met veel overzicht, zodat je makkelijk wat meer afstand kunt houden tot honden die hij spannend vindt.

[Barkley]

Wat kunnen ze het beste doen als ze in een situatie komen dat hun hond reageert op een andere hond?
(Soms ontkom je er niet aan, of lopen ze ineens achter je.)

Moeten ze wachten, of doorlopen zonder wat te zeggen?
Wachten met afleiding is moeilijk, want op zulke momenten is hij niet geïnteresseerd in brokjes of een stukje frikandel.
Laatst vertelde zijn baas mij dat iemand zo'n gentle leader voorstelde.
Want dan kon hij zijn kop niet afdraaien en moet hij wel zijn kop vlakbij de baas houden waardoor aandacht voor de baas makkelijker zou worden?

beter op gaan letten en honden eerder spotten. En omdraaien als je een andere hond ziet. En met veel afstand gaan trainen. Er zijn dan veel te veel prikkels om ook maar interesse te hebben in die frikandel

[natalie]

Misschien moeten ze eens met hem op andere, voor hem vreemde, plekken gaan lopen.
Als hij op cursus dit gedrag totaal niet vertoont dan kan het ook wat wandelplek gerelateerd zijn.
Onze Luus heeft dat met hazen, op een plek waar ze er ooit een achterna gezeten heeft houden we haar nu altijd vast.
Het is maar één keer gebeurt maar toch is zij daar altijd heel verwachtingsvol of er hazen zijn.
Ze luistert prima, maar dan toch even minder vandaar dat ze daar vast blijft.

Als Hidde op cursus met andere honden dit gedrag totaal niet vertoont zou ik dat eens gaan proberen.
En dan vandaar het uitbouwen.

Het kan ook zijn dat hij het gedrag op cursus niet vertoont omdat hij weet dat er daar geen honden op hem af of te dichtbij komen en het na een paar lessen voor hem bekende honden zijn.
Maar het is zeker het proberen waard om eens te kijken hoe hij op een totaal onbekende plek reageert.
Verder zou ik met zo'n hond op rustige plekken gaan wandelen met veel overzicht, zodat je makkelijk wat meer afstand kunt houden tot honden die hij spannend vindt.

Ik herken dit (in mindere mate) wel bij Jip. Bepaalde plekken mijd ik nu bewust, omdat Jip weet dat we daar soms loslopende honden tegenkomen. En dat gebeurt misschien maar in 10% van de keren dat ik er wandel, maar dat is blijkbaar voldoende voor Jip om héél alert te zijn en alleen nog maar met de omgeving bezig te zijn. Alles wordt dan 'gescand' en hij luistert op zo'n moment heel slecht naar mij. Bij de hondenschool vertoont hij dit gedrag niet of nauwelijks. Hoewel ik maar heel zelden bij de hondenschool kom (alleen als er een leuke workshop gegeven wordt) weet hij dat andere honden daar altijd op afstand blijven. Er wordt geen contact gemaakt. En dan kan hij zich op mij focussen.

Wat een super lastige situatie voor jouw kennissen. Maar inderdaad zou ik ook rustige plekken en rustige tijdstippen uitzoeken. Ik weet inmiddels wat de 'spitstijden' zijn in onze wijk en in het bos, dus dan ga ik niet met Jip de deur uit. Dat is voor ons beiden veel prettiger. Jip valt overigens niet uit naar andere honden en dat heeft dat ook nooit gedaan, maar hij verstart en fixeert. Hij is dan ook onbereikbaar voor mij, al sta ik met een plak kaas te zwaaien. Ik ben dan te laat geweest met ingrijpen (straat oversteken, omdraaien, o.i.d.) en kan op zo'n moment eigenlijk niets meer. Maar dat gedrag laat hij tegenwoordig veel minder vaak zien gelukkig.

[Fotogravinnetje]

Hier heeft het niet geholpen, andere hond erbij Sterker nog: Elco vindt het ook te spannend als Gait contact met zo'n 'enge' hond maakt, terwijl Gait prima voor zichzelf kan opkomen (en dat eigenlijk zelden hoeft). Contacten met andere honden bevestigen het gedrag van Elco hoe dan ook: ofwel alles gaat goed en dan heeft z'n geblaf blijkbaar gewerkt, ofwel het gaat niet goed en er is een nieuwe bevestiging dat ontmoetingen met andere honden spannend zijn. Enige optie is toch echt om ontmoetingen te vermijden en als dat goed gaat de afstand stukje bij beetje te verkleinen. Elco vindt tegenwoordig alleen de echt frontale ontmoetingen nog echt te moeilijk en gaat op zo'n moment maar gewoon even op de arm, als het niet te vermijden is. En natuurlijk zijn ongewenst buurtende honden ook te spannend. Honden die hij kent en vertrouwt kan hij nu een frontale ontmoeting wel mee handelen, maar het blijft een heikel punt voor hem. Flooding maakt het alleen maar erger. Daar leert hij niet van dat hij niet hoeft uit te vallen

[Fotogravinnetje]

Flooding is het in feite laten verdrinken in een overvloed van de spannende prikkel. Zoiets als bij spinnenfobie in een kamer vol met spinnen gezet worden. Probleem daarmee is dat vaak het gedrag wel veranderd (want het heeft toch geen zin), maar de emotie niet (blijft eng).
Juist omdat hij nu nog jong is, zou ik hem gaan leren dat hij op de baas kan vertrouwen in spannende situaties. En dat betekent dus dat de baas voorkomt dat de situatie te spannend wordt. Ze leren namelijk helemaal niet dat er niets gebeurt als ze steeds weer in die te spannende situatie komen. Of er gebeurt wel wat, of hun gedrag wordt bevestigd als effectief om te voorkomen dat er iets gebeurt. Beide wil je niet.
Ik leer Elco dus: als je een andere hond te spannend vindt, negeer je die en als die hond dan toch komt, los IK het voor je op. Had ik hem als pup al moeten leren, maar helaas was ik toen nog van het 'ze moeten toch leren om op eigen pootjes te staan'. Gait heb ik wel geleerd dat ik problemen met andere honden voor hem oplos en die heeft dan ook geen enkel probleem met andere honden: of het is gezellig contact maken, of hij komt achter mij staan en dan blokkeer ik de buurtende hond. Elco heb ik helaas als pup geleerd dat hij met zo'n beetje alle honden wat moet en dat hij er niet op kan vertrouwen dat ik hem bescherm. Dat is nu dus extra hard werken om hem te leren dat hij wél op mij kan vertrouwen en hij niets met andere honden hoeft als hij dat te spannend vindt

[Zyntia]

De eerste ontmoeting met mijn honden reageerde Hidde ook ongeveer zo zoals hij nu doet, maar net wat minder erg.
Nu gaat dat prima.
Wel is hij erg druk en blij als hij ons ziet, een beetje een stuiterbal.
Als we gaan wandelen is er niks meer aan de hand.
Met mijn honden erbij gaat het dus wel goed.
Wij kunnen gewoon normaal wandelen.
Tot er een andere hond in zicht komt, dan begint Hidde toch weer wat te grommen en te blaffen.
Dat gebeurd zes van de tien keer, zeg maar.

Ze willen graag weten wat ze het beste kunnen doen als Hidde toch naar een passerende hond blaft.
Moeten ze wachten of doorlopen?
Want op dat moment afleiden werkt niet.

En als Hidde weer eens ergens van schrikt, hoe moeten ze dan reageren?
Wachten tot hij rustig is, of niks zeggen en doorlopen?

Op een totaal onbekende plek wandelen hebben ze al een paar keer gedaan.
Daar is hij heel erg op zijn hoede, veel bezig met de omgeving.
Gehoorzaamheids oefeningen voert hij wel gewoon uit.
Maar daarna is hij weer bezig met zijn omgeving.
Een hond passeren op afstand op een onbekende plek gaat vaak redelijk goed.
Hij kijkt wel eerst en is op zijn hoede.
Dan is hij nog te porren voor een brokje, wel wordt deze uit de handen gegrist, snel opgegeten.
Komen ze later weer een hond tegen, dan reageert hij wisselend.
Maar na een paar keer daar gewandeld te hebben, valt hij weer terug in het gedrag wat hij nu vertoont.

[Fotogravinnetje]

Hij laat waarschijnlijk al signalen zien voordat hij begint met blaffen. En dan moet je dus al afstand gaan nemen. Elke keer dat hij begint te blaffen ben je te laat/te dichtbij

[Zyntia]

Hij laat waarschijnlijk al signalen zien voordat hij begint met blaffen. En dan moet je dus al afstand gaan nemen. Elke keer dat hij begint te blaffen ben je te laat/te dichtbij

Dat heb ik ze verteld.
Maar hoe moeten ze op zo'n moment reageren op Hidde als het fout gaat en hij toch uitvalt/reageert?

[GoldenGizmo]

De eerste ontmoeting met mijn honden reageerde Hidde ook ongeveer zo zoals hij nu doet, maar net wat minder erg.
Nu gaat dat prima.
Wel is hij erg druk en blij als hij ons ziet, een beetje een stuiterbal.
Als we gaan wandelen is er niks meer aan de hand.
Met mijn honden erbij gaat het dus wel goed.
Wij kunnen gewoon normaal wandelen.
Tot er een andere hond in zicht komt, dan begint Hidde toch weer wat te grommen en te blaffen.
Dat gebeurd zes van de tien keer, zeg maar.

Ze willen graag weten wat ze het beste kunnen doen als Hidde toch naar een passerende hond blaft.
Moeten ze wachten of doorlopen?
Want op dat moment afleiden werkt niet.

En als Hidde weer eens ergens van schrikt, hoe moeten ze dan reageren?
Wachten tot hij rustig is, of niks zeggen en doorlopen?

Op een totaal onbekende plek wandelen hebben ze al een paar keer gedaan.
Daar is hij heel erg op zijn hoede, veel bezig met de omgeving.
Gehoorzaamheids oefeningen voert hij wel gewoon uit.
Maar daarna is hij weer bezig met zijn omgeving.
Een hond passeren op afstand op een onbekende plek gaat vaak redelijk goed.
Hij kijkt wel eerst en is op zijn hoede.
Dan is hij nog te porren voor een brokje, wel wordt deze uit de handen gegrist, snel opgegeten.
Komen ze later weer een hond tegen, dan reageert hij wisselend.
Maar na een paar keer daar gewandeld te hebben, valt hij weer terug in het gedrag wat hij nu vertoont.

Als het even kan, geen van beiden. Draai om en loop terug, draai af en loop een ander pad/andere straat in, of steek de straat over. Maar probeer ervoor te zorgen dat de afstand tussen Hidde en de andere hond groot genoeg blijft dat Hidde bereikbaar blijft.

[Fotogravinnetje]

Zo snel mogelijk uit de situatie halen. Corrigeren heeft geen nut, maakt het alleen maar spannender voor hem. Dus kort nemen, met zo groot mogelijke boog zo snel mogelijk er langs of ander pad in gaan. Ik loop meestal op laarzen, zodat ik ook door de blubber of kniehoog nat gras kan om afstand te nemen. Hier zitten vaak sloten in de weg waardoor ik beperkt word in de afstand die ik kan nemen. In een bos kun je al snel meters van het pad af zonder problemen (afgezien van dat het vaak niet mag, maar daar trek ik me in zo'n geval even niet zo veel van aan). Wachten kan alleen als er al voldoende afstand is

[Omega]

Hond leren dat het veilig is bij de baas, dat de baas het regelt met andere honden. Laat 'm tussen de benen zitten desnoods hurk je daarbij, hand op de hond zodat je contact maakt. Of als je een andere hond ziet weer afstand nemen zodat je wel af kunt leiden, zelf dus ver vooruit kijken. Als de hond zich niet meer af laat leiden ben je al te dicht bij een prikkel. Appél verbeteren, laten volgen langs het enge ding, commando 'kijk eens' leren zodat de hond naar jou kijkt ipv naar het gevaar, het helpt om dan een snoepje uit de hand te laten knagen.

Heb een stabij van een jaar oud bij de uitlaat, ze kan ook onzeker zijn, al van pup af aan. Baasje heb ik in de cursus bovenstaande geleerd en heb daar zelf ook aan gewerkt bij de uitlaat. Laatst waren we bij het water, honden aan het spelen, kwamen andere honden bij. Dat vond ze even te druk/spannend en kwam ze bij mij zitten, ze heeft het even bekeken vanuit haar veilige haven en ging toen daarna verder met spelen. Ik was blij dat ze die optie kent en als het nodig is bij me komt en niet weg gaat rennen..

[ranetje]

Ze willen graag weten wat ze het beste kunnen doen als Hidde toch naar een passerende hond blaft.
Moeten ze wachten of doorlopen?
Want op dat moment afleiden werkt niet.

En als Hidde weer eens ergens van schrikt, hoe moeten ze dan reageren?
Wachten tot hij rustig is, of niks zeggen en doorlopen?

Als het even kan, geen van beiden. Draai om en loop terug, draai af en loop een ander pad/andere straat in, of steek de straat over. Maar probeer ervoor te zorgen dat de afstand tussen Hidde en de andere hond groot genoeg blijft dat Hidde bereikbaar blijft.

Dat
Er zijn vrij veel honden die met een ruime boog om een andere hond heen zouden lopen als ze de kans kregen (niet aangelijnd zijn).
Doe dat dus ook met een aangelijnde hond.
Geef hem de ruimte en kom niet te dichtbij.

[Zyntia]

Ze willen graag weten wat ze het beste kunnen doen als Hidde toch naar een passerende hond blaft.
Moeten ze wachten of doorlopen?
Want op dat moment afleiden werkt niet.

En als Hidde weer eens ergens van schrikt, hoe moeten ze dan reageren?
Wachten tot hij rustig is, of niks zeggen en doorlopen?

Als het even kan, geen van beiden. Draai om en loop terug, draai af en loop een ander pad/andere straat in, of steek de straat over. Maar probeer ervoor te zorgen dat de afstand tussen Hidde en de andere hond groot genoeg blijft dat Hidde bereikbaar blijft.

Dat
Er zijn vrij veel honden die met een ruime boog om een andere hond heen zouden lopen als ze de kans kregen (niet aangelijnd zijn).
Doe dat dus ook met een aangelijnde hond.
Geef hem de ruimte en kom niet te dichtbij.

Leren ze Hidde dan niet dat hij succes heeft als hij uitvalt?
Als ze dus van de naderende hond weglopen met Hidde, terwijl Hidde al tekeer gaat?
Dat hij dus gaat denken dat dat blaffen van hem dus succes heeft?

[Fotogravinnetje]

Ze willen graag weten wat ze het beste kunnen doen als Hidde toch naar een passerende hond blaft.
Moeten ze wachten of doorlopen?
Want op dat moment afleiden werkt niet.

En als Hidde weer eens ergens van schrikt, hoe moeten ze dan reageren?
Wachten tot hij rustig is, of niks zeggen en doorlopen?

Als het even kan, geen van beiden. Draai om en loop terug, draai af en loop een ander pad/andere straat in, of steek de straat over. Maar probeer ervoor te zorgen dat de afstand tussen Hidde en de andere hond groot genoeg blijft dat Hidde bereikbaar blijft.

Dat
Er zijn vrij veel honden die met een ruime boog om een andere hond heen zouden lopen als ze de kans kregen (niet aangelijnd zijn).
Doe dat dus ook met een aangelijnde hond.
Geef hem de ruimte en kom niet te dichtbij.

Leren ze Hidde dan niet dat hij succes heeft als hij uitvalt?
Als ze dus van de naderende hond weglopen met Hidde, terwijl Hidde al tekeer gaat?
Dat hij dus gaat denken dat dat blaffen van hem dus succes heeft?

Dan zouden we bij Elco ook geen vooruitgang, maar achteruitgang zien. Je leert juist dat hij niets met de andere hond hoeft. En als hij niets met de andere hond hoeft, is er ook geen reden om uit te vallen. Juist het dichterbij dwingen terwijl hij al zo duidelijk aangeeft dat niet te willen, zal het gedrag versterken (en vergis je niet: het er op af gaan is niet omdat hij er naar toe wil, maar om de hond weg te jagen, zelfs als bij kennismaking het verder wel goed gaat)

[alm@]

Er zijn vrij veel honden die met een ruime boog om een andere hond heen zouden lopen als ze de kans kregen (niet aangelijnd zijn).
Doe dat dus ook met een aangelijnde hond.
Geef hem de ruimte en kom niet te dichtbij.

Leren ze Hidde dan niet dat hij succes heeft als hij uitvalt?
Als ze dus van de naderende hond weglopen met Hidde, terwijl Hidde al tekeer gaat?
Dat hij dus gaat denken dat dat blaffen van hem dus succes heeft?

Nee, want je loopt al de andere kant op voordat hij gaat uitvallen. Dat is een betere optie dan 'hem er maar aan te laten wennen' want als hij andere honden niet leuk vindt gaat dat ook niet gebeuren als je hem er langs heen forceert.
Door hem nooit een reden te geven om uit te vallen heb je meer kans dat het gedrag uitdooft.

Juist. En laat ze dat ook stilzwijgend doen en pas weer tegen hem praten als de hond uit zicht is. Het gevaar is namelijk als je van alles gaat lopen roepen de hond denkt dat hij volkomen gelijk heeft door dat enge weg te jagen want baasje doet immers mee. Mijn jongste teckel is ook onzeker en heeft die neiging ook. Ik heb hem geleerd als hij iets eng vindt bij mijn voeten te komen, dan los ik het op en dat heb ik hem ook al een paar keer laten zien (vreemde honden wegsturen). Hij is nu 11 maanden en het uitval/blafgedrag is zo goed als uitgedoofd en hij loopt vrij en over het algemeen ontspannen los door het bos. Verder hebben hij en ik geluk met überstabiele Frodo waar hij alles vanaf kijkt en zich aan optrekt. Misschien ook een idee voor de eigenaars in de buurt een stabiele hond te zoeken waar hij het goed mee kan vinden en samen veel oplopen.

[Zyntia]

Hem meenemen voor hij uitvalt dat snappen ze.
Maar wat als hij tijdens dat meenemen toch tekeer gaat?
Niks zeggen en doorlopen?
En Hidde bij de voet laten zitten tijdens zo'n situatie werkt niet.
Hij staat en is dan niet tot zitten te krijgen.
Hidde reageert op alle honden, reu of teef.
Puppy of volwassen.
Laatst viel Hidde uit tegen een kleine pup.
Deze pup schrok enorm.
Ook viel hij eens uit naar een bange hond, deze liep ineens achter ons.
Maar Hidde valt ook uit naar Herders en Staffords enzo.
Of nog grotere honden.
Hij maakt daar geen onderscheid in.

Als Hidde schrikt van dingen is dat meestal in het donker/schemering.
Dan draait hij alle kanten op om te zien waar het weg komt.
Lopen ze verder dan blijft hij achterom kijken en loopt ze dan vaak voor de voeten.
Normaal volgt Hidde prima, trekt niet aan de lijn.
Maar tijdens zo'n schrik situatie is het moeilijk voor hem om netjes te volgen.
Hoe moeten ze hem dan gerust stellen als hij schrikt?
Samen kijken waar het weg komt, of gewoon doorlopen?

[ranetje]

@Zyntia, lees dit nou even goed en laat het tot je doordringen.

Er zijn vrij veel honden die met een ruime boog om een andere hond heen zouden lopen als ze de kans kregen (niet aangelijnd zijn).
Doe dat dus ook met een aangelijnde hond.
Geef hem de ruimte en kom niet te dichtbij.

Leren ze Hidde dan niet dat hij succes heeft als hij uitvalt?
Als ze dus van de naderende hond weglopen met Hidde, terwijl Hidde al tekeer gaat?
Dat hij dus gaat denken dat dat blaffen van hem dus succes heeft?

Nee, want je loopt al de andere kant op voordat hij gaat uitvallen. Dat is een betere optie dan 'hem er maar aan te laten wennen' want als hij andere honden niet leuk vindt gaat dat ook niet gebeuren als je hem er langs heen forceert.
Door hem nooit een reden te geven om uit te vallen heb je meer kans dat het gedrag uitdooft.

Juist. En laat ze dat ook stilzwijgend doen en pas weer tegen hem praten als de hond uit zicht is. Het gevaar is namelijk als je van alles gaat lopen roepen de hond denkt dat hij volkomen gelijk heeft door dat enge weg te jagen want baasje doet immers mee. Mijn jongste teckel is ook onzeker en heeft die neiging ook. Ik heb hem geleerd als hij iets eng vindt bij mijn voeten te komen, dan los ik het op en dat heb ik hem ook al een paar keer laten zien (vreemde honden wegsturen). Hij is nu 11 maanden en het uitval/blafgedrag is zo goed als uitgedoofd en hij loopt vrij en over het algemeen ontspannen los door het bos. Verder hebben hij en ik geluk met überstabiele Frodo waar hij alles vanaf kijkt en zich aan optrekt. Misschien ook een idee voor de eigenaars in de buurt een stabiele hond te zoeken waar hij het goed mee kan vinden en samen veel oplopen.

Als hij vooral in schemer en donker schrikt, laat dan voor de zekerheid zijn ogen nakijken zou ik zeggen.
Verder zou ik als hij schrikt aangeven dat er niets aan de hand is en doorlopen.
Dat is iets anders dan "gerust stellen".
Eventueel meelokken met iets lekkers als dat lukt en direct belonen voor de eerste normale stap die hij zet.

Hij lijkt me uit de beschrijvingen een erg nerveuze en onzekere hond.
Ik zou daar dus echt een goede GT bij halen die de baas kan begeleiden bij de wandelingen zodat de baas beter en zekerder kan reageren.
Als de baas zekerder is, biedt hij meer vertrouwen en veiligheid.

En nogmaals, in deze situatie niet eens dènken aan castratie (wordt soms door een DA geadviseerd) want waarschijnlijk zijn de rapen dan helemaal gaar.

[TessaThomas]

Hier werkt dat boos worden echt absoluut niet, Heavy. Ik heb een angstagressieve hond, al een stuk ouder, maar ik kreeg haar toen ze 2 was. Boos worden zorgt juist voor een nog heftigere reactie de keer daarna, want de hond is eng en de baas wordt boos en en en. Met een beetje pech raakte ze zo vreselijk over de zeik dat ze alles beet wat in de buurt was, mij, een heg, noem maar op.

Ik heb er uiteindelijk een GT bij gehad. Nadat we dus cursussen gevolgd hadden en veel meer dingen gedaan. Het gedrag is nooit weggegaan, maar ze is wel iets beter geworden. Vroeger viel ze enorm uit als ze op 100 meter afstand een hond zag, nu is dat zo'n 20 meter. Ze was ook echt aan het 'zoeken' of er geen hond was. Op cursus viel ze na 2 weken ook niet meer uit, want die honden kende ze dan en uitvallen doet zij naar vreemde honden. Dat is dus ook het probleem of juist het voordeel, als ik met een andere hond opliep stopte ze vrij snel met uitvallen. Ik kan haar dus ook vrij snel laten wennen aan een logee bijvoorbeeld, maar dat helpt niks voor het uitvalgedrag buiten.

Ik zou dus echt een GT raadplegen. Het is hier dan niet weggegaan, maar ik weet wel hoe ik er mee om moet gaan en het is zeker wel verbeterd.