Fit for function

[dagmar88]

Is dat erg? Welnee. Er is niets op tegen om een mooie hond te willen hebben en ik denk zelfs dat die showgefokte hond in heel veel gevallen beter voldoet als huishond dan het werkgefokte model Maar het feit dat werkmensen, uitzonderingen daargelaten, hun honden niet uit de showwereld betrekken zegt toch eigenlijk al genoeg? Ze vinden ze helemaal niet fit voor hun functie....

Die functie is veranderd en dat is prima. Met je showclumber ga je niet naar de nimrod nee.
Die moet geschikt zijn voor een rondje door het park en om de kinderen van school te halen. Zonder excessief kopvel of ectropion is die "fit for function".

De meeste mensen kunnen maar beter geen hond hebben die voldoet aan het oorspronkelijke gebruiksdoel.

[Laura84]

daarom heb ik gekozen voor de HH. Vergeleken met 100 jaar geleden zijn ze eigenlijk geen klap verandert. Op een uitzondering na, slagen ze allemaal voor de aanlegtest voor de hoedende herdershond.
De langhaar valt voor mij helaas niet meer onder de categorie werkhond, het temperament en de belastbaarheid daarvoor is eruit en er zijn veel vervelende karaktertrekken voor in de plaats gekomen (wist ik niet toen ik ervoor koos). De aanloop om er een stabiele hoeder van te maken, kost jaren (gemiddeld een jaar of 4/5, te lang om er dus serieus mee aan de gang te kunnen).
Bij de kort en de ruwharen is die belastbaarheid er nog wel, ze draaien mee op trails, sommige zijn zelfs nog full time aan het werk bij de schapen. De BIS op de kcm van 2 jaar geleden is een hond geweest uit de werkhondenklasse dus het kan nog wel.
Wat ik vaak wel zie bij de werkhondenmensen is dat de shows maar stom vinden dus ook niet de moeite nemen om in te schrijven.
Maar om nu te zeggen dat de HH een hond met extremen is, dat gelukkig niet. Zo nuchter als dat ze ooit bedoelt zijn, gewoon een gewone hond zonder al te veel fratsen.

[Marjoleine]

Even de discussie elders vandaan hier naar toe trekken

Ik geloof dus dat er op de shows voor huisdieren amper naar fit for function gekeken wordt. Er wordt gekeken of de hond een kloppend beeld vormt met de rasstandaard. Persoonlijk vind ik dat heel wat anders dan in staat zijn om te doen waarvoor je gefokt bent. Ik vrees zelfs dat heel veel rashonden helemaal niet meer in staat zijn om te doen waarvoor ze gefokt worden, zowel geestelijk als fysiek niet. Het zijn plaatjes geworden.

Er wordt gekeken of ze qua bouw fit for function zijn. Fysiek dus.
Of ze het ook bereid zijn en daadwerkelijk kunnen is iets anders en dat wordt dus ook ergens anders getest.

Of dat fysieke fit for function altijd goed gaat, nee, dat denk ik niet. Er is een omslag gaande maar zoals met alle veranderingen gaat dat langzaam.
Nederland en Scandinavië lopen hierin voorop, dat zegt dus genoeg over de rest van de wereld lijkt me.

[-Saskia-]

De meeste mensen kunnen maar beter geen hond hebben die voldoet aan het oorspronkelijke gebruiksdoel.

De meeste gebruiksdoelen staan tegenwoordig niet eens zo dicht meer bij wat het ooit was.
Alsof een border collie in 1890 net dezelfde job had. De werkhonden van vroeger zijn ook niet de werkhonden van nu.
Hoeveel honden uit werklijnen hebben een immens gebrek aan lijfsbehoud en impulscontrole? Fit for function als ras, maar kan het ook functioneren als hónd binnen deze maatschappij?

[Fotogravinnetje]

Ik vind dat het 'fit for function' duidelijker omschreven zou mogen worden. Oorspronkelijke doel moet meegenomen worden (een greyhound die qua bouw te weinig snelheid zal kunnen maken is dus niet 'fit for function'. Een hond die een draver bij uitstek hoort te zijn, mag geen zwabberende achterhand hebben en slappe polsen. Toch vind ik alleen dat oorspronkelijke doel ook weer te beperkt. Vooral voor gezelschapshonden. Ook een zwaar benauwde hond die niet kan lopen kan prima z'n 'taak' vervullen. Ik vind dat bij 'fit for function' dus ook hoort dat de hond fysiek in staat moet zijn om een uur op redelijk tempo te wandelen zonder buiten adem te raken en tussendoor ook nog af en toe sprintjes kan trekken. Dus gewoon hond kan zijn zonder beperkingen door het lichaam. Struikelen over je oren hoort daar niet bij, zulke zware huidplooien dat meer dan oppervlakkige zorg nodig is om de huid heel te houden hoort er ook niet bij. En ook een vacht die water vasthoudt (van een gewone regenbui) voor een hond uit rasgroep 1, of een vacht die enorm snel klit (ongeacht ras), vind ik niet passen bij 'fit for function'

[Marjoleine]

Ik vind dat het 'fit for function' duidelijker omschreven zou mogen worden. Oorspronkelijke doel moet meegenomen worden (een greyhound die qua bouw te weinig snelheid zal kunnen maken is dus niet 'fit for function'. Een hond die een draver bij uitstek hoort te zijn, mag geen zwabberende achterhand hebben en slappe polsen. Toch vind ik alleen dat oorspronkelijke doel ook weer te beperkt. Vooral voor gezelschapshonden. Ook een zwaar benauwde hond die niet kan lopen kan prima z'n 'taak' vervullen. Ik vind dat bij 'fit for function' dus ook hoort dat de hond fysiek in staat moet zijn om een uur op redelijk tempo te wandelen zonder buiten adem te raken en tussendoor ook nog af en toe sprintjes kan trekken. Dus gewoon hond kan zijn zonder beperkingen door het lichaam. Struikelen over je oren hoort daar niet bij, zulke zware huidplooien dat meer dan oppervlakkige zorg nodig is om de huid heel te houden hoort er ook niet bij. En ook een vacht die water vasthoudt (van een gewone regenbui) voor een hond uit rasgroep 1, of een vacht die enorm snel klit (ongeacht ras), vind ik niet passen bij 'fit for function'

Een gezelschapshond mag best zo'n vacht hebben, die is om op schoot te zitten.
Ik vind het veel belangrijker dat er onder die vacht (die natuurlijk niet mag hinderen) een gezond gebouwde hond zit.
Verder ben ik het eens en het gaat bij een aantal rassen ook mis.
Bij heel veel andere niet maar ja, dat geeft geen discussies he

De RSI geeft prima uitleg, en die wordt gehanteerd door Nederland en Scandinavië. Je ziet ook echt wel vooruitgang. Ik heb een bulldog van 8 jaar door de ring zien gaan met een tempo Die liep gewoon net zo snel als een Amstaf, en die worden op hoog tempo geshowd. Het kan dus wel en er is echt vooruitgang.
Maar ook dat geeft denk ik geen leuke discussie

Maar bijvoorbeeld de mopsen, daar zijn ze flink bezig. Daar is onlangs een nulmeting gedaan en zijn ze met outcross en aanpassingen bezig.
De Shar Pei: heeft veel minder rimpels dan tien jaar geleden.
En zo zijn er nog tal van voorbeelden. Maar ja... (zie boven).

En voor mensen weer gaan zeuren: Ik heb het over FCI en met name Nederland. Daar woon en leef ik namelijk. Aan de rest van de wereld kan ik niks doen.

[ranetje]

Even de discussie elders vandaan hier naar toe trekken

Ik geloof dus dat er op de shows voor huisdieren amper naar fit for function gekeken wordt. Er wordt gekeken of de hond een kloppend beeld vormt met de rasstandaard. Persoonlijk vind ik dat heel wat anders dan in staat zijn om te doen waarvoor je gefokt bent. Ik vrees zelfs dat heel veel rashonden helemaal niet meer in staat zijn om te doen waarvoor ze gefokt worden, zowel geestelijk als fysiek niet. Het zijn plaatjes geworden.
Is dat erg? Welnee. Er is niets op tegen om een mooie hond te willen hebben en ik denk zelfs dat die showgefokte hond in heel veel gevallen beter voldoet als huishond dan het werkgefokte model Maar het feit dat werkmensen, uitzonderingen daargelaten, hun honden niet uit de showwereld betrekken zegt toch eigenlijk al genoeg? Ze vinden ze helemaal niet fit voor hun functie....

ALS het beeld klopt met de rasstandaard zou de hond fysiek in feite fit for function moeten zijn (met nog een paar voorwaarden, maar dat betreft "nurture", geen "nature").

Als ik de foto's zie van de honden van mijnheer Korthals (tussen 1884 en 1900) en ik vergelijk vooral Rana en Claire daarmee dan zien ze er exact het zelfde uit qua bouw.
Ita wijkt ietsje af, maar niet veel.

Je kunt stellen dat een showgefokte hond beter voldoet als huishond dan een werkgefokte.
Maar betekent dat dat de rassen dan maar zo moeten veranderen dat het niet meer uitmaakt wat voor hond je hebt behalve qua smaak?
Dat lijkt me een beslissing voor een rasvereniging en haar leden.

Persoonlijk word ik ook een beetje ziek van de tweedeling werkhond/huishond van het zelfde ras met zelfs voor elk een eigen type.
Wat is nou de bedoeling?
Iedereen dezelfde hond, maar alleen een beetje groter of kleiner en met meer of minder haar of de keuze tussen types honden en wat je er mee van plan bent (=doel)?
Als je een Griffon koopt koop je een passievolle jachthond.
De rasvereniging probeert ook zo veel als mogelijk is die geschiktheid in het ras te houden.
Dan moet je als baas niet gaan klagen over zijn jachtpassie.
Je hebt dan een voor jou ongeschikt ras gekozen.
Kies dan een ander ras, maar ga niet proberen om alles wat de hond ìs te veranderen omdat het niet bij je leven hoort

[Javierrrr]

De rasvereniging probeert ook zo veel als mogelijk is die geschiktheid in het ras te houden.
Dan moet je als baas niet gaan klagen over zijn jachtpassie.
Je hebt dan een voor jou ongeschikt ras gekozen.
Kies dan een ander ras, maar ga niet proberen om alles wat de hond ìs te veranderen omdat het niet bij je leven hoort

Dat is de nurture-kwestie. En imo hebben fokkers cq rasvereniging daar wel degelijk invloed op, door goed te selecteren bij geïnteresseerden. Zijn ze oprecht betrokken in de aard van het ras of gaat het hen alleen maar om het uiterlijk waar ze voor vallen? Heb het vaak meegemaakt bij briardjes, mensen die vielen voor de looks, maar niet uit de voeten konden met het karakter.

[Marjoleine]

Wat de Mops betreft heb je gelijk hoor. Bewonderenswaardig wat ze daar nu doen maar ze moesten ook wel he. Ze hebben het veel te ver laten komen.

Dat heeft best wat gekost, en had uiteraard een tweedeling tot gevolg.
De Raad staat er volledig achter en die doen er ook alles aan, maar de club moet het doen. En dat hebben ze doorgezet. het heeft een paar jaar geduurd, maar zoiets is ook niet simpel, alles waarvan je denkt dat het klopt overboord zetten. Ik heb er respect voor.

Ik hoop dat de andere kortsnuiten nu ook tot inzicht komen, dat wil nog niet erg. Hoewel de EB erg vooruit schijnt te gaan qua gezondheid.
Maar er zijn nog wel wat andere rassen te doen op dat vlak.

Bij de Bassethounds in Engeland zie je ook een kentering. Van überbevelde diepladers naar een meer normaal model.

Ja, goeie zaak.
Waar het vandaan komt, geen idee. Maar wat de reden ook is, er is dus tenminste één persoon die het licht heeft gezien en iets heeft gedaan.
Daar begint het mee en dat moet iemand durven.

[laeken]

Ik merk dat ik fit for function ook een nogal loze opmerking vind. Ik sta wel achter de redenering en ook achter de gevolgen. Gezonder type rashonden.

Toen ik Eva had had ik een rashond die fit for function was op alle vlakken. Die kon schapen hoeden, pakwerkers vangen maar ze had ook prima kunnen jagen of muizen vangen of welke functie honden dan ook hebben.

Dus fit for function betekent natuurlijk niks meer dan niet gehandicapte honden. En daarin valt nog een heleboel te behalen. Echt een heleboel. Elke hond heeft het recht om alles te kunnen wat honden horen te kunnen. Veel lopen. Rennen. Apporteren. Zwemmen. Draven. Etc.

Niks fit for function introduceren maar gewoon " effe normaal " introduceren. Honden hebben allemaal recht op kunnen ademen en bewegen. Ook schoothondjes.

En een gezonde goed gebouwde hond is geschikt voor elke functie.

[Tineke]

Ik merk dat ik fit for function ook een nogal loze opmerking vind. Ik sta wel achter de redenering en ook achter de gevolgen. Gezonder type rashonden.

Toen ik Eva had had ik een rashond die fit for function was op alle vlakken. Die kon schapen hoeden, pakwerkers vangen maar ze had ook prima kunnen jagen of muizen vangen of welke functie honden dan ook hebben.

Dus fit for function betekent natuurlijk niks meer dan niet gehandicapte honden. En daarin valt nog een heleboel te behalen. Echt een heleboel. Elke hond heeft het recht om alles te kunnen wat honden horen te kunnen. Veel lopen. Rennen. Apporteren. Zwemmen. Draven. Etc.

Niks fit for function introduceren maar gewoon " effe normaal " introduceren. Honden hebben allemaal recht op kunnen ademen en bewegen. Ook schoothondjes.

En een gezonde goed gebouwde hond is geschikt voor elke functie.

Ja hier kan ik me wel in vinden. Weinig hond doen nog waar ze oorspronkelijk voor gefokt zijn. Neemt niet weg dat je ze op andere manieren toch tevreden kunnen zijn, mits ze dat wel kunnen uiteraard.
Daar ligt de eerste en meeste winst denk ik.

[Lothian]

Al voor de shows had het uiterlijk vaak veel minder met de functie te maken dan mensen zichzelf willen doen geloven, denk ik.

Zie bijvoorbeeld die Harrier. Functioneel gebouwd. Maar in feite doet hij niks wat een gezonde pointer, Mechelse herder, greyhound of Labrador qua uiterlijk en bouw niet zou kunnen: in een grote groep volhoudend achter wild aan rennen. En toch zien al die brakachtigen er ongeveer hetzelfde uit. Hangoren, kleurenschema, rechte, staande staarten. Dat is volgens mij allemaal cultuur. Mensen willen dan toch herkenbaarheid en eenheid in hun type terwijl met een paar andere keuzes ze er ook als Alaskan huskies uit hadden kunnen zien. Uiteindelijk maakt bij heel veel taken bijna alleen grootte, karakter en het instinctieve gedrag het verschil in hoe geschikt een hond is.

Natuurlijk zijn er wel bepaalde functies die wat randvoorwaardes aan een uiterlijk creëren. Honden die onder de grond werken moeten klein en wellicht kortpotig zijn, honden in koude gebieden hebben een dichte vacht nodig, trekhonden moeten gespierd zijn en windhonden een gestroomlijnde bouw die een snelle galop mogelijk maakt. Maar je maakt me echt niet wijs dat dreadlocks functioneler zijn dan stokhaar of dat een krulstaart nodig is om een slee te trekken.

Dus fit for function? Mwah. Meer een keuring of ze niet inmiddels ongeschikt zijn voor de oorspronkelijke functie door overdrijving (en ja, nu chargeer ik heel erg en dat is vaak onterecht). Een hond moet logisch in elkaar zitten. En verder hangt die geschiktheid toch vooral van karakter en aanleg af. Niet van kleur, oorstand, staart en heel vaak ook niet van de precieze hoeking of hoe vierkant de hond wel niet is.

[Crescent]

Maar goed, de bassethoundmensen zijn er mee bezig alhoewel ik niet denk dat ze ooit zo'n basset als in het filmpje zullen appreciëren
KLIK

Die werkende Engelse bassets uit het filmpje zijn echt schitterend.

Fit for function betekent voor mij een hond die normaal gebouwd is, zonder overdrijvingen, die kan rennen en springen zonder te snurken, geen epilepsie heeft, ingegroeide oogleden, huiduitslag krijgt van iets anders dan kangaroevlees of altijd hoofdpijn heeft. En om dat te kunnen zijn vallen er echt wel een grote hoeveelheid rashonden af in de huidige staat. Dat de ene hond beter zijn ene specifieke functie kan uitvoeren als zijn neus in zijn snuit gedrukt zit maak je mij niet wijs en working bull terrier van tig jaar geleden vind ik ook al mooier, zonder bananenhoofd. Hoe de huidige bull terrier meer radtypisch en verfijnder zou zijn, dan die van vroeger is mij volkomen onduidelijk en ik zal ook altijd kiezen voor het 'ouderwetse' type.

De controverse van een aantal jaar geleden dat die pekin of wat het voor kruipend kleed ook was, een operatie had gehad aan zijn gehemelte maar hij won wel BIS op de Crufts. Dat kan je toch niet meer serieus nemen.

[Crescent]

De controverse van een aantal jaar geleden dat die pekin of wat het voor kruipend kleed ook was, een operatie had gehad aan zijn gehemelte maar hij won wel BIS op de Crufts. Dat kan je toch niet meer serieus nemen.

Deze dan
Die bediende die ze in hun racehokjes moet douwen vind ik nog het mooist Maar goed, ze kónden het wel, rennen en springen. Ik moet het de BOB van Westminster nog zien doen. Die kan niet veel meer dan amechtig rondschuifelen.

Die zijn echt smullen, haha!

Maar ja, als de function dus is om rond te schuifelen en vertederend te snurken, dan is een tot in de extremen geteeld gezelschapshondje natuurlijk wel fit for function

[bouvierpoedel]

Even de discussie elders vandaan hier naar toe trekken

Ik geloof dus dat er op de shows voor huisdieren amper naar fit for function gekeken wordt. Er wordt gekeken of de hond een kloppend beeld vormt met de rasstandaard. Persoonlijk vind ik dat heel wat anders dan in staat zijn om te doen waarvoor je gefokt bent. Ik vrees zelfs dat heel veel rashonden helemaal niet meer in staat zijn om te doen waarvoor ze gefokt worden, zowel geestelijk als fysiek niet. Het zijn plaatjes geworden.
Is dat erg? Welnee. Er is niets op tegen om een mooie hond te willen hebben en ik denk zelfs dat die showgefokte hond in heel veel gevallen beter voldoet als huishond dan het werkgefokte model Maar het feit dat werkmensen, uitzonderingen daargelaten, hun honden niet uit de showwereld betrekken zegt toch eigenlijk al genoeg? Ze vinden ze helemaal niet fit voor hun functie....

Het zit in de mens iets moois te willen hebben, of iets aparts. Zo'n HTK cyperse poes is leuk hoor maar als je spraakmakend bezig wilt zijn dan neem je een Bambino. Ook al zo fit for function
Hoe ver staat dat af van de wilde Afrikaanse kat?

Niet zeuren die onderste is precies gefokt waarvoor hij bedoeld was , gehandicapt. Je hartje smelt toch en je emotie maakt toch een vreugde sprongetjes bij het zien van zoveel zorg die je daar op los kan laten. Je ziet steeds meer gehandicapt vee voorbij komen waar mensen voor in de rij staan om op los te gaan met hun liefde en zorgen . Vanmorgen nog een filmpje voorbij zien komen ut 1 of ander armoe land waar een verlamde geit in een karretje werd gehesen en applaus kreeg.

[Marjoleine]

Al voor de shows had het uiterlijk vaak veel minder met de functie te maken dan mensen zichzelf willen doen geloven, denk ik.

Zie bijvoorbeeld die Harrier. Functioneel gebouwd. Maar in feite doet hij niks wat een gezonde pointer, Mechelse herder, greyhound of Labrador qua uiterlijk en bouw niet zou kunnen: in een grote groep volhoudend achter wild aan rennen. En toch zien al die brakachtigen er ongeveer hetzelfde uit. Hangoren, kleurenschema, rechte, staande staarten. Dat is volgens mij allemaal cultuur.

Ja, dat is het ook in veel gevallen.
De Russen hebben de Karelische Berenhonden geprobeerd uit te roeien toen ze Karelië bezet hadden.
Omdat ze verdraaid goed wisten dat je dan mensen hun identiteit ontneemt. Zo werkt dat.
Niet voor niks ging een hele groep Friezen op tilt toen er outcross aankwam: hun ras!
Dat is een aanval op hun cultuur, zo voelt dat.

Je moet dat ook niet onderschatten, de emotionele invloed van zulke dingen. Er is bij de Barbets een tweedeling, omdat er een groep fel tegen de honden is waar voor verbreding poedel is ingekruist. Dat zijn allemaal bastaarden, vinden ze.
Dat soort dingen bemoeilijkt een gezonde fokkerij enorm. Er is wel een kentering gaande maar je bent tegen heel wat meer aan het opboksen dan alleen maar oude garde.

[lucie]

ik heb er niks mee, honden die eerst en vooral gefokt worden om aan een bepaald beeld te voldoen. Daar krijg je al die gedrochten van. Dat een hond geschikt moet zijn om zijn oorspronkelijke functie te vervullen (+daarbij horend uiterlijk) vind ik al heel wat logischer om op te fokken. Al kun je je afvragen of we nog wel op al die raskenmerken zitten te wachten. De meeste honden zijn gewoon huishond.