Herplaatsen?

[McHil]

Hoi Allen!

Ik wil graag even mijn verhaal kwijt en was advies.
Sinds ongeveer 1,5 jaar hebben wij een hond geadopteerd (uit Portugal). De plaatsing is niet goed gegaan (vind ik zelf). Bij het arriveren van de hond op schiphol bleek deze namelijk erg angstig te zijn. Dit wisten wij niet van te voren/is ons niet verteld.

Nadat ik hier erg van schrok hebben wij toch besloten om hier voor te gaan. De hond is de 1,5 jaar flink opgeknapt. Zo wilde ze eerst niet buiten lopen, maar vindt ze dit nu wel leuk. Ook was ze eerst bang voor iedereen, maar nu durft ze buiten best langs mensen te lopen bijv. Ook als er visite komt blijft ze tegenwoordig gewoon in haar mandje liggen. Ze laat zich alleen niet benaderen door vreemden (wil dan weg lopen/rennen). Het is verder een erg zachtaardig hondje, heeft (vooralsnog?) geen last van angstagressie gelukkig. Ze hecht zich wel goed aan de baasjes, wil graag knuffelen etc. Vind het ook leuk om buiten te lopen op rustige plekken (bos en strand vind zij geweldig).

Nu ons probleem. Afgelopen oktober zijn wij ouders geworden van een tweeling. Alhoewel de hond dus goed vooruit is gegaan, is ze nog steeds bang voor kinderen. Als we buiten kinderen tegen komen wil ze wegrennen/laag bij de grond etc. Helaas lijkt dit eerder erger geworden dan dat dit beter is. Zeker sinds de tweeling er is lijkt ze weer angstiger buiten. Op de tweeling zelf reageert ze niet echt (binnenshuis), maar hou mijn hart vast voor als ze zo gaan lopen/drukker worden etc. Het is natuurlijk ook nog eens dubbel in 1 keer. Daarnaast heb ik niet echt veel mogelijkheid meer om haar buitenshuis goed te begeleiden, omdat ik met een dubbele kinderwagen plus nog een hond loop.

Ik twijfel heel erg wat ik hier mee aan moet. Ik denk regelmatig aan herplaatsen, maar voel me hier zo schuldig over. Ik geeft natuurlijk om haar en wil het beste voor haar. Ik weet alleen niet of wij dit zijn met straks 2 rennende kindjes en vriendjes die over de vloer komen etc. Wellicht is zij meer geschikt om in een rustiger huis te wonen, bij mensen zonder kleine kinderen. Maar is het wel goed om haar te herplaatsen? krijgt ze daar niet weer een tik van? Zeker een hond die zo gevoelig is. Aan de andere kant voel ik me heel egoïstisch, omdat ik niet meer echt plezier in haar heb. Ik maak me namelijk zorgen om hoe dit straks moet. Ik zal haar bijv. nooit mee kunnen nemen naar een speeltuintje als ik met de jongens daar straks naar toe gaan. Ter info: wij hebben ook nog een andere hond, een echte allemansvriend die dat soort dingen dus juist wel geweldig vindt en het liefst overal mee naar toe wil. Ik laat hem dan nu echter thuis omdat ik het zielig vind als zij alleen zit, alleen hem thuislaten terwijl hij graag mee wil voelt voor mij vaak ook niet goed.

Ik vind het een erg lastige situatie en het doet mij ook veel verdriet. Ik twijfel dan ook zo wat het beste is om te doen. Misschien moet ik haar toch houden ook al is ze niet op het gemak bij kinderen. Heb ook nooit gedacht dat ik überhaupt zou nadenken over een hond herplaatsen.

Daarnaast speelt ook nog: hoe krijg ik haar op een goed plekje. Mensen willen graag een ongecompliceerde hond. En alhoewel zij echt een hele lieve hond is en het een stuk beter met haar gaat (afgezien van de angst voor kinderen), zou ik haar niet ongecompliceerd noemen. Ik heb geen vertrouwen in de stichting waar zij vandaan komt vanwege op welke manier zij bij ons is geplaatst. Ook heb ik meerdere keren aangegeven dat het niet goed ging, maar nooit meer wat van hen gehoord. Wij hebben toen zelf een gedragsdeskundige ingehuurd. Wil ook graag zelf in de hand houden naar wie zij evt zou gaan.

Nouja, weet niet zo goed wat ik wil met dit verhaal. Misschien tips/meningen/adviezen?

Bedankt voor het lezen!

[Emma]

Als je deze hond al 1,5 jaar hebt, zul je denk ik zelf het beste weten of dat wel of niet goed gaat met de kinderen. Als je hier geen vertrouwen in hebt, is herplaatsen denk ik uiteindelijk wel beter. Ik weet niet wat voor contract je getekent hebt bij die stichting, want een toekomstig baasje zit niet te wachten dat een stichting de hond weer weghaalt, omdat de hond via de stichting weer herplaatst had moeten worden.

Er zijn natuurlijk heel veel succesvolle herplaatsingen van honden, het is alleen wel goed zoeken naar een goede match van volgende eigenaren en hond.

[-Lilo-]

Oh dat klinkt wel herkenbaar, behalve dat ik een i.p.v. twee kinderen heb het is mij juist heel erg meegevallen hoe onze angstige hond op onze zoon reageerde. Ze is altijd overal bij geweest, enerzijds kevert een hond op aandacht misschien in als er een kind komt, maar er komen ook weer leuke dingen voor terug.

We hebben er wel altijd voor gewaakt dat Lola haar rust kon vinden, een poos geleden werd ze wat brommerig naar onze zoon en dat hebben we heel simpel op weten te lossen met een afgeschermd plekje voor haar. Wel hebben we vanaf dag 1 gezorgd dat Lola altijd veilig is voor onze zoon. Hij is nu net 2 en loopt keurig om haar heen, raakt haar niet aan, betrekt haar niet in zijn spel, etc.

Ik denk dat je er zelf nog aardig in kunt sturen, maar daar moet je dan wel vol voor gaan. Je kunt alleen zelf bepalen of je dat ziet zitten... zeker met een tweeling en nog een hond kan ik me voorstellen dat je dat een flinke uitdaging vindt.

[Ingrid48]

Misschien een goede gedragstherapeut raadplegen? En misschien met de tips die je krijgt verder aan haar werken?

En anders teruggeven aan de stichting. Meestal moet een hond terug naar de stichting en wordt er een nieuw baasje voor haar gezocht.

Succes!!

[laeken]

Misschien een goede gedragstherapeut raadplegen? En misschien met de tips die je krijgt verder aan haar werken?

En anders teruggeven aan de stichting. Meestal moet een hond terug naar de stichting en wordt er een nieuw baasje voor haar gezocht.

Succes!!

Ik weet dat een hond terug moet. Maar ik heb daar in veel gevallen wel enorm moeite mee. Wij kregen Tom als gezond en sociaal. Dat bleek allebei niet het geval te zijn. Ik snap heel goed dat als je niks hoort van de stichting als je mails stuurt over problemen ze daarmee dus ook geen vertrouwen in de stichting meer heeft. En heeft de stichting niet ook zelf verzaakt? Daarmee het contract ontbonden?

Ik zou stel dat dat moest Bas en Guus ook liever zelf herplaatsen ipv teruggeven. Ik ben inmiddels al heel lang hun baasje en de stichting kent de honden niet eens. Hoe kunnen zij deze hond goed herplaatsen als de eerste plaatsing al vreemd liep? Straks komt de hond helemaal op de verkeerde plek?

Ik zou het beter vinden als stichtingen de herplaatsing aan de eigenaar van de hond laten. Tenzij die om hulp vraagt. De stichting mag daarna precies weten waar de hond zit en van mijn part huis controle doen.

Ik snap die plicht tot teruggave niet zo na zo lange tijd.

[Sterre]

Wellicht is zij meer geschikt om in een rustiger huis te wonen, bij mensen zonder kleine kinderen. Maar is het wel goed om haar te herplaatsen? krijgt ze daar niet weer een tik van? Zeker een hond die zo gevoelig is. Aan de andere kant voel ik me heel egoïstisch, omdat ik niet meer echt plezier in haar heb. Quote McHil.

Ik heb een herplaatser die ook heel gevoelig is. Ze is nu 2 jaar hier en in het begin was ze natuurlijk best onzeker. Maar ze had toch al heel snel haar draai bij ons gevonden. Ik ben echt super blij met haar en Luka is ook blij en vrolijk. Dus als je een goede match vindt voor je hond zonder kinderen waar ze in alle rust kan wennen dan zou dat moeten lukken lijkt me.

[Ingrid48]

Misschien een goede gedragstherapeut raadplegen? En misschien met de tips die je krijgt verder aan haar werken?

En anders teruggeven aan de stichting. Meestal moet een hond terug naar de stichting en wordt er een nieuw baasje voor haar gezocht.

Succes!!

Ik weet dat een hond terug moet. Maar ik heb daar in veel gevallen wel enorm moeite mee. Wij kregen Tom als gezond en sociaal. Dat bleek allebei niet het geval te zijn. Ik snap heel goed dat als je niks hoort van de stichting als je mails stuurt over problemen ze daarmee dus ook geen vertrouwen in de stichting meer heeft. En heeft de stichting niet ook zelf verzaakt? Daarmee het contract ontbonden?

Ik zou stel dat dat moest Bas en Guus ook liever zelf herplaatsen ipv teruggeven. Ik ben inmiddels al heel lang hun baasje en de stichting kent de honden niet eens. Hoe kunnen zij deze hond goed herplaatsen als de eerste plaatsing al vreemd liep? Straks komt de hond helemaal op de verkeerde plek?

Ik zou het beter vinden als stichtingen de herplaatsing aan de eigenaar van de hond laten. Tenzij die om hulp vraagt. De stichting mag daarna precies weten waar de hond zit en van mijn part huis controle doen.

Ik snap die plicht tot teruggave niet zo na zo lange tijd.

Ik begrijp je heel goed! Maar ik merk wel uit ervaring dat mensen vaak blij zijn als iemand de herplaatstaak overneemt en vaak laten wij (als het kan) de hond bij de huidige baasjes zodat zij ook mee kunnen denken voor een nieuwe baas en ook met deze kunnen kennismaken en meebeslissen.
Maar dat verschilt per stichting

[Marjoleine]

Ik zou het beter vinden als stichtingen de herplaatsing aan de eigenaar van de hond laten. Tenzij die om hulp vraagt. De stichting mag daarna precies weten waar de hond zit en van mijn part huis controle doen.

Ik snap die plicht tot teruggave niet zo na zo lange tijd.

Eens. Natuurlijk willen mensen het vaak helemaal niet zelf, maar als mensen dat wel willen, prima toch?
Het lijkt me dat je de echt betrokken mensen er wel uit pikt.
Los van het feit dat zo'n verplichting volgens mij niet juridisch houdbaar is.

[laeken]

Ik zou het beter vinden als stichtingen de herplaatsing aan de eigenaar van de hond laten. Tenzij die om hulp vraagt. De stichting mag daarna precies weten waar de hond zit en van mijn part huis controle doen.

Ik snap die plicht tot teruggave niet zo na zo lange tijd.

Eens. Natuurlijk willen mensen het vaak helemaal niet zelf, maar als mensen dat wel willen, prima toch?
Het lijkt me dat je de echt betrokken mensen er wel uit pikt.
Los van het feit dat zo'n verplichting volgens mij niet juridisch houdbaar is.

Precies. Want je moet ook de chip op je naam zetten en bent al jaren de verzorger dus eigenaar. Mocht er iets met mij zijn wil ik graag dat Bas naar mijn moeder gaat. Zou het niet accepteren als mijn moeder vervolgens met adoptiekosten en huisbezoek komt te zitten. Dat is de beste plek voor Bas punt en daar mag niemand iets aan veranderen.

[Lucia]

Er is natuurlijk wel ook een verschil tussen kinderen van jullie zelf en daarmee opgroeien als het ware als buiten. Als ze er nu weinig interesse in toont en niet bang voor is, en het wordt samen als het ware ouder, dan gaat wellicht gelijkmatig genoeg voor haar om er aan te wennen?
Wel zou ik er dan voor zorgen dat ze echt een eigen plek heeft waar ze zich kan terugtrekken.

Maar natuurlijk is het vooral de vraag of je op die manier energie erin wilt steken. Ik zie het niet als onmogelijk, maar het moet voor jullie wel als mogelijk gezien worden, jullie moeten het doen.
Het is ook geen schande als je het niet ziet zitten met 2 kinderen en 2 honden. En ik denk dat ze best plaatsbaar is hoor, als ik op zoek zou zijn naar een hond zou ze prima hier passen denk ik en dat zal vast nog wel ergens zijn.
Ze zit niet op de schopstoel en je kunt rustig op zoek naar een ander huisje als je dat zelf zou willen.

[veertje]

Vreemde kinderen op straat zijn wel anders dan eigen kinderen. Zeker als ze zich op straat al niet zo zeker voelt, zijn lawaaierige en bewegelijke kinderen vaak een stap te veel. Ik denk dus niet dat het per se zal gaan betekenen dat je hond straks problemen gaat krijgen met jouw tweeling.
Het is wel iets waar je aan zal moeten werken, maar het lijkt me zeker niet onmogelijk en je bent er op tijd bij. Maar ook een hond die op straat niet opkijkt van kinderen, zal moeten leren omgaan met eigen kinderen en alle nieuwe dingen die daarbij komen. Daar liggen de opvoedpunten misschien op andere vlakken, maar er mee aan het werk moet waarschijnlijk toch Jouw angstige hond moet je meer leren vertrouwen te hebben rondom te kinderen (en tzt moeten de kinderen leren de hond met rust te laten). Maar jouw allemansvriend moet misschien gaan leren dat hij zich niet zo moet bemoeien met alles rondom de kinderen, dat vriendjes niet zijn om tegen aan te springen etc.

Even over je punt van één hond mee en de ander thuis. Dat is niet zielig hoor Ik snap je wel, ik moet me daar zelf ook wel eens over heen zetten. Maar juist die één op één aandacht is voor honden heel fijn. Dan neem je de ene hond lekker mee naar de speeltuin als hij dat wel leuk vindt en dan bij thuiskomst, mag de ander nog even mee naar een rustige plek voor haar één op één moment.

[ceciel]

Ik begrijp dat je je verhaal kwijt wilt en op zoek bent naar advies. Het is natuurlijk niet zomaar iets om een hond in je hart te sluiten waarbij het avontuur eigenlijk vanaf het begin een andere wending neemt dan waar je vanuit was gegaan. Jaren geleden heb ik een Spaanse herplaatser in huis gehaald via een stichting waarbij de vooraf geleverde informatie over Riba ook in zijn geheel niet aansloot bij de dagelijkse realiteit. Vergelijkbaar met jouw verhaal want ze kwam ook rechtstreeks vanaf het vliegveld bij ons in huis waarbij de omschrijving ook in zijn geheel niet opging bij het kleine hoopje bange ellende die we aantroffen. Ook met haar ben ik destijds in de woonomgeving en omstandigheden van destijds een heel eind gekomen, zoals op onchristelijke tijden naar strand en bos om haar los te kunnen laten lopen en binnen de bebouwde kom met muilkorf omdat zij ook angst bleek te hebben voor kinderen en kon angsthappen. Bij het destijds verbreken van mijn relatie heb ik hier ook een topic geopend. Nooit gedacht afstand te moeten doen van een van mijn honden.. Uiteindelijk toch besloten haar bij mijn ex te laten in die rustige woonomgeving i.p.v. haar mee te nemen naar de drukke stadse omgeving waar ik ging wonen. Voor mij voelde dat al als herplaatsen dus ik kan me wss niet eens voorstellen hoe dat voor jou moet voelen. Ik weet alleen dat ik destijds het belang van de hond zwaarder heb laten wegen dan mijn eigen gevoel. De stichting heeft nooit ergens naar gekraaid. Die waren al afgehaakt na het zogenaamde geïnteresseerde gesprek anderhalf jaar na plaatsing waarbij ze zich schijnbaar een hoedje zijn geschrokken van mijn antwoorden op hun vragenlijstje: Kan ze met kinderen - Nee, kan ze met andere honden - Nee, heeft ze medische klachten - Ja, incontinent etc.
Ik wens je veel sterkte en wijsheid met je uiteindelijke besluit en ik denk dat je daarin het welzijn van de hond zwaarder moet laten wegen dan je eigen gevoel..

[mijke]

Wat een lastige situatie. Je hebt je overdenkingen heel helder uiteen gezet, maar er is helaas denk ik niet een net zo heldere oplossing. Als ik het zo hoor zou het volgens mij beide kanten op kunnen gaan. Wellicht went ze nog en kun je, als je er energie in steekt, haar helpen om weer senang te worden met 2 van die kleine kruipkabouters in huis. Maar het zou ook kunnen dat het gewoon echt te veel voor haar is en ook zal blijven. Dat weet je denk ik niet van tevoren, dat weet je pas als je het probeert. En de vraag is dan dus vooral: zie jij het zitten om het te proberen? Herplaatsen kan daarna altijd nog, dat hoeft niet per se je eerste optie te zijn. Maar ik kan me ook voorstellen dat je momenteel je handen en je hoofd al zo vol hebt aan je gezin dat je daar eigenlijk niet de aandacht en tijd in kunt steken die er voor nodig is. Ik heb maar 1 hond en 1 kind, en hoewel dat prima gaat, vind ik dat soms al veel gedoe. Laat staan 2 honden en 2 kinderen waarbij het juist niet allemaal prima gaat. Het is zeker geen schande als je er voor zou kiezen haar te herplaatsen. Opzich vind ik het wel klinken alsof zij in een kindloos gezin sowieso beter op haar plek gaat zijn, en als je haar herplaatst denk ik niet dat je bang hoeft te zijn dat ze daar een tik van krijgt, waarschijnlijk zal het haar goed doen. Maarja, je houdt ook van die hond, en die hond van jou, en dat is ook wat waard. Als ik eerlijk ben denk ik dat er voor elke hond wel een (nog) beter plekje te vinden zou zijn, voor mijn hond bijvoorbeeld iemand die lekker actief is met sport of speuren ofzo, maar toch denk ik dat ze bij mij ook gelukkig genoeg is. Dus dat is niet per se een reden om wel te herplaatsen. Een ingewikkelde beslissing dus al met al. Ik hoop dat je er uit komt!