Boomer, mijn once-in-a-lifetimehondje...
Hij is er niet meer, hij was op. Hij wilde nog zo graag, voor mij, voor Elyna, voor Rick en Adelinde, maar het ging niet meer.. Hij was nog zo blij als hij mee naar buiten mocht, maar op gegeven moment is dat niet meer genoeg. Hij had geen Boomer-waardig bestaan meer en dat verdiende hij wel.
Ik heb zoveel van en met hem geleerd, we hebben zoveel meegemaakt samen. Aan een half woord had hij genoeg, we konden lezen, schrijven en rekenen samen.
Wat was hij geweldig, voor mij, met de kids, voor wie hij kende en leuk vond. Als hij je niet mocht of niet kende, bestond je niet. Al ging je op je kop staan, je kreeg geen aandacht van hem.
Hij vond het geweldig om samen iets te doen, maakte niet uit wat, als hij maar mee mocht en wat hebben we veel gedaan samen. Wandelen, sporten, samen op wandelvakantie in Oostenrijk, heel Nederland door voor eerst wedstrijden Combisport en later de kraampjes van de webshop, waarbij mensen uit heel NL mij herkenden vanwege hem. Zo'n markante kop en geweldige uitstraling..
Hij heeft in 2 reclame-commercials mee mogen spelen, nadat ik hem voor de lol had ingeschreven bij een castingbureau. Alsof hij nooit anders deed, dan op een drukke, volle set vol geluiden, lampen, onbekende personen z'n ding doen.. 20x achter elkaar en nog vaker als dat nodig was.
We deden rasloze hondenshows, gewoon voor de leuk en kind-hondshows samen met Elyna, waarbij hij keurig achter haar aanliep als ze hem vergat en de riem losliet of geen brokjes gaf. Wat was hij lief met en voor haar.
Hij vrolijkte op toen Adelinde geboren was, nadat het al een tijdje minder goed ging, maar de laatste maanden was hij zichzelf niet meer, hij was de weg kwijt. Doof, behoorlijk slechtziend, in de war.. Maar nog steeds zo blij als hij met de kinderen kon spelen of mee mocht. Alleen, als de slechte momenten overheersen, als hij zichzelf niet meer is of zal worden, dan is er maar 1 keuze die gemaakt kan worden, in zijn belang.
Het is vreselijk moeilijk, zeker als mijn keuze niet begrepen wordt, maar het was klaar.. Hij verdient rust.
Het is heel erg jammer dat hij 'zijn' 3e kind nooit mee heeft kunnen maken, maar rekken was niet in zijn belang geweest.
De 20 jaar samen heeft hij helaas niet gehaald, tegen onze afspraak in, maar het is goed zo, het is klaar.. Vergeten zal ik hem nooit.
