Woest op de schutting

[dagmar88]

wat ze geleerd heeft dat vrouwtje soms eng is, maar die koppeling naar de schutting is er stomweg niet.

En als jij de schutting claimt?

De buren mogen doen en hebben aan hun kant waar ze zin in hebben.
Ik heb hier ook zo'n noortje gestoordje. Tibbe mag z'n oren nog niet omhoog doen als ze weer idioot bezig is.

[Lucia]

Zelf zou ik ook niet kiezen voor de harde aanpak hoor als ze zo reageert. Ik heb hier Peer die in echte jachtfixatie (gillen etc.) echt onbereikbaar is hoor, dan kun je op je kop gaan staan, maar je komt op zo'n moment niet echt door.
En zo hard gaan dat het door komt, daar ben ik niet toe in staat.

Dus moet je het inderdaad voor zijn / ombuigen, maar even zoeken hoe.

Is dit deel van de tuin af te zetten? Dat ze maar in een klein deel kan? Wellicht dooft het dan gewoon uit, want nu wordt het een gewoonte, en als ze de mogelijkheid gewoon heel lang niet heeft, dan heb je kans dat het in de lente bijvoorbeeld prima gaat.
En dan in het deel waar ze wel komt tijdelijk alleen onder begeleiding, lekker leuke dingen doen en focus op iets anders.

En inderdaad door blijven gaan met: niet normaal kunnen doen = naar binnen. (lange adem hoor)

[Caro.]

We kregen ook klachten dat er in onze coniferen vogels zitten die weleens op hun
terras poepen (je kent het wel die grote grijze vierkante tegels hebben ze en dan 3 plantjes in keurige potjes, that's it) en ook dat onze
coniferen nu wat bruin worden in de herfst en er wat op hun terras valt.

Nou, die hoeven dan ook zeker geen verharende hond aan hun kant van de tuin die eens komt kijken wat daar nou loos is...

Dat vrees ik ook dus
maar goed, zij is nog wel aardig, dus wie weet...

Om even te roddelen: toen ze op vakantie gingen van de zomer en het zo warm was, vroegen ze of ik de (3 haha) plantjes in hun tuin
water wilde geven en de post doen. Tuurlijk doe ik dat. Kreeg ik dus hele instructies: de post buiten pakken, voordeur naar binnen één stap,
daar op het bankje de post neerleggen. NIET door het huis naar de tuin, maar omlopen en dan via de andere kant de plantjes in de tuin doen.
Ze liet alles zien en toen zag ze een spinnenweb in de tuin... totale crisis 'owww vind je dat ook zo vreselijk smerig zo'n spinnenweb?' ik zei 'eh
nou in huis misschien, maar het is buiten'... 'o nee, getver, zo vies, ik vraag mijn man vanavond meteen om het weg te halen'.
En zo ging het nog even door.... pffffffffffffffff. Ik vroeg nog of ik de plantjes binnen ook moest doen, nou wat een stomme vraag
natuurlijk waren plantjes niet om binnen te houden (was vast ook vies haha).
We hadden wel een heerlijke week rust toen ze weg waren

[Caro.]

wat ze geleerd heeft dat vrouwtje soms eng is, maar die koppeling naar de schutting is er stomweg niet.

En als jij de schutting claimt?

De buren mogen doen en hebben aan hun kant waar ze zin in hebben.
Ik heb hier ook zo'n noortje gestoordje. Tibbe mag z'n oren nog niet omhoog doen als ze weer idioot bezig is.

Ja en dat is nu dus net een beetje moeilijk: het gaat precies om de schutting bij de coniferen en daar kan je niet staan (hooguit
moeilijk zitten in de modder). Natuurlijk kiest ze niet een makkelijk bereikbare schutting uit, want dan had ik dat ding allang
geclaimd.
Ik moet me eerst door allerlei planten en aarde wurmen en dan onder de coniferen zien te komen (zijn ook ca 4 meter diep) en daar is dat kreng
van een schutting.

Maar ik heb ook al zitten denken (letterlijk) dat ik daar desnoods maar ga zitten dan... in de regen en ellende

[Caro.]

Zelf zou ik ook niet kiezen voor de harde aanpak hoor als ze zo reageert. Ik heb hier Peer die in echte jachtfixatie (gillen etc.) echt onbereikbaar is hoor, dan kun je op je kop gaan staan, maar je komt op zo'n moment niet echt door.
En zo hard gaan dat het door komt, daar ben ik niet toe in staat.

Dus moet je het inderdaad voor zijn / ombuigen, maar even zoeken hoe.

Is dit deel van de tuin af te zetten? Dat ze maar in een klein deel kan? Wellicht dooft het dan gewoon uit, want nu wordt het een gewoonte, en als ze de mogelijkheid gewoon heel lang niet heeft, dan heb je kans dat het in de lente bijvoorbeeld prima gaat.
En dan in het deel waar ze wel komt tijdelijk alleen onder begeleiding, lekker leuke dingen doen en focus op iets anders.

En inderdaad door blijven gaan met: niet normaal kunnen doen = naar binnen. (lange adem hoor)

Afzetten is wel wat moeilijk, alhoewel we nu dus een stukje onbegaanbaar hebben gemaakt dmv tuinstoelen en ladders. Dat helpt niet: ze
blijft keihard heen en weer rennen en blaffen (dan dus op afstand) naar die schutting. Het enige is nu dat ze het niet meer stuk kan maken.

Ik hoop ook dat het uitdooft nu ik haar aangelijnd in de tuin laat. Ze wil dan meteen gaan, kan uiteraard niet, maar op die manier maakt
ze zichzelf niet helemaal gek omdat ze nu niks kan.

Als ik zie dat ze heel rustig is, dan mag ze nog los, doet ze dan wat, dan moet ze meteen naar binnen. Dat aan de lijn doe ik nu 2 dagen,
daarvoor moest ze uiteraard direct naar binnen zodra ze tekeer ging: dan lijnde ik haar aan en hoppa wegwezen en smoel houden.
Binnen is ze dan nog helemaal opgewonden, dat negeer ik en uiteindelijk wordt ze dan weer rustig... totdat het opnieuw begint...

[dagmar88]

We hadden wel een heerlijke week rust toen ze weg waren

Juffrouw smetvrees hier staat na vier dagen weg de eerstvolgende ochtend om 7.00 uur schukmbekkend haar zes m2 gras te maaien.
Sinds kort mag er ook geen vuilnisbak meer in huis.
Dat gaat vier x per dag in een tasje naar de ondergrondse container. Dat is zes stappen, maar bij terugkomst moet de deurklink gecontroleerd in reeksen, en dan vaak nog een paar keer overnieuw.
Met -4 de ramen wassen, ik kijk er nu al naar uit
Voor honden is het om onwel van te worden.

[Caro.]

We hadden wel een heerlijke week rust toen ze weg waren

Juffrouw smetvrees hier staat na vier dagen weg de eerstvolgende ochtend om 7.00 uur schukmbekkend haar zes m2 gras te maaien.
Sinds kort mag er ook geen vuilnisbak meer in huis.
Dat gaat vier x per dag in een tasje naar de ondergrondse container. Dat is zes stappen, maar bij terugkomst moet de deurklink gecontroleerd in reeksen, en dan vaak nog een paar keer overnieuw.
Met -4 de ramen wassen, ik kijk er nu al naar uit
Voor honden is het om onwel van te worden.

O vreselijk hè? Hier ook: het huis werd werkelijk van onder tot boven gereinigd toen ze weggingen (de buitenkant ook: we wonen in houten huizen
en dat huis werd helemaal gewassen ).
Dan zou je denken dat alles nog blinkend schoon is als je een weekje weg bent geweest toch? Welnee, 's ochtends inderdaad rond 7.00 / 7.30 uur
horen we de stofzuiger alweer: zowel binnen als buiten (huis en tuin). Alles werd weer grondig schoongemaakt.
Ze hebben allebei smetvrees (denk ik hoor, ze hebben dat nooit gezegd, maar het lijkt me wel duidelijk).
Hun kliko bakken buiten, zijn schoner dan mijn vuilnisemmer binnen volgens mij

[Caro.]

Nou ja, goed, ik heb nog even kunnen lachen

en zeker wat ideeën opgedaan, top
- ander kant schutting kijken (haha dat wordt lachen)
- toch proberen de schutting op één of andere manier te claimen
- met post-it (of iets dergelijks) wat leuks maken van die schutting... misschien balletjes tegenaan gooien? Ze is gek op ballen, nou afijn,
dat idee van het 'leuk maken' ga ik verder uitwerken.

Sommige dingen zijn wat lastig, omdat die schutting dus bij de coniferen staat en ik er niet recht onder kan staan, alleen gebukt of zittend in
de bagger, maar iets moet er wel mogelijk zijn.

wordt vervolgd...

[DeDiana]

Nou ja, goed, ik heb nog even kunnen lachen

en zeker wat ideeën opgedaan, top
- ander kant schutting kijken (haha dat wordt lachen)
- toch proberen de schutting op één of andere manier te claimen
- met post-it (of iets dergelijks) wat leuks maken van die schutting... misschien balletjes tegenaan gooien? Ze is gek op ballen, nou afijn,
dat idee van het 'leuk maken' ga ik verder uitwerken.

Sommige dingen zijn wat lastig, omdat die schutting dus bij de coniferen staat en ik er niet recht onder kan staan, alleen gebukt of zittend in
de bagger, maar iets moet er wel mogelijk zijn.

wordt vervolgd...

Als je er met balletjes tegenaan gaat gooien, wordt de opwinding wellicht weer iets te hoog. Ik zou iets kiezen waar ze een beetje bij na moet denken en gefocust voor moet zijn, maar dat niet voor veel extra opwinding zorgt.

[Zamunda]

Een van de problemen is dat ze niet meer bereikbaar is op zo'n moment, dus misschien flink gaan trainen op die bereikbaarheid? In huis beginnen (gewoon gehoorzaamheidsoefeningen of kunstjes), dan de tuin in en verder trainen. Ook echt aandacht eisen, niet te lief zijn. Wordt ze toch onbereikbaarder dan weer naar binnen (of verder van de schutting af) en verder trainen, als de aandacht er weer bij is weer buiten verder. Dit herhalen en uitbouwen totdat je haar ook bij de schutting bereikbaar kunt houden. Veel korte sessies denk ik dan.

[ranetje]

Misschien reageert Jessie alleen als de kat daar net is geweest en de geur er dus nog hangt (en dat is kennelijk vaak)?
Kan je natuurlijk weinig aan doen.

In ieder geval doorgaan met naar binnen halen als ze daar gaat rondstormen en blaffen.
Je hebt de hele winter nog om dat consequent vol te houden

Ik ben ook nog steeds bezig om mijn honden niet te laten blaffen als er achter onze tuin op het pad iemand langs loopt.
Ita rent nu zelf na de eerste blaf naar binnen en Claire kan ik gelukkig (nog) terug roepen als ze gaat blaffen.
Het enige is wel dat je er constant bij moet zijn.
Een paar keer wel de kans om te blaffen en ik kan overnieuw beginnen

Wat is de ondergrond vóór die coniferen...…….. gras?
Kan je daar - of misschien beter op een andere plek in de tuin - samen aangelijnd naar toe gaan en daar wat brokken strooien?
Misschien leidt dat beter af.

[Johnny Jones]

Ben je al gewapend met veel vreselijk lekkers naar de schutting gegaan? Steeds dichter naar de schutting gaan en zolang ze normaal doet lekkers geven. Bij opwinding weer een stapje terug en als ze dan weer rustig is iets lekkers erin. Misschien haar eten geven zo dicht mogelijk bij de schutting?
Dat hysterische ken ik van de Welsh terrier die we vroeger thuis hadden. Die kon ook zo geobsedeerd reageren en daarin blijven hangen.

[Caro.]

Nou ja, goed, ik heb nog even kunnen lachen

en zeker wat ideeën opgedaan, top
- ander kant schutting kijken (haha dat wordt lachen)
- toch proberen de schutting op één of andere manier te claimen
- met post-it (of iets dergelijks) wat leuks maken van die schutting... misschien balletjes tegenaan gooien? Ze is gek op ballen, nou afijn,
dat idee van het 'leuk maken' ga ik verder uitwerken.

Sommige dingen zijn wat lastig, omdat die schutting dus bij de coniferen staat en ik er niet recht onder kan staan, alleen gebukt of zittend in
de bagger, maar iets moet er wel mogelijk zijn.

wordt vervolgd...

Als je er met balletjes tegenaan gaat gooien, wordt de opwinding wellicht weer iets te hoog. Ik zou iets kiezen waar ze een beetje bij na moet denken en gefocust voor moet zijn, maar dat niet voor veel extra opwinding zorgt.

Ja daar heb je gelijk in

[Caro.]

Een van de problemen is dat ze niet meer bereikbaar is op zo'n moment, dus misschien flink gaan trainen op die bereikbaarheid? In huis beginnen (gewoon gehoorzaamheidsoefeningen of kunstjes), dan de tuin in en verder trainen. Ook echt aandacht eisen, niet te lief zijn. Wordt ze toch onbereikbaarder dan weer naar binnen (of verder van de schutting af) en verder trainen, als de aandacht er weer bij is weer buiten verder. Dit herhalen en uitbouwen totdat je haar ook bij de schutting bereikbaar kunt houden. Veel korte sessies denk ik dan.

Ben je al gewapend met veel vreselijk lekkers naar de schutting gegaan? Steeds dichter naar de schutting gaan en zolang ze normaal doet lekkers geven. Bij opwinding weer een stapje terug en als ze dan weer rustig is iets lekkers erin. Misschien haar eten geven zo dicht mogelijk bij de schutting?
Dat hysterische ken ik van de Welsh terrier die we vroeger thuis hadden. Die kon ook zo geobsedeerd reageren en daarin blijven hangen.

Die 2 combineren kan prima natuurlijk
We trainden in de zomer ook wel in de tuin, speelden er ook veel, maar sinds het slechte weer is ze meer alleen in de tuin (dat moet ze niet
uiteraard, maar ze wil graag een paar keer per dag de tuin in, ze houdt van buiten).

De coniferen bij de schutting zijn moeilijk bereikbaar, ze staan gewoon in aarde, maar daarvoor is nog een strook begroeiing van zo'n 3 meter,
bomen, struiken, enz.
Ik kan dus niet langs de coniferen lopen en ook niet er onderdoor, behalve ineengedoken langs die schutting.
Ik zal morgen weleens een foto maken. Die coniferen zijn helemaal uit de kluiten gegroeid, we zijn ze serieus een paar jaar vergeten en
toen ineens waren ze mega (inmiddels zijn ze 30 jaar ofzo en enorm breed en hoog, het beslaat zo'n 40 á 50 m2 denk ik).

Maar het is op zich een goed idee om weer wat leuke dingen te doen in de tuin in combinatie met training.
Specifiek bij die schutting is echt lastig: Jessie glipt overal onderdoor, maar ik dus niet.

[Caro.]

Misschien reageert Jessie alleen als de kat daar net is geweest en de geur er dus nog hangt (en dat is kennelijk vaak)?
Kan je natuurlijk weinig aan doen.

In ieder geval doorgaan met naar binnen halen als ze daar gaat rondstormen en blaffen.
Je hebt de hele winter nog om dat consequent vol te houden

Ik ben ook nog steeds bezig om mijn honden niet te laten blaffen als er achter onze tuin op het pad iemand langs loopt.
Ita rent nu zelf na de eerste blaf naar binnen en Claire kan ik gelukkig (nog) terug roepen als ze gaat blaffen.
Het enige is wel dat je er constant bij moet zijn.
Een paar keer wel de kans om te blaffen en ik kan overnieuw beginnen

Wat is de ondergrond vóór die coniferen...…….. gras?
Kan je daar - of misschien beter op een andere plek in de tuin - samen aangelijnd naar toe gaan en daar wat brokken strooien?
Misschien leidt dat beter af.

Ja dat zou best kunnen dat die kat er zat en dat ze dat ruikt of door de deuren heen gezien heeft, zeker ook omdat ze niet altijd
zo tekeer gaat: ik denk ongeveer 50/50 (de helft van de keren buiten gewoon relaxt en lekker snuffelen en de andere helft hyper en woest).
Dat is ook zoiets waardeloos: die kat is niet van hun, maar van buren 6 huizen verderop, maar onze buren geven die kat dagelijks eten.
Die andere buren hebben al gevraagd daarmee op te houden, want de kat wordt veel te dik (is net een tonnetje), maar ze doen het toch.
Dus die kat zit heel vaak te wachten totdat ze er zijn en dan krijgt ie eten.
Toen ze een week weg waren, zat die kat dus een week lang uren per dag te wachten op eten, maar dat kwam maar niet en wij hadden
die kat maar op de schutting
Echt, je gaat toch geen kat van een ander eten geven, zeker niet als je weet waar die kat thuishoort en dat hij daar een prima huis heeft.

Maar goed, hoe dan ook: Jessie moet zich gewoon gedragen en dat is mijn taak.

De ondergrond is aarde van de coniferen, ik kan er ook niet goed bijkomen vanwege begroeiing voor de coniferen.

[dagmar88]

Dat is ook zoiets waardeloos: die kat is niet van hun, maar van buren 6 huizen verderop, maar onze buren geven die kat dagelijks eten.
Die andere buren hebben al gevraagd daarmee op te houden, want de kat wordt veel te dik (is net een tonnetje), maar ze doen het toch.
Dus die kat zit heel vaak te wachten totdat ze er zijn en dan krijgt ie eten.
Toen ze een week weg waren, zat die kat dus een week lang uren per dag te wachten op eten, maar dat kwam maar niet en wij hadden
die kat maar op de schutting
Echt, je gaat toch geen kat van een ander eten geven, zeker niet als je weet waar die kat thuishoort en dat hij daar een prima huis heeft.

Ken je niemand met een kat? Paar drollen over de schutting werpen en dan terloops vragen of zij ook zo'n last hebben van die vieze kattenpoep

[Caro.]

Dat is ook zoiets waardeloos: die kat is niet van hun, maar van buren 6 huizen verderop, maar onze buren geven die kat dagelijks eten.
Die andere buren hebben al gevraagd daarmee op te houden, want de kat wordt veel te dik (is net een tonnetje), maar ze doen het toch.
Dus die kat zit heel vaak te wachten totdat ze er zijn en dan krijgt ie eten.
Toen ze een week weg waren, zat die kat dus een week lang uren per dag te wachten op eten, maar dat kwam maar niet en wij hadden
die kat maar op de schutting
Echt, je gaat toch geen kat van een ander eten geven, zeker niet als je weet waar die kat thuishoort en dat hij daar een prima huis heeft.

Ken je niemand met een kat? Paar drollen over de schutting werpen en dan terloops vragen of zij ook zo'n last hebben van die vieze kattenpoep

Onze eigen kat is net overleden een paar weken geleden
Was wel een goeie geweest

[Sandra&co]

Goed, nee het is ook niet de bedoeling dat je hond bang van je wordt. Dat haalt de lol een beetje uit de relatie. In dat geval zou ik...uhhh...lange lijn eraan doen, naar binnen hengelen als ze loopt te mauwen bij dat hek en daar iets lekkers geven. Ik heb geen gevoelige hondjes, dat moge duidelijk zijn

[Neeltje]

Heavy flipte laatst ook helemaal toen er een kat op de schutting zat . Ze was toen ook echt onbereikbaar en woest . Het stopte pas toen de kat weg was dus volgens mij heeft ze ook nog het gevoel gehad dat ze die kat succesvol verjaagd heeft

Als ze normaal waaks blaft dan is 1 keer zeggen dat ze stil moet zijn genoeg maar bij die kat was het een heel andere blaf en sprong ze ook tegen de schutting aan

De buurvrouw heeft een tuinhuisje tegen de schutting aangezet waardoor de katten niet meer op de schutting kunnen en het probleem is opgelost

Dat doet Lotje ook, maar die stomme kat gaat niet weg van Lotje's geblaf, maar als Lotje zo blijft blaffen ga ik altijd maar even kijken en jaag ik de kat weg en dan is het klaar.