Zijn jullie snel bezorgd?

[Miezemuis]

Lizzie heeft pijn aan ( ik hoop) haar poot. Ik heb niet gezien dat ze hem pijn gedaan heeft maar ze heeft wel flink door de bossen gejakkerd vanmorgen. Ik merkte rond en uur of 3 dat ze niet helemaal lekker liep.

Ben net even een rondje met haar aan de riem geweest en ik denk dat ze mankt met haar poot ( moeilijk te zien want als ik alleen met haar loop loopt ze strak naast me). Ze tilt haar poot verder niet op maar loopt gewoon wat gek.

Een jaar of 5 geleden heeft ze ws een hernia gehad. Iig iets dat veel pijn deed. Ze was toen echt vreselijk zielig en ik had enorm medelijden met haar.

Ik merk dat ik toch wel bezorgd ben. Heb de hele poot al 28 x nagevoeld, en kijk steeds als ze loopt. Die hond wordt er vast gek van. Als mijn kinderen zich stoten zeg ik vaak, joh dat duurt een paar dagen gaat vanzelf over, maar bij de honden vind ik afwachten lastig. Ik heb in mijn hoofd al een afspraak bij de da staan voor morgen. Terwijl ze zich vast verstapt heeft bij dat achterlijk druk spelen dat ze altijd met Keetje doet.

Hoe snel maken jullie je zorgen?

[~Suzanne~]

Dat hangt van de hond af. Tristan heeft een beperking en daar ben ik sneller van onder de indruk. Ik voel sowieso in zo'n geval ook de rest van het lijf af.
Dan mag het 1-2 dagen duren (afhankelijk van wat er precies gebeurd en of ik het kan plaatsen) en dan ben ik bij een fysio, dierenarts of andere specialist. Geen risico maar geen vliegende paniek (op basis van wat jij nu beschrijft).

Suzanne

[krullie]

bij vooral poten ben ik ook snel bezorgd.
mijne loopt achter mank.
normaal niks aan te zien bij gewone wandelingen.
maar vanmiddag naar het bos geweest en een aantal uur erna mankt hij dan.
hij is ook al tig keer nagekeken en alle kanten uit gebogen en gepriemt.
maar niks. toch zie ik het en maak me bezorgt.....moeilijk.

[~Suzanne~]

Tsja... als dat dus langer aanhoudt dan ging ik naar fysio oid.. daar moet naar gekeken worden. Anders wordt het erger.
Voor mezelf gaan? Tuurlijk niet. Voor mijn honden? Direct (nou ja.. bijna direct).

Suzanne

[Lanavandevledders]

niet snel, zo lang ze goed eet, geen koorts heeft en niet futloos is, maak ik mij geen zorgen,
ik voel me ook wel eens ziekjes en heb ook wel eens pijntjes, gaat wel weer over.

[~Suzanne~]

niet snel, zo lang ze goed eet, geen koorts heeft en niet futloos is, maak ik mij geen zorgen,
ik voel me ook wel eens ziekjes en heb ook wel eens pijntjes, gaat wel weer over.

Maar een verstapping kan best serieuze gevolgen hebben voor het skelet als je pech hebt. Dus als er mank gelopen wordt.. dan is DAT wel een cue waar ik op reageer.

Suzanne

[DeDiana]

Ik ben vrij nuchter, dus ik denk niet bij alles meteen aan het ergste. Maar ik houd het wel scherp in de gaten als er iets anders is dan anders.
Ik merk dat ik met Amy vanwege de Leishmania wel iets alerter ben en haar bijvoorbeeld vaak controleer op plekjes en wondjes. Laatst had ze twee schaafwondjes en dan denk ik wel meteen: het zal toch niet... Maar ik ben ook weer niet zo bezorgd dat ik a la minute bij de dierenarts op de stoep sta. Als er verder geen zorgwekkende dingen zijn, kijk ik het even aan en realiseer ik me ook dat het heel goed gewoon iets onschuldigs kan zijn (wat het in dit geval dus ook was).

[DesireeB]

Ik dacht eigenlijk dat het wel mee viel. Tot Droef gisteren zichzelf lelijk verstapte van de bank af nadat hij op zijn flikker kreeg(van de baas).
Hij liep vreselijk slecht en voelde zichzelf ook echt wel even heel ellendig, ik zag dus alweer allerlei ellende met zijn elleboog. Heb hem na een paar uur wel een kwart pijnstiller gegeven(hij mag 1,25 in het ergste geval) na 2 uurtjes ging het wel iets beter en vanochtend was er al bijna niks meer van te zien.

Inmiddels is er helemaal niks meer aan de hand maar hij heeft na het verstappen ook niks geks mee gedaan en alleen maar gewandeld. En toen ik thuis kwam deed ik een dansje van geluk.

Ohh ja de baas loopt ook krom want Droef sprong vol in zijn rug(gewoon voor de lol ) en daarom kreeg hij dus op zijn flikker en bij de baas is het in zijn rug geschoten. Daar maak ik me dan minder zorgen om tot groot ongenoegen van de baas.

[Maeve]

Met dat soort dingen niet. Maar ze zijn hier ook niet echt voorzichtig met zichzelf, dus dat ze weer eens een spiertje hebben verrekt en even stram lopen komt wel eens voor. Zeker Nilo is er bekend mee zeg maar, en een bijna 11-jaar oud lijf kan ook niet zo veel hebben als hij soms denkt Dit soort dingen kijk ik wel eerst aan doen. Even een dagje rustig aan doen en ik controleer dan wel op zichtbare schade of zwelling ofzo. Als het wat langer aanhoudt zet ik hem een dag of 2 op pijnstilling+ontstekingsremmer (als ik dat in huis heb). Als dat nog niet helpt, dan maak ik eens een afspraak bij de DA

Maar met andere dingen ben ik dan wel weer panisch hoor, dus ik snap wel dat als je daarmee slechte ervaringen hebt, je vele malen voorzichtiger wordt. Coda bleek, na dagen dokteren en onderzoeken, een slokdarmverlamming te hebben en dat uitte zich in veelvuldig verslikken, kokhalzen en niet willen/kunnen eten. Dus toen Bizzy een tijdje geleden minder enthousiast at, een deel van haar maaltijd liet staan en af en toe begon te kokhalzen zat ik wel bij de DA Het bleek "gewoon" een maagdarmvirus dat enorm heerst, ze had al tientallen honden gehad met die klachten. Maar goed, ik moest het toch zeker weten.

[-Saskia-]

Ik ben op vele vlakken gruwelijk nuchter maar vreemde bultjes zijn hier standaard terminale kanker. Zodra het een eigen dier betreft kan ik plots niet meer helder denken.
Al verschilt dat qua hond ook wel. Als Nanuq zich morgen verstapt krijgt ie rust en maak ik me verder niet al teveel zorgen, loopt Frank mank zit ik z'n urne alvast te kiezen.
En dat bedoel ik letterlijk. Hij heeft momenteel een blessure en net voor het dierenartsbezoek waarbij ik vreesde voor het ergste zat ik me af te vragen welke kleur het beste bij z'n karakter past
Diarree of kots lig ik niet wakker van, willen ze niet wandelen dan sta ik diezelfde avond nog bij de DA. Hangt dus ook af van de kwaal.

[Miezemuis]

Het heeft ws ook wel met de hernia te maken dat ik het nu niet vertrouw. Lizzie heeft daar zo echt veel pijn van gehad. Misschien daar ik haar morgen een dagje niet mee neem naar het bos. En ik heb ook nog metacam liggen. Ze lijkt vooral na rust last te hebben. Ik ben maar naar bed gegaan kan manlief de honneurs waarnemen want Lizzie wordt helemaal zenuwachtig van mij.

[Manuma]

Met Uma wel. Die is vrij hard voor zichzelf dus als zij maar een beetje mankt ben ik gelijk bezorgd. Ze is ook regelmatig ziek geweest dus ik ben er erg alert op.
Manu is een miep. Die weet ook dat ik hem dan zielig vindt dus die maakt er een toneelstuk van. Al had ik vorig jaar gezien dat hij anders liep. Niet mank maar gewoon anders. Mijn vriend zag het niet, de dierenarts zag het ook niet. Maar na ontstekingsremmers was het met een paar dagen weg. Er had toch wat gezeten. Ik ben dan maar liever wat mutsig met ze, ik heb namelijk altijd gelijk
Als Uma slomer is dan normaal is ze een paar dagen daarop aan de bloeddiarree.

[marrieeeb]

Ik ben ontzettend bezorgd maar ik gooi het erop dat dat komt omdat ik net om het hoekje kom kijken, als baasje van mijn eerste hond.

Laatst had ik Jip achtergelaten bij mijn vriend. Toen ik na werk terug kwam was ze blij, gingen we eten en was er eigenlijk niks aan de hand. Tot mijn vriend zei dat Jip begon "te gillen" tijdens het spelen/stoeien? Ik zag het helemaal voor me; rughernia? nekhernia? Ik heb Jip van top tot teen lopen bestuderen en kwam tot de conclusie dat ik niet aan haar achterpoot mocht zitten + dat ze mank/stijfjes liep. Dus de volgende dag, hup, naar de dierenarts want ik vertrouwde er niks van. Die checkte haar rug (op mijn verzoek) maar kon daar gelukkig niets vinden. Na verdere inspectie bleek dat ze 1 zeer teentje had, de prinses. Daarna kwam ik tot de conclusie dat ik tijdens wandelen die ochtend ervoor op haar poot was gaan staan, oeps..

[Maryanne]

Heel erg bezorgt, vooral als het om mijn Merle van 14,5 jaar gaat. Ze is zo oud en ik wil haar echt nog niet kwijt

[Persistence]

Ja, als er wat eerst google ik me eerst suf om vervolgens tóch die spoeddienst maar te bellen. Want dan kan er ook niet meer gewacht worden tot morgen en moet ik NU weten wat er is. Waardoor ik ook weleens met een zalfje en loei van een rekening de deur uitloop.

Het is m'n eerste hond en ik vind het soms lastig inschatten wat ernstig genoeg is om meteen mee naar de dierenarts te gaan, of wat je best even kunt aankijken.

[Paisley]

Ik denk dat ik niet snel bezorgd ben. De keren dat ik dat wel was, bleek ik daar een goede reden voor te hebben. Sinds dien gebruik ik dus altijd mijn gevoel als goede raadgever.
Probeer dat voor jezelf in te schatten. Er zijn heel veel signalen die je in het bewuste niet opmerkt, maar in het onderbewuste meedoen in het gevoel wat je erbij hebt.

Bij een kreupelheid is het eigenlijk nooit een spoedgeval. Dat er niets gebroken is en dat er geen wonden zijn of (extreme) drukpijn weet je al, en verder zijn er geen blessures die direct actie vereisen. Ik zou het dus in dit geval sowieso aanzien.

[sbientje]

Niet zo snel bezorgd om iets. Zeker qua poten kunnen ze zich weleens verstappen oid, dat kijk ik altijd even aan. Als Pom niet eet, dan zou ik bezorgd zijn. 6 jaar oud en dat is dus nog niet 1 keer gebeurd Karel eet wel vaker niet maar daar maak ik me een stuk minder zorgen om

[Javierrrr]

In medisch opzicht ben ik vrij nuchter.
Javier begon wat slijtageproblemen in de achterhand te vertonen. Veel te vaak meegemaakt met mijn andere honden, vroeger, dat de DA ze vol wilde proppen met NSAID. Deed ik vroeger, heel trouw, was nooit echt blij met het resultaat. Dus Javier krijgt nu supplementen, ik ben blij met hoe hij zich nu voelt, zonder allerlei bij-effecten

Toen Merlijn bij ons kwam met 4 maanden, maakte ik me zorgen over hoe we hem op een gezonde manier konden laten opgroeien. Zonder groeispurten, groeipijnen en wat al dies meer zij, met een pup van wie je weet dat hij gigant gaat worden. Eerder met de Briardjes toch het nodige meegemaakt. Al die zorgen waren niet nodig, hij groeide mooi evenwichtig op. Het ging allemaal heel natuurlijk en vanzelfsprekend, en die 5 minuten regel gooide ik snel overboord. Niet nodig met zo'n oorspronkelijk type.

In sociaal opzicht ben ik in die zin bezorgd, dat ze allebei niet hoeven te worden geconfronteerd met plompe, bruuske types. Mijn heren zijn allebei gesteld op goede manieren, en dat waardeer ik in hen. Dus eerste kennismaking dient beschaafd te verlopen. Als dit niet blijkt te kunnen, houd ik ze verre van deze honden.

[maart]

Ik weet het meestal wel in te schatten/aan te voelen.
Piiri liep gisteren te kosten, was algemeen misselijk, beetje tammer of anders maar daar maakte ik me geen zorgen over. Ze kreeg ook gewoon haar portie eten en vrat dat ook op gelijk altijd Vanmorgen stond ze weer te piepen aan de keukendeur toen ze hoorde dat ik opstond


Bij manken kijk ik het ook wel meestal wat aan, tenzij ik een evenement gepland heb staan.

[ellen en de birmanen]

ik kijk het heel vaak aan, zeker met mank lopen of kotsen.

[Caro]

Ik ben aan de ene kant wel heel erg snel bezorgd maar aan de andere kant ren ik niet altijd direct naar de dierenarts. Kijk altijd eerst of ik het zelf op kan lossen. Soms kan ik behoorlijk doorslaan. Afgelopen juni waren er vlekken op de lever van Shep te zien. Omdat ze verder niet ziek was ervoor gekozen geen chirurgisch biopt te laten doen, is nogal heftig op haar leeftijd. Tekenen dat de lever slechter gaat werken zijn o.a. overgeven, slecht eten en opeens veel afvallen (moest ik in de gaten houden). Dus ja die eerste maanden liep ik een paar keer per week bij de da binnen om Shep op de weegschaal te zetten. Stom natuurlijk want ik kon zelf eigenlijk ook wel zien dat ze niets afviel maar toch. Nu is de schrik een beetje gezakt en ben ik er niet meer constant mee bezig. Maar het komt ook regelmatig voor dat ik boven op bed lig en wat hoor en denk dat ze tegen dingen aanloopt (ze heeft af en toe een kleine epileptische aanval), dan ren ik met gevaar voor eigen leven de trap af om er vervolgens achter te komen dat ze heerlijk in haar mand ligt te slapen en ik blijkbaar ergens anders van wakker ben geworden. Maar met een manke poot ga ik dan weer niet direct naar de da, wacht dat standaard 2 dagen af, tot nu toe altijd vanzelf binnen die dagen over gegaan.

[Caro.]

Over het algemeen valt het denk ik wel mee, behalve als er écht iets aan de hand is. Dan blijven ik denken en zoeken naar
wat er is, maar dan weet ik ook dat het echt mis is en dan ben ik enorm bezorgd.

Bij kleine dingetjes maak ik me niet druk: laatst waren we aan het frisbeeën met Jessie en ineens droop het bloed uit d'r bekkie
en Pieter zei 'owww shit, dat wordt dierenarts op zaterdag' en ik heel nuchter 'welnee, is vermengd met speeksel, lijkt heel wat' en
inderdaad was het even later over. Gewoon een frisbee verkeerd gevangen.

[lucie]

ik ga zeker niet voor elk wissewasje naar de DA, maar omdat ik haast 24/7 met ze samenleef, zie ik al snel of er iets aan de hand is en dan maak je je ook sneller zorgen als er iets afwijkends is

[bouvierpoedel]

Kijk het even aan en geef wat rust. Kijk en voel ook eens tussen haar kussentje en knijp eens lichtelijk in haar tenen.

[Lunatic]

Valt wel mee volgens mij. Maar het valt mij wel meteen op als er afwijkende dingen zijn, dan kijk ik het nog even aan, maar veranderd er niets dan ga ik naar de DA!
En tot nu toe is er dan ook altijd echt iets aan de hand, blaasstenen, gesloten bmo, dus ik ben blij dat ik mijn honden zo goed kan lezen

[Miezemuis]

Kijk het even aan en geef wat rust. Kijk en voel ook eens tussen haar kussentje en knijp eens lichtelijk in haar tenen.

Ik denk dat ze zich gewoon verstapt heeft. Het ziet er nu al veel beter uit. Lizzie is ook al 7,5 en sjeest alsof ze een pup is. Dwars door de struiken , door de modder, de hei en water. En hoezeer Lizzie beuken echt beneden haar stand vindt bij alle vreemde honden, Keetje moet om ( maar tegenwoordig gaat zijn steeds vaker om)

Ik heb Lizzie vandaag thuisgelaten tijdens de boswandeling om haar een dagje rust te geven, maar Keetje vond er niks aan met mij alleen. Keek steeds achterom of Lizzie niet bij de auto was gebleven. Alsof ik haar niet elke dag eten geef.

[joline]

bij vooral poten ben ik ook snel bezorgd.
mijne loopt achter mank.
normaal niks aan te zien bij gewone wandelingen.
maar vanmiddag naar het bos geweest en een aantal uur erna mankt hij dan.
hij is ook al tig keer nagekeken en alle kanten uit gebogen en gepriemt.
maar niks. toch zie ik het en maak me bezorgt.....moeilijk.

Klinkt als een kruisband probleem. Een ingescheurde kruisband geeft de klachten die jij noemt. Is niet te zien op een röntgenfoto en zolang de kruisband maar een stukje ingescheurd is zul je het ook niet kunnen voelen. Is hij verder ingescheurd of helemaal door (dat merk je meteen, hond loopt dan op 3 poten) dan zit er speling in de knie.
Mijn twee honden die ook een kruisband probleem hadden gaven allebei dezelfde symptomen. Mank na een wandeling (na even gelegen te hebben) Na een paar dagen rust niks meer te zien maar zodra ze weer mee gaan wandelen weer mank na even gelegen te hebben. Totdat de kruisband scheurt en dan lopen ze op drie poten en dan moeten ze geopereerd worden.

[joline]

Ik was bij mijn eerste hond behoorlijk bezorgd. Nu, vijf honden later, weet ik goed waar ik op moet letten en waarmee ik meteen mee naar de dierenarts moet en waar ik even mee kan afwachten.

[krullie]

bij vooral poten ben ik ook snel bezorgd.
mijne loopt achter mank.
normaal niks aan te zien bij gewone wandelingen.
maar vanmiddag naar het bos geweest en een aantal uur erna mankt hij dan.
hij is ook al tig keer nagekeken en alle kanten uit gebogen en gepriemt.
maar niks. toch zie ik het en maak me bezorgt.....moeilijk.

Klinkt als een kruisband probleem. Een ingescheurde kruisband geeft de klachten die jij noemt. Is niet te zien op een röntgenfoto en zolang de kruisband maar een stukje ingescheurd is zul je het ook niet kunnen voelen. Is hij verder ingescheurd of helemaal door (dat merk je meteen, hond loopt dan op 3 poten) dan zit er speling in de knie.
Mijn twee honden die ook een kruisband probleem hadden gaven allebei dezelfde symptomen. Mank na een wandeling (na even gelegen te hebben) Na een paar dagen rust niks meer te zien maar zodra ze weer mee gaan wandelen weer mank na even gelegen te hebben. Totdat de kruisband scheurt en dan lopen ze op drie poten en dan moeten ze geopereerd worden.

okee thanx zeker iets om mee te nemen.
hij mankt nu niet meer met de gewone wandeling, ook niet nadien.
maar alleen als hij los gaat in het bos.
hoe word kruisband gecontroleerd dan?
zijn bespiering is zeer goed, dus doe ik rustig fietsen.

[Caro]

Over het algemeen valt het denk ik wel mee, behalve als er écht iets aan de hand is. Dan blijven ik denken en zoeken naar
wat er is, maar dan weet ik ook dat het echt mis is en dan ben ik enorm bezorgd.

Bij kleine dingetjes maak ik me niet druk: laatst waren we aan het frisbeeën met Jessie en ineens droop het bloed uit d'r bekkie
en Pieter zei 'owww shit, dat wordt dierenarts op zaterdag' en ik heel nuchter 'welnee, is vermengd met speeksel, lijkt heel wat' en
inderdaad was het even later over. Gewoon een frisbee verkeerd gevangen.

Dat is heel herkenbaar. Shep heeft dat soms als we met de bal spelen. Allemaal bloed en dan is het een kleine beschadiging aan haar tong, waarschijnlijk met de bal pakken/vangen haar tong ertussen gezeten. Ik weet dat dat zo weer over is. Is niet ernstig maar blijkbaar bloedt een tong nogal flink.