superei schreef:
nu probeer ik hier de laatste maand op te trainen, in het negeren van andere mensen. loop nu geregeld door het bos maar dan aangelijnd, en laat ik hem volgen zodra we andere mensen passeren. hij heeft dan echt alleen oog voor mij, alleen afgelopen maand toch alweer 2 x gebeurd dat die losloopt naar andere mensen gaat en daar volgens een snoepje krijgt, nu heb ik een beetje het idee dat het dweilen met de kraan open is zolang andere mensen hem blijven belonen.
Dus als jullie tips hebben die me kunnen helpen te zorgen dat barko niet meer op jan en alleman afvliegt heel graag
ps: is het zo gebruikelijk om snoepjes te geven aan andere honden? irriteer me hier persoonlijk best erg aan.
Snoepjes geven of koekjes is in sommige omgevingen normaal. In het park waar ik voorheen liep waren er ongeveer 3 of 4 dames die altijd vreet hadden en uitdeelden aan honden. Het waren vaak mensen met honden die zelf veel voor vreet deden (of alleen maar te motiveren waren voor vreet) viel mij altijd op, en het uitdelen was ook gewoon willekeurig maar ook vaak dus aan een groep honden waar men vaker mee opliep.
Alsof het de normaalste zaak van de wereld was lokten ze ook soms een vreemde hond, en ik vond dat nooit zo handig, want een vreemde eend in de bijt kan soms wel eens averechts werken op de rest van de groep. Maar hé wie ben ik.
Dus op je ps vraag, ja het gebeurd redelijk veel, en vaak bij bepaalde mensen die graag pretenderen hoe goed ze wel niet zijn met honden is mijn idee.
Ik ergerde me er rot aan in ieder geval, al was het alleen al omdat ik een volwassen hond had die nogal gretig kon zijn als men iets aanbood en ik juist het "voor wat hoort wat" principe aan het aanleren was, en "zachtjes!".
Zij was tevens de hond die erg enthousiast was, naar mensen, naar andere honden, maar door haar ras en grootte inderdaad niet handig dat ze zo vrij en blij was. Waar ze opgroeide was dat niet zo'n probleem, maar in een wat drukkere omgeving waar ik woonde en waar mensen toch wat meer angst voor het type hebben was dat niet zo geslaagd.
Dus ben ik net als hiervoor al gezegd is, meer haar gaan leren dat de leuke en lekkere dingen van de baas uit kwamen en niet bij vreemde mensen de soms jolig deden of soms haar lokten met geluidjes en lieve woorden.
Als ik dat al hoorde, en met de jonge hond die ik later kreeg zeker ging ik zelf klakgeluidjes maken, een balletje uit mijn zak trekken en spelen .. en daarna als een persoon reageerde waarom ik de hond niet vrij liet om te reageren gaf ik antwoord. Maar mijn aandacht lag eigenlijk altijd bij mijn hond op het moment dat ik voorzag dat iemand hem bij mij vandaan probeerde te lokken (en dat bedoel ik niet lullig, maar dat gebeurd soms gewoon en ik wilde dat juist niet hebben omdat als hij ouder zou zijn en hij inderdaad vrij op anderen af zou rennen mensen dat als minder fijn zouden ervaren.)
Er zit m.i. een verschil in socialiseren en anticiperen op mensen door ze vrijelijk te laten gaan als jonge hond, of dat begeleid te doen. Wilde iemand echt contact maken, dan vond ik dat vaak prima, maar wel onder toezicht of als men wat wilde geven dan vond ik het direct een momentje van leren, dus op de kont zitten, eventueel een pootje geven als dat al aangeleerd was en koekje erin en klaar.
Klinkt streng, maar persoonlijk vind ik het nog steeds fijn dat ik het zo heb gedaan.