Domor schreef:Tja, die leuk spelende labrador heeft Kleine Boris per ongeluk stevig geblesseerd (verwachting was gedeeltelijke heup uit de kom, had hem nog nooit zo horen gillen totdat het weer terug schoot en hij heeft er weken slecht van gelopen). De Franse Bulldog de alleen maar wilde spelen is zo ruig over Ninthe heen gedenderd met zijn beukspelletje dat ik ontzettend veel werk heb gehad om dat weer een beetje recht te krijgen, waarna het nogmaals om zeep geholpen werd door een basset die vergat te remmen. En daarna was zij het vervelende uitvallende keffende hondje, gek he, als je weet dat ze positief gedrag vertonen en je daarna wel effe flink pijn doen?
Het is van de zotte dat ik als eigenaar van een kleinere hond (bij de FB was ze iniminie, 1.7kg, dus zo groot als een kleine, maar geen teacup, chihuahua, en die denderde ons eigen terrein op, dus dat was nog wat afwijkend) van 6.5kg en 10kg niet in de losloopgebieden mag komen omdat lompe honden niet onder controle gehouden worden en zelfs niet eens in het zicht waardoor men niet eens weet wat voor schade ze aanrichten. Het hoeft niet kwaad bedoeld te zijn om wel degelijk te beschadigen. Eigenaren weten vaak ook helemaal niet dat hun honden hetzen als ze buiten beeld zijn. De tekst: na het eten lopen ze in één rechte lijn naar me toe, ondanks dat ik ze rustig een aantal minuten niet zie weet ik dat zeker, mits ik maar doorloop, is dan ook best bijzonder. Ik verwacht hier behoorlijke telepatische gaven.
Hoef ik geen telepathische gave voor te hebben, ik hoorde een van de honden huilen zodra ze me kwijt was en tijdens het hollen terug naar mij hoorde ik ze ook.
En als Jarah achterbleef om barbecueafval op te vreten zag ik dat ze line recta naar me toe kwam als ze me even niet meer zag omdat het aanlijnplekje uit keek op het veld waar ze aan het vreten was.
En in het geval van barbecueafval vreten kon ik helemaal beter doorlopen anders werd alles opgevreten.
Meestal ruimde ik de gevaarlijkste rotzooi ondertussen even op, terwijl zij er met een kippenkarkas vandoor ging, zoals satestokjes, een aardappelschilmesje, plastic verpakkingen waar die kruidenboter inzat en ander plastic zooi. Zodra ik die zooi zo goed en kwaad in een vuilnisbak had gegooid, liep ik naar de uitgang van het bos en dan kwam ze wel binnen tien minuten terug als ze zag dat ik weg was.
Bleef ik staan en haar roepen liep ze alleen maar verder weg. Dus in dit geval was het beter om even uit zicht te zijn.