Thijs&Pim schreef:Wat vinden jullie.. afleren of controleren ?
Voorkomen en appèl.
Als ik mijn hondjes wat lekkers geef dat niet in 1 keer opgaat dan presteert mijn Chihuahua het altijd om het af te pikken van mijn Min-Pin. Dat doet hij dan helemaal niet op een vriendelijke manier

en mijn Min-Pin raakt er dan helemaal van van slag. Die hoeft meteen niet meer, ook niet als ik het terugpak voor hem.
Dingen die niet in één keer op gaan geef ik alleen in grotere aantallen, dus dan liggen er minimaal 3 dingen als ik 2 honden heb. Met 3 honden liggen er dan 5 stuks. Jatten/ruilen is dan geen probleem.
Het betekent nu iig in de praktijk dat ik een half uur zit te kijken hoe ze op een botje kauwen.. of ik moet 1 van de 2 in de bench doen.
Hier laat ik ze ook niet alleen hoor tijdens het kluiven. Ieder heeft zijn eigen plek en mag niet afpakken, maar ik blijf er wel bij of ik scheid ze. Barf geef ik meestal echt apart.
Ook veroorzaakt het wel eens lastige situatie als iemand anders ze iets geeft en dan bijv 2 koekjes op de grond legt ipv geeft.
Mwah, zo lastig vind ik dat niet. Gewoon een beetje dom om als vreemde het op de grond te leggen terwijl diegene de situatie/honden niet onder controle heeft. En ach, dan heeft de haaibaai er twee en de ander niks, jammer dan, dat trek ik dan zelf wel recht door de ander zelf nog wat te geven.
De hondjes zijn allebei wel doorvoed en het is dus geen honger maar gewoon dominantie over het eten.
Het is geen honger, maar trek en concurrentie. De dominantere pakt dan af als die de kans krijgt, dat is echt heel normaal hondengedrag.
Heeft iemand tips om dat te oefenen?
Ik blijf erbij én ik zorg dat ik de honden ongeveer even lang doen met wat ik geef. Dus mijn hond die heel langzaam kauwt krijgt gewoon minder en de snelle kauwer krijgt extra. Ik vind het namelijk niks als de één al lang klaar is en dan moet liggen toekijken/luisteren naar hoe de ander nog een hele tijd lekker ligt te kauwen.
Mijn nieuwe hond dacht wel even een kluifje af te kunnen pakken bij mijn onderdanige. Ik zat er vlakbij, zei 'nee' toen hij aankwam maar hij vond dat hij het nog wel even snel weg kon grissen. Die heb ik toen even goed laten schrikken

en sindsdien haalt hij het niet meer in zijn hoofd. Ik wil het gewoon niet hebben.