Hoe makkelijk zijn jullie in hond naar de oppas brengen?

[Simone-H]

Voor Pepper bij mij kwam had ik al bedacht dat ze naar een pension zou gaan als ik eens wat moet waar ze niet mee kan. En dat is drie keer per jaar.
En dat gaat goed. Als ik haar breng gaat ze altijd huppelend mee naar achter, en lijkt mij vergeten. Ze is gelukkig wel altijd blij als ik jaar weer ophaal. Ze wordt daar ook getrimd.
Eén keer heb ik het anders gedaan, en dat vond ik geen succes. Meer voor mezelf danvoor Pepper. Er lopen hier wel aardig veel HR honden waarvan één die duidelijk de baas is over zijn vrouwtje. De dag dat Pepper bij die oppas was heb ik veel rare dingen in mijn hoofd gehaald.
Verder heb ik gewoon heel weinig mensen bij wie ik het vertrouw.
Pepper zelf is een gemakkelijk hondje. Daar ligt het niet aan.

[Sanner]

Niet makkelijk. Ik vind het vreselijk en zo vinden Jamie en Teun het ook vreselijk. Dat ga ik met een volgende hond anders aanpakken.

[ellen en de birmanen]

ik ben daar heel makkelijk in. als ik iemand ken en de honden kennen dat persoon ook mag deze gewoon op mijn honden passen of uitlaten.

ellen

[Neeltje]

Niet, eigenlijk in de 18 jaar dat ik nu honden heb ook niet nodig geweest. Er is 1x iemand hier 1 nacht in huis geweest toen ik geopereerd werd, dat was nog met Tirsa. Maar ben bang dat Lotje alles bij elkaar gilt en als het voor langere tijd is, ik een grote warboel terug krijg. Als het echt voor een langere tijd zou moeten, zou ik liever Lotje's fokker vragen of ze een poosje daar zou kunnen zijn.

[Hilde]

Oh, ik ben een verschrikking.

Dat is absoluut ontstaan bij Beau. Daarvoor heb ik ooit (nadat ze hem jaren kende) Léonie in huis gehad, maar verder nooit. Eerder wel naar pensions, maar dat is altijd fout gegaan. Ik kan me nog goed herinneren dat hij bij een forummer in de auto zat, ik stapte uit de auto, Beau wilde mij achterna en zij hield hem tegen. Hij beet haar zo in haar hand . En dat soort dingen heb ik altijd voor me gezien. Mensen gingen toch eten afpakken, toch hem begrenzen, dat kan natuurlijk niet anders. En Beau moest dat niet hebben van mensen die niets voor hem betekenden.

Met Elmo ben ik iets makkelijker, maar nog steeds een verschrikking. Elmo zelf is heel makkelijk. Hij vindt alles leuk, grappig, interessant en goed. Alleen niet los laten lopen omdat hij op andere honden afstormt. Maar ik heb echt letterlijk buikpijn als ik hem weg breng en achter moet laten Hij is een paar maand terug bij Nanna geweest en die heb ik meerdere keren berichtjes gestuurd hoe het ging En het is ook dat ik dan een oppas niet te veel wil belasten. Zo heb ik destijds bv. geen tuig mee gegeven omdat Nanna altijd op het forum schrijft wat voor ondingen dat zijn, maar achteraf was het wel wat lullig dat ze nu met hem aan zo'n stom jachtlijntje moest lopen

Ik ben vooral benieuwd: hoe vinden jullie een oppas? Ik zou er zo graag één vinden hier in de buurt (Apeldoorn omgeving), maar ik loop er gewoon niet tegenaan. Of ik ben te kritisch, dat kan ook

[Jules01]

Heb niet van die enorme lastpakken voor een pension maar voor in huis is Archie wel echt een uitdaging. Hij steelt als de raven, maakt deuren open en moet zijn energie kwijt kunnen maar mag niet los.
Joia heeft alleen wat moeite met sommige vreemde honden en dat zijn de meeste hondenmensen wel gewend.
Maar ze gaan dus naar pension, heb ook eindelijk een pension waarvoor ze niet hoeven te worden geënt!

[80564M]

Beslist niet makkelijk. Niet dat ik de oppas een waslijst aan instructies meegeef, of dat ik bang ben dat mijn (makkelijke) honden het daar niet naar de zin zouden hebben. Maar gewoon omdat ik het zelf niet trek. Vind het al verschrikkelijk dat ik ze achter moet laten in de trimsalon voor 4 uurtjes
Maar goed, in de dik 20 jaar hondenbezit is het ook amper voorgekomen dat het nodig was. Kan de keren denk ik op 2 handen wel tellen. Mijn honden trekken het prima, ik laat ze ook achter bij mensen die ik vertrouw en die geen a4-tjes met instructie nodig hebben, maar ik heb er zelf moeite mee

[Sanner]

In huis ben ik trouwens niet zo moeilijk. Mijn moeder past 1 dag in de week op. Af en toe vraag ik de buurvrouw of ze ze even de tuin in wil laten en vriendinnen hebben ook al vaker opgepast in huis. Maar dan mogen ze dus niet uitgelaten worden. Teun vindt, behalve als mijn moeder komt, dat alsnog echt een verschrikking. Maar daar heb ik dan geen moeite mee, dat overleeft hij wel.

[DeDiana]

Ik denk eerder dat het met Mila en Lais geen succes zou worden
Amy vindt alle honden die ik hier in huis haal een groot feest

Ik wilde Mila in eerste instantie ook noemen ja, maar Mila is zelfverzekerd dominant toch? Lais is wel dominant, maar neemt van een zelfverzekerde hond (een hond die weet wat ze zegt en het ook echt meent) eigenlijk heel snel alles aan en zoekt dan ook het conflict niet op. Tisbee bijvoorbeeld, als zij ook maar een blik of tandjes naar Lais wierp dan nam Lais gelijk afstand. Met Willemijn ging het echter niet goed, Willemijn deed bazig naar Lais maar was daar absoluut niet zelfzeker, daar moet je niet mee aankomen bij Lais .

Dat klopt. Mila is ook echt niet bang om het conflict aan te gaan als zij dat nodig vindt. Maar als een hond zich daarbij neerlegt en het conflict niet opzoekt, is het wat haar betreft ook heel snel goed. Mijn andere honden zoeken überhaupt nooit het conflict op
Amy is in de roedel de vredestichter, die kan echt helemaal niet tegen akkefietjes of spanningen en gaat dan iedereen pleasen en de clown uithangen om de lieve vrede weer terug te doen keren

[Judith]

Ik ben vrij makkelijk erin.
Mijn ouders en schoonzusje passen op, maar soms 2 goede vriendinnen (echt in geval van nood).
Dana kan ik overal droppen, er zouden zo een aantal mensen op het forum zijn waar Dana heen zou mogen.
Dino is iets lastiger, kan uitvallen aan de riem en wil soms trekken en vind niet alle reuen even geslaagd.
Maar is verder ook niet spannend

Gebruiksaanwijzing bij Dana is dat ze poep eet en door stink dingen wil rollen.
Dino is een kattenpoep eter en kan soms kijken hoe ver hij kan gaan.

[Jackira]

Middelste zoon, baas van Nola, mag ze uitlaten. Ze gaan niet naar zijn huis want hij heeft 4 katten en dat gaat niet goed. Ooit heb ik in een noodsituatie iemand anders op Laila laten passen en toen is ze ontsnapt en heeft een waterhoen naar de eeuwige jachtvelden geholpen. Middelste zoon die net aan kwam rijden heeft haar toen weer kunnen vangen gelukkig.

En 1 keer heeft iemand anders Buck uitgelaten in bijna 15 jaar. En toen beet hij een voorbijganger in z'n been. Dus dat heb ik nooit meer gedaan, alleen middelste zoon mocht hem nog uitlaten. Hij begrijpt waar er een probleem kan ontstaan zonder dat ik iets uit hoef te leggen.

Zijn vriendin heeft vandaag een paar uur bij de honden gezeten toen ik weg ging omdat Jack eerst naar het bos moet voordat hij alleen thuis blijft met de andere honden. Dat ging niet vanwege de warmte dus dan is er oppas. Maar uitlaten

[Lucia]

Ze gaan alleen naar mijn ouders. Peer heeft best wel een handleiding en ik ben zelf ook niet makkelijk.

Bij een volgende hond zou ik wel direct investeren in het aanleren van diverse oppassen en of pension.

[Lanavandevledders]

onze honden gingen/gaan nooit naar een oppas of pension,
mocht het ooit zo uitkomen, dan zorg ik voor iemand die Lana thuis [op eigen terrein] uitlaat en van eten en drinken voorziet,
deze personen zijn of 1 van mijn zoons, of mijn beste vriendin,

zou nooit en te nimmer iemand anders dan mijn man of ik met de hond buiten het erf laten wandelen,
want als het er echt op aan komt, luistert ze alleen naar ons tweetjes.

[Shiloh86]

Ik ben vooral benieuwd: hoe vinden jullie een oppas? Ik zou er zo graag één vinden hier in de buurt (Apeldoorn omgeving), maar ik loop er gewoon niet tegenaan. Of ik ben te kritisch, dat kan ook

Stukje geluk hebben. Denk ik. Mijn oppas woont drie huizen verder. Toen Duke pup was (maand of 4), vroegen ze een keer of de kinderen (jongste toen jaar of mochten aaien. Ja hoor! Toen raakte we aan de praat en boodt ze aan als ik eens hulp nodig had... Ik kende ze nog niet en ben daar toen een keertje kennis gaan maken. Ze had ervaring met knpv honden vanwege haar ex man. Duke is totaal niet van dat kaliber, maar het is ook geen schoot hondje en ik kon aan alles merken dat ze dat goed wist. Het voelde gewoon goed. In het begin af en toe savonds een paar uurtjes, en op den duur is dat steeds verder uitgebreid. Toen ik van baan veranderde en in Utrecht ging werken ging ze ook intensiever oppassen, omdat mijn werkdagen gewoon echt te lang zijn nu. Wat dat betreft is ze echt goud waard! Als zij niet meer kan oppassen zou ik ander werk moeten gaan zoeken vrees ik.

Ze zou wel graag een hond willen zelf, maar het past gewoon nog niet. Dus voor haar is dit een prima oplossing. Ze is in feite een soort part-time baas van Duke. Kortom... ik heb echt heel veel geluk!

Heb haar zelfs op de telefoon aan mijn medisch id toegevoegd met boodschap erbij dat er een hond alleen thuis zit, en indien nodig graag haar contacten . (naast telefoon nummer van beide ouders).

[Machie]

Luca, Dumas en Fiji vrij makkelijk. Maar wel alleen bij mensen die ik echt ken. Csiva mag maar naar 2 adressen. Mijn moeder of mijn vriendin waar ze vorig jaar bij weggelopen is

[Gollum]

Nou niet zo makkelijk dus. Ik heb ook al een beetje buikpijn omdat ik in oktober 4 nachten naar Engeland ga met mijn vriend, zonder de honden. Voor het eerst
Ik denk dat we ze gaan verdelen, dat is het makkelijkste voor de oppassers. Ze luisteren alledrie niet zo goed naar anderen.. Tenzij mijn vriendin met haar vriend in ons huis willen verblijven die tijd maar die zijn nog op vakantie. Zodra ze terug zijn zal ik het vragen.

Mochten we ze verdelen dat gaat Mika naar mijn schoonouders, Mika heeft daar gek genoeg geen last van verlatingsangst/ gedram. Ze mogen haar alleen niet loslaten ivm hysterisch gekef naar andere honden.

Gollum kan overal wel dus dat is niet zo'n probleem. Ze mag ook niet los, behalve in het water. Op tijd weer aanlijnen anders krijgt ze puppystreken en gaat ze je uitdagen

Tja en dan Rani.. Die vind ik lastig. Ik opperde al om op het forum oppas te vinden maar mijn vriend wil niet dat ze naar vreemden gaat. Al heb ik het idee dat hier meer hondenkennis zit dan in mijn vriendenkring
Maar ja, de mensen die ik dan bedenk hebben zelf meestal al een wat lastigere hond.

Ik hoop gewoon heel erg dat mijn vriendin en haar vriend hier in huis komen.

[Soooof]

Rex heeft ook een vaste oppas. Hij wordt ook geregeld uitgelaten door hem, als man en ik door werk te lang van huis zijn naar onze visie. Hij gaat dan met hem wandelen en als het nodig is ook met hem mee naar zijn huis. Rex vindt die gast fan-tas-tisch, want zijn komst betekent altijd leuke dingen doen. Hij luistert ook heel goed naar hem, bijna beter dan naar mij. Daar logeert ie dus ook wel eens, recent nog toen wij een week in Sicilië waren en aan hem (en zijn vriendin, vooruit) geef ik Rex zonder moeite en instructies mee, maar hij kent Rex dus heel goed en ziet hem sowieso vaak. Ik denk dat Rex hem als een soort van derde baas ziet en dat is helemaal prima wat mij betreft.

Hij gaat ook wel eens een dagje of één nacht naar of mijn moeder (alleen een dagje) of vrienden van ons hier in de buurt (ook wel een nachtje). Dat gaat ook goed, maar Rex vindt het daar lastiger om van ons weg te zijn. Het eerste kwartier zit ie voor de deur waaruit wij vertrokken te jammeren en te miepen. Bij mijn moeder is ie eens over de heg heen gesprongen om achter ons aan te sjeezen. Maar als dat eenmaal goed is, is het oke en is hij ook gewoon ontspannen en relaxed.

Conclusie; op zich makkelijk, maar vooral naar de vaste oppas. Ik ben de moeilijkste in het geheel denk ik, ik mis hem.

[twinkeltje]

Alleen aan mijn eigen kinderen die kennen ze door en door

[Persistence]

Ik heb dus nog geen oppas want ik weet niet wie?

M'n moeder heeft toen ik laatst een dagje ging wadlopen opgepast en dat ging helemaal prima. Maar wij wonen 90km van elkaar dus erg praktisch is dat niet.

Mijn netwerk met 'hondenmensen' is nog niet zo groot en het voelt toch een beetje als je kind wat je uit handen geeft...
Terwijl hij hartstikke makkelijk en rustig is, hij sloopt niet, hij eet overal, en in huis ligt hij vaak maar wat te dommelen. Als hij je kent, kan hij ook prima loslopen, het is geen wegloper.

Met de uitlaatservice gaat het ook prima, maar zij heeft geen dagopvang.

De buurvrouw heeft wel een keer aangeboden, maar zij is zo zenuwachtig/hyper en dat pikt hij snel op en wordt dan ook onrustig.

Dus: wie mag ik bellen voor een dagje oppas?

[Gollum]

Ik heb dus nog geen oppas want ik weet niet wie?

M'n moeder heeft toen ik laatst een dagje ging wadlopen opgepast en dat ging helemaal prima. Maar wij wonen 90km van elkaar dus erg praktisch is dat niet.

Mijn netwerk met 'hondenmensen' is nog niet zo groot en het voelt toch een beetje als je kind wat je uit handen geeft...
Terwijl hij hartstikke makkelijk en rustig is, hij sloopt niet, hij eet overal, en in huis ligt hij vaak maar wat te dommelen. Als hij je kent, kan hij ook prima loslopen, het is geen wegloper.

Met de uitlaatservice gaat het ook prima, maar zij heeft geen dagopvang.

De buurvrouw heeft wel een keer aangeboden, maar zij is zo zenuwachtig/hyper en dat pikt hij snel op en wordt dan ook onrustig.

Dus: wie mag ik bellen voor een dagje oppas?

Als hij mijn meiden leuk vindt kan hij wel hier hoor! Dat zouden we dan eens uit moeten proberen.

[Izzie_Anneke]

Ik heb gewoon geen makkelijke hond voor een oppas. Ze heeft 2 vaste adressen waar ze prima thuis is en die ik volledig vertrouw maar de eerste dagen is ze gewoon van slag. Iz hangt erg aan me en zoekt me echt de eerste dagen. Het is ook de eerste hond waarvan ik het zelf moeilijk vind haar achter te laten, Luna keek niet op of om als ik me omdraaide.

[Soooof]

Waar woon je Persistence?

[Terry]

Loesje is daar makkelijker in als ik. Het is een keer voorgekomen dat ze een paar uurtjes oppas nodig had. Ze mag dan bij mijn hulp, ze voelt zich daar thuis, vertrekt meteen naar de slaapkamer en ploft op bed. Geef haar eten, voerbak, matje en weet ik wat mee want ze mocht me eens missen.

[welshwitch]

Toen wij een oppas voor Tom zochten bleek de oplossing verrassend dichtbij. Onze hulp heeft ervaring met honden en zelf een Jack Russell gehad, dat bleek een lot uit de loterij.

[Persistence]

Waar woon je Persistence?

In Haarlem.

[Luna87]

Ik ben echt verschrikkelijk Ik zou mijn honden echt niet zomaar bij iedereen brengen, maar als ik weet dat ze goed zitten (bij mijn zus bijvoorbeeld) dan is het voor mij -uit het oog, uit het hart-. Ik mis ze geen seconde en maak me ook totaal geen zorgen of het wel goed met ze gaat.
Ik weet wel dat Luna het de eerste dag(en) wel moeilijk heeft, maar ze komt niets tekort dus moet ze niet zeuren. Het komt zelden voor dat ze naar een oppas gaan, maar als ze gaan is dat echt met droge ogen hoor. Ben uiteraard wel heel blij als ik ze weer op ga halen, ik ben tenslotte toch stapelgek op mijn hondjes.

[Soooof]

Waar woon je Persistence?

In Haarlem.

Das verder dan ik dacht. Ik weet niet waarom, ik dacht dat je dichterbij woonde. Dat is voor mij in elk geval een groot deel van het gemak/succes: oppas in de buurt. Mijn moeder wil heus een dagje oppassen, maar als ik Rex dan eerst op 1,5 uur rijden naar haar toe moet brengen gaat het nut daarvan er vrij snel vanaf als je het mij vraagt..

[Maeve]

Bij elke nieuwe oppas ben ik wel weer een tikkeltje panisch Vooral omdat mijn hond nogal opportunistische etters zijn die door vrijwel iedereen worden onderschat. En honden in z'n algemeenheid lijken een soort bewijsdrang op te roepen bij veel mensen. Zo van "ik weet dat je zei dat ze niet los konden lopen, maar ik heb het toch geflikt" Dat haat ik Dus een nieuwe oppas krijgt van mij ook wel duidelijk instructies dat ik dat soort dingen dus echt NIET wil hebben. Ik vertel ze meestal dat de honden de dag ervoor al flink beweging en training hebben gehad en ze zich tijdens het oppassen mogen beperken tot korte, aangelijnde rondjes. Kan er zo min mogelijk mis gaan

Maar bij de voor ons bekende oppasadressen ben ik wel makkelijk hoor. Als zij weten wat ze moeten doen en ik heb daar vertrouwen in breng ik de honden ook gerust naar de oppas als die bijvoorbeeld een uurtje later pas thuis kom. Red je ermee!

[suzan25]

Ik ben een zeikerd. Ze gaan normaal gesproken altijd naar mijn ouders en dat gaat super. Volgende maand trouwt mijn zus en heb ik dus oppas nodig. Ze gaan naar een hondenkennis die een pension heeft. Ik heb heel veel vertrouwen in dit pension maar ik zal blij zijn als ik ze weer op kan halen. Vooral Abbey is niet hond en mens sociaal dus ik hoop echt dat het gaat

[kayleigh*]

Hier laat mijn schoonmoeder ze uit als wij beide aan het werk zijn en dan wel beide apart, anders niet.
Qua oppas gaan ze alleen naar mijn moeder. Zij kan ze dan wel niet meer uitlaten ivm. haar rug, maar dan gaan ze gewoon in de tuin.