De koek is op voor hem , zijn hartkwaaltje met dit weer en uiteraard ook zijn leeftijd , het houdt gewoon op maar oh wat doet dat pijn.
Hij zat naast me ruim 13 jaar als ik ging werken , hus , en sinds April dit jaar had ik hem gepensioneerd omdat het hem echt teveel werd.
Nam ik hem nog weleens eens mee op een rustige dag maar niet meer elke dag.
Dat vond ik al zo moeilijk.
Maar hij gaat zo snel achteruit nu dat we tot deze beslissing zijn gekomen


Bijna 14 jaar bracht hij dagelijks een grote grijns op mijn gezicht , ik kan me bijna niet voorstellen hoe het zonder hem zal zijn.