Fijn je ervaringen te lezen! Dit hielp me, samen met Ravi die nu helemaal van het padje is, toch aardig over de streep om toch voor castratie van Lais te kiezen. Nu twijfel ik weer na het lezen van dat artikel, maar ja het blijft toch altijd een gok.sirene schreef:Hoe doet je vriend dat nu met die lange wandelingen met Lais?
Ik neem aan dat ze tijdens die wandelingen ook geen echt contact heeft met honden en mensen?
Mijn ervaring met teven op latere leeftijd castreren (tussen 6 en 11jr, 4 teven) is dat er niks veranderde qua gedrag. Qua bespiering trouwens ook niet. Bij reuen is dat een ander verhaal.
Ik heb één teef jonger (met 2,5 jr ofzo?) laten castreren om medische redenen (auto-immuunziekte die werd getriggerd door loopsheid/hormonen). Ze was al reactief en lastig met mensen en honden. Dat is niet erger geworden. Ze is nu 7jr en nog steeds een superslanke spierbundel (en net zo reactief als vroeger).
Ik heb nu twee teven gehad met (beginnende) BMO. Als ik in het vervolg zo hard zou twijfelen over wel/niet castreren bij een ruim volwassen hond zou ik wel castreren terwijl ik er voorheen altijd tegen was. 25% van alle teven onder de 10jr krijgt een BMO. De kans is dus vrij groot dat je later alsnog moet castreren.
Bij een hond met een zeer grote aanleg om dik te worden of een verschrikkelijk vacht te krijgen zou ik het trouwens minder snel doen. Maar dat is bij Lais niet het geval. Geen van mijn teven is ooit te dik geworden na castratie, daar hoefde ik ook niks speciaals voor te doen.
Om op je vragen terug te komen: ze mag nu inderdaad geen contact hebben met andere honden en mensen tijdens die wandelingen. Maar ja, er is altijd wel iemand die zijn hond op je af laat lopen en nu loopt dat vanuit Lais haar kant altijd goed af, hooguit wat herrie/gesnauw. Mensen is ze feller op, dus daar zijn we zelf ook heel scherp op maar áls ze een keer uitvalt dan probeert ze nu hooguit te sneppen. Als ze daarin feller/agressiever zou worden is het waarschijnlijk toch nodig om haar te muilkorven want je kunt nou eenmaal niet 100% élk contact voorkomen. En een muilkorf vindt ze dus echt verschrikkelijk dus dikke kans dat die wandelingen dan ophouden.
Verder zou een toename in felheid/agressie, reactiviteit en onzekerheid in het dagelijks leven waarschijnlijk nauwelijks effect hebben. We hebben weinig bezoek en als er bezoek komt sluiten we haar sowieso al weg, vreemde honden komen hier ook niet. Naar ons toe heeft ze geen greintje agressie dus daar voorzie ik ook geen problemen. Binnen de roedel is ze ontzettend tolerant en conflictvermijdend en qua karakters zie ik daar geen problemen ontstaan. Als dat wel zou gebeuren als gevolg van de castratie heb ik natuurlijk spijt als haren op mijn hoofd, maar ik acht de kans echt heel klein. Ik zou er alleen echt geen teef meer bijzetten (mocht er nog eens een hond bijkomen) denk ik.
die kon echt niet rustig op de bank samen met Heavy , die kon niks alleen maar hijgen hijgen hijgen om gek van te worden. En dan zat Heavy nig wel buiten in de kennel
. Ik ben benieuwd of dit nog afzwakt voor het einde van de loopsheid (dus dat het gelinkt is aan de dekrijpe periode) of dat het tot het einde duurt.
.
. Is het reëel dat het me in dat kader niet verstandig lijkt om haar te laten castreren? 
Soms is het een stuk makkelijker om een beslissing te maken zónder dat je erin verdiept 
. Ignorance is bliss klopt wel.
