Mentaal had hij er nog wel zin in maar zijn lichaam was op. Vannacht kon hij de trap niet meer opkomen en ik wist dat zijn hart het aan het begeven was. Het was tijd.
Vanmiddag heeft hij nog een paar uur op het losloopveld gespeeld, zelfs ballen geapporteerd. Hij was kortademig maar in een opperbest humeur.
Daarna nog even naar huis en toen naar de dierenarts. Iarik en Mukkie waren ook mee. Hij is rustig ingeslapen, omringd door al zijn maatjes.
Wat ga ik deze jongen missen. Mijn beste vriend, mijn oogappeltje. Maar het is goed zo.
Wat hebben we genoten samen tot aan de laatste dag.
Dag Benthor! Ik hou van je, jongen.
Veel sterkte, het zal een groots gemis zijn 
Je lieve maatje. Heel veel sterkte 
