Bij ons ligt het heikele punt overigens ook op de nek en het gangwerk, maar dan precies andersom. Welsh Springers moeten juist een lange, gespierde nek hebben met well laid back schouders en het gangwerk moet uitgrijpend en vanuit achter stuwend zijn. Maar dat schijnt moeilijk te zijn want al jaren zijn er voornamelijk welsh springers in de showring (waaronder mijn oudste overigens) met schouders die ongeveer achter hun oren liggen, waardoor de nek ook niet lang is, en qua gangwerk zie je veel meer dribbelen en korte passen dan dat je mooi wijd uitgrijpend gangwerk ziet. Met als resultaat dat er extreem vaak een welsh springer met geen nek en kort gangwerk in de erering loopt, waardoor keurmeesters op een gegeven moment gaan denken dat het zo hoort.
En dat zie je dan terug in keurrapporten met zinnen als "Toont erg lang in nek, die middelmatig lang moet zijn."
Letterlijk zegt de rasstandaard dit:
Gangwerk: Soepele, krachtige, wijd uitgrijpende beweging, stuwend vanuit de achterhand.
Hals: Lang en gespierd, zonder keelhuid, goed overgaand in schuin liggende schouders.
Verder is het ook echt referentiekader. Ik vind een nek al gauw kort terwijl jij diezelfde nek misschien juist wel erg lang vindt omdat jouw referentiekader een hond zonder zichtbare nek is
